Mongołowie i zachód

W związku z ograniczoną liczbą pozycji na naszym rynku, które dotykają temat Imperium Mongołów szczególnie polecam tą książkę. Może sprawia wrażenie chaotycznej, jednakże ogrom bibliografii którą autor wykorzystał jest imponująca. Aż żal że kończy swą opowieść na 1410 roku, skoro Złota Orda upadła w 1502, po najeździe Chanatu Krymskiego.. Pomimo tego kawał świetnej roboty! Zręczne połączenie dyplomacji, podbojów i handlu. Polecam również w celu pociągnięcia owej historii książkę "Tatarzy" Leszka Podhorodeckiego, obie wzajemnie się uzupełniają przy czym ta druga kończy się wraz z upadkiem wspomnianego Chanatu Krymksiego.

W związku z ograniczoną liczbą pozycji na naszym rynku, które dotykają temat Imperium Mongołów szczególnie polecam tą książkę. Może sprawia wrażenie chaotycznej, jednakże ogrom bibliografii którą autor wykorzystał jest imponująca. Aż żal że kończy swą opowieść na 1410 roku, skoro Złota Orda upadła w 1502, po najeździe Chanatu Krymskiego.. Pomimo tego kawał świetnej roboty!...

Omawiając książkę P. Jacksona przede wszystkim docenić należy szerokość spojrzenia Autora, który podjął się kompleksowego omówienia tematu bardzo obszernego, zarówno pod względem chronologicznym (XIII-XV w.),terytorialnym (od wybrzeży Bałtyku po Palestynę, od Rzymu, Polski, Węgier i wschodnich rubieży Niemiec po stepy Mongolii),jak i rzeczowym (militaria, dyplomacja, religia, gospodarka, obyczajowość, kwestie etniczne). P. Jackson wykazuje dobrą, chociaż chwilami powierzchowną orientację w tak rozległej, różnorodnej materii (zdarzają lapsusy, np. pisze o handlu kukurydzą w średniowiecznej Eurazji),co należy szczególnie docenić u historyka brytyjskiego, poruszającego tematykę cokolwiek egzotyczną z punktu widzenia średniowiecznej Anglii. Kolejny plus to szerokie korzystanie z różnorodnej, nie tylko brytyjskiej czy zachodniej literatury przedmiotu. To szczególnie istotne przy przedstawianiu kwestii środkowoeuropejskich, omawianych często przez Autorów zachodnich na podstawie literatury niemieckiej. Przykładem kwestie polskie, dość szeroko przez P. Jacksona ukazane, na ogół ze znajomością rzeczy i bez powielania tez utrwalonych w historiografii niemieckiej (np. w kwestii organizowania oporu przeciwko najazdowi z 1241 r.). Pewne omyłki (np. kilkakrotne określenie Elżbiety Łokietkówny jako siostry, a nie córki Władysława Łokietka) można Autorowi wybaczyć. Istotnym minusem okazuje się natomiast brak zrozumienia P. Jacksona dla kwestii militarnych. Strona militarna kontaktów Europy z Mongołami wyraźnie Autorowi nie leży, konkretne wydarzenia wojenne omawia w sposób bardziej niż skrótowy, w zasadzie tylko o nich wspomina. To poważna luka w zakreślonym przez Autora temacie monografii. Inny minus książki, którym jednak obciążyć należy przede wszystkim (czy nawet wyłącznie) wydawnictwo „Bellona”, to fatalny język pracy (a właściwie, polskiego tłumaczenia). W tekście pojawia się mnóstwo błędów stylistycznych, składniowych, gramatycznych. Wiele konkretnych zdań w zamieszczonej postaci jest po prostu pozbawionych sensu i trzeba domyślać się z kontekstu, co Autor chciał w istocie powiedzieć, a tłumacz nie potrafił oddać. Kolejny dowód na to, że aby tłumaczyć z języka obcego, przede wszystkim należy bardzo dobrze znać język własny. Do tego omyłki w kwestiach nazw geograficznych, dat, nawet stron świata. Utrudnia to lekturę oraz po prostu irytuje. Wszystko to należy przypisać raczej tłumaczowi i redakcji, niż Autorowi. Tym bardziej, że to nie pierwszy przykład kiepskiej pracy w tym zakresie wydawnictwa „Bellona”.

Omawiając książkę P. Jacksona przede wszystkim docenić należy szerokość spojrzenia Autora, który podjął się kompleksowego omówienia tematu bardzo obszernego, zarówno pod względem chronologicznym (XIII-XV w.),terytorialnym (od wybrzeży Bałtyku po Palestynę, od Rzymu, Polski, Węgier i wschodnich rubieży Niemiec po stepy Mongolii),jak i rzeczowym (militaria, dyplomacja,...

Bardzo dobra książka o imperium mongolskim i o jego relacjach z Europą. Autor omówił w swojej pracy mnóstwo różnych zagadnień związanych z historią powszechną XIII-XV w. Imperium mongolskie i jego ekspansja to tylko niewielka część pracy. Znajdziemy tu również wiele informacji o dyplomatycznych relacjach między chanami a papiestwem i państwami europejskimi, o problematyce religijnej (niezwykle złożonej i ciekawej, choć postrzegane przez ówczesnych Europejczyków niezwykle naiwnie),podróżach Europejczyków na Wschód, a także o bardzo ciekawych wątkach związanych z ruchem krucjatowym.

