Arabska ofiara

Sięgając po tę książkę, chciałam poczytać coś w arabskim klimacie. Nie zawiodłam się. Książka jest super i już wypożyczyłam kolejną część sagi. Bardzo podobały mi się również informacje zawarte z tyłu książki - wiele się dowiedziałam o krajach Afryki i organizacjach terrorystycznych. Uważam, że o to właśnie powinno chodzić w literaturze, a mianowicie o poszerzanie wiedzy.

Sięgając po tę książkę, chciałam poczytać coś w arabskim klimacie. Nie zawiodłam się. Książka jest super i już wypożyczyłam kolejną część sagi. Bardzo podobały mi się również informacje zawarte z tyłu książki - wiele się dowiedziałam o krajach Afryki i organizacjach terrorystycznych. Uważam, że o to właśnie powinno chodzić w literaturze, a mianowicie o poszerzanie wiedzy.

Akcja toczy się niby fikcyjnie ale ma się wrażenie jakby była to rzeczywistość i myślę że wiele tej rzeczywistości zostało przedstawionych w zaowulowanej formie

Akcja toczy się niby fikcyjnie ale ma się wrażenie jakby była to rzeczywistość i myślę że wiele tej rzeczywistości zostało przedstawionych w zaowulowanej formie

To moja druga przeczytana powieść tej autorki. Akcja toczy się szybko, co jest dużą zaletą, ale w książce nie brakuje iście cringe'owych tekstów (np. nazywanie partnera/męża postaci "swoim MENEM"). Jednak jest jedna rzecz, która szczególnie zwróciła moją uwagę :) ilekroć wspomina się o osobach z "prawdziwego" świata, występują one w powieści pod swoim nazwiskiem (Biden, Netanyahu czy nawet Wowa z Rosji),ale ktokolwiek ma jakieś pojęcie o Arabii Saudyjskiej, od razu zorientuje się, że Mustafa bin Salih to również prawdziwa osoba ukryta pod fikcyjnym nazwiskiem. Mustafa (według drobnej wzmianki na kartach powieści) pozbawił życia dziennikarza o takim samym nazwisku, którego dorwał prawdziwy MBS ;) nie mogę oprzeć się refleksji, iż ten realny MBS stał się "Tym Którego Imienia Nie Wolno Wymawiać" :D niemniej liczę na to, że Mustafa pojawi się w jeszcze nie jednym tomie!

To moja druga przeczytana powieść tej autorki. Akcja toczy się szybko, co jest dużą zaletą, ale w książce nie brakuje iście cringe'owych tekstów (np. nazywanie partnera/męża postaci "swoim MENEM"). Jednak jest jedna rzecz, która szczególnie zwróciła moją uwagę :) ilekroć wspomina się o osobach z "prawdziwego" świata, występują one w powieści pod swoim nazwiskiem (Biden,...

Jest to 16 część Arabskiej Sagi o niepokornych i nieprzewidywalnych kobietach z rodu Salimich i Goldmanów, które najpierw działają, a później myślą, co nieustannie wpędza je w kłopoty. Przyznam szczerze, że jestem już zmęczona absurdami jakimi raczy nas Autorka. Ale mam to w naturze, że jeśli coś zaczęłam to muszę skończyć.

Prawdziwe wydarzenia zostały wplecione w literacką fikcję. Dorota walczy ze śmiertelną chorobą. Jej córki i wnuczka spodziewają się potomstwa. Mabruk chłopak Nadii trafia do obozu szkoleniowego prowadzonego przez Amerykanów. Tam doświadcza wielu upokorzeń, morderczego szkolenia, ale przyszły teść Binladen ma plany w stosunku do niego.

Wszyscy martwią się chorobą Doroty, która za nic nie chce się poddać operacji prócz jej córki Darii, która opływa w dostatki i oddaje się przyjemnościom. Darii nie można darzyć sympatią. Myśli tylko o sobie. Uwielbia wygodne życie. Jest złą matką, bo wychowaniem dzieci zajmują się nianie. Po otrzymaniu paszportu dyplomatycznego stała się arogancka, zarozumiała i pyszałkowata. A w jej małżeństwie nic się nie układa.

