Przeciwieństwa się przyciągają

"Czułam się jak zbłąkana dusza, która przez przypadek trafiła do piekła. Piekła, w kórym rządził ten przerażający i pociagajacy diabeł."
.
"Przeciwieństwa się przyciągają" @patrycja.stronaautorska to książka, którą przeczytałam już jakiś czas temu, ale dopiero teraz dzielę się z Wami recenzją, ponieważ moja wena ostatnio kuleje.
.
Zacznę od tego, iż okładka książki oraz jej opis spodobały mi się na tyle, że nie mogłam przejść obok tej książki obojętnie. Lubię historie miłosne, które dzieją się w szkole, ponieważ mogę wtedy wrócić myślami do czasów, gdy to ja byłam nastolatką.
.
Byłam bardzo ciekawa tej historii jeszcze już w momencie gdy zaczęły się pojawiać pogłoski, iż zostanie wydana.
"Przeciwieństwa się przyciągają" to książka, która nie porywa jakoś bardzo swoim wnętrzem i nie wyróżnia się niczym szczególnym, ale mi się podobała. Miło spędziłam przy niej czas, a dzięki lekkiemu i prostemu językowi, jakim została napisana, czytało mi się ją naprawdę bardzo szybko. Pomysł na fabułę również jak najbardziej na plus.
.
Autorka porusza bardzo trudny i ważny temat, jakim są zaburzenia lękowe, a dokładniej strach przed komunikacją z innymi ludźmi. Główna bohaterka - Larissa, się z tym zmaga. Jest nieśmiała i nieufna. Alan to jej kompletne przeciwieństwo. Czy ta dwójka w takim razie ma szansę, aby ich coś połączyło?
.
Jeżeli chcecie książkę na jeden niezobowiązujący wieczór to polecam tę pozycję.

"Czułam się jak zbłąkana dusza, która przez przypadek trafiła do piekła. Piekła, w kórym rządził ten przerażający i pociagajacy diabeł."
.
"Przeciwieństwa się przyciągają" @patrycja.stronaautorska to książka, którą przeczytałam już jakiś czas temu, ale dopiero teraz dzielę się z Wami recenzją, ponieważ moja wena ostatnio kuleje.
.
Zacznę od tego, iż okładka książki oraz jej...

Mega mi przypadła do gustu, mimo że mało w niej pikanterii, to pokochałam tą historię, tak lekko się czytało, nie było w niej tego starego schematu, poznanie-miłość-związek-rozstanie-pogodzenie się-happyend ;) co mi się podobało, polecam

Mega mi przypadła do gustu, mimo że mało w niej pikanterii, to pokochałam tą historię, tak lekko się czytało, nie było w niej tego starego schematu, poznanie-miłość-związek-rozstanie-pogodzenie się-happyend ;) co mi się podobało, polecam

Bardzo polecam! Czyta się szybko i sprawnie, fabuła wciągająca. Książka idealna do przeczytania w jeden wieczór.

Bardzo polecam! Czyta się szybko i sprawnie, fabuła wciągająca. Książka idealna do przeczytania w jeden wieczór.

Nie chciałabym masakrować autorki,jednak naprawdę nie da się powiedzieć czegoś dobrego o tej książce.Po to jest wattpad, by każdy mógł się oddawać pasji pisania,sprawdzać swoje umiejętności, z czasem być w tym coraz to lepszym.Co jednak mają w głowach wydawcy,że drukują tak słabe książki?Liczba odsłon,polubień nie zawsze oddaje sprawiedliwość treściom,nie można kierować się tylko tym.Powinni za to zwracać kasę.Co do samej książki-płytka,niedojrzała,infantylna.Na używaniu przez autorkę,zwrotu"truskawkowe usta"można by zagrać w pijacką grę-zgon po kilkunastu stronach gwarantowany.Mnóstwo bezsensownych scen,absurdalne zachowanie bohaterów i ogólny brak logiki.Absolutna strata czasu.Przeczytałam,przecierpiałam,innym odradzam.

