-
ArtykułyZawodne pamięci. „Księga luster” E.O. ChiroviciegoBartek Czartoryski1
-
Artykuły„Cud w dolinie Poskoków”, czyli zabawna opowieść o tym, jak kobiety zmieniają światRemigiusz Koziński3
-
ArtykułyUwaga, konkurs! Do wygrania książki „Times New Romans“ Julii Biel!LubimyCzytać8
-
ArtykułyWygraj egzemplarz „Róż i fiołków” Gry Kappel Jensen. Akcja recenzenckaLubimyCzytać2
Biblioteczka
2024-05-20
2024-05-18
W tej części autorka skupia się na Eskilu, niepokornym synu Heikego i Vingi, który pakuje się w poważne tarapaty. Fabuła jest dobrze poprowadzona i dosyć ciekawa, oczywiście jak to w całej serii jest wątek miłosny ale w tej części dosyć skromny. Dom w Eldafiord jest momentami dosyć mroczny.
W tej części autorka skupia się na Eskilu, niepokornym synu Heikego i Vingi, który pakuje się w poważne tarapaty. Fabuła jest dobrze poprowadzona i dosyć ciekawa, oczywiście jak to w całej serii jest wątek miłosny ale w tej części dosyć skromny. Dom w Eldafiord jest momentami dosyć mroczny.
Pokaż mimo to2024-05-17
Kolejna część z Lincolnem Rhyme nie zawiedzie naszych oczekiwań. Fabuła jest poprowadzona fenomenalnie, gdy wydaje nam się że już wszystko wiemy okazuje się że tak naprawdę nic nie wiemy. Zwroty akcji są bardzo zaskakujące, po którymś z kolei naprawdę będziemy mieć namieszane w głowie. W tej części poznamy świat magii i iluzjonistów który autor przedstawił w bardzo szczegółowy i ciekawy sposób. Akcja w książce dzieje się cały czas, autor nie daje nam chwili wytchnienia. Z każdą częścią coraz bardziej lubimy głównych bohaterów i trzymamy za nich kciuki. Wątek osobisty Lincolna Rhyme i Amelii Sachs mógłby być bardziej rozbudowany.
Kolejna część z Lincolnem Rhyme nie zawiedzie naszych oczekiwań. Fabuła jest poprowadzona fenomenalnie, gdy wydaje nam się że już wszystko wiemy okazuje się że tak naprawdę nic nie wiemy. Zwroty akcji są bardzo zaskakujące, po którymś z kolei naprawdę będziemy mieć namieszane w głowie. W tej części poznamy świat magii i iluzjonistów który autor przedstawił w bardzo...
więcej mniej Pokaż mimo to2024-05-12
Sam Stefan Żeromski napisał: '' Wrota sławy stoją otworem przed tą kobietą. Między ustami... ma miejsca takiej poezji, są tam takie dialogi, że ciskałem pismo, gdyż zagryzała mię piekielna zazdrość..." Maria Rodziewiczówna napisała piękną książkę o miłości, jest tutaj dużo szacunku, pięknych zwrotów, smutnych zdarzeń ale też wiele fajnego humoru. Bohaterowie są bardzo wyraziści, natychmiast ich polubimy i zaczynamy im kibicować. Teraz o miłości się już tak nie pisze, z takim szacunkiem i estymą.
Sam Stefan Żeromski napisał: '' Wrota sławy stoją otworem przed tą kobietą. Między ustami... ma miejsca takiej poezji, są tam takie dialogi, że ciskałem pismo, gdyż zagryzała mię piekielna zazdrość..." Maria Rodziewiczówna napisała piękną książkę o miłości, jest tutaj dużo szacunku, pięknych zwrotów, smutnych zdarzeń ale też wiele fajnego humoru. Bohaterowie są bardzo...
więcej mniej Pokaż mimo to2024-05-10
Jest to sf inne niż wszystkie. Trzeba podczas czytania naprawdę się skupić żeby się nie pogubić. Przeplata się tutaj przeszłość, teraźniejszość i przyszłość, momentami naprawdę nie wiemy gdzie jesteśmy. Świat i otoczenie stworzone przez autora jest ciekawe, momentami nawet śmieszne, abstrakcja goni abstrakcje. Wątek można go podciągnąć pod kryminalny jest dosyć ciekawy. A czym jest Ubik, ze strony na stronę jest to pomału wyjaśniane ale dla każdego może być czymś innym.