Pojawia się wątek Adama syna Doroty, który musiał uciekać z Arabii Saudyjskiej po gwałcie na córce następcy tronu. Poznajemy jego losy. Całe życie pakował się w kłopoty. Kiedy myślał, ze wyszedł na prostą, wali mu się świat. Marysia i Nadia poznają żonę Adama, Rosjankę, której ojciec ma powiązania z Putinem. Kobiety zaprzyjaźniają się.

Powraca też doktor Warda, która wylądowała w Jemenie po tragicznych wydarzeniach. Nie jest zadowolona z pobytu w tym kraju. Możliwości leczenia ma ograniczone, a w większości przypadków klinicznych jest bezradna. Jej droga do wolności jest drogą przez mękę, lecz wreszcie w życiu się jej poszczęściło.

Bardzo pozytywną postacią jest Adil syn Marysi, nieprzeciętnie uzdolniony nastolatek, który zdecydował się zamieszkać z chorą babcią, wspierając ją duchowo i fizycznie.
W związku z awansem Binladena, który został ambasadorem Arabii Saudyjskiej w Izraelu cała jego rodzina przeprowadza się do tego kraju. Czeka go trudna misja, bo Arabowie i Żydzi nigdy nie darzyli się zaufaniem. Mimo iż Izrael otworzył się na Muzułmanów i Palestyńczyków, nienawiść Żydów do tych nacji jest ogromna i okazują to na każdym kroku. Później dochodzi do ataku ekstremistów na Izrael, a w odwecie ci bombardują strefę Gazy zamieszkałą przez Palestyńczyków.

Trzeba powiedzieć , że fantazja Autorki nie ma granic. Wprowadza nowe wątki, nieraz bardzo brutalne i nowych bohaterów. Mamy tu iście międzynarodową mieszankę. Polacy, Żydzi, Arabowie, Palestyńczycy, Rosjanie i Ukraińcy. Prawdziwa karuzela. Większość bohaterów opływa w luksusie, nie licząc się z pieniędzmi, które wydają lekką ręką. Zatrzymują się w najlepszych hotelach, zakupy robią w luksusowych centrach handlowych. Korzystają z najbardziej renomowanych klinik medycznych.

Zakończenie powieści powala na kolana za niedorzeczność. Sądzę, że Autorka szykuje kolejną część, bo wiele wątków zostało niedopowiedzianych.

Jest to 16 część Arabskiej Sagi o niepokornych i nieprzewidywalnych kobietach z rodu Salimich i Goldmanów, które najpierw działają, a później myślą, co nieustannie wpędza je w kłopoty. Przyznam szczerze, że jestem już zmęczona absurdami jakimi raczy nas Autorka. Ale mam to w naturze, że jeśli coś zaczęłam to muszę skończyć.

Prawdziwe wydarzenia zostały wplecione w...

Zauważyłam ostatnio opinie typu: "bo autorka już nie ma o czym pisać i robi się z tego telenowela". Nie zgadzam się. Jest o czym pisać. Bo to tu i teraz. Tutaj są poruszane tematy, które dzieją się wokół nas. To samo życie nakręca ten scenariusz.
Co do stwierdzenia, że to powoli telenowela- to fakt! Ale to pod tym względem, że każdy z każdym sypia. Tak jak już mówiłam, małżeństwo Darii i Hamida to gruba przesada. Kompletnie nie odpowiada mi ten wątek i wyczekuje kiedy to się skończy. Albo chociaż będzie jakiś smaczek, typu Marysia i Hamid mają romans...
PS. Było kilka scen, w których oczy same się zaszkliły. A to oznacza, że ta część była lepsza od trzech ostatnich.

Zauważyłam ostatnio opinie typu: "bo autorka już nie ma o czym pisać i robi się z tego telenowela". Nie zgadzam się. Jest o czym pisać. Bo to tu i teraz. Tutaj są poruszane tematy, które dzieją się wokół nas. To samo życie nakręca ten scenariusz.
Co do stwierdzenia, że to powoli telenowela- to fakt! Ale to pod tym względem, że każdy z każdym sypia. Tak jak już mówiłam,...

