Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Niesamowicie wkręcająca powieść, Follett zamierzał napisać ją inaczej, ale to co wyszło, bez wątpienia warte jest przeczytania.

Doktorantka historii sztuki, niewydarzony właściciel galerii, oraz prywatny detektyw poszukują obrazu Modiglianiego z okres, kiedy tworzył pod pływem narkotyków.

Znudzona aktorka o dobrym sercu, przekabacona przez kochanka-przestępcę postanawiają obrobić bogatego właściciela galerii.

Dwóch niedocenionych malarzy, rozgoryczonych tym, że artyści uznanie mogą zyskać dopiero po śmierci, gdy już nic nie zarobią, postanawiają dokonać wielkiego przekrętu. Chcą pokazać światu niekompetencję pracowników galerii, którzy generują ceny obrazów snobizmem, a nie znajomością sztuki. Młodzi artyści malują nieznane obrazy wielkich artystów i sprzedają je do galerii.

Z tego wszystkiego wychodzi skandal, który ma czegoś nauczyć społeczeństwo. Wydaje się jednak, że niektórzy i tak się niczego nie nauczą.

https://karinaoliteraturze.wordpress.com/

Niesamowicie wkręcająca powieść, Follett zamierzał napisać ją inaczej, ale to co wyszło, bez wątpienia warte jest przeczytania.

Doktorantka historii sztuki, niewydarzony właściciel galerii, oraz prywatny detektyw poszukują obrazu Modiglianiego z okres, kiedy tworzył pod pływem narkotyków.

Znudzona aktorka o dobrym sercu, przekabacona przez kochanka-przestępcę...

Jedną autorkę można kojarzyć z serii Rozlewisko, druga jest producentką filmową.

Jest to powieść o tym, że nie zawsze jest tak pięknie, jak sobie wymarzyłyśmy. Ludzie dorastają, zmieniają się, zmieniają się priorytety, a związki wystawiane są na próbę. Jednak autorki wszystko okrasiły humorem przez co przyjemnie się czyta.

Główna bohaterka Dominika miota się w swoim życiu między teatrem, a telewizją, mężem i kochankiem, rodziną i pracą, domem i karierą, wsią i miastem. Jako młoda kobieta rozpoczyna pracę w telewizji na Woronicza w Warszawie, wcześnie wychodzi za mąż i rodzi dziecko. Pełna entuzjazmu, kochająca życie przechodzi je tanecznym krokiem. Po nieudanym małżeństwie poznaje miłość swojego życia i zakłada nową rodzinę. Kariera Dominiki kwitnie, podnosi się poziom jej życia, ale pojawia się codzienność i nuda.

Książka pokazuje życie, w którym nie zawsze jest różowo, związki się rozpadają, a wina rzadko tkwi tylko po jednej stronie. Czasami ciężko jest godzić kobiecie karierę i dom, prace i małżeństwo, zachować równowagę, kobiety trzymają się jednak razem, a oplotkowanie wszystkiego przynosi ulgę. Damy radę!

https://karinaoliteraturze.wordpress.com/

Jedną autorkę można kojarzyć z serii Rozlewisko, druga jest producentką filmową.

Jest to powieść o tym, że nie zawsze jest tak pięknie, jak sobie wymarzyłyśmy. Ludzie dorastają, zmieniają się, zmieniają się priorytety, a związki wystawiane są na próbę. Jednak autorki wszystko okrasiły humorem przez co przyjemnie się czyta.

Główna bohaterka Dominika miota się w...

Tytuł pochodzi z dziennika Jarosława Iwaszkiewicza.

Dziwne, że wcześniej nie słyszałam o tej autorce, bo od pierwszych stron uśmiechałam się czytając komentarze głównej bohaterki, chamskie, ale jakże trafne. Polskim książkom zawsze towarzyszy pewna swojskość, której nie mają nawet najlepsze zagraniczne powieści.

Główna bohaterka to prokurator Zuzanna Bylińska z Wrocławia, która została zmuszona do urlopu. Postanawia spędzić parę tygodni w Łagowie, gdzie rok wcześniej utonęła jej przyjaciółka Basia. Zuzannę dręczy wyrzut sumienia, nie odezwała się do koleżanki przed śmiercią, ponieważ coś się miedzy nimi zepsuło.

