Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zanadto wszystko bierzesz do serca, przez to będziesz zawsze najnieszczęśliwym człowiekiem.

Powieść to bzdura napisana dla bzdury próżniakom do czytania

Ach, drogi przyjacielu, nieszczęście to choroba zaraźliwa, ludzie nieszczęśliwi i biedni powinni wystrzegać się się wzajemnie, aby się jeszcze bardziej nie zarazić.

Biedni ludzie są kapryśni, tak już ustanowiła natura. Czułem to i dawniej. Biedny człowiek jest bardzo wymagający, inaczej jakoś patrzy na świat boży, na każdego przechodnia patrzy z ukosa i wodzi wokół smutnym wzrokiem oraz nasłuchuje każdego słowa, czy to przypadkiem nie o nim mówią?

Muszę powiedzieć dziecince, że przecież zdarza się, iż człowiek żyje, a nic nie wie o tym, że tuż pod bokiem ma książkę opisującą jego życie kropka w kropkę. I czego się przedtem sam nawet nie domyślał, to obecnie, gdy zacznie czytać taką książkę, przypomni sobie wszystko, rozpozna i dopowie.

Jemelian opowiadał mi, że kiedy zbierano na niego składkę, to za każdą, za każdą dziesiątkę robiono mu rodzaj oficjalnych oględzin. Oni myślą, że dają mu swoje dziesiątki za darmo - ale nie, zapłacili przecież za to, że się im pokazuje biednego człowieka.

Ach, Wareńko, Wareńko! Proszę się nie smucić, łzy na smutek nie pomagają.

W dodatku zaś ludzie bogaci nie lubią, aby biedacy skarżyli się głośno na zły los - niepokoją, stają się natrętni! Tak, nędza zawsze jest natrętna; może jęki głodnych przeszkadzają spać.

Bo przecież trafia się niekiedy, że człowiek zabłądzi we własnych uczuciach i gada od rzeczy. A wszystko to nie z czego innego, tylko ze zbytecznej, głupiej gorącości serca.

gdyby wszyscy zaczęli tworzyć, to któż by przepisywał?

A literatura to dobra rzecz, Wareńko, bardzo dobra; dowiedziałem się tego od nich trzy dni temu. Wzniosła to rzecz. Krzepi serce ludzkie, poucza i różne inne rzeczy o tym wszystkim w książce ich napisano. Bardzo dobrze napisano. Literatura to obraz, to pewnego rodzaju obraz i zwierciadło; wyraz namiętności, subtelna krytyka, budujące nauki i dokument.

Co tam książka! Bujda drukowana. Powieść to bzdura napisana dla bzdury, próżniakom do czytania.

nieszczęście to choroba zaraźliwa, ludzie nieszczęśliwi i biedni powinni wystrzegać się siebie wzajemnie, aby się jeszcze bardziej nie zarazić.

Ach, drogi przyjacielu, nieszczęście to choroba zaraźliwa, ludzie nieszczęśliwi i biedni powinni wystrzegać się siebie wzajemnie, aby się jeszcze bardziej nie zarazić.

ten cały Szekspir to też bzdura, gruba bzdura i to wszystko napisane tylko dla paszkwilu!

Dziwna rzecz było ciężko, a wspomnienia są jak gdyby przyjemne.

A przecież zamiast niepotrzebnego spania można by się zająć czymś przyjemnym; na przykład siąść i popisać. I dla siebie pożyteczne, i dla innych dobre.