"Mężczyzna z laserem. Historia szwedzkiej nienawiści" to książka, która zawiera dwie osobne historie, które łączą się ze sobą fabularnie. Pierwsza opowieść to true crime pełną gębą osadzone w Szwecji lat 90'. Nigdy nie słyszałem o sprawie zabójcy nazywanego mężczyzną z laserem. A jest to sprawa, która mrozi krew w żyłach. Każdy pewnie słyszał o Tedzie Bundym, ale nie każdy o Johnie Ausoniusie. Porównanie do Bundy'ego jest na miejscu, ponieważ jest to ten sam, o ile nie większy poziom zła, przebiegłości i zepsucia w człowieku. Wielokrotne napady na banki, kilkukrotne usiłowanie zabójstwa, zabójstwo, to właśnie takich czynów dopuścił się John w latach 90. Spora część książki dotyczy retrospekcji i okresu dojrzewania Ausoniusa, która pokazuje dlaczego stał się tak złym człowiekiem. Druga opowieść to historia o złu systemowym, tym które legitymuje działania takich osób jak mężczyzna z laserem. Lata 90' to dla Szwecji burzliwy okres związany z kryzysem imigracyjnym. Na szwedzkiej scenie politycznej pojawia się skrajnie prawicowe ugrupowanie "Nowa demokracja", która swoją popularność buduje na sianiu nienawiści do imigrantów oraz podjudzaniu ludzi. Członkowie ugrupowania to z pozoru śmieszne ludki, które noszą jajcarskie krawaty, zachowują się jak klauny a swoich wyborców częstują piwem. Oprócz tego głoszone prawdy po dokładnym zweryfikowaniu okazują się nie mieć nic wspólnego z rzeczywistością. Brzmi znajomo? Historia szwedzkiej nienawiści również opowiada o niewygodnych dla Szwecji wydarzeniach, chociażby o Szwedzkim Towarzystwie Eugenicznym, które powstało ponad 30 lat przed narodzinami nazizmu. Książka jest przestrogą przed tym do czego może doprowadzić powszechne legitymizowanie zła na poziomie systemu. Opowiada jak dużą odpowiedzialność za kreowanie postaw obywateli ponoszą media, politycy i osoby publiczne. Ciężko uwierzyć, że ta historia nie jest fikcyjna, ponieważ czytając miałem wrażenie jakbym śledził sensacyjną opowieść. Pomimo, że jest to reportaż książkę czyta się jak bardzo dobrze napisany skandynawski kryminał. Jeżeli ktoś lubi true crime i książki zaangażowane społecznie, to "Mężczyzna z laserem" jest książką po którą trzeba sięgnąć.

"Mężczyzna z laserem. Historia szwedzkiej nienawiści" to książka, która zawiera dwie osobne historie, które łączą się ze sobą fabularnie. Pierwsza opowieść to true crime pełną gębą osadzone w Szwecji lat 90'. Nigdy nie słyszałem o sprawie zabójcy nazywanego mężczyzną z laserem. A jest to sprawa, która mrozi krew w żyłach. Każdy pewnie słyszał o Tedzie Bundym, ale nie każdy...

Przeczytałem z wypiekami na twarzy, jak dobrą opowieść kryminalną. Tym lepszą, że dziejącą się w rzeczywistym czasie (nie tak odległym) i realnej przestrzeni (zaledwie dzień drogi od nas). Autor wykonał sporo dziennikarskiej pracy aby poznać, a następnie detalicznie opowiedzieć historię Ausoniusa. Młodego chłopaka, który za wszelką cenę chciał być postrzegany jako prawdziwy Szwed. I wydawało mu się, że inni rodowici Szwedzi odbierają mu to uznanie, więc zaczął swój gniew wyładowywać na tych którzy do szwedzkości mieli jeszcze dalej. W wielu miejscach miałem poczucie, że autor ubogaca swoją opowieść, co jednak w żaden sposób nie wpłynęło na narrację czy wysoki poziom narracyjny. Jestem zdanie że dla dobrej książki można wyjść poza fakty, o tyle o ile historia dodana nie podważa czy wypacza sensu podstawowego. Bardzo polecam.

