"Whiskey in a teacup" to najnowsza jednotomowa powieść  @weronikaschmidt.autorka 😊 Autorka ma bardzo lekki i przyjemny styl pisania, a miałam okazję go poznać czytając jakiś czas temu serię Soften. 


#whiskeyinateacup to piękna historia o młodych osobach, ze złamanymi sercami. Od pierwszych stron przepadłam.🥹 Jest to romans, którego akcja toczy się na Uniwersytecie Sztuki. Nasi główni bohaterowie studiują malarstwo i to jest główny motyw tej książki, który połączył Charlaine i Aryana. Jest to ich wspólna pasja.

Aryan miał tylko pomóc Charlaine zdać jeden przedmiot. Początkowo ta dwójka nie darzy się sympatią,  więc mamy tu do czynienia z kolejnym wątkiem czyli hate-love. Podobały mi się rozmowy jakie ze sobą prowadzili i te docinki 🤣 Aryan czytał z Charlaine jak z otwartej księgi. Ona natomiast miała problem z odczytywaniem emocji chłopaka. Główna bohaterka momentami jest irytująca, ale mimo wszystko zostali oni bardzo dobrze wykreowani. Stopniowo się przed sobą otwierają, zaczynają sobie ufać, a z czasem zbliżają się do siebie jeszcze bardziej. Fajnie było obserwować jak jak ta dwójka zaczęła otwierać się na uczucia, mimo, że obiecywali sobie coś innego. Akcja powieści toczy się powoli, swoim tempem jednak historię Charlaine i Aryana czyta się bardzo szybko. 
Zakończenie może i należy do tych przewidywalnych, ale nie przeszkadza to w czytaniu i odczuwaniu wszelkich emocji w trakcie czytania. Była to bardzo przyjemna powieść. Ta książka autorki jest narazie moim numer 1 🥰

"Whiskey in a teacup" to najnowsza jednotomowa powieść  @weronikaschmidt.autorka 😊 Autorka ma bardzo lekki i przyjemny styl pisania, a miałam okazję go poznać czytając jakiś czas temu serię Soften. 


#whiskeyinateacup to piękna historia o młodych osobach, ze złamanymi sercami. Od pierwszych stron przepadłam.🥹 Jest to romans, którego akcja toczy się na Uniwersytecie Sztuki....

Reklama

Ta książka miała genialny początek.

Serio! Dawno tak się nie wciągnęłam w historię i przeczytałam na raz 2/3 książki. Podobało mi się wszystko. Zaczynając od wykreowania bohaterów, po klimat uczelni i sztuki. Nie nastawiałam się na cukierkowy romans i taki też nie był. Było zabawnie, tajemniczo, ale momentami zaczęło być nudno i przewidywalnie. Czekałam na jakiś konkretny plot twist, ale się nie doczekałam. Wiem, że nie każda historia potrzebuje dram i bólu, ale przez tak mocne budowanie napięcia miałam wrażenie, że nie ma dla nich ujścia. Zamiast wybuchnąć i nas sponiewierać emocjonalnie, to napięcie powoli uciekało i zostawiało nas trochę z niczym.

Książka zaczęła dużo pobocznych wątków, jak współlokatorka Charlaine i jej toxic były, przyjaciel z dzieciństwa i wątek rodziców Aryana. Myślałam, że będzie to jakoś bardzo ważne dla fabuły, ale finalnie to były zapchajdziury? Wątki niby się skończyły, ale dość otwarcie i brakowało mi ich faktycznego zakończenia.

Kurde noooo nie czułam tych emocji między bohaterami. Nie poszło to ani w gorący romans, ani w relacje tworzoną bólem. Książka była napisała pięknymi słowami, ale uważam, że czegoś w tej historii dla mnie zabrało. Nie było we mnie żadnych emocji pod koniec.

6/10

Reklama

Ta książka miała genialny początek.

