Druga ręka
- Kategoria:
- poezja
- Seria:
- Biblioteka Poetycka Wydawnictwa a5
- Wydawnictwo:
- Wydawnictwo A5
- Data wydania:
- 2017-04-06
- Data 1. wyd. pol.:
- 2017-04-06
- Liczba stron:
- 48
- Czas czytania
- 48 min.
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788365614032
- Inne
Nowy tom wierszy Wojciecha Bonowicza.
„Druga ręka” to w pewnym sensie książka jubileuszowa, z wyraźnymi odniesieniami do okrągłej rocznicy 50.urodzin; częściowo książka autotematyczna. Utwory będące ukłonem w stronę amerykańskich obiektywistów (wiersze "społeczne", będące zapisem pewnych scen czy sytuacji) sąsiadują tu z tekstami zainspirowanymi przez czeskich surrealistów. Poeta nie wstydzi się pokazać, ile komu zawdzięcza; stąd tytuł tomu. A jednocześnie każe myśleć o drugiej ręce każdego poety - tej, która nie pisze...
Ciekawią mnie wiersze, które operują stosunkowo prostymi środkami, posługują się prostym rysunkiem, a intrygują i wprowadzają czytelników w stan lekkiej dezorientacji. Mam nadzieję, że wiersze z "Drugiej ręki" takie są.
Poeta, biograf, publicysta, felietonista, redaktor , autor książek-wywiadów z Janiną Ochojską, o. Leonem Knabitem, Tomaszem Węcławskim i ks. Tadeuszem Isakowiczem-Zaleskim, autor książki dla dzieci „Bajki Misia Fisia”, chętnie współpracujący z muzykami rockowymi: wystąpił gościnnie na płytach zespołu Lesers Bend Lesers Bend i Ep, udziela się także na koncertach Kim Nowak, Pablopavo i Świetlików czy ostatnio wykonuje swój wiersz na płycie Fisz Emade - Wojciech Bonowicz jest jednym z najciekawszych i najbardziej wszechstronnych twórców swojego pokolenia. Jako poeta prezentuje spójną i wyrazistą poetykę; w krótkich wierszach akcentuje niuans, cieniowanie słów, podkreśla niejasności i niejednoznaczności. Jego wiersze są skondensowane, lecz mimo to często rządzi nimi poetyka fragmentu – nierzadko odpornego na proste wyjaśnienia. Poeta nie uznaje wiersza za odpowiedź, lecz za narzędzie do stawiania pytań.
Biblioteka Poetycka Wydawnictwa a5 pod redakcją Ryszarda Krynickiego. Tom 96.
Porównaj ceny
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Mogą Cię zainteresować
Książka na półkach
- 57
- 45
- 10
- 10
- 9
- 5
- 1
- 1
- 1
- 1
OPINIE i DYSKUSJE
Już sam tytuł tomu zapowiada tematykę wierszy, które czytać można właściwie jak spójny cykl, starannie ułożony według obrazów, problemów i myśli, które poeta przelewa na papier. Tytułowa Druga ręka sugeruje zapośredniczenie wrażliwości i wyobraźniowości, gdyż Bonowicz w całym tomie przywołuje swoich mistrzów i inspiracje, nieraz dosłownie wskazując na twórców i ich konkretne dzieła.
Druga ręka ma też inny sens, który wskazuje drugi wielki temat tomu, mianowicie tożsamość poety – to, kim jest poeta i jakie jest jego miejsce w świecie. Chyba najpiękniej, najsubtelniej Bonowicz ujął to pytanie w wierszu Spacer, zainspirowanym zdjęciem Tadeusza Różewicza. Bonowicz stara się z jednej strony pokazać poetę jako człowieka – człowieka, który przeżywa wszelkie ludzkie doświadczenia, z drugiej strony stawia poetę w opozycji względem reszty, wskazuje jego szczególną wrażliwość i samotność – konieczne przecież, by codzienne doświadczenia zamienić w poezję i ukazać ich głęboki sens. Z jednej strony szuka kontaktu z odbiorcą, z drugiej – stawia siebie daleko poza grupą nie-poetów.
Te dwie opozycyjne postawy doprowadzają jednak do przepięknych poetyckich obrazów. Bonowicz bierze na warsztat zwykłe, codzienne sytuacje – jazdę tramwajem, spacer w deszczu, dzień w hotelu – i wyciąga z nich to, co dla innego człowieka jest niedostrzegalne, od codziennych smutków i radości przez melancholię do metafizycznych lęków. Wiersze z tomu Druga ręka można by podzielić na dwie grupy: te przyziemne, realistyczne, których patronami są amerykańscy obiektywiści i wiersze surrealistyczne, zapis snów i lęków, inspirowane czeskimi surrealistami.
