Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Człowiek ma naprawdę niezwykłą konstrukcję - przesiąknięty cierpieniem ma jeszcze miejsce na nadzieję.

Pierwszy chyba raz w życiu pomyślał, że robota jest dobra, bo zajmuje nie tylko ręce, lecz także głowę.

(...) bo człowiekowi w trudnym położeniu potrzeba myśli, że ktoś gdzieś na niego czeka.

Trzeba we wszystkim, co się człowiekowi zdarzy, szukać czegoś dobrego. A jeśli trudno to znaleźć, to czegoś gorszego, co mogłoby się trafić, a jednak się nie trafiło.

Kiedy człowiek ma o czym marzyć, łatwiej mu żyć w piekle.

Gdy nadejdzie zło, nie wolno wybiegać myślami w przyszłość, bo to, co się tam zobaczy, może tak zatrwożyć, że sparaliżuje. Cofać się pamięcią też nie wolno, ponieważ to rozczuli i osłabi. Wszystkie siły trzeba zebrać na działanie w tej chwili, która właśnie płynie.

Współczucie i dobre słowo nie zależały od narodowości, zależały od człowieka.

Wstała i przetarła twarz brzegiem chusty. Nie podda się. Nie uległa teraz, nie ulegnie i następnym razem. Jeśli go nie zmęczy ciągłymi prośbami, to wymyśli coś innego. On tego nie zrozumie, bo on nie wie, co to niezłomność, ale Anna mu pokaże.

Uśmiechnęła się i nie zmieniając pozycji, wyciągnęła w bok prawą rękę. Poczuła go. Był tam, stał tuż obok. Delikatnie zacisnęła dłoń na jego ramieniu; mogła je objąć tylko połowicznie. Ten silny, ukochany mężczyzna, ten moment, ten pogodny, piękny, gorący, wczesnojesienny dzień spędzany w miejscu, gdzie zaczęło się ich wspólne życie. Poczuła, że w jej wnętrzu brakuje już miejsca, żeby pomieścić to szczęście.

Poszedł do fabryki wody mineralnej, choć wolałby do browaru. Nie wybrzydzał jednak, bo to przecież był dopiero początek. Matka ręce załamywała, że co to będzie, nie dość, że wojna, to jeszcze nagle, nie przemieszczając się, z Polski znaleźli się w Sowietach. Marian patrzył na to z pewnym lękiem, ale póki co nic złego mu się nie przytrafiło. Gdyby jednak trzeba było iść walczyć, to on by poszedł, bez wahania.

Anna pomyślała, że jej mąż zawsze wie, co robi. Między innymi dlatego się w nim zakochała i dlatego czekała na niego kilka lat. I teraz też poczeka.