Naznaczeni upadkiem

Ze wszystkich do tej pory wydanych tomów z tej serii, najbardziej czekałam na ten, bo został osadzony w mojej ukochanej mafii, a niestety najbardziej się na nim zawiodłam. Przez całą książkę towarzyszyło mi wrażenie, że wszystko, co zostało w niej opisane jest bardzo nieproporcjonalne – początek był niesamowicie rozwleczony i nużący, a zakończenie wręcz tak ekspresowe, że zanim się obejrzałam, a już wszyscy „żyli długo i szczęśliwie”, a do tego sam środek był bardzo niedopracowany, wszystko, co miało miejsce było rozpoczęte i już za dwie strony zakończone, przez co miałam wrażenie, że relacja między bohaterami nie opierała się na niczym innym jak tylko na ich zbliżeniach. Annie na samym początku tej historii w stosunku do Santino brak jakiejkolwiek godności i było mi za nią i za jej zachowanie niesamowicie wstyd, i to do tego stopnia, że nie mogłam czasami tego czytać, bo było to żenujące i przy tym bardzo denerwujące. Ale za to Santino zyskał moją sympatię już od pierwszych stron, i to on uratował mi całą tę książkę, i to dzięki niemu całkiem dobrze się bawiłam. Zdecydowanie oczekiwałam od tego tomu dużo, dużo więcej.

Ze wszystkich do tej pory wydanych tomów z tej serii, najbardziej czekałam na ten, bo został osadzony w mojej ukochanej mafii, a niestety najbardziej się na nim zawiodłam. Przez całą książkę towarzyszyło mi wrażenie, że wszystko, co zostało w niej opisane jest bardzo nieproporcjonalne – początek był niesamowicie rozwleczony i nużący, a zakończenie wręcz tak ekspresowe, że...

Dzięki Corze, która odkryłam z kolei dzięki @literackie_serce ❤, zakochałam się w mafijnych romansach. Dobre pół roku nie czytałam niczego innego. Serię Camorra Chronicles pochłonęłam jednym tchem 😁
No po prostu uwielbiam.
Dlatego czytam wszystko co zostanie wydane od @corareillyauthor .
Czy seria "Grzechy ojców" do mnie trafiła❓Średnio.
Czy będę czytać taka kolejna część która wyjdzie❓oczywiście, że tak 😉

"Naznaczeni upadkiem" to historia Anny i jej ochroniarza Santino. Anna jest rozkapryszoną, ale twardą i dość charakterną księżniczką mafii, a Santino wiecznie naburmuszonym ochroniarzem.
Historia przewidywalna, dość prosta i jednowymiarowa. Jak dla mnie za mało mafijnych porachunków i akcji, po prostu akcji 🤷🏻‍♀️
Czekam na kolejną książkę od @corareillyauthor z nadzieją, że znów mnie porwie i przeczytam ją z wypiekami na twarzy.

Dzięki Corze, która odkryłam z kolei dzięki @literackie_serce ❤, zakochałam się w mafijnych romansach. Dobre pół roku nie czytałam niczego innego. Serię Camorra Chronicles pochłonęłam jednym tchem 😁
No po prostu uwielbiam.
Dlatego czytam wszystko co zostanie wydane od @corareillyauthor .
Czy seria "Grzechy ojców" do mnie trafiła❓Średnio.
Czy będę czytać taka kolejna część...

#Recenzjaksiązki
Pomiędzy wszystkim książkami które mam i czytam na raz 😂 przerwa na
Książkę Naznaczeni upadkiem
Polecam
Choć książka nie w klimacie zimowym ,ale tło zimowe bo za oknem u mnie zasypane okolice 🤣

🤩🤩🤩🤩🙂🙂
Cory Reilly
  ,,Naznaczeni upadkiem,,

#legimi
#Recenzja

Czy kiedykolwiek szantazowaliscie kogoś lub wy bylicie szantażowani ........ja posuwam Się często do szantażu podczas negocjacji z córką 11 lat bo z nią się inaczej nie da 😂😂 ale to cos innego niż prawdziwy szantaż .

