Sezon burz

Niejeden zaprawiony w bojach miłośnik fantastyki żałował, że w naszym świecie nie ma żadnej magii. Sam osobiście byłem zafascynowany czarami gdy przed laty zaczytywałem się w J.K Rowling. Trzeba było w końcu zejść na ziemię i pogodzić się z tym, że światem rządzi nauka, a nie magia. A może to i lepiej? W świecie Geralta z Rivii magia jest na każdym kroku i bynajmniej nie jest wykorzystywana w dobrej wierze. Czarodzieje prowadzą wątpliwe etycznie eksperymenty na ludziach, wykorzystują zdolności dla zysków i uważają się za nadludzi. To tylko kilka z ich grzechów. Nic dziwnego, że nikt ich nie lubi, łącznie z wiedźminem.

Życie wiedźmina obfituje w podróże. Taka to już profesja. Zbyt długi pobyt w jednym miejscu może skutkować brakiem monet w sakiewce. Tym razem Geralt wybrał się w interesach do nadmorskiego miasta Kerack. Nie spodziewał się, że spotka go tam szereg niefortunnych zdarzeń od kradzieży jego wiedźmińskich mieczy począwszy. Bez swoich ostrzy Geralt nie może pracować i jest narażony na ataki wrogów. Nic więc dziwnego, że, z pomocą Jaskra, czym prędzej bierze się za odszukanie broni. Niestety w międzyczasie wplątuje się w kolejne tarapaty. Czy Geralt odzyska miecze? Jaka niebezpieczna misja jest dla niego szykowana? Co mają na sumieniu równie potężni, co zuchwali czarodzieje?

Po szybkim przebrnięciu przez pierwsza garść opowiadań o wiedźminie, zabrałem się za „Sezon burz”, czyli kolejną książkę, która stanowi przedsmak głównej serii. Tym razem historia była jednym ciągiem akcji, a nie zbiorem kilku opowiadań. Z początku wydawało mi się, że to będzie zaleta, ale po przeczytaniu całości muszę stwierdzić, że „Ostatnie życzenie” wydawało mi się bardziej dynamiczne. Przestoje akcji się zdarzały, lecz bardzo krótkie i nie sposób było się znudzić. W „Sezonie burz” sytuacja wygląda inaczej, a akcja budzi się powoli i często Geralt musi przemierzyć kawałek kraju, by zaczęło się coś dziać. Jest też więcej przerywników. W zamian Sapkowski zwiększył nieco poziom grozy i mroku. Poznajemy też czarodziejów jako grupę i oczywiście kolejny fragment wiedźmińskiego świata wraz z zamieszkującymi go stworami. Jest kilka ciekawych postaci, całkiem sporo erotyki, a krew się leje sporym strumieniem. Geralt będzie wiele razy postawiony pod ścianą. Historia ogólnie jest ciekawa, ale brakowało mi w niej czegoś, co trudno jednoznacznie określić. Może to sprawa dziwnej chronologii akcji - najbardziej emocjonujący momenty wcale nie były na koniec tej historii, lecz gdzieś pośrodku.

„Sezon burz” pozwolił mi zrobić kolejny krok w głąb świata Geralta z Rivii. To całkiem dobra powieść przygodowa, ale mnie osobiście nie porwała. Akcja nie zmierza do wielkiego finału, jak to w takich książkach bywa, lecz była szarpana i spowalniana. W dodatku co rusz pojawiały się poboczne postacie i wątki, które niewiele wnosiły do fabuły. Na szczęście Geralt swoją osobą dalej trzyma poziom. Na pozór zimny, wyrachowany i groźny wiedźmin to postać niejednoznaczna, kryjącą tyle tajemnic, co demonów i dzikiej żądzy. Z wielką przyjemnością będę dalej mu towarzyszył niczym Jaskier, bo niejedna przygoda czeka jeszcze na przeżycie i niejeden potwór w zwierzęcej lub ludzkiej postaci czeka na poskromienie.

Ocena: 7,5/10

Niejeden zaprawiony w bojach miłośnik fantastyki żałował, że w naszym świecie nie ma żadnej magii. Sam osobiście byłem zafascynowany czarami gdy przed laty zaczytywałem się w J.K Rowling. Trzeba było w końcu zejść na ziemię i pogodzić się z tym, że światem rządzi nauka, a nie magia. A może to i lepiej? W świecie Geralta z Rivii magia jest na każdym kroku i bynajmniej nie...

Pan Sapkowski kolejny raz pokazał formę!

Pan Sapkowski kolejny raz pokazał formę!

Początek był nieco nużący, ale z czasem trudno było się oderwać. Końcówka wgniotła mnie w kanapę. Polecam☺️

Początek był nieco nużący, ale z czasem trudno było się oderwać. Końcówka wgniotła mnie w kanapę. Polecam☺️

Godne zakończenie mojego powrotu do sagi o Wiedźminie. Aż czuje pustkę, że to już koniec. Co do samego "Sezonu Burz" to nie odbiega moim zdaniem ona poziomem i klimatem od innych książek z tej serii, naprawdę bawiłam się świetnie czytając ją. Historia opisana w książce spina się w całość i zachowany jest w niej ciąg wydarzeń, jednak to, że Wiedźmin jest w drodze i spotykają go w niej różne przygody sprawia, że historia nie jest nużąca i tak naprawdę mogłaby zostać podzielona na krótkie opowiadania.

