Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Tematyka była dla mnie nowa i przez to ujmującą i ciekawa. Książka to typowa powieść historyczna. Fabuła obejmuje walkę o "rząd dusz" plemienia Judy między wyznawcami Baala i Jahwe. Książka ma swój urok choć nie porywa aż tak. Choć chyle czoła nad przygotowaniem autorki, to sama treść jest trochę nijaka. Dużym zarzutem jest fatalne tłumaczenie i redakcja powieści po stronie polskiego wydawcy. Wiele błędów drukarskich i pomyłek. Tak czy inaczej doceniam fakt wydania tej książki w naszym języku.

Tematyka była dla mnie nowa i przez to ujmującą i ciekawa. Książka to typowa powieść historyczna. Fabuła obejmuje walkę o "rząd dusz" plemienia Judy między wyznawcami Baala i Jahwe. Książka ma swój urok choć nie porywa aż tak. Choć chyle czoła nad przygotowaniem autorki, to sama treść jest trochę nijaka. Dużym zarzutem jest fatalne tłumaczenie i redakcja powieści po stronie...

Jako farmaceutka znam temat od innej strony (rowniez nie tak latwej jakby sie moglo wydawać) wiec z duza ciekawoscia sięgnęłam po książkę. I musze przyznać ze to jedna z niewielu książek którą pochłonęłam za jednym posiedzeniem. Daje dobre spojrzenie na rzeczywistość, jest ciekawie napisana, wciąga i tłumaczy różne mechanizmy. Cenna też dla pacjentów, budującą zaufanie do medyków mlodszego pokolenia. Myślę że to książka też ważna, bo nagłaśnia problemy. Może w jakiś sposob przyczyni się do zmiany systemu zdrowia. Bardzo podziwiam autorkę za wytrwałość, poświęcenie i uczciwość względem samej siebie i pacjentów.

Jako farmaceutka znam temat od innej strony (rowniez nie tak latwej jakby sie moglo wydawać) wiec z duza ciekawoscia sięgnęłam po książkę. I musze przyznać ze to jedna z niewielu książek którą pochłonęłam za jednym posiedzeniem. Daje dobre spojrzenie na rzeczywistość, jest ciekawie napisana, wciąga i tłumaczy różne mechanizmy. Cenna też dla pacjentów, budującą zaufanie do...

To dopiero moja druga książka Childa, ale bardzo polubiłam jego lekki styl. Czyta się świetnie, fabuła posuwa się do przodu w odpowiednim tempie. W książce jest wszystko co w książkach tego typu powinno się znaleźć, a zarazem nie czuć sztampy. Chętnie sięgnę po kolejną.

To dopiero moja druga książka Childa, ale bardzo polubiłam jego lekki styl. Czyta się świetnie, fabuła posuwa się do przodu w odpowiednim tempie. W książce jest wszystko co w książkach tego typu powinno się znaleźć, a zarazem nie czuć sztampy. Chętnie sięgnę po kolejną.

Dobrze napisana. Łatwo się czyta. Brutalna tematyka jednak nie każdemu podejdzie.

Dobrze napisana. Łatwo się czyta. Brutalna tematyka jednak nie każdemu podejdzie.

Niestety bardzo słaby styl pisania utrudnial mi czytanie. Wielokrotne powtórzenia, anachronizmy (sanitariuszka zamiast ratowniczka w XXI w.), niekonsekwencja, brak pisarskiego sznytu, język dosłowny. Brakowało mi jakiejś atmosfery. Nie wciągnęła, choć historia zapowiadała się bardzo ciekawie. Nie twierdzę że nie może się podobać, jednak mnie nie porwała.

Niestety bardzo słaby styl pisania utrudnial mi czytanie. Wielokrotne powtórzenia, anachronizmy (sanitariuszka zamiast ratowniczka w XXI w.), niekonsekwencja, brak pisarskiego sznytu, język dosłowny. Brakowało mi jakiejś atmosfery. Nie wciągnęła, choć historia zapowiadała się bardzo ciekawie. Nie twierdzę że nie może się podobać, jednak mnie nie porwała.

To moje pierwsze spotkanie z Lee Childem. Długo omijałam te książki z powodu ich popularności, ale teraz już rozumiem ich fenomen. Czyta się je lekko, autor pisze dobrym stylem, bohater da się lubić. Jest to zbiór opowiadań, raczej Grażka dla fanów całej serii, ale dla mnie jako nowicjusza też była wciągająca i przyjemna. Opowiadania są różnorodne i dają wgląd w warsztat autora, bo niektóre widać że są jedynie zalążkami nie pociągnie tymi dalej.