Przeczytałem z wypiekami na twarzy, jak dobrą opowieść kryminalną. Tym lepszą, że dziejącą się w rzeczywistym czasie (nie tak odległym) i realnej przestrzeni (zaledwie dzień drogi od nas). Autor wykonał sporo dziennikarskiej pracy aby poznać, a następnie detalicznie opowiedzieć historię Ausoniusa. Młodego chłopaka, który za wszelką cenę chciał być postrzegany jako prawdziwy...

Książka wciągająca, polecam dla zainteresowanych tematem

Książka wciągająca, polecam dla zainteresowanych tematem

To zdecydowanie najdziwniejszy reportaż jaki czytałem. Nie chodzi o treść ale o formę jaką nadał swojej xiążce Tamas. Otóż bardzo ją sfabularyzował.
Być może tak się pisze reportaże w Szwecji bo jest to kolejny szwedzki reportaż, który przeczytałem, w mocno fabularnej wersji. Taki zabieg autora ma na pewno tę zaletę, że czyta się go lekko i szybko niczym kryminał. Z drugiej jednak strony nadanie mu tak mocnego fabularnego rysu powoduje odrealnienie opisywanych zdarzeń co osłabia dramatyczną wymowę przedstawionej historii.
A opisywane wydarzenia zadają kłam mitowi Szwecji jako kraju powszechnej szczęśliwości i zgodnego współżycia ludzi różnych kultur i wartości. Okazuje się, że za fasadą społeczeństwa ludzi wolnych i równych kryje się brzydka twarz Szwecji pełnej nienawiści i pogardy dla innych.
A mimo to ludzie nadal chcą emigrować do Szwecji a nie np. do Polski. Boje się myśleć jak to świadczy o Polsce...

To zdecydowanie najdziwniejszy reportaż jaki czytałem. Nie chodzi o treść ale o formę jaką nadał swojej xiążce Tamas. Otóż bardzo ją sfabularyzował.
Być może tak się pisze reportaże w Szwecji bo jest to kolejny szwedzki reportaż, który przeczytałem, w mocno fabularnej wersji. Taki zabieg autora ma na pewno tę zaletę, że czyta się go lekko i szybko niczym kryminał. Z...

(...)
I cóż mogę powiedzieć… Gellert Tamas wykonał kawał solidnej dziennikarskiej roboty ofiarowując czytelnikom kawałek Szwecji w pigułce. Mogę się jedynie domyślać, że napisanie tego reportażu nie było łatwe dla autora, który sam należy do społeczeństwa, któremu książka ta wystawia niepochlebną opinię.

W zasadzie sprawiła, że spojrzałam na naszych północnych sąsiadów z nieco innej perspektywy. I choć od opisywanych zdarzeń minęło już trochę czasu i zapewne nie jedno się zdążyło zmienić, to po lekturze „Mężczyzny z laserem…” chyba już nigdy nie spojrzę tak samo na Szwecję.

Dlaczego reportaż o jednym seryjnym mordercy, tak na mnie podziałał? Otóż „Mężczyzna z laserem…” to nie tylko historia zaburzonego psychicznie i niedostosowanego do życia w społeczeństwie mordercy i złodzieja, ale również cała otoczka społeczna, jaką autor roztacza przed czytelnikiem. Tamas, bowiem nie skupia się tylko na Ausoniusie i jego ofiarach, ale również na tym, co działo się w czasach dzieciństwa sprawcy tak wielu nieszczęść oraz, co działo się w trakcie jego działalności.

A działo się nieciekawie. I jeśli mam być szczera, to nie spodziewałam się tak wielkiej dawki rasizmu i bezpodstawnej nienawiści do drugiego człowieka opisanych w książce, która opowiada o wydarzeniach w całkiem nieodległej przeszłości w niedalekim nam kraju. Szwecja to nie drugi koniec świata.