Coś się zaczyna cos kończy ...
Zobawiązania na przyszłość  komplikuja  sytuację, wszystko na chwile ,wszystko miało sie skończyć ....

Rodzina Mafijna i jej zasady każdy się im podporządkowuje wbrew swojej woli .
Ale w tej książce sie dzieje, sporo wątków rozbudowuje książkę na parę etapów, aż do jej końca z zaciekawieniem ukazuje się nowy wątek ,szokuje i daje książce oczekiwanie ,tego co przeczytamy dalej ...
Emocje emanują husteczki w pewnym momencie się skończyły  trzeba było iśc , po nowy zapas i czytac dalej co nie było proste łzy zamazały literki bolalo bardzo ..... .

Ślub ,zdrady ,kłamstwa , porażka, ,rozlew krwi ,miłość, moda,mafia , szantaż  , ,to i wiele więcej znajdziecie w tej książce .
Polecam

#Recenzjaksiązki
Pomiędzy wszystkim książkami które mam i czytam na raz 😂 przerwa na
Książkę Naznaczeni upadkiem
Polecam
Choć książka nie w klimacie zimowym ,ale tło zimowe bo za oknem u mnie zasypane okolice 🤣

🤩🤩🤩🤩🙂🙂
Cory Reilly
  ,,Naznaczeni upadkiem,,

#legimi
#Recenzja

Czy kiedykolwiek szantazowaliscie kogoś lub wy bylicie szantażowani ........ja posuwam Się...

„Mieć zasady to jedno, a przestrzegać ich to zupełnie coś innego”.

Był taki czas, że książki Cory Reilly pochłaniałam jedną po drugiej, aż nieco mi się „przejadły” to pewnie też spowodowało, że odkładając je na jakiś czas, kompletnie zapomniałam o tym tomie, który już dość długo czekał na mojej półce. Robiąc porządek na regale, zorientowałam się, że historia córki Dantego i Valentiny ciągle przede mną.

I wiecie co? Mając taką dłuższą przerwę, która trwa kilka miesięcy, zaczynając czytać tę książkę, doceniłam ją dużo bardziej. To tylko pokazało mi, jak mimo wszystko tęskniłam za twórczością autorki, która zawsze była moim pewniakiem.

Wróćmy zatem do historii Anny i Santino. Mając w głowie historię rodziców Anny, miałam nadzieję, że główna bohaterka okaże się jedną z tych bohaterek, które potrafią postawić na swoim. I bardzo raduje mnie fakt, że Anna taka właśnie była! Mimo młodego wieku można było zauważyć w niej tę zaciętość, wolę wali i chęć zdobycie tego, czego pragnie. Im starsza była, tym coraz bardziej ciągnęło ją do Santino. I była w stanie zrobić naprawdę wiele, by go zdobyć - nawet jeśli doskonale wiedziała, że za kilka lat czeka ją ślub z obowiązku z mężczyzną, wybranym przez rodziców.

Co do Santino - jakże ja go polubiłam! Uwielbiałam jego wredne odzywki oraz to, że robił wiele by przeciwstawić się pragnieniu, jakie czuł do podopiecznej. Co jak co, ale wiedział, że będąc ochroniarzem Anny, nie ma szans na to, by stać się dla niej kimś więcej.

„Naznaczeni upadkiem” to historia o wzajemnych przyciąganiu, walce z własnymi pragnieniami, trudach dorastania i namiętności, która była niczym uśpiony wulkan.

Nie mam żadnych zastrzeżeń do stylu autorki, bo go bardzo lubię. Podobał mi się pomysł na fabułę, to, że mogłam znów spotkać swoich ulubionych bohaterów i wkroczyć do świata mafii.

