Dziecko last minute

Nieodpowiedzialność? Kryzys wieku średniego? A może późne macierzyństwo jest najpiękniejsze - jak wakacje last minute, nieplanowane, pełne niespodzianek i zaskakujących zwrotów akcji? Życie głównych bohaterów zostaje wywrócone do góry nogami - niepokój miesza się ze szczęściem, rodzinne relacje zmieniają się na zawsze, a byli partnerzy nie powiedzieli jeszcze ostatniego słowa... Dziecko last minute to druga (po Hormonii) część serii Matki, czyli córki - opowieści o nie zawsze łatwych związkach, ukrytych pretensjach, ale też różnych wcieleniach miłości, którą po prostu trzeba umieć dostrzec. Cudowne zamieszanie, świetne dialogi, dużo dobrego humoru. I cała prawda o dojrzałym macierzyństwie ,
Polecam i już czytam trzecią część :)

Nieodpowiedzialność? Kryzys wieku średniego? A może późne macierzyństwo jest najpiękniejsze - jak wakacje last minute, nieplanowane, pełne niespodzianek i zaskakujących zwrotów akcji? Życie głównych bohaterów zostaje wywrócone do góry nogami - niepokój miesza się ze szczęściem, rodzinne relacje zmieniają się na zawsze, a byli partnerzy nie powiedzieli jeszcze ostatniego...

Natasza Socha przyzwyczaiła mnie do tego, że w swoich powieściach porusza trudne tematy. Tak jest i tym razem. Kalina jest pi czterdziestce, kiedy na własne życzenie komplikuje sobie życie. Z nowo poznanym mężczyzną wyjeżdża do Amsterdamu. No i zachodzi w ciążę.
Ciąża w późnym wieku nadal traktowana jest jako coś złego. I Kalina szybko się o tym przekonuje. Nie ma żadnego wsparcia od matki i dorosłej córki a całą sytuację komplikuje fakt, że nie ma rozwodu a jej partnera nachodzi była żona. A do tego rodzina Kaliny skrywa wiele tajemnic.
Mimo wszystko z powieści bije jednak pozytywne przesłanie - jeśli masz optymistyczne nastawienie, wszystko się uda i przede wszystkim trzeba dbać o swoje szczęście.
Bohaterowie są naprawdę ciekawi. Na pierwszy plan wysuwa się Kosma. Jest tak pozytywnie zakręconą postacią, że wywoływał u mnie uśmiech na twarzy. Każdy z bohaterów coś wnosi do całej historii.
Powieść zawiera wszystko to, co sprawia, *e ciężko się od niej oderwać - duża dawka humoru, tajemnice, intrygi, no i jak wspominałam wcześniej ciekawi bohaterowie. Polecam na poprawę humoru.

 

Natasza Socha przyzwyczaiła mnie do tego, że w swoich powieściach porusza trudne tematy. Tak jest i tym razem. Kalina jest pi czterdziestce, kiedy na własne życzenie komplikuje sobie życie. Z nowo poznanym mężczyzną wyjeżdża do Amsterdamu. No i zachodzi w ciążę.
Ciąża w późnym wieku nadal traktowana jest jako coś złego. I Kalina szybko się o tym przekonuje. Nie ma żadnego...

Druga książka z serii. Na początku zdziwiło mnie, że w drugiej części jest przytoczona fabuła pierwszej, więc nawet jak ktoś nie czytał Hormonii to da radę odnaleźć się w sytuacji. Książka utrzymuje humorystyczny ton podejścia do spraw poważnych ;) Głównym wątkiem jest ciąża Kaliny i jej związek z Kosmą. Dużą rolę odgrywają też ich byli partnerzy. Więcej jest też Kiry oraz pojawia się odnaleziony po latach ojciec głównej bohaterki, Józef. Oczywiście Konstancja też jest.
Książkę dobrze się czyta. Pojawia się też nowa bohaterka. Najbardziej zaskakujący jest sam koniec, który pozostawia taką chęć poznania dalszego ciągu, że już dziś zaczynam kolejną część.
Jeśli komuś przypadła do gustu pierwsza część to pewnie ta również.
Polecam.