Serio! Dawno tak się nie wciągnęłam w historię i przeczytałam na raz 2/3 książki. Podobało mi się wszystko. Zaczynając od wykreowania bohaterów, po klimat uczelni i sztuki. Nie nastawiałam się na cukierkowy romans i taki też nie był. Było zabawnie, tajemniczo, ale momentami zaczęło być nudno i przewidywalnie. Czekałam na jakiś...

Charlaine i Aryan to dwie skrzywdzone dusze, które przez to, co ich spotkało, tak dobrze się rozumieją. Życie nie obniosło się z nimi łaskawie. Chłopak nie wie, czym jest prawdziwa miłość, że okazywanie emocji to nic złego. Bo i skąd, skoro nikt mu tego nie pokazał? Najbardziej złościło mnie to, że to jego ojciec był winny jego krzywdy. Chłód, opanowanie i powaga to jedyne co wyniósł z domu.

"Zwyczajnie wierzyłam, że szczęśliwe zakończenie jest zarezerwowane dla każdego. Tylko nie dla mnie."

Relacja, jaka ich połączyła, to jak przedstawiła ją Weronika Schmidt... po prostu mnie urzekła. Tu wszystko mi zagrało. Napięcie i chemia była wyczuwalna, ale nic nie działo się za szybko. Metoda małych kroczków pozwala im przywiązać sę do siebie, zbudować solidne fundamenty pod trwały związek. Trudne przeżycia sprawiły, że nałożyli maski. Ale gdy coraz lepiej się poznawali, zmieniali się, otwierali na siebie, na uczucia. Z czasem przyszło zaufanie oraz to, że mogli na siebie liczyć. Takie drobne gesty czasem znaczą naprawdę więcej niż wszystko inne.

"Oboje byliśmy zagubieni w swoich emocjach i całkowicie traciliśmy przy sobie rozum."

Charlaine i Aryan to postaci, które kradną nasze serca od pierwszej strony i tak już zostaje do końca. I nie zraża nas nawet to, że niekiedy podejmowali niezrozumiałe dla nas decyzje. Dzięki odpowiednimu tempu mamy czas, by wszystko sobie przeanalizować i spróbować postawić się na ich miejscu. Ale warto też zwrócić uwagę na relację bratersko-siostrzaną między Aryanem i Emily. Co prawda nie zawsze się dogadywali, ale wiedzieli, że muszą trzymać się razem.

"I tylko ode mnie zależało, czy dam jej szczęście, czy skrzywdzę mocniej, niż zrobił to ktokolwiek inny przede mną."

Widzimy, że ani pieniądze ani sławni rodzice nie gwarantują szczęścia dzieci. Do tego potrzeba jest miłość, okazywanie uczuć i zainteresowanie. 

"Whiskey in a teacup" to historia, która udowadnia, że warto otworzyć się na uczucia, dopuścić do siebie emocje. A jeśli przyjdzie porażka, niepowodzenie - cóż,  trzeba wstać i próbować dalej. A dlaczego whiskey w filiżance? To już pozostawiam Wam do sprawdzenia.

Charlaine i Aryan to dwie skrzywdzone dusze, które przez to, co ich spotkało, tak dobrze się rozumieją. Życie nie obniosło się z nimi łaskawie. Chłopak nie wie, czym jest prawdziwa miłość, że okazywanie emocji to nic złego. Bo i skąd, skoro nikt mu tego nie pokazał? Najbardziej złościło mnie to, że to jego ojciec był winny jego krzywdy. Chłód, opanowanie i powaga to jedyne...

