Znaleziona w bibliotece, przeczytana z zaciekawieniem. Nawet nie kojarzyłam tego tytułu w dorobku autorki.

Znaleziona w bibliotece, przeczytana z zaciekawieniem. Nawet nie kojarzyłam tego tytułu w dorobku autorki.

Książki Katarzyny Misiołek czyta się wyjątkowo szybko, chyba dlatego, że wciągają od pierwszych stron. Tak też jest w tym przypadku. Bohaterka mierzy się z przeszłością budując od nowa swoje życie. W tle przyjaciółka z dawnych lat, która pojawia się znikąd i miesza w życiu Doroty. Spodziewałam się trochę innego rozwiązania sytuacji, a nie zwykłego wyjazdu znienawidzonej pseudo przyjaciółki. Najważniejsze, że wszystko dobrze się kończy.

Książki Katarzyny Misiołek czyta się wyjątkowo szybko, chyba dlatego, że wciągają od pierwszych stron. Tak też jest w tym przypadku. Bohaterka mierzy się z przeszłością budując od nowa swoje życie. W tle przyjaciółka z dawnych lat, która pojawia się znikąd i miesza w życiu Doroty. Spodziewałam się trochę innego rozwiązania sytuacji, a nie zwykłego wyjazdu...

Ależ napięcie jest w tej historii już od pierwszej strony. Podniosła mi ciśnienie i nie dała spać. Polecam!

Ależ napięcie jest w tej historii już od pierwszej strony. Podniosła mi ciśnienie i nie dała spać. Polecam!

Katarzyna Misiołek należy do moich ulubionych polskich autorek. Jej książki czyta się z prawdziwą przyjemnością i zapadają na długo w pamięć. Myślę, że przede wszystkim dlatego, że pisze o zwykłym, codziennym życiu, zagląda w zakamarki duszy kobiety. Jej powieści nie są przesłodzone i zawsze niosą jakieś przesłanie.
"Nie podchodź bliżej" to historia dwóch młodych kobiet, które w latach szkolnych były ze sobą bardzo blisko, jak siostry lub papużki - nierozłączki. Połączyło je to, że obie pochodziły z "trudnych" rodzin, nie miały przed sobą żadnych tajemnic, a wręcz przeciwnie, obie trzymały w tajemnicy mroczne historie o siebie samych.
W pewnym momencie życia, Natasza znika, wysyła tylko sporadycznie kartki pocztowe z różnych miejsc na świecie. Dorota w tym czasie próbuje ułożyć sobie życie z piętnastoletnią córką u boku fantastycznego mężczyzny, prawnika - Mikołaja. Po latach nieobecności pojawia się Natasza, którą Dorota wylewnie wita i zaprasza do domu na wystawny obiad.
Więcej nie zdradzę, tu dopiero zaczyna się historia, którą czytamy z zapartym tchem, przygryzając palce.
Jak toksyczna może być przyjaciółka z dzieciństwa, do czego może się posunąć, jaki wpływ ma na najbliższe osoby??? Na te i inne pytania odpowiecie sobie po przeczytaniu książki, którą serdecznie POLECAM!!!

Katarzyna Misiołek należy do moich ulubionych polskich autorek. Jej książki czyta się z prawdziwą przyjemnością i zapadają na długo w pamięć. Myślę, że przede wszystkim dlatego, że pisze o zwykłym, codziennym życiu, zagląda w zakamarki duszy kobiety. Jej powieści nie są przesłodzone i zawsze niosą jakieś przesłanie.
"Nie podchodź bliżej" to historia dwóch młodych kobiet,...

Niesamowicie wciągająca

Niesamowicie wciągająca

Dorota wiedzie dość uporządkowane życie u boku narzeczonego Mikołaja - wziętego prawnika, prowadzi także galerię artystyczną i wychowuje nastoletnią córkę Darię. Pewnego dnia, bez zapowiedzi pojawia się Natasza - dawna przyjaciółka Doroty. To, co łączyło Dorę i Taszę w przeszłości nie ma odzwierciedlenia obecnie. Dorota czuje się zagrożona, nie chce, aby bolesne tajemnice z czasów jej dzieciństwa wyszły na jaw. Natasza wie dużo i może to wykorzystać przeciwko niej. To kobieta bez skrupułów, manipulantka, zręcznie miesza w życiu Doroty. To toksyczna przyjaciółka, która wysysa energię i znika, zostawiając po sobie zgliszcza.
Dorota czuje się zagrożona, wpada w obsesję, a jej uporządkowane do tej pory życie zaczyna się walić.