Godne zakończenie mojego powrotu do sagi o Wiedźminie. Aż czuje pustkę, że to już koniec. Co do samego "Sezonu Burz" to nie odbiega moim zdaniem ona poziomem i klimatem od innych książek z tej serii, naprawdę bawiłam się świetnie czytając ją. Historia opisana w książce spina się w całość i zachowany jest w niej ciąg wydarzeń, jednak to, że Wiedźmin jest w drodze i spotykają...

Mnie tam się podobało. Nie wchodzi się do tej samej rzeki? Bzdura. Ja w tej rzece mogę sie pluskać i sto razy nawet.

Mnie tam się podobało. Nie wchodzi się do tej samej rzeki? Bzdura. Ja w tej rzece mogę sie pluskać i sto razy nawet.

Bardzo dobra historia z cyklu Wiedźmina, trzymająca w napięciu. Przyjemnie było powrócić do postaci Geralta i Jaskra oraz ich momentami epickich dyskusji.
W tej części Geralt traci swoje wiedźmińskie miecze akurat wtedy, kiedy w okolicy grasuje jakiś psychopata morderca, który z opisu może być opętany przez demona.
Wspaniale rozegrana opowieść, nic nie jest przesadzone, wszystkie puzzle wpadają gładko na swoje miejsce i jest to świetna rozrywka.
Polecam

Bardzo dobra historia z cyklu Wiedźmina, trzymająca w napięciu. Przyjemnie było powrócić do postaci Geralta i Jaskra oraz ich momentami epickich dyskusji.
W tej części Geralt traci swoje wiedźmińskie miecze akurat wtedy, kiedy w okolicy grasuje jakiś psychopata morderca, który z opisu może być opętany przez demona.
Wspaniale rozegrana opowieść, nic nie jest przesadzone,...

Na początku myślałem, że będzie to zbiór opowiadań, ale cała książka to jedna długa historia, wolałbym jakieś krótsze, ale czytało się przyjemnie, więc nie mam nic przeciwko. Z tą książką w zasadzie skończyłem z Wiedźminem i potrzebuję innej serii, która da mi tyle samo frajdy. Naprawdę polecam całą sagę każdemu, nawet ja, który nienawidziłem książek jako dziecko, zacząłem je kochać dzięki temu arcydziełu.

Na początku myślałem, że będzie to zbiór opowiadań, ale cała książka to jedna długa historia, wolałbym jakieś krótsze, ale czytało się przyjemnie, więc nie mam nic przeciwko. Z tą książką w zasadzie skończyłem z Wiedźminem i potrzebuję innej serii, która da mi tyle samo frajdy. Naprawdę polecam całą sagę każdemu, nawet ja, który nienawidziłem książek jako dziecko, zacząłem...

Książka o najwcześniejszych przygodach Geralta, napisana najpóźniej. Po poznaniu całej wiedźmińskiej sagi i Sezon Burz przeczytałem z przyjemnością. Jednak odradzałbym rozpoczynanie wiedźmińskiej przygody od tej pozycji, bo po kolejne tomy można już nie sięgnąć. Historia nie łączy sie w żaden sposób w wiedźmińską sagą czy opowiadaniami i niestety można jej zarzucić pewne uproszczenia. Nie wszystkie wątki mają satysfakcjonujące zakończenie, czasami potwory pojawiają się tylko dlatego, że nie powinno ich zabraknąć w książce o ich zabójcy. Polecam głównie fanom białowłosego, dlatego ja podczas lektury przyjemnie spędziłem czas.

Książka o najwcześniejszych przygodach Geralta, napisana najpóźniej. Po poznaniu całej wiedźmińskiej sagi i Sezon Burz przeczytałem z przyjemnością. Jednak odradzałbym rozpoczynanie wiedźmińskiej przygody od tej pozycji, bo po kolejne tomy można już nie sięgnąć. Historia nie łączy sie w żaden sposób w wiedźmińską sagą czy opowiadaniami i niestety można jej zarzucić pewne...

Dużo, dużo się dzieje ale jest zabawa jest fun ! O to właśnie w tej sadze chodzi :) Odsłuchałem tę pozycję jako audiobook i z przyjemnością wspominam wszystkie wyjścia i spacery z "Sezonem burz" na słuchawkach.

Dużo, dużo się dzieje ale jest zabawa jest fun ! O to właśnie w tej sadze chodzi :) Odsłuchałem tę pozycję jako audiobook i z przyjemnością wspominam wszystkie wyjścia i spacery z "Sezonem burz" na słuchawkach.

Jest to miły powrót do świata Wiedźmina, po zakończeniu całego cyklu.
Historia jest spójna, natomiast są momenty, że można się pogubić co, kto, dlaczego. Sam język nie odstaje od stylu, który znamy z serii. To co jest smaczkiem dla osób, które ,,Sezon burz” czytają jako ostatnią książkę, jest to, że mamy nawiązania do bohaterów, których poznaliśmy wcześniej.
Cała saga jest czymś do czego można wracać.
Książkę polecam!

Jest to miły powrót do świata Wiedźmina, po zakończeniu całego cyklu.
Historia jest spójna, natomiast są momenty, że można się pogubić co, kto, dlaczego. Sam język nie odstaje od stylu, który znamy z serii. To co jest smaczkiem dla osób, które ,,Sezon burz” czytają jako ostatnią książkę, jest to, że mamy nawiązania do bohaterów, których poznaliśmy wcześniej.
Cała saga...