Zuzannie ciężko się przystosować do mentalności panującej w mniejszej miejscowości, gdzie wsiowaci tubylcy mieszają się z spuszczonymi z łańcucha turystami. Jednak, ponieważ przyjechała sama, jest często podrywana. Pani prokurator odrzuca zalotników, jest twarda i nieprzystępna, przez co nie przyciąga do siebie ludzi. Po pewnym czasie jednak nawiązuje przyjaźnie, przez co pobyt staje się znośniejszy.

Zuzanna zaczyna się zastanawiać, czy śmierć jej przyjaciółki była wypadkiem. Zwłaszcza, gdy słyszy, że ona też może skończyć, jak poprzednia. Nikogo nie dziwi też samobójstwo młodego mężczyzny, gdy nieco wcześniej zginął inny z jego „paczki”. Ponieważ nie ma dowodów na to, że coś jest nie tak, postanawia je zdobyć.

https://karinaoliteraturze.wordpress.com/

Tytuł pochodzi z dziennika Jarosława Iwaszkiewicza.

Dziwne, że wcześniej nie słyszałam o tej autorce, bo od pierwszych stron uśmiechałam się czytając komentarze głównej bohaterki, chamskie, ale jakże trafne. Polskim książkom zawsze towarzyszy pewna swojskość, której nie mają nawet najlepsze zagraniczne powieści.

Główna bohaterka to prokurator Zuzanna Bylińska z...

Kiedyś zapytano mnie jak potrafię wybierać książki patrząc na ich okładkę. Odpowiedziałam, że jednym ze sposobów to czytanie poszczególnych tomów serii. Książki z Czarnej Serii zapewniają właśnie, że ich klimat nie pozwoli się od nich oderwać.

Charles Lewin, policjant, został zamordowany strzałem w skroń.

Sprawą zajmuje się detektyw Tove Waltersson, młoda kobieta, która niedawno powróciła z urlopu, na który udała się po śmierci swojego brata Markusa. Markus też był policjantem, służył w jednostce interwencyjnej, zginął podczas akcji, zastrzelony przypadkiem przez innego policjanta. Tove nie potrafi się zdobyć na wyjazd z Bruket, poza tym tylko w rodzinnej miejscowości znalazło się dla niej miejsce w policji.

Tove zastanawia się, czy śmierć Lewina może być związana ze śmiercią jego żony, Evy, przed laty w wypadku samochodowym. Wiadomo, że Charles znał swojego mordercę, ponieważ wpuścił go do domu.

Tymczasem do Bruket przyjeżdża Leo Junker. Charles Lewin był mentorem Leo, swego czasu razem pracowali. Leo czuł się przez niego zdradzony. Czasowo Junker nie pracuje w Policji Krajowej, ale podaje się za jej przedstawiciela i zostaje włączony w śledztwo. Tove nie wie, że to on przypadkiem strzelił do jej brata.

Charles Lewin okazuje się nie być kryształową postacią, nie był tym, za kogo go uważano. Tytułowy kłamca znalazł swojego kata…

https://karinaoliteraturze.wordpress.com/

Kiedyś zapytano mnie jak potrafię wybierać książki patrząc na ich okładkę. Odpowiedziałam, że jednym ze sposobów to czytanie poszczególnych tomów serii. Książki z Czarnej Serii zapewniają właśnie, że ich klimat nie pozwoli się od nich oderwać.

Charles Lewin, policjant, został zamordowany strzałem w skroń.

Sprawą zajmuje się detektyw Tove Waltersson, młoda kobieta, która...

Siódma część serii o komisarzu policji Andreasie Knutasie i jego partnerce Karin Jacobsson.

Autorka buduje napięcie, trzyma w niepewności. Morderstwo następuje nie na początku powieści, jak to bywa zwykla w kryminałach, ale po pokazaniu czytelnikowi wątków dotyczących jej bohaterów. Dzięki temu, gdy pojawia się zbrodnia znamy już charaktery podejrzanych.