Druga książka z serii. Na początku zdziwiło mnie, że w drugiej części jest przytoczona fabuła pierwszej, więc nawet jak ktoś nie czytał Hormonii to da radę odnaleźć się w sytuacji. Książka utrzymuje humorystyczny ton podejścia do spraw poważnych ;) Głównym wątkiem jest ciąża Kaliny i jej związek z Kosmą. Dużą rolę odgrywają też ich byli partnerzy. Więcej jest też Kiry oraz...

Fabuła na tak, zakończenie na tak, bohaterki na tak, Kosma na nie! W tej części ten mężczyzna doprowadzał mnie do szału swoimi wybujałymi wręcz absurdalnymi pomysłami. Facet- ciepłe kluchy rozmiar XXL.
Niemniej jednak książka warta przeczytania, na pewno sięgnę po trzeci tom.

Fabuła na tak, zakończenie na tak, bohaterki na tak, Kosma na nie! W tej części ten mężczyzna doprowadzał mnie do szału swoimi wybujałymi wręcz absurdalnymi pomysłami. Facet- ciepłe kluchy rozmiar XXL.
Niemniej jednak książka warta przeczytania, na pewno sięgnę po trzeci tom.

Zakończenie wczoraj przeczytanej "Hormonii" sprawiło, że natychmiast wzięłam się za drugi tom serii "Matki czyli córki" Nataszy Sochy. W takich sytuacjach człowiek cieszy się, że zabiera się za cykl, który już powstał i nie musi czekać na wydanie kolejnego tomu ;)

Powrót z Amsterdamu mocno pokomplikował w życiu Kaliny i Konstancji. A to za sprawą Kosmy, którego znajomość z Kaliną uleczyła z depresji. Zakochany mężczyzna wręcz wpadł w euforię na wieść o dziecku. Zupełnie inne emocje targnęły Kaliną, która nagle z kobiety przekonanej o przeżywaniu początku menopauzy ma stać się ponownie matką i to w wieku 46 lat!
Na szczęście kobieta kocha i jest kochana. To dodaje jej sił, by przeciwstawić się matce i pomyśleć o wyprowadzce. Kosma i Kalina mają sprzymierzeńca, który nadrabia tacierzyńskie zaległości. Ale mają też byłych partnerów, którzy nagle sobie o nich przypominają.

Ponieważ Kosma denerwował mnie w tym tomie jeszcze bardziej niż w poprzednim, skupiłam się bardziej na postaci Kaliny oraz niezadowoleniu Konstancji. Starsza kobieta nagle traci grunt pod nogami - jej uporządkowane życie całkowicie się zmienia - nie tylko zostanie po raz drugi babcią, ale też córka chce się wyprowadzić z gachem, którego poznała kilka tygodni temu, a do tego pojawia się umarły dla rodziny mąż. Wszyscy - według niej - postępują nieracjonalnie, nikt nie chce jej słuchać, nie pomagają nawet humory i gierki skuteczne do tej pory.
Kalina trochę przeżywa zachwianą relację z matką. Jednak ważniejsze jest dla niej uczucie do Kosmy oraz dziecko, które wywróciło jej życie do góry nogami. Staje się bardziej wrażliwa na postrzeganie swojego wieku i zaczyna mieć obawy, czy dziecko urodzi się zdrowe. Ale pojawia się też poczucie nieodpowiedzialności - w końcu dziecko będzie przechodzić okres dojrzewania, gdy ona będzie staruszką. I czy będzie mieć wystarczająco dużo sił, by za nim biegać podczas spacerów i zabaw?
A do tego dochodzą jeszcze hormony, które sprawiają, że humor Kaliny zmienia się jak obrazki w kalejdoskopie. Z jednej strony euforia spowodowana odwzajemnioną miłością i oczekiwaniem na dziecko, z drugiej strony kompleksy związane z wyglądem i upodabnianiem się do balonu, ciągłe zamartwianie się o zdrowie dziecka oraz zachcianki żywieniowe. A to nie wszystko...