A już, gdy byłam na pierwszej stronie oczy zrobiły mi się wielkie jak pięć złotych, gdy dotarłam do pierwszego przypisu mówiącego, że „Partia Rzeszy Nordyckiej została rozwiązana w 2009 roku.”. Rozwiązana – nie zdelegalizowana. Biorąc pod uwagę wydarzenia opisane w tej książce jest to dla mnie niepojęte.

Fakt, że może działać coś takiego jak Opór Białych Aryjczyków jest skandalem, a wypowiedzi jednego z polityków o tym, że kiedyś było lepiej, bo lwy zjadały dzieci w Afryce sprawiają, że dość skandaliczne wypowiedzi z naszego rodzimego podwórka wydają się dziecinną przepychanką.

Ogólne społeczne przyzwolenie na traktowanie ludzi gorzej czasami tylko, dlatego, że mają ciemniejsze włosy jest przerażające. Zwłaszcza, gdy człowiek zdaje sobie sprawę, do czego to może prowadzić. Oczywiście ówczesna sytuacja w kraju nie jest w żadnym stopniu usprawiedliwieniem dla Ausoniusa, jednak zwraca uwagę ile tragedii wydarzyło się w tle. Pobić, napadów, morderstw i zamieszek. A wszystko zaczyna się gdzieś w piaskownicy, gdzie bawią się z pozoru niewinne dzieci.

Z całego serca polecam wam tę książkę. Ma w sobie olbrzymi ładunek informacji. Takiej dawki Szwecji dawno nie dostałam. To dobra lektura nie tylko dla ludzi, którzy interesują się seryjnymi mordercami, ale również polityką, psychologią, oraz lubią analizować pewne zjawiska społeczne. To książka dla ludzi lubiących zadawać trudne pytania. Szczególnie polecam ją osobom, które ostatnio zapominają, że każde życie jest ważne.

Ale jest coś, przed czym muszę Wam powiedzieć zanim zabierzecie się za lekturę. „Mężczyzna z laserem…” posiada jedną, acz sporą wadę. Niedoskonałość tą dzieli z dokumentami Netflixa. Jest to chaos.

W całym pokładzie informacji, jakie zostają skierowane w stronę czytelnika poczułam się zagubiona, a uczucie to może podzielić większa ilość czytelników. Podejrzewam, bowiem, że nie tylko ja nie śledzę na bieżąco szwedzkiej polityki, a i nazwiska skandynawskie nie pomogły w uporządkowaniu sobie w głowie, kto jest kim w tej opowieści. A poza wielką ilością trudnych nazwisk mamy skakanie w czasie i przestrzeni. Z roku 1992 przenosimy się do 1934 roku, by zaraz trawić do 1957, a potem do 1987.

Dlatego gdy zabierzecie się za lekturę polecam czytać ją w spokojnym miejscu, gdzie nikt nie będzie was rozpraszał – przynajmniej na początku, dopóki się nie wciągniecie. Przyda się również stały dostęp do internetu, aby przyporządkować sobie nazwiska do twarzy polityków. To dużo ułatwi – przynajmniej mi pomogło.

(...)
I cóż mogę powiedzieć… Gellert Tamas wykonał kawał solidnej dziennikarskiej roboty ofiarowując czytelnikom kawałek Szwecji w pigułce. Mogę się jedynie domyślać, że napisanie tego reportażu nie było łatwe dla autora, który sam należy do społeczeństwa, któremu książka ta wystawia niepochlebną opinię.

W zasadzie sprawiła, że spojrzałam na naszych północnych sąsiadów z...

Bardzo dobra

Bardzo dobra

Reportaz jak najlepszy kryminal! Nic dodac, nic ujac. Wciaga jak bagno. POLECAM!

Reportaz jak najlepszy kryminal! Nic dodac, nic ujac. Wciaga jak bagno. POLECAM!

Wielowątkowy reportaż, który wciąga niczym dobry kryminał. Sporo ciekawych wątków społecznych, które łączy historia Johna Ausoniusa, mężczyzny z laserem. Kwestia rodzącej się nienawiści przekracza granice szwedzkiej debaty z lat 90. ubiegłego wieku - Autor pokazuje, że pewne mechanizmy np. udział prasy w podsycaniu nastrojów, pozostają niezmienne.

