Ta książka daje wiele do myślenia, dlatego serdecznie ją polecam. Poziom "zacofania" w podejściu do wiedzy o ludzkim organizmie poraża.

Ta książka daje wiele do myślenia, dlatego serdecznie ją polecam. Poziom "zacofania" w podejściu do wiedzy o ludzkim organizmie poraża.

Ciekawy temat... I tyle. Kompletnie zmarnowany potencjał, głównie za sprawą trzech czynników:
1) brak jakiegokolwiek sensownego podziału treści - rozdziały są, bo są, ale nic z tego nie wynika,
2) brak myśli przewodniej - po co powstała ta książka,
3) żenujący feminizm na najniższym intelektualnie poziomie w wykonaniu starej panny z kotem.

Niezobowiązująca lektura rozrywkowa, która nie zostaje na długo w pamięci.

Ciekawy temat... I tyle. Kompletnie zmarnowany potencjał, głównie za sprawą trzech czynników:
1) brak jakiegokolwiek sensownego podziału treści - rozdziały są, bo są, ale nic z tego nie wynika,
2) brak myśli przewodniej - po co powstała ta książka,
3) żenujący feminizm na najniższym intelektualnie poziomie w wykonaniu starej panny z kotem.

Niezobowiązująca lektura...

Świetna książka napisana z niesamowitym humorem i luzem. Bawiłam się wybornie.

Świetna książka napisana z niesamowitym humorem i luzem. Bawiłam się wybornie.

Super książka! Ciekawa, napisana bez encyklopedycznego zadęcia. Przedstawia dawne obyczaje i zasady w sposób lekki i zabawny. Z komentarzy autorki śmiałam się w głos.

Super książka! Ciekawa, napisana bez encyklopedycznego zadęcia. Przedstawia dawne obyczaje i zasady w sposób lekki i zabawny. Z komentarzy autorki śmiałam się w głos.

Tę książkę czytało się jak słabo napisaną pracę dyplomową, a to za sprawą usilnego napychania treści powtórzeniami i bezsensownymi hipotezami. Mam wrażenie, że nic się z niej nie dowiedziałam. Autorka często sypie ogólnikami i zawęża Europę do jej zachodniej części. Wiem, że źródeł pochodzących ze wschodniej Europy i Bałkan na pewno było o wiele mniej, lecz autorka nie wpomniała o tym nawet z czystej kurtuazji. Ta książka to pięknie wydany zbiór szczątkowych informacji na temat życia seksualnego kobiet w średniowieczu, niepotrzebnie wzbogacony o zmyślone dialogi ze zmyślonych sytuacji. Mało satysfakcjonująca lektura.

Tę książkę czytało się jak słabo napisaną pracę dyplomową, a to za sprawą usilnego napychania treści powtórzeniami i bezsensownymi hipotezami. Mam wrażenie, że nic się z niej nie dowiedziałam. Autorka często sypie ogólnikami i zawęża Europę do jej zachodniej części. Wiem, że źródeł pochodzących ze wschodniej Europy i Bałkan na pewno było o wiele mniej, lecz autorka nie...

Podejście do czysto naukowego tematu z przymrużeniem oka i lekko rubasznym humorem. Gdyby za temat zabrał się jakiś uniwersytecki badacz pewnie nie dałoby się tego czytać, a tak mamy bardzo przyjemną lekturę, która dodatkowo edukuje - brawo dla autorki!

Podejście do czysto naukowego tematu z przymrużeniem oka i lekko rubasznym humorem. Gdyby za temat zabrał się jakiś uniwersytecki badacz pewnie nie dałoby się tego czytać, a tak mamy bardzo przyjemną lekturę, która dodatkowo edukuje - brawo dla autorki!