Książka nie jest jakaś wybitna, trochę denerwują błędy językowe, niemniej pozwala odreagować i oderwać się na kilka godzin od codzienności. A na koniec kolejna bomba, która spowodowała, że sięgnęłam natychmiast po tom trzeci 😉

Zakończenie wczoraj przeczytanej "Hormonii" sprawiło, że natychmiast wzięłam się za drugi tom serii "Matki czyli córki" Nataszy Sochy. W takich sytuacjach człowiek cieszy się, że zabiera się za cykl, który już powstał i nie musi czekać na wydanie kolejnego tomu ;)

Powrót z Amsterdamu mocno pokomplikował w życiu Kaliny i Konstancji. A to za sprawą Kosmy, którego znajomość z...

Pomysł niezły! Trochę uciążliwe są teksty pisane kursywą. Ale co tam 😉
Czekam na kolejny tom!

Pomysł niezły! Trochę uciążliwe są teksty pisane kursywą. Ale co tam 😉
Czekam na kolejny tom!

nadmiar obowiązków powoduje zmniejszenie czasu na czytanie. Ostatnio czytam bardzo powoli, a jak wybiorę nieodpowiednią książkę, to czytam bardzo, bardzo, bardzo powoli.
Taką książką niewątpliwie było #dzieckolastminute autorstwa Nataszy Sochy. Bohaterką tej książki jest Kalina. Kobieta, która ma 43 lata i zachodzi w ciążę, mając już 24 letnią córkę. Książka nudna. Beznadziejna, wręcz. Szkoda czasu. Nie polecam.

nadmiar obowiązków powoduje zmniejszenie czasu na czytanie. Ostatnio czytam bardzo powoli, a jak wybiorę nieodpowiednią książkę, to czytam bardzo, bardzo, bardzo powoli.
Taką książką niewątpliwie było #dzieckolastminute autorstwa Nataszy Sochy. Bohaterką tej książki jest Kalina. Kobieta, która ma 43 lata i zachodzi w ciążę, mając już 24 letnią córkę. Książka nudna....

Seria nadal dobrze się czyta, ale w pierwszej części były ciekawsze postaci drugoplanowe. Tutaj w zasadzie obracamy się w kręgu tych, którzy już się wcześniej pojawiali, bądź o których się mówiło. Autorka zdołała mnie jednak zaintrygować zakończeniem i zaraz zabieram się za trzecią część.

Seria nadal dobrze się czyta, ale w pierwszej części były ciekawsze postaci drugoplanowe. Tutaj w zasadzie obracamy się w kręgu tych, którzy już się wcześniej pojawiali, bądź o których się mówiło. Autorka zdołała mnie jednak zaintrygować zakończeniem i zaraz zabieram się za trzecią część.

Pierwsza część bardziej mi się podobała, była jakaś taka weselsza. Drugi tom wydaje mi się smutniejszy. Pani Natalio - nie ma pani litości dla Kaliny...
Oczywiście czytało mi się z ogromną przyjemnością.

Pierwsza część bardziej mi się podobała, była jakaś taka weselsza. Drugi tom wydaje mi się smutniejszy. Pani Natalio - nie ma pani litości dla Kaliny...
Oczywiście czytało mi się z ogromną przyjemnością.

Rzadko czytuję powieści, bo chyba z nich wyrosłam. Ale chciałam poznać historię głównych bohaterek, czyli trzech pokoleń kobiet. I to by było na tyle. Reszta niedorzeczna, jak choćby byli małżonkowie czy Lili, koleżanka z młodości. Kosma irytujący do bólu z tą wiedzą encyklopedyczną i brakiem zdecydowania wobec swojej ex. Motyw jak z telenoweli....

Rzadko czytuję powieści, bo chyba z nich wyrosłam. Ale chciałam poznać historię głównych bohaterek, czyli trzech pokoleń kobiet. I to by było na tyle. Reszta niedorzeczna, jak choćby byli małżonkowie czy Lili, koleżanka z młodości. Kosma irytujący do bólu z tą wiedzą encyklopedyczną i brakiem zdecydowania wobec swojej ex. Motyw jak z telenoweli....