Jest to sf inne niż wszystkie. Trzeba podczas czytania naprawdę się skupić żeby się nie pogubić. Przeplata się tutaj przeszłość, teraźniejszość i przyszłość, momentami naprawdę nie wiemy gdzie jesteśmy. Świat i otoczenie stworzone przez autora jest ciekawe, momentami nawet śmieszne, abstrakcja goni abstrakcje. Wątek można go podciągnąć pod kryminalny jest dosyć ciekawy. A...
więcej mniej Pokaż mimo to2024-05-07
Jest to historia o miłości, miłości dość specyficznej bo do kurtyzany. Jest to pozycja dosyć zaskakująca żeby nie powiedzieć kontrowersyjna. Ówczesne XIX-wieczne społeczeństwo francuskie było bardzo wyzwolone i to jest w pewnym sensie zaskakujące. Możemy zobaczyć jak ludzie tamtych czasów podchodzą do spraw związanych z seksem. Autor w świetny sposób żongluje emocjami, z początku nie będziemy lubić głównej bohaterki ale im dalej w las zaczniemy dostrzegać w niej cechy wielkiej osoby, kobiety. Zakończenie mocne. Książka krótka i szybko się ją czyta.
Jest to historia o miłości, miłości dość specyficznej bo do kurtyzany. Jest to pozycja dosyć zaskakująca żeby nie powiedzieć kontrowersyjna. Ówczesne XIX-wieczne społeczeństwo francuskie było bardzo wyzwolone i to jest w pewnym sensie zaskakujące. Możemy zobaczyć jak ludzie tamtych czasów podchodzą do spraw związanych z seksem. Autor w świetny sposób żongluje emocjami, z...
więcej mniej Pokaż mimo to2024-05-05
Zeznania ludzi którzy przeżyli spotkanie z niemieckim zbrodniarzem Felixem Landau są przerażające, po prostu ciężko w nie uwierzyć. Najgorsze jest w tym wszystkim że po wojnie duża większość niemieckich zbrodniarzy żyła sobie spokojnie, nie spotkała ich żadna kara. Książkę dobrze i szybko się czyta.
Zeznania ludzi którzy przeżyli spotkanie z niemieckim zbrodniarzem Felixem Landau są przerażające, po prostu ciężko w nie uwierzyć. Najgorsze jest w tym wszystkim że po wojnie duża większość niemieckich zbrodniarzy żyła sobie spokojnie, nie spotkała ich żadna kara. Książkę dobrze i szybko się czyta.
Pokaż mimo to2024-05-02
Książka zawiera cztery opowieści z Herkulesem Poirot w roli głównej. Jest tutaj pewien schemat, zresztą jak w większości utworów Agathy Christie ale to nie przeszkadza, po prostu klasyczny kryminał w starym stylu. Ostatnie opowiadanie jest inne niż poprzednie, autorka wpadła na fajny pomysł.
Książka zawiera cztery opowieści z Herkulesem Poirot w roli głównej. Jest tutaj pewien schemat, zresztą jak w większości utworów Agathy Christie ale to nie przeszkadza, po prostu klasyczny kryminał w starym stylu. Ostatnie opowiadanie jest inne niż poprzednie, autorka wpadła na fajny pomysł.
Pokaż mimo to2024-04-29
Pierwsza część przygód Odda Thomasa jest ciekawa, natomiast ta część jest bez sensu. Fabuła jest fatalna wręcz karykaturalna, nic tutaj nie ma najmniejszego sensu. Główny bohater zachowuje się jak permanentny idiota. Aż ciężko uwierzyć że napisał to Dean Koontz, pozycja tylko dla fanów autora albo dla tych co zaczęli dany cykl i muszą go skończyć.
Pierwsza część przygód Odda Thomasa jest ciekawa, natomiast ta część jest bez sensu. Fabuła jest fatalna wręcz karykaturalna, nic tutaj nie ma najmniejszego sensu. Główny bohater zachowuje się jak permanentny idiota. Aż ciężko uwierzyć że napisał to Dean Koontz, pozycja tylko dla fanów autora albo dla tych co zaczęli dany cykl i muszą go skończyć.
Pokaż mimo to2024-04-26
Film z udziałem Kevina Spacey i Jeffa Bridges o tym samym tytule co książka jest świetny. Mamy tutaj postać bardzo tragiczną, choć momentami jest zabawna. Autor pokazuje nam jak jedna osoba może wpływać pozytywnie lub negatywnie na innych ludzi. Jedno wydarzenie w naszym życiu może nas ukształtować na zawsze. Dużym plusem książki jest jej tajemniczość, do samego końca nie wiemy czy główny bohater jest chory psychicznie czy rzeczywiście pochodzi z planety K-PAX. Wywody Prota, osoby jakby nie patrzeć chorej są naprawdę mądre i możemy z nich wyciągnąć dużo pozytywnych wniosków. Książka krótka, dobrze napisana, szybko się ją czyta. Pozycja na tyle ciekawa i intrygująca że będziemy mieć ochotę poznać dalsze losy naszego bohatera i jego przyjaciół.
