Już cię kiedyś kochałam

Czego oczekuję od książek obyczajowych? Dobrej rozrywki, lekkiego oderwania od codzienności, happy endu na przekór codziennym troskom. Co mogło pójść nie tak z książką, którą niedawno przeczytałam, a nawet miałam parę znaczników w jej początkowej części? No cóż, zaczęło się fajnie, ale potem było nieco gorzej. Zbyt liczne powtórzenia, mało wyrazista bohaterka i zanadto pospieszne zakończenie.

Dominikę porzucił, bez podania przyczyny, wieloletni partner. Kobieta wraca więc do Polski, by ułożyć sobie życie na nowo. Osiedla się jednak z dala od rodziców, którzy liczyli na rychły ślub córki, a być może i wnuki. Mieli też nadzieję, że Dominika przejmie po nich pensjonat, który prowadzili.

Kobieta jest wziętym fotografem. W czasie sesji w stadninie dowiaduje się, że jej właścicielem jest dawny chłopak Dominiki. Być może stara miłość nie rdzewieje. Dominika i Konrad chcą to sprawdzić.

Mój największy zarzut do "Już cię kiedyś kochałam" to wielokrotne powtórzenia. Dojrzała bohaterka, która chce utrzymywać kontakty z matką, jednak wciąż obawia się jej pytań o termin założenia rodziny czy urodzenia dziecka. Dominika nie potrafi wyjaśnić rodzicom swojego punktu widzenia na te sprawy. Być może jedna rozmowa by nie wystarczyła, jednak półsłówka, odburkiwanie, wieczne kłótnie z pewnością nie pomagały. Unikanie tematu czy spotkań też. Nie podobał mi się również sposób w jaki Dominika odzywała się do matki, traktując ją zdecydowanie gorzej niż ojca.

Autorka chciała w książce przekazać ważną kwestię: coraz więcej kobiet decyduje się albo na bycie singielką, albo na luźne, bezdzietne związki. I jest to ich świadomy wybór, który powinien być uszanowany. Jednak to ważne przesłanie nie wybrzmiało i dopiero posłowie wskazało "co autor miał na myśli". Niestety, lektura trochę mnie wymęczyła i rozczarowała. Szkoda. Niemniej autorce dam jeszcze szansę.

Czego oczekuję od książek obyczajowych? Dobrej rozrywki, lekkiego oderwania od codzienności, happy endu na przekór codziennym troskom. Co mogło pójść nie tak z książką, którą niedawno przeczytałam, a nawet miałam parę znaczników w jej początkowej części? No cóż, zaczęło się fajnie, ale potem było nieco gorzej. Zbyt liczne powtórzenia, mało wyrazista bohaterka i zanadto...

Książka o kobietach, bardzo kobieca, kobiecymi problemami przesiąknięta. Jestem zauroczona niespieszną akcją tej powieści i bohaterkami, które nie miały łatwo ale zawsze starały się iść przez życie swoją własną ścieżką.

Książka o kobietach, bardzo kobieca, kobiecymi problemami przesiąknięta. Jestem zauroczona niespieszną akcją tej powieści i bohaterkami, które nie miały łatwo ale zawsze starały się iść przez życie swoją własną ścieżką.

Plusem jest sięganie po różne pomysły, jednak pomału wygasa mój kredyt zaufania jaki wystawiłam po pierwszej książce autorki z nadzieją, że jej książki okażą się ciekawą lekturą.
W tej powieści znudziło mnie powtarzanie tych samych wątków. Kocham, nie kocham, kocham, nie kocham?
W mojej ocenie to jest takie lekkie czytadło, nie absorbujące i nie wymagające większego zaangażowania. Powieść na leniwe wieczory i na raz.

Plusem jest sięganie po różne pomysły, jednak pomału wygasa mój kredyt zaufania jaki wystawiłam po pierwszej książce autorki z nadzieją, że jej książki okażą się ciekawą lekturą.
W tej powieści znudziło mnie powtarzanie tych samych wątków. Kocham, nie kocham, kocham, nie kocham?
W mojej ocenie to jest takie lekkie czytadło, nie absorbujące i nie wymagające większego...

Wystawiam tej książce mocna 7. Największym plusem tej książki jest to że poruszane są w niej ważne problemy życia codziennego kobiet. Polubiłam główna bohaterkę która była zagubiona ale wkoncu znalazła swoje szczęście. Najbardziej irytujące było ciągle powtarzanie się tych samych tematów. W koło Macieju to samo. Nie zniechęciło mnie to do dalszego czytania. Jest to książka lekka idealna do przeczytania zaraz po jakiejś mocniejszej.

Wystawiam tej książce mocna 7. Największym plusem tej książki jest to że poruszane są w niej ważne problemy życia codziennego kobiet. Polubiłam główna bohaterkę która była zagubiona ale wkoncu znalazła swoje szczęście. Najbardziej irytujące było ciągle powtarzanie się tych samych tematów. W koło Macieju to samo. Nie zniechęciło mnie to do dalszego czytania. Jest to książka...

Brawo Pani Kasiu kolejna książka rewelacyjna.
Uwielbiam Pani lekkie pióro i pokazuje Pani problemy życia dnia codziennego. Polecam.

Brawo Pani Kasiu kolejna książka rewelacyjna.
Uwielbiam Pani lekkie pióro i pokazuje Pani problemy życia dnia codziennego. Polecam.

Oj co za męcząca książka! Infantylna i irytująca. Odnoszę wrażenie, że bohaterki a szczególnie kuzynka Paulina to niewyżyta i wiecznie napalona kobieta o ździrowatym usposobieniu. Męczyłam się z tą książką.

Oj co za męcząca książka! Infantylna i irytująca. Odnoszę wrażenie, że bohaterki a szczególnie kuzynka Paulina to niewyżyta i wiecznie napalona kobieta o ździrowatym usposobieniu. Męczyłam się z tą książką.

Wróciłam do tej książki jeszcze raz. Mam wiele wspólnego z jej bohaterkami. Bardzo prawdziwa i życiowa.

Wróciłam do tej książki jeszcze raz. Mam wiele wspólnego z jej bohaterkami. Bardzo prawdziwa i życiowa.

Kolejna nudna pozycja
W tej książce dosłownie nic się nie dzieje
Szkoda czasu

Kolejna nudna pozycja
W tej książce dosłownie nic się nie dzieje
Szkoda czasu

Świetna powieść obyczajowa, wciągająca, zaskakująca, tak jak lubię. Życie miłosne głównej bohaterki wydawało się ustabilizowane ... do czasu. No właśnie, czy można się odkochać w ciągu jednego dnia? To pytanie nurtuje naszą bohaterkę praktycznie przez całą książkę. Spotyka innych mężczyzn na swojej drodze, ale czy z którymś ułoży sobie życie? Zachęcam do przeczytania.

Świetna powieść obyczajowa, wciągająca, zaskakująca, tak jak lubię. Życie miłosne głównej bohaterki wydawało się ustabilizowane ... do czasu. No właśnie, czy można się odkochać w ciągu jednego dnia? To pytanie nurtuje naszą bohaterkę praktycznie przez całą książkę. Spotyka innych mężczyzn na swojej drodze, ale czy z którymś ułoży sobie życie? Zachęcam do przeczytania.

Młode kobiety stale muszą odpowiadać na pytanie o ślub, dzieci, ustatkowanie się. Autorka pokazuje że można żyć po swojemu, trzeba tylko być konsekwentną.

Młode kobiety stale muszą odpowiadać na pytanie o ślub, dzieci, ustatkowanie się. Autorka pokazuje że można żyć po swojemu, trzeba tylko być konsekwentną.