Nie chciałabym masakrować autorki,jednak naprawdę nie da się powiedzieć czegoś dobrego o tej książce.Po to jest wattpad, by każdy mógł się oddawać pasji pisania,sprawdzać swoje umiejętności, z czasem być w tym coraz to lepszym.Co jednak mają w głowach wydawcy,że drukują tak słabe książki?Liczba odsłon,polubień nie zawsze oddaje sprawiedliwość treściom,nie można kierować się...

Czy przeciwieństwa naprawdę się przyciągają? Tego możemy dowiedzieć się z książki „Przeciwieństwa się przyciągają" czytając o historii pewnej dwójki.
Ona, nieśmiała, boi się wielu rzeczy, przeżyła traumatyczne wydarzenia.
On, pewny siebie, wulgarny, wzbudzający strach.
Ich relacja nie będzie idealna, będzie wyboista, trudna i będą musieli poradzić sobie z wieloma problemami, ale jeśli przeciwieństwa się przyciągają, to dadzą radę, prawda?

Jest to krótka pozycja na jeden bądź dwa wieczory, ale niestety nie skradła mojego serca. Czekałam na nią bardzo długo i może przez to miałam trochę większe oczekiwania, ale nie zostały one do końca spełnione, a nawet mogę stwierdzić, że po prostu mi się nie podobała.

Mam wrażenie, że bohaterowie byli bezbarwni i nijacy, niestety nie za bardzo ich polubiłam, szczególnie Alana, który zachowywał się po prostu okropnie. Wiem, że był taki zamysł, ale ich relacja strasznie mi się nie podobała, a Larissa dawała mu się źle traktować.

Akcja też nie była szczególnie interesująca, książkę przeczytałam szybko, to fakt, ale nic nie utkwiło mi w pamięci ani w sercu. Miałam wrażenie, że wszystko działo się też za szybko. Niestety ta książka nie trafi na listę moich ulubieńców, ale wam może wpaść w gust! Nie lubię pisać negatywnych recenzji, ale nie mam wyboru, nie ma chyba rzeczy, którą mogę tutaj rzeczywiście z całego serca pochwalić.

Czy przeciwieństwa naprawdę się przyciągają? Tego możemy dowiedzieć się z książki „Przeciwieństwa się przyciągają" czytając o historii pewnej dwójki.
Ona, nieśmiała, boi się wielu rzeczy, przeżyła traumatyczne wydarzenia.
On, pewny siebie, wulgarny, wzbudzający strach.
Ich relacja nie będzie idealna, będzie wyboista, trudna i będą musieli poradzić sobie z wieloma...

