Nawet nie będąc fanem westernu, ale miłośnikiem wędrówki już tak, można z ciekawością czytać o wczesnym etapie osadnictwa na terenach zachodniego Teksasu. Czyta się z perspektywy (bardzo)prostych ludzi, którzy zderzają się z olbrzymimi odległościami, bezwzględną przyrodą i "indiańcami". Trup ściele się gęsto ale nie ma wcale dużo akcji, strzelanin itp. Naszło mnie na to ze względu na niedosyt po Red Dead Redemption ale też dzięki tej grze nabrałem trochę smaka na wejście trochę głębiej w klimaty westernu. Nic powalającego, ale zero zawodu, przyjemna rozrywka 🙂

jakby ktoś się przymierzał to właśnie od tego tytułu polecam bo fabularnie to tutaj właśnie zaczyna się przygoda, która kontynuowana jest m.in. w słynnyej "Na południe od Brazos"

Wydanie Vesperowe stoi na wysokim poziomie. Mapy mogłyby być dokładniejsze i czytelniejsze. Bardzo chętnie dorwałbym Comanchee Moon przetłumaczone na nasz język.

Nawet nie będąc fanem westernu, ale miłośnikiem wędrówki już tak, można z ciekawością czytać o wczesnym etapie osadnictwa na terenach zachodniego Teksasu. Czyta się z perspektywy (bardzo)prostych ludzi, którzy zderzają się z olbrzymimi odległościami, bezwzględną przyrodą i "indiańcami". Trup ściele się gęsto ale nie ma wcale dużo akcji, strzelanin itp. Naszło mnie na to ze...

,Na południe od Brazos" wciąż pozostaje dla mnie niekwestionowanym nr 1, ale ,,Szlak umrzyka" umieściłabym zaraz za nim. Call i Gus dopiero zaczynają swoją przygodę. Nie czują się jeszcze zbyt pewnie i nie potrafią wielu rzeczy potrzebnych by przetrwać podczas podróży. Chociaż wiedziałam, że nic im się nie stanie to obserwowanie licznych niebezpieczeństw, przeżywanie śmierci kolejnych osób w otoczeniu i poznawanie następnych groźnych ludzi dawało mi prawdziwą rozrywkę. Czułam przerażenie, obrzydzenie, ciekawość, współczucie, złość, a wszystko to zmieniało się z rozdziału na rozdział.

,Na południe od Brazos" wciąż pozostaje dla mnie niekwestionowanym nr 1, ale ,,Szlak umrzyka" umieściłabym zaraz za nim. Call i Gus dopiero zaczynają swoją przygodę. Nie czują się jeszcze zbyt pewnie i nie potrafią wielu rzeczy potrzebnych by przetrwać podczas podróży. Chociaż wiedziałam, że nic im się nie stanie to obserwowanie licznych niebezpieczeństw, przeżywanie...

Jeśli ktoś szuka serii westernów... nie, wróć. Jeśli ktoś szuka serii powieści (jakiegokolwiek gatunku),gdzie wszystkie dotychczas napisane trzymają poziom i słabych momentów po prostu NIE MA (albo co najwyżej jest ich jak na lekarstwo),to z pewnością Lonesome Dove byłoby jedną z takich serii. Szlak umrzyka to kolejna kapitalna historia, opisująca początki przygód Gusa i Calla, a także posiadająca chyba najbardziej oryginalne zakończenie w serii.

Pozostaje czekać na polskie wydanie Comanche Moon (a to już wkrótce),by domknąć całą opowieść, a dotyczyć ona będzie bardzo ciekawego okresu z życia bohaterów, pojawi się też wiele twarzy znanych i wspominanych w "Na południe...". Co do "Szlaku Umrzyka" - jak najmocniej polecam.

Jeśli ktoś szuka serii westernów... nie, wróć. Jeśli ktoś szuka serii powieści (jakiegokolwiek gatunku),gdzie wszystkie dotychczas napisane trzymają poziom i słabych momentów po prostu NIE MA (albo co najwyżej jest ich jak na lekarstwo),to z pewnością Lonesome Dove byłoby jedną z takich serii. Szlak umrzyka to kolejna kapitalna historia, opisująca początki przygód Gusa i...

Równie dobra jak dwie poprzednie, choć przyznam szczerze, że trudno było mi wyobrazić sobie Calla i Gusa jako młodych chłopców. Na początku lektury musiałam stale sobie przypominać, że nie są oni jeszcze tymi wygami, których zdążyłam tak dobrze poznać.
Kiedy poradziłam sobie już z tym drobnym problemem, po raz kolejny dałam się porwać bez reszty historii, tak umiejętnie napisanej przez McMurtry'ego. A końcówka zrzuciła mnie z konia 😉.
Niecierpliwie czekam na ostatni tom tej serii.

