Jesteśmy społecznością, która kocha książki

- Wasza miłość była krótka, ale mocna i wiem, że przetrwa nawet coś takiego, jak śmierć - oznajmia cicho. - Ale musisz przestać żyć przeszłością i żalem... - szepcze. - Pora, być ruszył do przodu (...).

Ona jest… – szukam właściwego słowa – wyjątkowa – mówię w końcu. – Ciepła, otwarta na nowości, trochę skrzywdzona przez los, ale to daje jej tylko więcej uroku. Widać, że ma w sobie wolę walki i siłę. Choć ona sama nazywa się Kopciuszkiem, mi raczej kojarzy się z feniksem, jeśli rozumiesz, co mam na myśli.

Najpierw bym go pozbawiła przytomności, następnie związała i czekała, aż się ocknie, a potem ucięłabym mu przyrodzenie tępym nożem do kartonów.

Mój wewnętrzny demon zdążył zgłodnieć. Przyszła pora, by nakarmić bydlaka.

Kiedy trzeba, jest zimna, dumna i władcza, ale zawsze walczy w obronie rodziny i naszych interesów, nawet wtedy, gdy sama przez to cierpi.