Zapraszam na opinię o najnowszej powieści Weroniki Schmidt – Whiskey in a teacup
Charlaine właśnie zaczyna studia i jest pełna optymizmu odnośnie do tego nowego wyzwania. Na drodze bohaterki staje Aryan, syn rektora, chłopak owiany złą sławą i postać w stylu grumpy.
Bohaterowie nie pałają do siebie sympatią, ale nie jest to typowe hate to love. Nie ma tu nienawiści, bardziej niechęć.
Ich relacja rozkwita powoli, gdyż oboje mają w sobie urazy, które trzeba pokonać, by móc się zaangażować.
Nie miałam oczekiwań odnośnie do tej książki – po prostu chwyciłam ją w dłoń, usiadłam na fotelu i odpłynęłam. Nie miałam pojęcia, jak rozwinie się akcja, a okazało się, że ta była naprawdę ciekawa. Główny bohater to postać zagadka, która z każdą kolejną stroną odkrywała coraz więcej i opuszczała gardę. Jest to moja ulubiona postać z tej powieści, bowiem najwięcej skrywała. Lubię takich tajemniczych bohaterów, których autorzy nie podają nam na tacy, tylko zmuszają do stopniowego odkrywania.
Główna bohaterka również wywarła na mnie pozytywne wrażenie. Nie była nudna, infantylna – czego mam przesyt w romansach. Dała się lubić i umiała postawić na swoim.
Naprawdę dobra książka. Emocjonalna, intrygująca, wciągająca. Nie jest to powieść, o której zapomnę za kilka dni, ponieważ zostałam zmuszona do przemyśleń, a sama historia zostawiła we mnie część siebie.

Zapraszam na opinię o najnowszej powieści Weroniki Schmidt – Whiskey in a teacup
Charlaine właśnie zaczyna studia i jest pełna optymizmu odnośnie do tego nowego wyzwania. Na drodze bohaterki staje Aryan, syn rektora, chłopak owiany złą sławą i postać w stylu grumpy.
Bohaterowie nie pałają do siebie sympatią, ale nie jest to typowe hate to love. Nie ma tu nienawiści,...

[Reklama] Wydawnictwo Imagine Books


Zwykła historia dwójki utalentowanych młodych ludzi? Nic bardziej mylnego! Weronika Schmidt przedstawia w swojej najnowszej powieści misternie utkany obraz osoby, która tłumi w sobie emocje. Nie jest ich nauczona. Nie potrafi odpowiednio reagować a tym samym wykrzesać od siebie coś więcej. Czy mimo wszystko dla Charlaine i Aryana jest szansa na szczęście i związek?
Biorąc książkę do ręki nie przypuszczałam, że będzie ona tak bardzo nieprzewidywalna i zaskakująca. Od samego początku praktycznie do samego końca nie byłam w stanie obstawić, jaki będzie finał. Głównie dzięki głównemu bohaterowi, którego postać została ukryta za maską. Za wymurowanym murem chroniącym dostęp do jego serca. Bardzo dobrze i realnie został pokazany a także utrzymany w wyznaczonych ryzach.
Charlaine natomiast była niczym rajski owoc dla Aryana. Kusiła i przyciągała uwagę a jej odwaga w mówieniu wszystkiego stała się takim punktem zapalnym. Nie była jak inne, które czekały na dogodny moment, aby zacząć się kleić do mężczyzny. Wręcz przeciwnie - stawała okoniem a to było baaardzo intrygujące.
"Whiskey in a teacup" to powieść, która niejednokrotnie spowoduje, że wasze serca będą biły szybciej. To książka, która dostarczy emocji i wciągnie na długie godziny. To historia z głębszym przesłaniem i drugim dnem, która zmusza do refleksji. Zdecydowanie warta przeczytania.

Polecam

[Reklama] Wydawnictwo Imagine Books


Zwykła historia dwójki utalentowanych młodych ludzi? Nic bardziej mylnego! Weronika Schmidt przedstawia w swojej najnowszej powieści misternie utkany obraz osoby, która tłumi w sobie emocje. Nie jest ich nauczona. Nie potrafi odpowiednio reagować a tym samym wykrzesać od siebie coś więcej. Czy mimo wszystko dla Charlaine i Aryana...