Jackson wykonał bardzo obszerną kwerendę źródłową i świetnie poznał wielojęzyczną literaturę przedmiotu. Uczeni anglojęzyczni lubią czasem nie wychodzić poza piśmiennictwo w ich własnym języku, Jackson pod tym względem znacznie wyróżnia się in plus. Choć tematyka polska jest potraktowana dość marginalnie, to warto zaznaczyć, że Autor pisze na jej temat całkiem sensownie. Jak na historyka brytyjskiego orientuje się w niej wyjątkowo dobrze. Nie pomija milczeniem dość ważnego aspektu, jakim były kontakty Jagiełły i Witolda ze Złotą Ordą.

Książka ma jednak bardzo poważną wadę. Jej przekład jest absolutnie fatalny. Liczba błędów w terminologii czy fragmentów źle zrozumianych jest ogromna. W jednej z opinii na LC przeczytałem, że jest napisana hermetycznym językiem. Nie, jest po prostu źle przetłumaczona. W wielu miejscach tłumacz nie zrozumiał sensu zdania, stąd strasznie je zapętlił, komplikując w ten sposób całość wywodu. Gdyby nie ten mankament, praca zasługiwałaby na zdecydowanie wyższą ocenę, bo merytorycznie jest naprawdę bardzo dobra.

Tomasz Babnis

Bardzo dobra książka o imperium mongolskim i o jego relacjach z Europą. Autor omówił w swojej pracy mnóstwo różnych zagadnień związanych z historią powszechną XIII-XV w. Imperium mongolskie i jego ekspansja to tylko niewielka część pracy. Znajdziemy tu również wiele informacji o dyplomatycznych relacjach między chanami a papiestwem i państwami europejskimi, o problematyce...

Z przeczytanych do tej pory książek na temat Mongołów-Tatarów ta sprawiła mi najwięcej problemów. Pisana jest hermetycznym językiem i nieco chaotycznie. Autor najwyraźniej zakłada, że czytelnik już sporo wie, wobec tego może snuć sobie wywód bez konieczności tłumaczenia podstaw. A porusza tematy gdzie indziej potraktowane po macoszemu - np. sprawę religijności Mongołów, sposobu, w jaki religię wykorzystywali w swoich podbojach. Wiele też ciekawego można się dowiedzieć o przyczynach tak wielkiego militarnego sukcesu, o tym jak możliwe było połączenie skrajnego okrucieństwa i jednocześnie takie urządzenie tego ogromnego państwa, że bez przeszkód i bezpiecznie podróżowały po nim kupieckie karawany.

Z przeczytanych do tej pory książek na temat Mongołów-Tatarów ta sprawiła mi najwięcej problemów. Pisana jest hermetycznym językiem i nieco chaotycznie. Autor najwyraźniej zakłada, że czytelnik już sporo wie, wobec tego może snuć sobie wywód bez konieczności tłumaczenia podstaw. A porusza tematy gdzie indziej potraktowane po macoszemu - np. sprawę religijności Mongołów,...

Książka brytyjskiego mediewisty i znawcy historii Mongołów Petera Jacksona jest godna polecenia. Autor oparł się na bogatym materiale źródłowym i poddał go głębokiej analizie. To pierwsza publikacja na naszym rynku, w której przedstawiono nie tylko dzieje ekspansji i rozpadu imperium mongolskiego, ale również jego skomplikowane relacje ze światem chrześcijańskim. Polskiego czytelnika zapewne zainteresują rozdziały opisujące najazd mongolski na ziemie polskie 1241 roku. Angielski historyk, skrupulatnie przedstawiając doniesienia kronikarskie o pojawieniu się Mongołów we wschodniej Europie, ukazuje przerażenie, jakie ogarnęło wówczas mieszkańców krajów zachodnich. „Spustoszenie Polski, Moraw i Węgier w latach 1241 – 1242 położyło kres poglądom, że Mongołowie byli siłami chrześcijańskiego „Króla Dawida” czy księdza Jana, jak przypuszczano na wieść o pierwszych atakach sił Czyngis-chana na świat islamski” – konstatuje Jackson. Z czasem w kronikarskich relacjach przedstawiających zagrożenie mongolskie zaczynają się pojawiać wątki eschatologiczne. Dużo miejsca autor poświęcił także próbom poznania i – że tak powiem – okiełznania Mongołów przez Europejczyków. Wykorzystując fakt, że w drugiej połowie XIII wieku imperium mongolskie rozpadło się, i aby oprzeć się naporowi tureckiemu, musiało jakoś ułożyć sobie stosunki z Europą, chciano zaszczepić przybyszom z Azji wiarę chrześcijańską. W misjach ewangelizacyjnych uczestniczyli franciszkanie i dominikanie, a sama akcja zaowocowała powstaniem biskupstw w poszczególnych chanatach. Podobnych ciekawostek znajdziemy tu więcej, a dodatkową zaletą książki jest również barwny i przystępny język.

Książka brytyjskiego mediewisty i znawcy historii Mongołów Petera Jacksona jest godna polecenia. Autor oparł się na bogatym materiale źródłowym i poddał go głębokiej analizie. To pierwsza publikacja na naszym rynku, w której przedstawiono nie tylko dzieje ekspansji i rozpadu imperium mongolskiego, ale również jego skomplikowane relacje ze światem chrześcijańskim. Polskiego...