Trwa tydzień poświęcony filmom nieżyjącego już I. Bergmana. Na festiwal udają się trzy pary przyjaciół; Andrea i Sam Dahlberg, Beata i John Dunmar oraz Stine i Hakan Ek. Wszyscy są ze sobą zaprzyjaźnieni, robią prawie wszystko razem. W pewnym momencie Sam znika, zostaje uznany za zaginionego. W tym samym czasie Stina otrzymuje wiadomość o koniecznym powrocie do pracy. Wkrótce zostaje znalezione ciało Sama, świadek twierdzi, że został on zepchnięty z góry przez człowieka nieokreślonej płci.

Hakan nie potrafi się skontaktować z żoną, w jej pracy dowiaduje się, że nie została wezwana. Policja uważa, że Stina jest albo mordercą albo ofiarą innego zabójcy, ponieważ odnaleziono dryfującą łódkę z ciałem zamordowanego starszego mężczyzny.

Sprawę prowadzą komisarz Knutas i Karin Jacobsson, którzy wielokrotnie przesłuchują pozostałych z trzech małżeństw, im bardziej wnikają w ich życie, tym bardziej wszystko się komplikuje, dopóki przeszłość nie daje im wskazówki.

Karin ma zagmatwaną przeszłość; gwałt, ciąża, oddanie dziecka do adopcji. Również w pracy ciąży jej wykroczenie, o którym powiedziała tylko Knutasowi, co czyni go współwinnym. Kobieta postanawia odnaleźć córkę, którą, jak się okazało, adoptowali ludzie z szlacheckim pochodzeniem, co dodatkowo przeraża Karin.

https://karinaoliteraturze.wordpress.com

Siódma część serii o komisarzu policji Andreasie Knutasie i jego partnerce Karin Jacobsson.

Autorka buduje napięcie, trzyma w niepewności. Morderstwo następuje nie na początku powieści, jak to bywa zwykla w kryminałach, ale po pokazaniu czytelnikowi wątków dotyczących jej bohaterów. Dzięki temu, gdy pojawia się zbrodnia znamy już charaktery podejrzanych.

Trwa tydzień...

Każda następna książka Kinselli tylko potwierdza jej talent do pisania. To właśnie takie powieści pozwalają z humorem patrzeć na świat i wybawiają z klasycznego „doła”.

Poppy Watt jest zaręczona z znanym wykładowcą akademickim Magnusem Tavishem. Poznali się pół roku wcześniej i już po miesiącu postanowili pobrać. Rodzina przyszłego męża to naukowcy, Poppy czuje się przy nich szarą myszką i wydaje jej się, że przyszli teściowie nie są całkiem zadowoleni z wyboru syna.

Na domiar złego podczas wieczoru panieńskiego zgubiła cenny pierścionek zaręczynowy, który w rodzinie Tavish znajdował się od dawna. Bawiąc się w Herkulesa Poirota przypomina sobie, że na wieczorze panieńskim dała go do przymierzenia przyjaciółkom, ale to było zbyt wiele kieliszków szampana wcześniej, aby sobie przypomnieć komu.

Nie koniec nieszczęściom, następnie ukradziono jej komórkę. W hotelu, w którym się zatrzymała znajduje w koszu telefon komórkowy. Okazuje się, że należał do asystentki Sama Roxtona, pracującej w firmie White Globe Consulting Group. Kiedy mężczyźnie nie udaje się przekonać Poppy do zwrotu telefonu, ponieważ jego numer zostawiła wszystkim, którzy mogą mieć wiadomość o zaginionym pierścionku, dogadują się, że wszystkie służbowe smsy i połączenia będzie przekazywać mailem Samowi.

W ten sposób między Samem a Poppy nawiązuje się przyjaźń. Kobieta doradza Samowi, a nawet wysyła wiadomości w jego imieniu, a wszystko po to, aby mu pomóc, przez co dochodzi do wielu zabawnych sytuacji. Mniej zabawnych dla Sama, ale mimo to nie odbiera Poppy telefonu.