Z bólem muszę to przyznać, ale na Przeciwieństwach dosyć bardzo się zawiodłam. Niestety ciężko jest mi znaleźć choć kilka pozytywów, ponieważ moim zdaniem ta książka była niedopracowana, a momentami nawet krzywdząca. Jest to mój pierwszy od dawna DNF. Po prostu czułam, że jeśli będę kontynuować czytanie tej powieści, to zaraz złapie mnie zastój.
To, co najbardziej mnie do niej zraziło to sposób, w jaki została ukazana trauma bohaterki. Już na początku książki dowiadujemy się, że Larissa boi się dotyku, co jest kilkukrotnie podkreślane. Później dziewczyna poznaje chłopaka, który powiedzmy sobie szczerze, nie wywołuje dobrego pierwszego wrażenia i praktycznie z dnia na dzień jej trauma odchodzi w zapomnienie, a dotyk Alana jest „przerażający i fascynujący jednocześnie”. Niestety, ale trauma u człowieka tak nie działa. Pozbycie się głęboko zakorzenionego strachu często wymaga tygodni, miesięcy, a nawet lat terapii! Trauma nie znika z dnia na dzień tylko dlatego, że za tym czego się boimy stoi ktoś, kto się nam podoba. Owszem, to może być pomocne, ale wydaje mi się, że nawet wtedy pozbycie się strachu trwa nieco dłuższy czas, niż raptem kilka dni.
Alan wykreowany został na postać, która próbowała zaskarbić sobie zaufanie Larissy rzucając niesmacznymi żartami, pełnymi podtekstów. Taki obraz niesamowicie gryzł mi się z opisem psychiki głównej bohaterki, która jak już wspomniałam, bała się dotyku. W prawdziwym świecie taka sytuacja po prostu nie miałaby miejsca, ich relacja raczej nie posuwałaby się do przodu, a stworzenie jej w książce jedynie mnie zniesmaczyło. Kolejna kwestia, która niestety w mojej opinii zadziałała na niekorzyść tej książki to niesamowita infantylność bohaterów. Larissa obraca się w towarzystwie studenckim, gdzie już pierwszego dnia zostaje wyśmiana za to… że się jąka. Szczerze, jestem w stanie sobie wyobrazić taką sytuację, pod warunkiem, że dzieje się ona w podstawówce. Na podobnej zasadzie została opisana relacja Larissy z Kaylą - dziewczyną poznaną na uniwersytecie. Ich przyjaźń nie rozwijała się z czasem, tak jak wygląda to w normalnym świecie, ona po prostu się pojawiła. Nagle. Sama postać Kayli w mojej opinii była zbyt dziecinna i nieodpowiedzialna (chociażby w momencie, gdy na imprezie zgubiła kluczyki do samochodu i absolutnie się tym nie przejęła).
Opisy w tej książce bywały albo zbyt szczegółowe, albo za mało szczegółowe. Pojawiało się dużo zwrotów w stylu „po 10 minutach”, „po 25 minutach” co z punktu widzenia fabuły jest kompletnie bezużyteczne. Natomiast opisy np. imprezy były dla mnie niewystarczające. Często opierały się tylko na tym, że główna bohaterka przyszła na domówkę, ktoś ją skrzyczał, pomyliła pokój i poszła do domu. Opis momentu, który w realnym świecie powinien trwać przynajmniej godzinę, w tej książce zamknął się w trzech, max czterech stronach.
Po prostu nie byłam w stanie pogodzić się z opisem stosunku Larissy do Alana. Nie podobało mi się to, że on początkowo ją krzywdził, wywoływał w niej strach, a dziewczyna lgnęła do niego jak ćma do światła. Moim zdaniem taki opis jest krzywdzący i umniejsza strach osób, które naprawdę mierzą się z traumami. A taki zabieg nigdy nie powinien znaleźć się ani w książce, ani w jakimkolwiek innym tekście kultury.
Na koniec chcę Was tylko poprosić, abyście pamiętali, że Wasze zdanie, uczucia, czy strach są ważne, a jeżeli mierzycie się z traumą, bądź też z innymi problemami, nie bójcie się prosić o pomoc.

Z bólem muszę to przyznać, ale na Przeciwieństwach dosyć bardzo się zawiodłam. Niestety ciężko jest mi znaleźć choć kilka pozytywów, ponieważ moim zdaniem ta książka była niedopracowana, a momentami nawet krzywdząca. Jest to mój pierwszy od dawna DNF. Po prostu czułam, że jeśli będę kontynuować czytanie tej powieści, to zaraz złapie mnie zastój.
To, co najbardziej mnie do...

miałam bardzo wysokie wymagania wobec tej książki, niestety trochę się nią zawiodłam. Książka „przeciwieństwa się przyciągają” posiada wiele wątków, jednak według mnie są one totalnie nie rozwinięte. Ta historia jest niedopracowana i czytając ją miałam wrażenie, że autorka chciała tam umieścić wszystko ale końcowo się to gryzie. Ciężko było mi się odnaleźć w niej przez to, że fabuła dzieje się bardzo szybko i po prostu nie nadążałam.
„Niby enemies to lovers jednak lovers już na 50 stronie” tutaj to pojęcie jest trafne. Jest to bardzo fast burn, za czym ja średnio przepadam. Wole takie pośrednie, ani slow burn, ani fast burn.
To wszystko nie zmienia faktu, iż książka jest idealna na szybki wieczór z książką. Jeden lub dwa rozdziały trwają w święta, więc możecie poczuć ten klimat. Jednak trzeba pamiętać, że jeśli wolicie książki 400+ stron, w której macie czas na „zaprzyjaźnienie” się z bohaterami, to możecie się zawieść na tej pozycji.