Opowieść Anny i Santino pokazała, że warto postawiać siebie na pierwszym miejscu i zawalczyć o własne szczęście. To historia, w której obserwujemy fajne relacje rodzinne, widzimy to, jak bohaterowie dorastają i się zmieniają. Jak wartościują swoje życie i walczą o nie.

Może gdybym czytała tę książkę bezpośrednio po innych autorki, byłabym bardziej krytyczna wobec tej historii, jednak po takiej przerwie wprost „połknęłam” ją na raz!

Polecam!

„Mieć zasady to jedno, a przestrzegać ich to zupełnie coś innego”.

Był taki czas, że książki Cory Reilly pochłaniałam jedną po drugiej, aż nieco mi się „przejadły” to pewnie też spowodowało, że odkładając je na jakiś czas, kompletnie zapomniałam o tym tomie, który już dość długo czekał na mojej półce. Robiąc porządek na regale, zorientowałam się, że historia córki Dantego...

Świetna polecam

Świetna polecam

To było ciężkie, ale udało mi się przebrnąć i sprawdzić jak ta historia się zakończy, aczkolwiek Anna do końca została głupiutką bohaterką.

To było ciężkie, ale udało mi się przebrnąć i sprawdzić jak ta historia się zakończy, aczkolwiek Anna do końca została głupiutką bohaterką.

Ostatnio ciężko mam z piórem autorki Cory Reilly. Już każda książka przeczytana mnie rozczarowuję. Z tym tytułem było podobnie, że nieraz miałam ochotę odłożyć i zrobić DNF. Na siłę z przewracaniem stron przeczytałam do końca. Dopiero ostatnie ok 100 stron mi się podobały i były najlepsze.
Przez całą historie Anna Cavallaro irytowała mnie okropnie i nie mogłam znieść jej zachowanie. Moim zdaniem niezbyt pasowała do Santino. On czasami w kilku momentach także mnie denerwował. Książka była mało mafijna, a motyw age gap i ochroniarza nawet mi się coś podobały. Zdecydowanie ta książka nie do równa historii o rodzicach Anny, która była świetna.

Ostatnio ciężko mam z piórem autorki Cory Reilly. Już każda książka przeczytana mnie rozczarowuję. Z tym tytułem było podobnie, że nieraz miałam ochotę odłożyć i zrobić DNF. Na siłę z przewracaniem stron przeczytałam do końca. Dopiero ostatnie ok 100 stron mi się podobały i były najlepsze.
Przez całą historie Anna Cavallaro irytowała mnie okropnie i nie mogłam znieść jej...

Kolejna cześć z serii, ale niestety nie dałam rady przez nią przebrnąć. Anna jest taka głupiutka i naiwna , że zniechęciło mnie totalnie do poznania dalszych losów bohaterów.

Kolejna cześć z serii, ale niestety nie dałam rady przez nią przebrnąć. Anna jest taka głupiutka i naiwna , że zniechęciło mnie totalnie do poznania dalszych losów bohaterów.

Historia jest całkiem niezła, jak przystało na Corę Reilly, ale dla mnie ciut słabsza niż pozostałe tomy serii Grzechy Ojców. Plus za umiejętnie budowanie napięcia i wiszące ciągle w powietrzu poczucie zagrożenia.

Historia jest całkiem niezła, jak przystało na Corę Reilly, ale dla mnie ciut słabsza niż pozostałe tomy serii Grzechy Ojców. Plus za umiejętnie budowanie napięcia i wiszące ciągle w powietrzu poczucie zagrożenia.

Lubię książki Cory Reilly, zwykle bohaterki są świetnie napisane, czego niestety nie mogę powiedzieć o Annie. Niezwykle irytująca, rozpuszczona i zblazowana nastolatka. Nie byłam w stanie doczytać książki do końca. Nie polecam.

Lubię książki Cory Reilly, zwykle bohaterki są świetnie napisane, czego niestety nie mogę powiedzieć o Annie. Niezwykle irytująca, rozpuszczona i zblazowana nastolatka. Nie byłam w stanie doczytać książki do końca. Nie polecam.