„Arabska ofiara” to 16 – sta część serii „Orientalnej sagi”. Jest to dalszy ciąg losów kobiet z rodu Salimi i rodziny Goldman. Akcja powieści toczy się w Izraelu. W Rijadzie zapada decyzja o otarciu pierwszej ambasady Arabii Saudyjskiej w Izraelu. Autorka jak zawsze ubiera prawdziwe wydarzenia w fikcję literacką. Bohaterowie sagi przeżywają te wszystkie zawirowania, co bardzo wpływa na ich życie osobiste. Treść przedstawia spory wachlarz emocji, przez co czytelnik nie wie co wydarzy się na kolejnej stronie. Poznajemy także wojnę na Ukrainie z perspektywy bohaterów. Autorka wprowadziła kolejną osobę, której mieszane pochodzenie było dla mnie zaskoczeniem. Moim zdaniem nowa postać fajnie wzbogaciła powieść.
Na końcu książki mamy przedstawione informacje całej serii, a także o Palestynie, Katarze, igrzyskach FIFA 2022, które odbyły się w Katarze i o arabskich organizacjach terrorystycznych. Jak w poprzednich częściach autorka zawarła spis całej sagi, drzewa genealogiczne rodziny Salimich i rodziny Goldmanów oraz genezę postaci występujących w serii. Znajdziemy także słownik pojęć i wyrażeń zawartych w tekście. Mistrzostwa wzbudziły wiele kontrowersji na całym świecie ze względu na budowniczych i ich ciężkiej pracy.

„Arabska ofiara” to 16 – sta część serii „Orientalnej sagi”. Jest to dalszy ciąg losów kobiet z rodu Salimi i rodziny Goldman. Akcja powieści toczy się w Izraelu. W Rijadzie zapada decyzja o otarciu pierwszej ambasady Arabii Saudyjskiej w Izraelu. Autorka jak zawsze ubiera prawdziwe wydarzenia w fikcję literacką. Bohaterowie sagi przeżywają te wszystkie zawirowania, co...

Mam wrażenie , że saga z każdym tomem jest coraz bardziej słaba i czasami zadaję sobie pytanie po co ją czytam,ale myślę ,że mimo wszystko człowiek przez tyle lat zżył się z bohaterami a tym bardziej gdy książka kończy się w tak zagadkowy sposób

Mam wrażenie , że saga z każdym tomem jest coraz bardziej słaba i czasami zadaję sobie pytanie po co ją czytam,ale myślę ,że mimo wszystko człowiek przez tyle lat zżył się z bohaterami a tym bardziej gdy książka kończy się w tak zagadkowy sposób

„Arabska ofiara”, czternasty tom sagi arabskiej Tanyi Valko.

Trwam tak w tej sadze i czasami nadziwić się sobie nie mogę dlaczego…
Pomieszanie z poplątaniem całkowicie… Saudyjczycy, Izraelici, Palestyńczyk, Rosjanie i Ukraińcy - wszyscy w Izraelu, wątek wojny ukraińskiej i mundialu w Katarze.
Wyjątkowo wręcz brak „nagłych zwrotów akcji” na linii Marysia-Hamid, ale jedna z „rywalek” już poległa, więc wszystko jest możliwe w kolejnych częściach…
Niestabilność emocjonalna kobiet Salimi sięga już granic mojej cierpliwości…
Jedynie Hamida w tym wszystkim szkoda…
A wątek ukraiński już w ogóle obrzydził mi tę książkę…
Zapewne jeszcze po jedną książkę sięgnę „z rozpędu”, ale w chwili pisania opinii mam szczere wątpliwości czy chcę przechodzić przez kolejną mękę, gdyż bardzo nie lubię niedokończonych książek, więc będę musiała się znowu męczyć…

„Arabska ofiara”, czternasty tom sagi arabskiej Tanyi Valko.

Trwam tak w tej sadze i czasami nadziwić się sobie nie mogę dlaczego…
Pomieszanie z poplątaniem całkowicie… Saudyjczycy, Izraelici, Palestyńczyk, Rosjanie i Ukraińcy - wszyscy w Izraelu, wątek wojny ukraińskiej i mundialu w Katarze.
Wyjątkowo wręcz brak „nagłych zwrotów akcji” na linii Marysia-Hamid, ale jedna z...

Ja już naprawdę nie wiem czy te książki są coraz słabsze, czy ja z książki na książkę mam coraz bardziej dość

Autorka morduje jeden po drugim wszystkich bohaterów, a nieszczęsną, najbardziej irytująca postać- Dorota, ciągle żyje

Nastroje i humory bohaterów zmieniają się szybciej niż moje przy pms-ie, przez tą huśtawkę nastrojów mam ochotę wyrzucić tą książkę przez okno

Wkurza mnie ten sam styl mówienia bohaterów, niekończące się powiedzenia "śmiać się w kułak, gonić w piętkę" litości!!!!