miałam bardzo wysokie wymagania wobec tej książki, niestety trochę się nią zawiodłam. Książka „przeciwieństwa się przyciągają” posiada wiele wątków, jednak według mnie są one totalnie nie rozwinięte. Ta historia jest niedopracowana i czytając ją miałam wrażenie, że autorka chciała tam umieścić wszystko ale końcowo się to gryzie. Ciężko było mi się odnaleźć w niej przez to,...

Przeciwieństwa się przyciągają - Patrycja Kozioł - @patrycja.stronaautorska - wydawnictwo romantyczne - ona nieśmiała dziewczyna która w swoim dość krótkim życiu przeszła wiele. On gburowaty wulgarny ale jakże przystojny młody mężczyzna który przypadkiem ale z impetem poznaje główną bohaterkę Larissę 🤭 Co wyjdzie z połączenia dwóch tak różniących się charakterów? 🎉

W tej pozycji bardzo fajnym zabiegiem jest wprowadzenie dwóch totalnie różniących się pod względem charakteru bohaterów. W ten sposób możemy obserwować na przestrzeni czasu różne potyczki i zmierzanie się z tymi różnicami które czasem są bardzo trudne do ujarzmienia.

Autorka w bardzo fajny sposób pokazuje (jak też mówi tytuł 🤭😁) że to co z pozoru kompletnie do siebie nie pasuje, potrafi być tym na co czekaliśmy całe życie.

Jest to także książka która obnaża w pewien sposób stereotypy - główny bohater Alan, który na pierwszy rzut oka wydaje się niezbyt dobrym chłopakiem z czasem w książce pokazuje swoją PRAWDZIWĄ stronę o której nie wie człowiek który spotkałaby go jedynie raz w życiu. Jest to fajne ukazanie tego że nie można oceniać człowieka po tak zwanej okładce - a to jest bardzo ważne w życiu! ❤️

Książka Przeciwienstwa się przyciągają jest bardzo fajnym debiutem Autorki, co tym bardziej zachęca mnie do czekania na następne książki Patrycji. 🥰❤️

Jest to naprawdę udany debiut którego przeczytanie Wam bardzo polecam ❤️

Współpraca recenzencka z wydawnictwem @wydawnictworomantyczne

Przeciwieństwa się przyciągają - Patrycja Kozioł - @patrycja.stronaautorska - wydawnictwo romantyczne - ona nieśmiała dziewczyna która w swoim dość krótkim życiu przeszła wiele. On gburowaty wulgarny ale jakże przystojny młody mężczyzna który przypadkiem ale z impetem poznaje główną bohaterkę Larissę 🤭 Co wyjdzie z połączenia dwóch tak różniących się charakterów? 🎉

W tej...

Larissa jest młodą, dopiero co zaczynająca studia dziewczyna. Niestety ma też swoje demony, bardzo boi się dotyku. Jednak wszystko się zmienia kiedy na korytarzu wpada na diabła we własnej osobie.
Alan to totalne przeciwieństwo Larissy. Pewny siebie, arogancki, wulgarny i bardzo przystojny. Kiedy niespodziewanie wpada na niego przestraszona dziewczyna, w głowie chłopaka rodzi się plan.
Znajomość tej dwójki nie będzie łatwa, każde z nich będzie musiało zmagać się z własnymi problemami.

Czy dziewczyna przezwycięży strach?
Jak zmieni się życie bohaterów?

