Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jeszcze wtedy nie byłam tego świadoma, ale tamtej nocy i każdej kolejnej odciskał na nas piętno, którego nie da się niczym zmyć. Obecni tutaj zakazali mi o tym mówić. Twierdzą, że to dla naszego dobra, bo nie zrozumiecie, zniszczycie nas i być może taka jest prawda. Ale to nie ja powinnam się wstydzić tej historii, bać się o niej mówić. To nie ja katowałam własną żonę i znęcałam się psychicznie nad dzieckiem, nie ja byłam psychopatą, który zniszczył to, co niewinne.

Chwilami tak bardzo za nią tęskniłam. Pragnęłam się do niej przytulić i poczuć, że mnie kocha. Bywały nawet chwile, że wyobrażałam sobie, że jesteśmy zwyczajną, szczęśliwą rodziną.

Sprzedała się – dla luksusu, pieniędzy, pozycji, oddała mu siebie. I mimo że on już nie żył,
wciąż była jego niewolnicą i mu służyła.