Współpraca reklamowa /

Charlaine zaczyna studia na Uniwersytecie Sztuki, gdzie poznaje aroganckiego syna rektora Aryna. Wspólna pasja zbliża ich do siebie, czego nie dostrzegają od razu...

Uwielbiam klimat jaki autorka stworzyła w tej książce, pomimo lekko pióra wszystko odczuwa się bardzo głęboko i emocjonalne, a czasem nawet personalnie, co spowodowało, że książka zyskała specjalne miejsce w moim sercu. Na dodatek pomimo relacji postaci, możemy odnaleźć tutaj drugie dno, które mnie bardzo wzruszyło.

Bohaterowie tworzą wspólnie obrazy, nigdy nie sądziłam, że motyw sztuki aż tak bardzo mi się spodoba w jakiejkolwiek książce, lecz tutaj jest cudowny, angażujący czytelnika, a przede wszystkim nie nużący, co jest dużym plusem.

Relacja głównych bohaterów jest ciekawa, gdyż zaczyna się od przysługi w której dziewczyna ma zapozować, a chłopak w zamian ma pomóc zaliczyć jej przedmiot, lecz to co się dzieje później, jest wisienką na torcie. Pomimo obawy przed zranieniem, coś ich do siebie przyciąga, ich dialogi są dynamiczne, pełne niezgodności, wzajemnego dogryzania sobie, lecz gdzieś pomiędzy tym zaczyna rodzić się coś więcej, pełnego strachu, chwil szczęścia, co jest przedstawione w uniklany sposób, pokazując przy tym jak ciężko jest zaufać drugiej osobie po zranieniu.

Jestem zachwycona tą książką zarówno wielowarstwowością postaci, które próbują odnaleźć siebie jak i nastrojem dzięki któremu cały zamysł na fabułę jak i jego finalne wykonanie sprawia, że każdy w tej książce znajdzie coś dla siebie.

Współpraca reklamowa /

Charlaine zaczyna studia na Uniwersytecie Sztuki, gdzie poznaje aroganckiego syna rektora Aryna. Wspólna pasja zbliża ich do siebie, czego nie dostrzegają od razu...

Uwielbiam klimat jaki autorka stworzyła w tej książce, pomimo lekko pióra wszystko odczuwa się bardzo głęboko i emocjonalne, a czasem nawet personalnie, co spowodowało, że książka...

Whiskey in a teacup - Weronika Schmidt

[współpraca reklamowa/reklama z wydawnictwem ImagineBooks]

> Hejka! Dzisiaj przychodzę do was z recenzją książki, która skradła moje serce już kilka miesięcy temu, czyli „Whiskey in a teacup” od Weroniki Schmidt

> Pióro Weroniki poznałam już w jej poprzednich książkach. Trylogia Moon, a następnie dylogia Soften urzekły mnie, ale żadna z tych historii nie skradła mojego serca tak, jak zrobiła to historia Charlaine i Aryana.

> Twórczość Weroniki jest dla mnie niesamowicie komfortową przystanią, do której z przyjemnością wracam. Jej pióro jest lekkie, przyjemne i potrafi wzruszyć czytelnika z łatwością.

> Z każdą kolejną historią styl pisania autorki jest coraz lepszy i jeszcze bardziej pochłaniający. Czytając „Whiskey in a teacup” nie mogłam się oderwać i gdy tylko siadałam do czytania to nic nie mogło mnie oderwać. Towarzyszący mi zastój czytelniczy zniknął, dzięki tej historii, a ciężko było mi się go pozbyć.

> Charlaine pewnego dnia wracając z biblioteki, przechodzi obok jednej z pracowni na uczęszczanej przez nią uczelni i słyszy kłótnie dwójki osób. Zaniepokojona próbuje podsłuchać, a gdy próbuje uciec z tego miejsca, aby nie zostać przyłapaną, potyka się o własne nogi, tym samym zwracając na siebie uwagę Aryana, syna rektora.