Zabawna, nieprzewidywalna, relaksująca książka, rozweselającą, dodająca odwagi i pewności siebie.

https://karinaoliteraturze.wordpress.com/2019/02/06/sophie-kinsella-mam-twoj-telefon/

Każda następna książka Kinselli tylko potwierdza jej talent do pisania. To właśnie takie powieści pozwalają z humorem patrzeć na świat i wybawiają z klasycznego „doła”.

Poppy Watt jest zaręczona z znanym wykładowcą akademickim Magnusem Tavishem. Poznali się pół roku wcześniej i już po miesiącu postanowili pobrać. Rodzina przyszłego męża to naukowcy, Poppy czuje się przy...

Walka o znalezienie prawdy o zdarzeniu sprzed dwudziestu lat.

Detektyw Tom Thorne, należący do Grupy do Spraw Przestępstw Szczególnych, zajmuje się sprawą seryjnego mordercy, który zdołał już uśmiercić czworo ludzi. Zabójca pozostawia znak „X”. Policja przypuszcza, że są to porachunki gangsterskie.

Przyjaciółka Thornea, Carol Chamberlain, obecnie członkini tzw. Wydziału Spraw Zamkniętych, prowadziła kiedyś śledztwo w sprawie podpalenia czternastoletniej Jessiki Clark. Dziewczynka była bardzo podobna do swej koleżanki Alison Kelly, córki gangstera. To właśnie Alison miała być celem. Śledztwo było bardzo proste, do podpalenia przyznał się Gordon Rooker, ale zlecił je ktoś inny. Jessika, mając szesnaście lat popełniła samobójstwo. Chamberlain dostała list od kogoś, kto wie wszystko o podpaleniu, nawet to, o czym policja nie podała do publicznej wiadomości. Tymczasem Gordon Rooker, który kończy odsiadkę, twierdzi, że jest niewinny. Chamberlain prosi o pomoc Toma.

W wyniku wojny gangów ginie właściciel wypożyczalni kaset i jego żona. Policja sądzi, że w grę może wchodzić nowa grupa gangsterska.

Śledztwo zatacza coraz szersze kręgi, a podejrzanych jest coraz więcej osób. Dlaczego ludzie robią takie rzeczy innym? Niestety, rzeczywistość nie jest bardziej optymistyczna niż książka.

https://karinaoliteraturze.wordpress.com/2019/02/02/mark-billingham-podpalona/

Walka o znalezienie prawdy o zdarzeniu sprzed dwudziestu lat.

Detektyw Tom Thorne, należący do Grupy do Spraw Przestępstw Szczególnych, zajmuje się sprawą seryjnego mordercy, który zdołał już uśmiercić czworo ludzi. Zabójca pozostawia znak „X”. Policja przypuszcza, że są to porachunki gangsterskie.

Przyjaciółka Thornea, Carol Chamberlain, obecnie członkini tzw. Wydziału...

Kryminał z przyjaciółkami detektyw Jane Rizzoli i doktor Maurą Isles, patologiem.

Richard i jego dziewczyna, Millie to członkowie grupy turystów którzy spędzają urlop w Afryce. Ostatnio nie układało im się za dobrze, teraz w dżungli, Millie zaczyna dostrzega, że ich związek umiera. Kobieta nie chciała jechać, ale uległa żądnemu przygód chłopakowi. Tymczasem afrykańska przygoda okazuje się koszmarną szkołą przetrwania. Ginie tropiciel Clarenc, co wygląda na robotę hien. Przewodnik Johnny zarządza odwrót. Niedługo potem zostaje znaleziony martwy kolejny uczestnik wyprawy. Pozostali uważają, że to ich przewodnik jest mordercą. Tylko Millie, która go bardzo polubiła, sądzi, że jest niewinny. W końcu jednak ulega pozostałym i razem z nimi odłącza się od Johnnego. Nie wie, że rozpoczyna się jej walka o życie.

Tymczasem w Bostonie znaleziono zwłoki mężczyzny Leona Gotta, powieszonego za nogi i wypatroszonego. Zmarł na skutek uduszenia spowodowanego nadepnięciem. W domu znaleziono liczne trofea zwierząt, zmarły tym się właśnie zajmował i był w tym bardzo dobry. Miłośnicy zwierząt grozili mu. Ostatnio miał spreparować rzadką odmianę pantery, która musiała zostać uśpiona w ZOO. Klient chciał za nią zapłacić kilka milionów, ale po morderstwie cenna skóra zniknęła.