To moje pierwsze spotkanie z Lee Childem. Długo omijałam te książki z powodu ich popularności, ale teraz już rozumiem ich fenomen. Czyta się je lekko, autor pisze dobrym stylem, bohater da się lubić. Jest to zbiór opowiadań, raczej Grażka dla fanów całej serii, ale dla mnie jako nowicjusza też była wciągająca i przyjemna. Opowiadania są różnorodne i dają wgląd w warsztat...

Może jestem zbyt krytyczna, ale po przeczytaniu paru stron, czułam się jakby autorka miała swoich czytelników za kompletnych idiotów. Dialogi tak sztuczne, wszystko wytłumaczone wyraźnie. Zero miejsca dla wyobraźni. A problemy jakby książkę pisała nastolatka. Gdzie tu jakieś miejsce na emocje, cień buntu, przemyśleń u bohaterki. Słabo. Po paru stronach odłożyłam książkę, ale przeczytawszy te 10/10 opinie, dałam jej jeszcze szansę. Niestety, nie zmieniłam zdania.

Może jestem zbyt krytyczna, ale po przeczytaniu paru stron, czułam się jakby autorka miała swoich czytelników za kompletnych idiotów. Dialogi tak sztuczne, wszystko wytłumaczone wyraźnie. Zero miejsca dla wyobraźni. A problemy jakby książkę pisała nastolatka. Gdzie tu jakieś miejsce na emocje, cień buntu, przemyśleń u bohaterki. Słabo. Po paru stronach odłożyłam książkę,...

Trzy gwiazdki za chęci i pomysł,jednakże, brak stylu, drewniane dialogi, postacie bez emocji, powtórzenia, nie czytało się tego przyjemnie.

Trzy gwiazdki za chęci i pomysł,jednakże, brak stylu, drewniane dialogi, postacie bez emocji, powtórzenia, nie czytało się tego przyjemnie.

Dla mnie rozczarowanie. Bardzo dużo banału, nic odkrywczego, powielanie też treści z o niebo lepszej, jeśli nie najlepszej w tej tematyce książki Kinga. Z resztą King pojawia się na co drugiej stronie. Nic mnie ta książka nie nauczyła. Co więcej bałam się czytając że negatywnie wpłynie na moją twórczość.

Dla mnie rozczarowanie. Bardzo dużo banału, nic odkrywczego, powielanie też treści z o niebo lepszej, jeśli nie najlepszej w tej tematyce książki Kinga. Z resztą King pojawia się na co drugiej stronie. Nic mnie ta książka nie nauczyła. Co więcej bałam się czytając że negatywnie wpłynie na moją twórczość.

Ciepła przyjemna opowieść. W sam raz na zimowy wieczór, choć ja akurat czytałam w lato i też było miło.

Ciepła przyjemna opowieść. W sam raz na zimowy wieczór, choć ja akurat czytałam w lato i też było miło.

Chyba najlepsza. Chyba, bo z jednej strony nie było w niej obecnego w poprzednich częściach epatowania okrucieństwem, które mnie zrażało, ciekawa fabuła, z drugiej akcja dzieje się dość wolno, jest rozwlekle, w relacjach Stroje i Robin bez przełomu... Czekam w każdym razie na kolejną część z zapałem.

Chyba najlepsza. Chyba, bo z jednej strony nie było w niej obecnego w poprzednich częściach epatowania okrucieństwem, które mnie zrażało, ciekawa fabuła, z drugiej akcja dzieje się dość wolno, jest rozwlekle, w relacjach Stroje i Robin bez przełomu... Czekam w każdym razie na kolejną część z zapałem.

Książka krótka ale treściwa. Dla laika zdecydowanie godna polecenia.

Książka krótka ale treściwa. Dla laika zdecydowanie godna polecenia.

Książka zapowiada się fenomenalnie, ale tak do połowy, później jest coraz bardziej przewidywalna, irytująca i nie ciekawa. Ostatnie strony przekartkowałam. Klimatem bardzo przypominała mi Wichrowe wzgórza, niepewność, tajemnica, uczucia i klimat Kornwalii. Niestety czegoś tu zabrakło.

Książka zapowiada się fenomenalnie, ale tak do połowy, później jest coraz bardziej przewidywalna, irytująca i nie ciekawa. Ostatnie strony przekartkowałam. Klimatem bardzo przypominała mi Wichrowe wzgórza, niepewność, tajemnica, uczucia i klimat Kornwalii. Niestety czegoś tu zabrakło.

Daje dziewiątkę, tylko dlatego, że książka jest bardzo trudna emocjonalnie. Ładunek okrucieństwa i obrzydliwości jest na prawdę duży. Za to napisana jest świetnie. Postacie są żywe, charakter jest oddany idealnie. Autorka jest specjalistką od ludzkiej natury. Rozrywka od której nie da się oderwać przez 900 stron...