"Przeciwieństwa się przyciągają" książka z którą spędza się fajnie czas, jednak nie ma tu jakiegoś wielkiego wow.
Bohaterowie są fajnie wykreowani, chociaż chwilami,miałam wrażenie że Larissa nie robi nic więcej jak piję herbatę, wzdycha do Alana i wiecznie się spóźnia🤭Chłopak też czasami mnie irytował swoją ignorancją.
Fabuła jest przyjemna, choć mogłaby być bardziej dynamiczna.
Bardzo podobała mi się relacja między tą dwójką i zaufanie jakim się obdarzyli.
Choć historia była taka trochę cukierkowa i bardzo przewidywalna to czytało mi się ją naprawdę fajnie.
Autorka ma lekki i przyjemny styl pisania, dzięki czemu książkę pochłania się w jeden wieczór.
Myślę że to idealna historia na jesienne wieczory.
Polecam.

Larissa jest młodą, dopiero co zaczynająca studia dziewczyna. Niestety ma też swoje demony, bardzo boi się dotyku. Jednak wszystko się zmienia kiedy na korytarzu wpada na diabła we własnej osobie.
Alan to totalne przeciwieństwo Larissy. Pewny siebie, arogancki, wulgarny i bardzo przystojny. Kiedy niespodziewanie wpada na niego przestraszona dziewczyna, w głowie chłopaka...

R E C E N Z J A

🌸 Tytuł: Przeciwieństwa się przyciągają
🌸 Autor: Patrycja Koza
🌸 Wydawnictwo: Romantyczne
🌸 Ocena: 1,5/5 ⭐
_______

[współpraca reklamowa z]

🌸 Larissa to dziewczyna, która nie dawno zaczęła studiować. Ma dobry plan, chce pracować w rodzinnej firmie. Wszystko się układa oprócz tego, że dalej boi się dotyku.

🌸 Alan to chłopak z tajemnicami, ale również skrywa w sobie tę dobrą stronę. Wkrótce jego maski opadną, a to za sprawami jednej dziewczyny.

🌸 Zacznijmy od tego, że historia od samego początku mi się nie spodobała. Przedstawione tam "realia" były dla mnie dziwne. Zachowania niektórych bohaterów wyglądały co najmniej na szkołę średnią, a nie na dorosłych ludzi, którzy chodzą na studia. Główna bohaterka boi się dotyku, ale spodziewałam się czegoś innego niż to, co dostałam. Gdy poznajemy powód, dlaczego ona się boi, lekko mnie to zaskoczyło, ale czułam też niezrozumienie wobec tej sytuacji. Przechodząc teraz do Alana, jest on bohaterem, który nie przypadł mi od razu do gustu. Po pierwsze, był agresywny w stosunku do bohaterki, bo ta na niego wpadła. To nie tak, że był tylko zdenerwowany, ale zachowywał się w stosunku do niej bardzo źle, wiedząc, że ta się boi. Jego kreacja jest po prostu dziwna i w pewnym momencie obrzydliwa. Relacja Alana i Larissy też jest dziwna. Zaczęło się od wpadki, ale później ten zagroził jej że jeśli ona nie będzie udawać jego dziewczyny, to ją zniszczy. Ich relacja podczas czytania nie spodobała mi się wcale, aż do samego zakończenia. Bardzo nie podobało mi się to, że ona faktycznie zakochała się w swoim agresorze. Większość w tej książce była sztucznie wykreowana i miałam wrażenie, jakby na przymus były relacje w tej książce. Jedyne co wspominam dobrze z tej książki, że szybko się ją czytało i tyle.

🌸 Reasumując, tej książki niestety wam nie polecę 💜

Do następnego 💜

R E C E N Z J A

🌸 Tytuł: Przeciwieństwa się przyciągają
🌸 Autor: Patrycja Koza
🌸 Wydawnictwo: Romantyczne
🌸 Ocena: 1,5/5 ⭐
_______

[współpraca reklamowa z]

🌸 Larissa to dziewczyna, która nie dawno zaczęła studiować. Ma dobry plan, chce pracować w rodzinnej firmie. Wszystko się układa oprócz tego, że dalej boi się dotyku.

🌸 Alan to chłopak z tajemnicami, ale również...