W ZOO pantera napadła na pracownicę, ponieważ nie została zamknięta furtka. Jane i Maura nie wierzą do końca, że to był wypadek.

Okazuje się , że syn Gotta, Elliot, także uczestniczył w nieszczęsnej wyprawie w głąb Afryki, w której zginęli wszyscy poza Mollie. Zostaje także zamordowana przyjaciółka Elliota, a jej laptop, na którym miała zdjęcia z Afryki ukradziono.

Sprawa niefortunnej wyprawy i obecne zabójstwa łączą się choćby przez osobę Elliota, ale mordercę może identyfikować tylko jej ocalała uczestniczka, Mollie. Już przed paroma laty o mało nie umarła w buszu, teraz nie chce umierać po raz drugi. Bojąc się o swoje życie, ukrywa się przed Johnnym.

https://karinaoliteraturze.wordpress.com/

Kryminał z przyjaciółkami detektyw Jane Rizzoli i doktor Maurą Isles, patologiem.

Richard i jego dziewczyna, Millie to członkowie grupy turystów którzy spędzają urlop w Afryce. Ostatnio nie układało im się za dobrze, teraz w dżungli, Millie zaczyna dostrzega, że ich związek umiera. Kobieta nie chciała jechać, ale uległa żądnemu przygód chłopakowi. Tymczasem afrykańska...

Prezentowana powieść to opowiadanie o miłości, zdradzie i zbrodni.
Pierwsze strony książki czyta się ciężko, potrzebne mi było dużo cierpliwości, żeby jej nie odłożyć, a najdelikatniej można było ją określić „kłębowiskiem wspomnień”, przy czym podkreśliłabym kłębowisko. Wkrótce okazuje się, że to przepiękna historia miłości.
Bohaterką jest Elizabeth, stateczna żona notariusza, matka gromadki dzieci, w tym już kilku prawie dorosłych. Pan Rolland, jej mąż, umiera spokojnie i powoli, a ją dosięgają szczęśliwe, ale także bolesne wspomnienia, które tworzą obraz jej życia.
Jest początek XIX wieku, akcja dzieje się w Kanadzie pod egidą Anglii. Elizabeth jest córką siedemnastoletniej, owdowiałej dziewczyny, stale tkwiącej w żałobie. W opiece nad Elizabeth pomagają trzy niezamężne ciotki, ciche, pobożne, uwielbiające swoją siostrzenicę. Z całych sił starają się, aby dziewczyna wyrosła na prawdziwą damę. Elizabeth wolałaby biegać, bawić się i wałęsać z innymi dziećmi, ale nikt jej nie pyta o zdanie. Bardzo młodo zostaje wydana za mąż za Antoina Tassy, którego wprawdzie nie kocha, ale na jej usprawiedliwienie można powiedzieć, że niewiele wie o miłości. Mężczyzna ma pełne poparcie jej rodziny, ponieważ pochodzi z dobrego rodu. Wkrótce okazuje się, że Antoina Tassy, dziedzic Kamouraski, to pijak i utracjusz, który ciągle ją zdradza i wciąż chce popełnić samobójstwo. W ciągu jednego roku Elizabeth rodzi mu dwóch synów. Przez szybko po sobie następujące ciąże kobieta zachorowała na anemię. Zasięga rady doktora Georga Nelsona, pochodzącego ze Stanów Zjednoczonych, znajomego Antoina z college, w którym się zakochuje. Rozpoczyna się romans. W niedługim czasie dochodzi do morderstwa, ponieważ mąż i kochanek nie mogą żyć obok siebie jednocześnie, a owoc niezgody, czyli Elizabeth nie tylko zdradza męża, ale i kochanka, a przy tym własną miłość.
Przepiękna powieść o miłości, zdradzie, zbrodni, dramacie kobiety żyjącej w XIX wieku przy tym napisana bogatym, poetyckim językiem.

https://karinaoliteraturze.wordpress.com/

Prezentowana powieść to opowiadanie o miłości, zdradzie i zbrodni.
Pierwsze strony książki czyta się ciężko, potrzebne mi było dużo cierpliwości, żeby jej nie odłożyć, a najdelikatniej można było ją określić „kłębowiskiem wspomnień”, przy czym podkreśliłabym kłębowisko. Wkrótce okazuje się, że to przepiękna historia miłości.
Bohaterką jest Elizabeth, stateczna żona...