Równie dobra jak dwie poprzednie, choć przyznam szczerze, że trudno było mi wyobrazić sobie Calla i Gusa jako młodych chłopców. Na początku lektury musiałam stale sobie przypominać, że nie są oni jeszcze tymi wygami, których zdążyłam tak dobrze poznać.
Kiedy poradziłam sobie już z tym drobnym problemem, po raz kolejny dałam się porwać bez reszty historii, tak umiejętnie...

Bardzo przyjemna książka, opisująca początki głównych bohaterów "Na południe od Brazos". Składa się tak naprawdę z opisów dwóch wypraw Calla i Gusa. Pierwsza opisywała tak naprawdę pierwszy wypad młodych bohaterów pod wodzą, jak się okazało, niezbyt wprawnego dowódcy. Wyprawa nie potoczyła się po myśli głównych bohaterów, ale też jak dla mnie była to przede wszystkim, słabsza część (na szczęście krótsza) książki. Miałem poczucie, że nie do końca rozumiem po co została ona dodana. Dużo bardziej do gustu przypadła mi druga część, która była spójna i była sprawnie doprowadzona do końca. McMurtry ma bardzo wprawną rękę i jego książki czyta się z przyjemnością. Ode mnie solidna 8 :)

Bardzo przyjemna książka, opisująca początki głównych bohaterów "Na południe od Brazos". Składa się tak naprawdę z opisów dwóch wypraw Calla i Gusa. Pierwsza opisywała tak naprawdę pierwszy wypad młodych bohaterów pod wodzą, jak się okazało, niezbyt wprawnego dowódcy. Wyprawa nie potoczyła się po myśli głównych bohaterów, ale też jak dla mnie była to przede wszystkim,...

„Szlak umrzyka” to już trzeci tom wspaniałej sagi o losach strażników Teksasu, w którą wsiąkłem bez reszty. I chociaż trzeci jest według chronologii powstania to obejmuje swoją akcją czasy na długo przed wydarzeniami znanymi z „Na południe od Brazos”. Co – nawiasem mówiąc – okazało się znakomitym pomysłem i genialnym posunięciem.

Spotykamy się znowu ze starymi, dobrymi znajomymi czyli Gusem McRae i Woodrowem Callem, tym razem jednak z czasów ich młodości. A będąc precyzyjnym – z początków ich kariery strażników Teksasu, kiedy obaj byli jeszcze nieopierzonymi żółtodziobami z głowami pełnymi marzeń o spektakularnej karierze i życiu pełnym przygód. Okazuje się jednak, że życie brutalnie weryfikuje te marzenia. Kariera bowiem okupiona nierzadko jest cierpieniem i wyborami z gatunku tych najgorszych zaś przygody nierzadko skończyć się mogą śmiercią. Bolesną, gwałtowną i niespodziewaną. Nieokrzesane żółtodzioby bardzo szybko uczą się twardego życia i równie szybko przyswajają sobie brutalną i gorzką lekcję, że los nikogo nie oszczędza.

„Szlak umrzyka” jest też o tyle ciekawy, że autor opisuje tutaj jak doszło do spotkania dwójki bohaterów a także buduje ich skomplikowaną relację opartą na lojalności. Wreszcie możemy się dowiedzieć więcej na temat tego w jaki sposób tych dwóch całkowicie różnych mężczyzn zdołało się ze sobą zaprzyjaźnić i jakim cudem ta przyjaźń okazała się przyjaźnią na całe życie. Nie brakuje też w tej książce stałych już elementów obecnych również w poprzednich tomach. Akcja jest wartka, wciągająca, trzyma w napięciu cały czas. Postaciom nie można nic zarzucić – McMurtry kreuje je po prostu po mistrzowsku. Fabuła spójna, przemyślana, wiarygodna, styl jak poprzednio jest bardzo ciekawy, całość napisana wręcz fenomenalnie. Dla mnie ta powieść nie ma wręcz złych stron, nie zmieniłbym w niej ani słowa, nie usunął choćby jednego przecinka.

Wspaniała, wielowątkowa, barwna powieść, z niesamowitą akcją i rewelacyjnymi bohaterami. I pozostaje tylko zapłakać nad tym, że czwartego, ostatniego tomu, jeszcze w Polsce nie przetłumaczono co uważam wręcz za jakąś literacką zbrodnię. Ale pozostaje mieć nadzieję, że może jednak kiedyś…

„Szlak umrzyka” to już trzeci tom wspaniałej sagi o losach strażników Teksasu, w którą wsiąkłem bez reszty. I chociaż trzeci jest według chronologii powstania to obejmuje swoją akcją czasy na długo przed wydarzeniami znanymi z „Na południe od Brazos”. Co – nawiasem mówiąc – okazało się znakomitym pomysłem i genialnym posunięciem.

