Mózg. Granica życia i śmierci

Fantastyczna książka. Porusza ważny i trudny temat.
Trudny ze względu na zagadnienia, to przecież neurobiologia. Autor jednak stara się używać prostego języka, a czasami porównań by mieć pewność, że czytelnik zrozumie o czym mowa.
Trudny ze względu na etykę i podejście nasze do śmierci i tego czym jest świadomość, gdzie się kończy, a gdzie zaczyna.
Tak naprawdę wraz z autorem od pierwszych stron jesteśmy z nim w tej podróży. Razem z nim decydujemy się na ten kierunek kariery, by potem często dzięki przypadkom i zrządzeniom losu dokonywać odkryć, schodzić na boczne ciekawsze tory nauki, decydować się na nowe metody badań.
Osobiście, książka mnie momentami przerażała i smuciła, wiele rzeczy sobie przemyślałam.
To okropne być świadomym, ale nie móc w stanie w żaden sposób tego zakomunikować, choć bardzo by się chciało. Podziwiam też chart ducha wielu osób, które w stanie wegetatywnym były, a mimo to wciąż widziały sens swego życia, nie mniejsze uznanie należy się rodzinom, wg mnie a także i autora to oni odgrywają przeogromną rolę w procesie 'powrotu' takiej osoby.
Przeraża też fakt jak wiele już dziś wiemy, a jak wciąż wiele nie wiemy. Przeraża także to, że nauka dziś coraz częściej jest używana nie tylko by pomóc ludziom, ale by ich wykorzystać, a jeśli posiądziemy władzę nad mózgiem, to posiądziemy ją nad człowiekiem.
Po przeczytaniu tej książki, nie dziwią spektakularne powroty z martwych, bo i dziś się one zdarzają i wciąż nauka nie do końca wie, w jaki sposób ten proces zachodzi, ale wiemy, że to nie żaden cud, lecz nasz mózg.
Autor również w naturalny sposób objaśnia za co poszczególne fragmenty mózgu są odpowiedzialne, jak funkcjonuje nasza pamięć, w jaki sposób się uczymy, to także ciekawe dla nas laików informacje. Ja mój mózg teraz bardziej podziwiam, bo nawet gdy śpię, czy robię coś na autopilocie to on nadal czuwa i wychwytuje tak wiele rzeczy, że gdyby nie automatyka tego niesamowitego systemu, to nasze funkcjonowanie byłoby naprawdę męczące.

Mózg człowieka jest w istocie bardzo fascynujący i nadal pełny tajemnic.

Fantastyczna książka. Porusza ważny i trudny temat.
Trudny ze względu na zagadnienia, to przecież neurobiologia. Autor jednak stara się używać prostego języka, a czasami porównań by mieć pewność, że czytelnik zrozumie o czym mowa.
Trudny ze względu na etykę i podejście nasze do śmierci i tego czym jest świadomość, gdzie się kończy, a gdzie zaczyna.
Tak naprawdę wraz z...

Książka miejscami bardzo smutna, wręcz przeszywająca umysł cierpieniem i bezradnością obcych nam ludzi. Wszystko to dzięki niezwykłej wrażliwości autora, który oprócz szczerej chęci pomocy, ma umiejętność wczuwania się w trudne położenie chorych. Autor książki jest ateistą, nie znajdziemy tutaj wątków wiary w Boga itp.

Książka miejscami bardzo smutna, wręcz przeszywająca umysł cierpieniem i bezradnością obcych nam ludzi. Wszystko to dzięki niezwykłej wrażliwości autora, który oprócz szczerej chęci pomocy, ma umiejętność wczuwania się w trudne położenie chorych. Autor książki jest ateistą, nie znajdziemy tutaj wątków wiary w Boga itp.

Bardzo ciekawa książka, która w przystępny sposób tłumaczy działanie różnych obszarów mózgu oraz położenie osób w stanie nieresponsywnym. Warto się zapoznać.

Bardzo ciekawa książka, która w przystępny sposób tłumaczy działanie różnych obszarów mózgu oraz położenie osób w stanie nieresponsywnym. Warto się zapoznać.