Bonowicz w Drugiej ręce posługuje się językiem prostym, dążącym w stronę minimalizmu, nie mnoży słów, ale precyzyjnie je wybiera. Spora ilość wierszy autotematycznych stanowi deklarację obranej poetyki i dalszej drogi twórczej. Druga ręka jest tomem z jednej strony rozliczeniowym, jubileuszowym. W roku 2017 poeta obchodził 50 rocznicę urodzin, do czego wyraźnie odwołuje się w wierszu inicjującym tom. Jednocześnie Bonowicz zapowiada dalszą pracę – pracę poety dojrzałego, pewnego swoich przekonań i głęboko zakorzenionego w kulturze.
[autor: Monika Pawełek]
Już sam tytuł tomu zapowiada tematykę wierszy, które czytać można właściwie jak spójny cykl, starannie ułożony według obrazów, problemów i myśli, które poeta przelewa na papier. Tytułowa Druga ręka sugeruje zapośredniczenie wrażliwości i wyobraźniowości, gdyż Bonowicz w całym tomie przywołuje swoich mistrzów i inspiracje, nieraz dosłownie wskazując na twórców i ich...
więcej Pokaż mimo toMoje pierwsze spotkanie z Wojciechem Bonowiczem. Jest mi trudno jednoznacznie odnieść się do tego tomiku. Z jednej strony są tu słabo dla mnie zrozumiałe krótkie utwory (te najkrótsze),które nie bardzo wiem co mają wyrażać. Z drugiej jest coś, co lubię u wielu współczesnych poetów - malowanie słowem obrazów. Tutaj co najmniej kilka wierszy nadawałoby się do tego, żeby je zamienić w fotografie albo krótkie sceny z filmów, tych wyświetlanych tylko raz w Dyskusyjnym Klubie Filmowym dla widzów nieidących za mainstreamowymi modami. Utwory: "Wiersz", "Mnóstwo kłopotów", "Zajęcia", "Staruszek", "Modlitwa wielkiego ciała" czy "Kilka litrów" mogłyby z powodzeniem zostać zamienione w takie sceny.
Moje pierwsze spotkanie z Wojciechem Bonowiczem. Jest mi trudno jednoznacznie odnieść się do tego tomiku. Z jednej strony są tu słabo dla mnie zrozumiałe krótkie utwory (te najkrótsze),które nie bardzo wiem co mają wyrażać. Z drugiej jest coś, co lubię u wielu współczesnych poetów - malowanie słowem obrazów. Tutaj co najmniej kilka wierszy nadawałoby się do tego, żeby je...
więcej Pokaż mimo toWojciech Bonowicz - "Druga ręka"
wreszcie dobra poezja, która obserwuje codzienność
ale nad którą trzeba dobrze popracować, żeby to co dostrzeżone
mogło przedostać się do świadomości czytelnika
głębia w prostocie, tam bym to określił
również talent
dystans i ironia
Mi się to naprawdę podoba
to taki skok do definiowania współczesnego poety
który dużo widzi, odcedza, podaje
i coraz mniej przeżywa
bo musi mieć dystans
napiszcie do poety
wyślijcie mu wiadomość na fb
że jego ślepy upór jest wam potrzebny
lubię
Wojciech Bonowicz - "Druga ręka"
więcej Pokaż mimo towreszcie dobra poezja, która obserwuje codzienność
ale nad którą trzeba dobrze popracować, żeby to co dostrzeżone
mogło przedostać się do świadomości czytelnika
głębia w prostocie, tam bym to określił
również talent
dystans i ironia
Mi się to naprawdę podoba
to taki skok do definiowania współczesnego poety
który dużo widzi, odcedza,...
Lubię uproszczenia w poezji, pewną ascezę, ale Bonowiczowi coraz gorzej to wychodzi.
Lubię uproszczenia w poezji, pewną ascezę, ale Bonowiczowi coraz gorzej to wychodzi.
Pokaż mimo tohttps://dajprzeczytac.blogspot.com/2018/05/ksiazki-poetyckie-nominowane-do-nagrody.html
https://dajprzeczytac.blogspot.com/2018/05/ksiazki-poetyckie-nominowane-do-nagrody.html
Pokaż mimo toNajlepszy tom Bonowicza.
Najlepszy tom Bonowicza.
Pokaż mimo toZbyt liche i nieznaczące relacje między słowami, dużo ogólności, brak formy czy kunsztu, zaskakująco płytka wrażeniowość i obrazowość.
Zbyt liche i nieznaczące relacje między słowami, dużo ogólności, brak formy czy kunsztu, zaskakująco płytka wrażeniowość i obrazowość.
Pokaż mimo to