Dodatkowo w tej części mam wrażenie, że nie dzieje się nic, bohaterowie chodzą, jeżdżą lub latają to tu to tam, ktoś zostaję zamordowany i tyle. Niby coś się dzieje, ale się nie dzieje nic. Nic ciekawego

Po zakończeniu wiadomo , że znów w maju pojawi się kolejna część

Czekam teraz na ponowne zejście się Marysi i Hamida😎

Wątek wojny w Ukrainie jakoś zupełnie mi nie wszedł, a wręcz trochę zniesmaczył

Na prawdę sama nie wiem po co ja to czytam, chyba tylko po to, żeby w końcu odprowadzić "Dorę" w jej ostatnią drogę

Ja już naprawdę nie wiem czy te książki są coraz słabsze, czy ja z książki na książkę mam coraz bardziej dość

Autorka morduje jeden po drugim wszystkich bohaterów, a nieszczęsną, najbardziej irytująca postać- Dorota, ciągle żyje

Nastroje i humory bohaterów zmieniają się szybciej niż moje przy pms-ie, przez tą huśtawkę nastrojów mam ochotę wyrzucić tą książkę przez...

Kilkanaście lat temu przeczytałam „Arabską żonę” i na tym był koniec. Jakoś nie przyciągnęła mnie seria na tyle, żeby iść dalej. Co jakiś czas w sieci widywałam książki Pani Valko, ale wiecie Państwo. Były inne i Arabska saga schodziła na dalszy plan. Aż tu nagle stwierdziłam, że to jest doskonały moment na tego typu historię. Miałam rację. Autorka ma niepowtarzalny styl a i tematyka, którą porusza nie jest ani trochę oklepana. Dzięki uprzejmości Wydawnictwa Prószyńskiego w moje ręce wpadła najnowsza książka pt. „Arabska ofiara”. Dziękuję. Bardzo, bardzo aktualny tytuł.

Na tle Mundialu w Katarze, konfliktu izraelsko- palestyńskiego oraz wojny na Ukrainie toczy się życie kobiet z familii Goldmanów i Salimich. Dorota, Daria, Nadia i Marysia. Wszystkie z bogatym bagażem życiowym. Każda z nich ma swoje za uszami. Ale, jak to często a nawet bardzo często bywa, mimo licznych niesnasek, żywych lub spokojniejszych wymian zdań, rodzina widać obstaje za sobą.
Dorota, pomimo wcześniejszej niechęci, walczy o swoje zdrowie. Ma swoje humory, jak wszyscy, ale jej najbliżsi wiedzą, że śmiało mogą zwrócić się do niej w każdej sprawie.
Marysia również jest kobietą twardą i otwarcie mówiącą co leży na jej sercu. Zaś dla Darii najistotniejszy jest luksus.
Książka jest obszerna i bogata w treść. Przybliżono w niej kulturę oraz tradycję Bliskiego Wschodu. Jest tutaj cała gama emocji. Jest miłość i to różna nie tylko między kobietą a mężczyzną. Jest przyjaźń, strach o swoje i nie tylko swoje życie. Chwilami w powieści robi się naprawdę strasznie co przyprawia o gęsią skórkę. Są także momenty, które pochłania się szczególnie szybko. Może prościej byłoby wymienić czego tu nie ma?
Z tyłu okładki jest informacja, że książki z tej serii można czytać bez znajomości poprzednich. Zgoda. Można. Jednak ja osobiście namawiam, żeby iść od początku. Wtedy historia będzie spójna. Mnie brakowało wiedzy z wcześniejszych tomów. Mam nadzieję kiedyś pochwalić się Państwu, że za mną całość serii arabskiej. Czy się uda? Zobaczymy!

Przepraszam, że ta recenzja dopiero teraz!
To już ostatnia taka obsuwa!

Kilkanaście lat temu przeczytałam „Arabską żonę” i na tym był koniec. Jakoś nie przyciągnęła mnie seria na tyle, żeby iść dalej. Co jakiś czas w sieci widywałam książki Pani Valko, ale wiecie Państwo. Były inne i Arabska saga schodziła na dalszy plan. Aż tu nagle stwierdziłam, że to jest doskonały moment na tego typu historię. Miałam rację. Autorka ma niepowtarzalny styl a...