Czułem się jakbym między słowami rozmawiał z autorem. Sama historia badania świadomości była dla mnie jak dodatek, ale świetnie opisany i bardzo merytoryczny

Czułem się jakbym między słowami rozmawiał z autorem. Sama historia badania świadomości była dla mnie jak dodatek, ale świetnie opisany i bardzo merytoryczny

Jeśli ktoś obawia się, że to trudna i niezrozumiała książka- niech przestanie.
Autor mimo tego, że zajmuje się rzeczami absolutnie abstrakcyjnymi dla szarego Kowalskiego to przedstawia je w sposób jasny i klarowny.
Nie nadużywa naukowego języka.
Nie skupia się na anatomicznej budowie mózgu czy dokładnym opisie przyrządów badawczych.
Opisuje autentyczne przypadki i przeprowadza czytelnika bezboleśnie przez lata swojej kariery gdy dokonywał ze swoim zespołem rzeczy fantastycznych dla pacjentów w stanie wegetatywnym (mniej lub bardziej).
Chylę czoła dla ich działań.
Chylę czoła za sposób przekazania tej wiedzy.
Po raz pierwszy chyba w mojej czytelniczej karierze książka "medyczna" skłoniła mnie do tak głębokich przemyśleń.
Temat pacjentów po urazie mózgu: ich świadomości, opieki nad nimi, prób kontaktu, prawa do życia/ śmierci jest fascynujący i przerażający jednocześnie.
"Utknąć" we własnym ciele, na długie lata, bez szans kontaktu z otoczeniem, ale ze świadomością co się dzieje? Czy to może nie przerażać?

Jeśli ktoś obawia się, że to trudna i niezrozumiała książka- niech przestanie.
Autor mimo tego, że zajmuje się rzeczami absolutnie abstrakcyjnymi dla szarego Kowalskiego to przedstawia je w sposób jasny i klarowny.
Nie nadużywa naukowego języka.
Nie skupia się na anatomicznej budowie mózgu czy dokładnym opisie przyrządów badawczych.
Opisuje autentyczne przypadki i...

Interesująca. Szczególnie polecam osobom pracującym z pacjentami w opisywanych stanach. Zmienia myślenie i postrzeganie. Prowadzi do refleksji dotyczącej postępowania i "BYCIA" człowiekiem dla człowieka w każdej sytuacji.

Interesująca. Szczególnie polecam osobom pracującym z pacjentami w opisywanych stanach. Zmienia myślenie i postrzeganie. Prowadzi do refleksji dotyczącej postępowania i "BYCIA" człowiekiem dla człowieka w każdej sytuacji.

Książka napisana w jasny, przejrzysty sposób, doskonała dla osob zainteresowanych tematyką pracy mózgu, umysłu, szarej strefy i, co najważniejsze, świadomości. Książka nieidealna, ale przeczytałam ją z niegasnącym zainteresowaniem laika. Bardzo humanistyczna :)

Książka napisana w jasny, przejrzysty sposób, doskonała dla osob zainteresowanych tematyką pracy mózgu, umysłu, szarej strefy i, co najważniejsze, świadomości. Książka nieidealna, ale przeczytałam ją z niegasnącym zainteresowaniem laika. Bardzo humanistyczna :)

10/10 zarówno dla laików, jak i osób zainteresowanych tematyką neurobiologii, neuroanatomii czy neuropsychologii. Owen pisze w sposób niezwykle przystępny i przyjemny, jednocześnie tłumacząc zawiłości szarej strefy. Książka czytana jednym tchem.

10/10 zarówno dla laików, jak i osób zainteresowanych tematyką neurobiologii, neuroanatomii czy neuropsychologii. Owen pisze w sposób niezwykle przystępny i przyjemny, jednocześnie tłumacząc zawiłości szarej strefy. Książka czytana jednym tchem.

Jeden z najsłynniejszych neurobiologów w sposób niesamowity opisuje przebieg swojej kariery, która jest jak życie raz smutna raz radosna. Książka, którą się połyka, a nie czyta, na maksa wciągająca, mimo iż momentami przerażająca, sprawia, że chce się jej więcej. Napisana prostym, zrozumiałym dla każdego językiem, w obszerny sposób przedstawia działanie ludzkiego mózgu, oparta na prawdziwych przykładach, które czasami dają nadzieję, innym razem brutalnie ją odbierają. Sama przeczytałam ją z polecajki i z czystym sumieniem polecam ją wam.

Jeden z najsłynniejszych neurobiologów w sposób niesamowity opisuje przebieg swojej kariery, która jest jak życie raz smutna raz radosna. Książka, którą się połyka, a nie czyta, na maksa wciągająca, mimo iż momentami przerażająca, sprawia, że chce się jej więcej. Napisana prostym, zrozumiałym dla każdego językiem, w obszerny sposób przedstawia działanie ludzkiego mózgu,...

bardzo dobra książka ;)

bardzo dobra książka ;)