Daje dziewiątkę, tylko dlatego, że książka jest bardzo trudna emocjonalnie. Ładunek okrucieństwa i obrzydliwości jest na prawdę duży. Za to napisana jest świetnie. Postacie są żywe, charakter jest oddany idealnie. Autorka jest specjalistką od ludzkiej natury. Rozrywka od której nie da się oderwać przez 900 stron...

Jestem dość rozczarowana. Bardziej to praca magisterska aniżeli literatura. Mnóstwo powtórzeń, nielogiczny układ treści, błędy w treści, rysunek monochromatyczny koła zapachów bez kolorów o których jest mowa niżej w opisie. Zawiera sporo wiedzy, ale w trudno przystępnej formie. Szkoda że to jedna z nielicznych książek o tej tematyce napisanych w Polsce.

Jestem dość rozczarowana. Bardziej to praca magisterska aniżeli literatura. Mnóstwo powtórzeń, nielogiczny układ treści, błędy w treści, rysunek monochromatyczny koła zapachów bez kolorów o których jest mowa niżej w opisie. Zawiera sporo wiedzy, ale w trudno przystępnej formie. Szkoda że to jedna z nielicznych książek o tej tematyce napisanych w Polsce.

Jest to druga książka Grishama którą przeczytałam. Wcześniej wpadła mi w ręce "Wyspa Comino" i nie byłam zachwycona. "Raport Pelikana" to inna historia, tłumaczy fenomen autora. Czyta się świetnie, trzyma w napięciu, bardzo dobry język i tempo akcji. Postacie ludzkie, dobrze zobrazowane. Świetna pozycja political- fiction a nawet political-thriller dla relaksu. Klasyk to klasyk.

Jest to druga książka Grishama którą przeczytałam. Wcześniej wpadła mi w ręce "Wyspa Comino" i nie byłam zachwycona. "Raport Pelikana" to inna historia, tłumaczy fenomen autora. Czyta się świetnie, trzyma w napięciu, bardzo dobry język i tempo akcji. Postacie ludzkie, dobrze zobrazowane. Świetna pozycja political- fiction a nawet political-thriller dla relaksu. Klasyk to...

Rewelacyjna. Czyta się z łatwością i ciekawością. Styl rozmowy Barbary Włodarczyk jest prosty, a zarazem trafny. Wiele można dowiedzieć się o społeczeństwie Rosji. Autorka zadaje odpowiednie pytania, zawsze z szacunkiem dla innych choć prosto z mostu, zaskarbiajac sobie również sympatię rozmówców jak i czytelników. Wspaniała, najlepsza reporterka.

Rewelacyjna. Czyta się z łatwością i ciekawością. Styl rozmowy Barbary Włodarczyk jest prosty, a zarazem trafny. Wiele można dowiedzieć się o społeczeństwie Rosji. Autorka zadaje odpowiednie pytania, zawsze z szacunkiem dla innych choć prosto z mostu, zaskarbiajac sobie również sympatię rozmówców jak i czytelników. Wspaniała, najlepsza reporterka.

Pierwsza część mnie zauroczyła. Natomiast kontynuacja sprawiła ze zrobiło mi się nie dobrze od nadmiaru słodyczy, życie jak z reklamy, wszyscy uśmiechnięci i życzliwi, wieje nudą, na tyle że nie byłam w stanie doczytać kilku ostatnich rozdziałów. Jestem rozczarowana. Trzeciego tomu nawet nie zaczynam.

Pierwsza część mnie zauroczyła. Natomiast kontynuacja sprawiła ze zrobiło mi się nie dobrze od nadmiaru słodyczy, życie jak z reklamy, wszyscy uśmiechnięci i życzliwi, wieje nudą, na tyle że nie byłam w stanie doczytać kilku ostatnich rozdziałów. Jestem rozczarowana. Trzeciego tomu nawet nie zaczynam.

Dobry wstęp, piękne zdjęcia. Piękna podróż palcem po mapie.

Dobry wstęp, piękne zdjęcia. Piękna podróż palcem po mapie.

Piękna, spokojna dobrze napisana historia. W zasadzie w książce nie dużo się dzieje, ale nie jest nudno. Nic nie jest wymuszone, postacie są żywe i pełne uroku. Wszystko w tej książce jest pełne uroku, i miejsce akcji i bohaterowie. A historia wcale nie banalna. Piękna lekka książka.

Piękna, spokojna dobrze napisana historia. W zasadzie w książce nie dużo się dzieje, ale nie jest nudno. Nic nie jest wymuszone, postacie są żywe i pełne uroku. Wszystko w tej książce jest pełne uroku, i miejsce akcji i bohaterowie. A historia wcale nie banalna. Piękna lekka książka.