Autorka dość obrazowo pokazuje jaki wpływ na życie innych mają pseudo przyjaciele. Szkoda tylko, że fabuła jest dość powierzchowna. Brak tu głębszej analizy, a autorka w dość banalny sposób przedstawia historię obu kobiet. Szybko się czyta, ale to jedna z tych powieści, które na długo nie pozostaną w pamięci.

Dorota wiedzie dość uporządkowane życie u boku narzeczonego Mikołaja - wziętego prawnika, prowadzi także galerię artystyczną i wychowuje nastoletnią córkę Darię. Pewnego dnia, bez zapowiedzi pojawia się Natasza - dawna przyjaciółka Doroty. To, co łączyło Dorę i Taszę w przeszłości nie ma odzwierciedlenia obecnie. Dorota czuje się zagrożona, nie chce, aby bolesne tajemnice z...

Powieść o szarości życia i ludzkim pragnieniu, by błyszczeć. Jest tu wiele wątków rodzinnych, odwołań do relacji między osobami bliskimi. Czy na pewno bliskimi?

Powieść o szarości życia i ludzkim pragnieniu, by błyszczeć. Jest tu wiele wątków rodzinnych, odwołań do relacji między osobami bliskimi. Czy na pewno bliskimi?

Dorota planuje ślub z nowym partnerem, do którego wprowadziła się wraz z nastoletnią córką. Wszystko zaczyna się jej doskonale układać do momentu, gdy pojawia się jej dawna przyjaciółka- Natasza. Dorota zaczyna przypominać sobie swoją młodość - niekochającą matkę, aborcję, nieudane związki. Bohaterka nie chce do tego wracać, jednak jej "przyjaciółka" ciągle jej to przypomina i ją dołuje. Dorota ma wrażenie, że Tasza chce zająć jej miejsce.

Bardzo dobry obraz dziwnej przyjaźni. Czyta się dobrze, aczkolwiek czytaniu towarzyszy niepokój.

Dorota planuje ślub z nowym partnerem, do którego wprowadziła się wraz z nastoletnią córką. Wszystko zaczyna się jej doskonale układać do momentu, gdy pojawia się jej dawna przyjaciółka- Natasza. Dorota zaczyna przypominać sobie swoją młodość - niekochającą matkę, aborcję, nieudane związki. Bohaterka nie chce do tego wracać, jednak jej "przyjaciółka" ciągle jej to...

Powieść o toksycznej przyjaźni między dwiema kobietami. Wszystko zaczyna się wiele lat temu, gdy dwie dziewczynki pochodzące z destrukcyjnych domów zaprzyjaźniają się. Lata mijają i jedna z nich, Natasza znika bez pożegnania. Pojawia się po latach w życiu Doroty i zaczyna mieszać. Niezbyt mi się podobała ta książka. Ewidentnie czegoś tu brakowało. Cały czas czujesz rosnące napięcie, masz wrażenie że coś się stanie a tu nagle wszystko zamiera i koniec książki.

Powieść o toksycznej przyjaźni między dwiema kobietami. Wszystko zaczyna się wiele lat temu, gdy dwie dziewczynki pochodzące z destrukcyjnych domów zaprzyjaźniają się. Lata mijają i jedna z nich, Natasza znika bez pożegnania. Pojawia się po latach w życiu Doroty i zaczyna mieszać. Niezbyt mi się podobała ta książka. Ewidentnie czegoś tu brakowało. Cały czas czujesz rosnące...

Szkoda, że już się skończyła...
To życiowa historia.
Historia toksycznej przyjaźni, która rozpoczęła się w dzieciństwie.
Dziewczyny pochodziły
z patologicznych rodzin, co wpłynęło na ich psychikę
i późniejsze zachowywanie się.
Książką jestem zachwycona, w żadnej z dotychczas przeczytanych, nie spotkałam się z takim tematem.
Szczerze polecam.

Szkoda, że już się skończyła...
To życiowa historia.
Historia toksycznej przyjaźni, która rozpoczęła się w dzieciństwie.
Dziewczyny pochodziły
z patologicznych rodzin, co wpłynęło na ich psychikę
i późniejsze zachowywanie się.
Książką jestem zachwycona, w żadnej z dotychczas przeczytanych, nie spotkałam się z takim tematem.
Szczerze polecam.