Od dawna chciałam przeczytać tę powieść. Myślałam, że główną bohaterką jest młoda, pełna życia i chęci przygód dziewczyna.

Tymczasem dziewczyna z pociągu, Rachel Watson, to kobieta dojrzała, samotna, nieszczęśliwa, zaniedbana. Codziennie podczas jazdy pociągiem do pracy i z powrotem obserwuje przez okno domy i ludzi. Pociąg każdego dnia zatrzymuje się przy semaforze, przy którym mieszkają „Jason” i „Jess”. Tak ich nazwała. Wyobraża sobie ich wspólne, szczęśliwe życie, przepełnione miłością. Idealizuje ich związek.

Rachel nie potrafi się pogodzić z utratą Toma, boli ją widok ich dawnego domu, nowej żony Anny i ich dziecka. Rachel nie potrafiła zajść w ciążę, zaczęła pić. Jej mąż Tom miał dość, znalazł sobie inna kobietę, z którą rozpoczął nowe życie. Rachel nadal pije, mieszka w małym pokoju u dawnej przyjaciółki ze studiów, Cathy. Nie ma już nic, na czym by jej zależało.

Megan Hipwell jest nianią córeczki Toma i Anny Watson. Jej mąż, Scott, ma nadzieje, że dzięki tej pracy nabierze ochotę na dziecko. Jednak Megan szybko się nudzi i rzuca te zajęcie. Tęskni za pracą w galerii, którą musiała zamknąć. Kobieta jest niestała, szybko się wszystkim nudzi.

Pewnego dnia Rachel widzi, że zamiast „Jasona”, „Jess” całuje się z innym mężczyzną. Jest zdruzgotana, uważa, że „Jess” zdradziła, tak jak ona została zdradzona przez Toma.

Po kolejnym upiciu się ma lukę w pamięci, ale wie, że coś się stało. Ma ranę na głowie. Tom twierdzi, że przestraszyła Annę, a rana powstała po upadku. Kolejny raz prosi ją, żeby przestała dzwonić i ich niepokoić. Cierpliwość Cathy jest też na wyczerpaniu, chce, aby się wyprowadziła, po tym, gdy znalazła namacalne dowody strucia się przez lokatorkę alkoholem.

Rachel dowiaduje się, że „Jess” to Megan, która zaginęła. Jej luka w pamięci dotyczy dnia, w którym Megan widziana była po raz ostatni. Jest pewna, że coś widziała, ale nie potrafi sobie przypomnieć co. Nagle ma przed sobą jakiś cel, może pomóc w śledztwie, jeśli tylko sobie przypomni, co jej umknęło. Zaczyna się zastanawiać nad rzuceniem picia.

Rachel jest tragiczną postacią, zaniedbaną alkoholiczką, która budzi w ludziach pogardę, a nieraz i odrazę. Chociaż wydaje się sama być sobie częściowo winna, nie sposób nie czuć żalu, ponieważ po rozwodzie zawaliło się jej Zycie, a serce pękło.

Książka stanowi jakby relację trzech kobiet; Rachel, Megan i Anny.

Jedno mogę stwierdzić, powieść nie jest przereklamowana, wręcz przeciwnie, nie sadziłam, że będę ją z taką przyjemnością czytać.

https://karinaoliteraturze.wordpress.com/

Od dawna chciałam przeczytać tę powieść. Myślałam, że główną bohaterką jest młoda, pełna życia i chęci przygód dziewczyna.

Tymczasem dziewczyna z pociągu, Rachel Watson, to kobieta dojrzała, samotna, nieszczęśliwa, zaniedbana. Codziennie podczas jazdy pociągiem do pracy i z powrotem obserwuje przez okno domy i ludzi. Pociąg każdego dnia zatrzymuje się przy semaforze, przy...