To straszne, ale tak by wyglądały książki historyczne, gdyby nie było uniwersytetów i istniała tylko popkultura, opierająca się wyłącznie na zysku. To tak jakby dzieła Le Goffa, Le Roy Ladurie, Frossiera czy (mediewistyczne) Geremka przełożyć w stylu komiksów o Batmanie, albo nakręcić nowy film o Joannie d’Arc w stylu Avengersów (albo gdyby Patryk Vega nakręcił remake „Krzyżaków”).
Książka nie jest odkrywcza. Stanowi tak naprawdę meta opracowanie, pseudo monografię, wybór z prawdziwych dzieł historycznych oraz książek popularnonaukowych, opublikowanych wyłącznie po angielsku (to wynika z bibliografii). Na szczęście część z nich przetłumaczono też na polski, co pozwala łatwo znaleźć oryginały wielu przykładów podawanych przez Rosalie Gilbert. Autorka nie czerpie zatem ze źródeł, lecz co najwyżej z prac tych, którzy do nich dotarli. Co gorsza albo ona, albo tłumacz znów wykazali się niską znajomością wiedzy ogólnej, np. scalając w jedno węgierską Budę i południowotyrolskie Bolzano – wówczas niemieckojęzyczne Bosen. A zakaz posiadania srebrnych klamer nie dotyczył „książek z godzinami pracy” (których prostytutki nie nosiły ze sobą po mieście ani do kościoła),lecz „godzinek”, czyli pewnej formy modlitewników.
Odrzuca również język – prostacki, pełen prymitywnych kolokwializmów oraz „humorystycznych” sformułowań typu „kuciapka”. Odautorskie komentarze, mające śmieszyć - budzą w większości przypadków raczej uśmiech politowania czy poczucie żenady. Aczkolwiek kilka jest trafnych, chociaż „sztubackich”. Również wymyślane dialogi są pisane z punktu widzenia języka i sposobu myślenia współczesnych konsumentów niewyszukanej kultury masowej.
Zatem jest to książka o historii pisana z myślą o grupie docelowej, która … nie interesuje się historią. Nie dostrzeże „zapożyczeń” na poziomie zbliżonym do plagiatów, uproszczeń etc.
Ale cóż – może jest to – jak holo-polo w zakresie innej tematyki – jedyny sposób dotarcia z wiedzą do niektórych czytelników? Przede wszystkim tych, którzy nie przetrawią nawet kilkunastu stron historyków wymienionych na wstępie. Druga zaleta to zajmowanie się nie elitami (chociaż jest kilka przykładów z ich środowiska),a ową przytłaczającą większością siejących, orzących i noszących wodę. Trzecia wreszcie to wyłapanie kuriozów, o których poważni historycy pewnie baliby się w ogóle wspomnieć (np. o rybie, ilustracje zakonnic zbierających penisy z drzew, czy pewne cytaty ze średniowiecznych autorów duchownych, w tym świętych). I ostatnia to obśmianie mediów społecznościowych. To jednak zdecydowanie za mało, by rekomendować ta pozycję prawdziwym miłośnikom historii.

To straszne, ale tak by wyglądały książki historyczne, gdyby nie było uniwersytetów i istniała tylko popkultura, opierająca się wyłącznie na zysku. To tak jakby dzieła Le Goffa, Le Roy Ladurie, Frossiera czy (mediewistyczne) Geremka przełożyć w stylu komiksów o Batmanie, albo nakręcić nowy film o Joannie d’Arc w stylu Avengersów (albo gdyby Patryk Vega nakręcił remake...

Książka zawiera anegdotycznych zdarzeń dotyczących seksu z czasów średniowiecza, szybko się ją czyta i z zalet to na tyle. Wtrącenia autorki, które w założeniach chyba miały urozmaicić pozycję sprawiają (delikatnie mówiąc) nie najlepsze wrażenie. Do tego wymyślone dialogi rodem z opery mydlanej. Można przeczytać jako ciekawostkę i nic ponadto.

Książka zawiera anegdotycznych zdarzeń dotyczących seksu z czasów średniowiecza, szybko się ją czyta i z zalet to na tyle. Wtrącenia autorki, które w założeniach chyba miały urozmaicić pozycję sprawiają (delikatnie mówiąc) nie najlepsze wrażenie. Do tego wymyślone dialogi rodem z opery mydlanej. Można przeczytać jako ciekawostkę i nic ponadto.

Książka moim zdaniem uboga w treści, a komentarze autorki są po prostu kiczowate, chociaż domyślam się, że miały być śmieszne. Przy dialogu prosto z szopki Maryji osiągnięto dno kiczu i braku taktu.

Książka moim zdaniem uboga w treści, a komentarze autorki są po prostu kiczowate, chociaż domyślam się, że miały być śmieszne. Przy dialogu prosto z szopki Maryji osiągnięto dno kiczu i braku taktu.

Niestety żałosne uwagi i infantylne komentarze autorki (a może to kwestia słabego tłumaczenia na polski?) odebrały mi całą przyjemność czytania... Żenujące używanie słów typu "kuciapa" na określenie waginy oraz wyrażenia w stylu "robienie lodzika" - litości! :-(

Niestety żałosne uwagi i infantylne komentarze autorki (a może to kwestia słabego tłumaczenia na polski?) odebrały mi całą przyjemność czytania... Żenujące używanie słów typu "kuciapa" na określenie waginy oraz wyrażenia w stylu "robienie lodzika" - litości! :-(