> Ich relacja miała być jedynie układem, gdzie ona dla niego zapozuje, a on pomoże jej z zaliczeniem przedmiotu. Nie przewidzieli jednak, że nie będzie to tak proste jak sie z początku wydawało. Każda kolejna spędzona w swoim towarzystwie chwila, przeprowadzona rozmowa, czy z pozoru niewinny dotyk doprowadził do tego, że zaczęli czuć się w swoim towarzystwie komfortowo.

> Ich potyczki słowne, dokuczanie sobie, wspieranie się nawzajem, próby wywołania zazdrości w drugiej osobie, sarkastyczne teksty i napięcie, napięcie i jeszcze więcej napięcia sprawiło, że relacja Charlaine i Aryana należy do jednej z moich ulubionych. Ich wzajemna fascynacja sobą, uwielbienie jakim się darzyli, a jednocześnie strach przed tym co się między nimi utworzyło było niesamowicie wciągające.

> Charlaine jak i Aryan boją się otworzyć, boją się pokochać. Myśl z tyłu głowy, że znowu ktoś ich zrani, bądź to oni zranią nie pozwala im się w pełni uzewnętrznić. Jednak każda spędzona w swoim towarzystwie chwilą, pozwala im uwierzyć, że może osoba obok nich, jest tą którą warto pokochać. Jest tą przed którą warto się otworzyć i pozwolić sobie na szczęście.

> Kilkukrotnie wzruszyłam się podczas czytania, między innymi podczas momentów, w których autorka przywoływała przeszłość bohaterów, która była wyjątkowo bolesna.

> Mogłabyś rozpisać się w wielu kolejnych akapitach o historii Charlaine i Aryana. Mała manipulatorka i dupek z pędzlem w ręku skradli moje serce, zawładnęli moimi myślami i wiem, że jest to historia do której wielokrotnie wrócę i będę na nowo przeżywać każdy punkt ich relacji.

> #whiskeyinateacupWS #whiskeywatt #czytamimaginebooks #bookstagrampl #bookstagram #weronikaschmidt #wspolpraca #wspolpracareklamowa #reklama

Whiskey in a teacup - Weronika Schmidt

[współpraca reklamowa/reklama z wydawnictwem ImagineBooks]

Hejka! Dzisiaj przychodzę do was z recenzją książki, która skradła moje serce już kilka miesięcy temu, czyli „Whiskey in a teacup” od Weroniki Schmidt

Pióro Weroniki poznałam już w jej poprzednich książkach. Trylogia Moon, a następnie dylogia Soften urzekły mnie, ale żadna...

🤍Historię Aryana i Charlaine poznałam już jakiś czas temu. Pokochałam ją już od pierwszego rozdziału, zresztą jak każdą książkę Weroniki. "Whiskey in a teacup" opowiada o dwójce ludzi, którzy kochają malować i tworzyć sztukę. Ale prawda jest taka, że oni sami nią są... ich historia jest najpiękniejszą sztuką🎨

🤍Tej książki się nie czyta, przez nią się dosłownie płynie. Wracając do naszych artystów czułam ogromny komfort i ciepło w sercu, bo ich historia jest jedną z piękniejszych jakie miałam okazję poznać. Autorka wszytsko opisuje w tak przyjemny i lekki sposób, że nawet nie można pominąć choćby jednego zdania. Cały czas mam ochotę zaznaczać nowe fragmenty, by potem móc do nich wracać i na nowo zakochiwać się w tej książce.