Wielowątkowy reportaż, który wciąga niczym dobry kryminał. Sporo ciekawych wątków społecznych, które łączy historia Johna Ausoniusa, mężczyzny z laserem. Kwestia rodzącej się nienawiści przekracza granice szwedzkiej debaty z lat 90. ubiegłego wieku - Autor pokazuje, że pewne mechanizmy np. udział prasy w podsycaniu nastrojów, pozostają niezmienne.

Bardzo ciekawa ksiazka.Pokazuje glownego bohatera od bardzo wielu stron.Prawie od urodzenia.Jak dorastal,jak zmienialy sie jego marzenia poglady.Co na nie wplywalo.Ale mozemy tez ujrzec jak dziala panstwo szwedzkie.Ksiazka pozostawila tez we mnie pytanie.Bo skoro glowny bohater jest chory psychicznie.I skoro przyznal sie do 10 zamachow i 20 napadow.To czy powinien dostac dozywocie?Czy moze powinien byc leczony w szpitalu psychiatrycznym.Warto ksiazke przeczytac.Uswiadami ze nie tylko u nas polityka to bagno.

Bardzo ciekawa ksiazka.Pokazuje glownego bohatera od bardzo wielu stron.Prawie od urodzenia.Jak dorastal,jak zmienialy sie jego marzenia poglady.Co na nie wplywalo.Ale mozemy tez ujrzec jak dziala panstwo szwedzkie.Ksiazka pozostawila tez we mnie pytanie.Bo skoro glowny bohater jest chory psychicznie.I skoro przyznal sie do 10 zamachow i 20 napadow.To czy powinien dostac...

odżywam przy reportażach, które obalaja pewne mity, które prowokują do myślenia, które zasiewają we mnie ziarno niepewności. Dobrze jest dowiedziec sie o tym, jak się żyje w innych krajach. Tamas w przejmujący spośób opisał jakw Norwegii chwieje się system wartości i jak na tyym zyskują terroryści. Wydawać by się mogło, że kraje skandynawskie to raj miodem i mlekiem połynący, tymczasem reportaż berzlitośnie obnaża pułapki permisywizmu. Autor przedstawia nam geneże głośnych morderstw na tle rasowym z lat 90-tych, kiedfy to nieuchwytny mezczyzna z laserem rterroryzowałsztokholm. Opisdane są liczne incydenty nienawiści rasowej, uprzedzeń, wyskoki skrajnie nacjonalistycznych i prawicowych ugrupowań niebezpieczne ruchy wierzące w supremację "białej rasy" głósza hasłą podobne do wizji hitlera.
Przykłąd losów/ dziwnej misji, która realiozował szaleniec. Poszczególne ofiary, poszczególne policyjne dochodzenia i znane osoby wypowiadają się o incydentach, przedstawiają szczegóły śledztwa, a te fragmenty przeplataja sie z wyznaniami zabójcy, z jego reflekc\sjami. Przekonany o włąsnej bezkarności i omnipotencji podejmuje on z wymiarem sprawiedliwości i policją ryzykowną grę. Ośmiela się z czasem podrzucac korespondencje, szyderco komewntująśc blady strach, atmosferę paniki, brak postępó w śledztwie. Akurat był to czas, gdy wielu uchodźcó znajdowało w krajach skandynawskich azyl. Liczne ataki i prowokacje ze strony osób niezadowolonych z napływu obcych. o

odżywam przy reportażach, które obalaja pewne mity, które prowokują do myślenia, które zasiewają we mnie ziarno niepewności. Dobrze jest dowiedziec sie o tym, jak się żyje w innych krajach. Tamas w przejmujący spośób opisał jakw Norwegii chwieje się system wartości i jak na tyym zyskują terroryści. Wydawać by się mogło, że kraje skandynawskie to raj miodem i mlekiem...