Spotykamy się znowu ze starymi, dobrymi...

Ta część trochę się różni od poprzednich dwóch. W tamtych mieliśmy wiele ciekawych postaci, których losy się przeplatały, tutaj skupiamy się niemal całkowicie na Gusie i Callu. Oczywiście, ponieważ to prequel, wiadomo że oni nie zginą. Były sytuacje, w których ten plot armor był niestety widoczny. Druga wada jest taka, że przez to inne postaci są trochę biedne i czasami miałem wrażenie, że to tylko takie mięso armatnie, które prędzej czy później ma zginąć dla shock value. Tym bardziej, że o niektórych autor przypomina sobie dopiero, kiedy właśnie mają pożegnać się z tym światem. No dobra, wyróżnia się jeszcze Wielka Stopa, jego polubiłem. Jest też kilku złodupnych Indian, którzy oczywiście są op, ale nie przeszkadzało mi to, bo poza tym są dobrze napisani. Ten tom jest też chyba najbardziej krwawy i brutalny, ale mogę się mylić, nie pamiętam już dokładnie poprzednich. W każdym razie nie jest to lektura dla ludzi o słabych żołądkach.
Zakończenie też jest tu inne. W poprzednich tomach były mocne, emocjonalne, a tutaj jest co prawda zaskakujące, ale spokojne, bez żadnego wow.
Dlatego moim zdanie nie jest to takie arcydzieło jak poprzednie książki w serii, jednak to nadal świetny western i jak najbardziej wart przeczytania, może nawet w pierwszej kolejności, żeby najlepsze zostawić na koniec.

Ta część trochę się różni od poprzednich dwóch. W tamtych mieliśmy wiele ciekawych postaci, których losy się przeplatały, tutaj skupiamy się niemal całkowicie na Gusie i Callu. Oczywiście, ponieważ to prequel, wiadomo że oni nie zginą. Były sytuacje, w których ten plot armor był niestety widoczny. Druga wada jest taka, że przez to inne postaci są trochę biedne i czasami...

Ależ rewelacyjna była to książka, brutalny krwawy western i jak sam tytuł głosi usiany trupami na szlaku wyprawy głównych bohaterów młodych Gusa i Calla. Mamy w powieści strażników Teksasu, brutalną konfrontację z dzikimi Indianami, koszmarne warunki życia, upał, ziąb, tornada, wezbrane rwące rzeki, dzikie zwierzęta i Szlak Umrzyka oraz budzącego trwogę Komancza Garb Bizona.
Od dłuższego czasu planowałem przeczytać " Na południe od Brazos", pierwszego tomu cyklu, super opinie zachęcały, bardzo dawno oglądałem serial, ale ilość stron zniechęcała, a w międzyczasie ukazał się tom trzeci, będący tak naprawdę tomem pierwszym. Tom czwarty który ukarze się końcem roku jest kontynuacją "Szlaku Umrzyka" więc " Na południe od Brazos" i "Ulice Loredo" muszą poczekać na półce, bo zamierzam przeczytać cykl według chronologii wydarzeń.

Ależ rewelacyjna była to książka, brutalny krwawy western i jak sam tytuł głosi usiany trupami na szlaku wyprawy głównych bohaterów młodych Gusa i Calla. Mamy w powieści strażników Teksasu, brutalną konfrontację z dzikimi Indianami, koszmarne warunki życia, upał, ziąb, tornada, wezbrane rwące rzeki, dzikie zwierzęta i Szlak Umrzyka oraz budzącego trwogę Komancza Garb...

Jest coś takiego w tej serii co sprawia że lektura całkowicie mnie pochłania, a jedynym tego minusem jest to że książka się kiedyś kończy. Bardzo dobra książka, sprawiająca że utożsamiamy się z jej bohaterami, a dla osób, które czytały poprzednie części jest to dodatkowe wytłumaczenie charakteru postaci. Widzimy tutaj młodego Gusa i Calla, pełnych werwy i jeszcze nie do końca ukształtowanych przez pracę strażników teksasu, nie są to te same osoby, które sprawiają że każdy indianin i meksykanin czuje respekt słysząc ich imię. Ale wszystko przed nami ...

Jest coś takiego w tej serii co sprawia że lektura całkowicie mnie pochłania, a jedynym tego minusem jest to że książka się kiedyś kończy. Bardzo dobra książka, sprawiająca że utożsamiamy się z jej bohaterami, a dla osób, które czytały poprzednie części jest to dodatkowe wytłumaczenie charakteru postaci. Widzimy tutaj młodego Gusa i Calla, pełnych werwy i jeszcze nie do...

Zajebiste, jak cała seria. Czyta sie lekko i przyjemnie. Daje się poczuć klimat old westu.

Zajebiste, jak cała seria. Czyta sie lekko i przyjemnie. Daje się poczuć klimat old westu.