🤍To jak zostali wykreowani bohaterowie jest czymś niesamowitym. Ich relacja hate-love jest pełna napięcia, od którego momentami już nie mogłam wytrzymać z nadmiaru emocji. Kocham te ich docinki, przez które uśmiech nie schodził mi z twarzy🥹 On jest jej winny przysługę. Tylko kto mógłby się spodziewać, że przez pomoc w zdaniu jednego przedmiotu ich życie tak się zmieni... Ich relacja rozwija się w tak piękny sposób. Powoli, małymi kroczkami jest widać te postępy. Jak coraz lepiej się czują w swoim towarzystwie, jak każda z ich masek, które zakładają na codzień zaczyna opadać, z każdym kolejnym spotkaniem. Dwójka skrzywdzonych przeszłością ludzi, którzy w końcu znaleźli coś, a raczej kogoś kto będzie w stanie pomalować ich życie w barwy.

🤍Głównych bohaterów pokochałam już na samym początku. Bardzo się do nich przywiązałam, przez co czytając nie raz się wzruszałam. Z ręką na sercu mogę śmiało powiedzieć, że dupek z pędzlem w ręku i mała manipulatorka stali się moją definicją domu, i z czystą przyjemnością będę jeszcze wiele razy wracać do ich historii🤍🎨

współpraca reklamowa

🤍Historię Aryana i Charlaine poznałam już jakiś czas temu. Pokochałam ją już od pierwszego rozdziału, zresztą jak każdą książkę Weroniki. "Whiskey in a teacup" opowiada o dwójce ludzi, którzy kochają malować i tworzyć sztukę. Ale prawda jest taka, że oni sami nią są... ich historia jest najpiękniejszą sztuką🎨

🤍Tej książki się nie czyta, przez nią się dosłownie płynie....

Charlaine chce się skupić na nauce i doskonaleniu swoich pasji zaczynając studia na Uniwersytecie Sztuki. Nie w głowie jej żadne miłości i uczucia, lecz jak to zawsze bywa w życiu nic nie jest oczywiste. Kiedy przypadkiem poznaje Aryana wyświadczając mu przysługę, nic nie wskazuje za to że za chwilę to Charlaine będzie potrzebowała jego pomocy. Aryan również student malarstwa, jednak przez to iż jest synem rektora ma nie zbyt pochlebną opinię wśród studentów.
Jakie relacje połączą Charlaine i Aryana?
Czy Charlaine uda się podszlifować warsztat artystyczny?

Historia o nastolatkach, o uczuciach, o miłości, o pięknej pasji, trudnościach ze świetnym humorem. Autorka fantastycznie poprowadziła tą historię, sprawiła, że czytelnik został wciągnięty do świata studentów i artystów. Miałam wrażenie jak bym naprawdę siedziała w pracowni i czuła zapach farb. Bardzo lubię powieści młodzieżowe i z przyjemnością sięgnęłam po tę książkę i bardzo przyjemnie spędziłam z nią czas. Książka jest przeznaczona dla starszej młodzieży gdyż zawiera sceny intymne, lecz są napisane ze smakiem. Cieszę się, że powstaje coraz więcej powieści dla młodzieży o młodzieży i ich pasjach. Myślę, że tą historię czytelnicy pokochają, mnie się bardzo podobala i serdecznie polecam.

Charlaine chce się skupić na nauce i doskonaleniu swoich pasji zaczynając studia na Uniwersytecie Sztuki. Nie w głowie jej żadne miłości i uczucia, lecz jak to zawsze bywa w życiu nic nie jest oczywiste. Kiedy przypadkiem poznaje Aryana wyświadczając mu przysługę, nic nie wskazuje za to że za chwilę to Charlaine będzie potrzebowała jego pomocy. Aryan również student...

Nie spodziewałam się wiele a tu takie miłe zaskoczenie. Przyjemnie się czyta a do tego bardzo łatwo się wciągnąć w tą opowieć. Ciekawa postać boahtera, odbiegająca od standardu ale pozytywnie.

Nie spodziewałam się wiele a tu takie miłe zaskoczenie. Przyjemnie się czyta a do tego bardzo łatwo się wciągnąć w tą opowieć. Ciekawa postać boahtera, odbiegająca od standardu ale pozytywnie.