Film z udziałem Kevina Spacey i Jeffa Bridges o tym samym tytule co książka jest świetny. Mamy tutaj postać bardzo tragiczną, choć momentami jest zabawna. Autor pokazuje nam jak jedna osoba może wpływać pozytywnie lub negatywnie na innych ludzi. Jedno wydarzenie w naszym życiu może nas ukształtować na zawsze. Dużym plusem książki jest jej tajemniczość, do samego końca nie...
więcej mniej Pokaż mimo to2024-04-24
Kolejne przygody Macro i Katona nie zawiodą naszych oczekiwań, jest moc. Przygoda, przygoda i jeszcze raz przygoda. Jest krwawo, brutalnie momentami obrzydliwie ale o to chodzi. Z każdą kolejną częścią coraz bardziej lubimy i przywiązujemy się do głównych bohaterów. Autor w fajny sposób nakreślił ich charaktery, każdy z nich różni się od siebie ale w super sposób się uzupełniają. Tym razem pakują się naprawdę w poważne kłopoty, czy im się uda z nich wydostać, zobaczymy. Książka mimo dosyć sporawej objętości szybko i dobrze się czyta, nie zdążymy się zorientować a już będzie koniec. Simon Scarrow stworzył naprawdę świetny cykl przy którym spędzimy dużo fajnych chwil. Polecam.
Kolejne przygody Macro i Katona nie zawiodą naszych oczekiwań, jest moc. Przygoda, przygoda i jeszcze raz przygoda. Jest krwawo, brutalnie momentami obrzydliwie ale o to chodzi. Z każdą kolejną częścią coraz bardziej lubimy i przywiązujemy się do głównych bohaterów. Autor w fajny sposób nakreślił ich charaktery, każdy z nich różni się od siebie ale w super sposób się...
więcej mniej Pokaż mimo to2024-04-24
Książeczka przeczytana razem z ośmioletnią córką w ramach nauki czytania i jako obowiązkowa lektura w pierwszej klasie szkoły podstawowej. Historia Walusia jednego z głównych bohaterów dziecku się podobała chociaż bardziej skierowana do chłopczyków.
Książeczka przeczytana razem z ośmioletnią córką w ramach nauki czytania i jako obowiązkowa lektura w pierwszej klasie szkoły podstawowej. Historia Walusia jednego z głównych bohaterów dziecku się podobała chociaż bardziej skierowana do chłopczyków.
Pokaż mimo to2024-04-21
Omerta. Sycylijski kodeks honorowy, zabraniający informowania o przestępstwach, uważanych za wewnętrzną sprawę osób w nie wmieszanych.
Mario Puzo stworzył niesamowitą historię o mafii, kolejna część nie odstaje od poprzednich, trzyma poziom. Mamy tutaj świetną fabułę, momentami troszkę zakręconą. Przeplatają się tutaj dwa światy, świat mafii i jej zasad oraz świat policji, jedni bez drugich nie mogą istnieć. Momentami mamy wrażenie że nie koniecznie mafia jest zła a policja krystalicznie dobra i to w fajny sposób opisuje autor. Książka dobrze napisana, trzyma w napięciu, dużo zwrotów akcji, po prostu dobry kryminał o świecie mafii.
Omerta. Sycylijski kodeks honorowy, zabraniający informowania o przestępstwach, uważanych za wewnętrzną sprawę osób w nie wmieszanych.
Mario Puzo stworzył niesamowitą historię o mafii, kolejna część nie odstaje od poprzednich, trzyma poziom. Mamy tutaj świetną fabułę, momentami troszkę zakręconą. Przeplatają się tutaj dwa światy, świat mafii i jej zasad oraz świat...
2024-04-18
Ostatnia część przygód Filipa daje radę, książka trzyma poziom poprzednich ale jest dużo bardziej brutalniejsza i mroczniejsza i to jest ok. Niestety nie ma w niej tego specyficznego poczucia humoru co w poprzednich częściach a tym w pewnym sensie charakteryzował się cały cykl. Książkę dobrze i szybko się czyta.
Ostatnia część przygód Filipa daje radę, książka trzyma poziom poprzednich ale jest dużo bardziej brutalniejsza i mroczniejsza i to jest ok. Niestety nie ma w niej tego specyficznego poczucia humoru co w poprzednich częściach a tym w pewnym sensie charakteryzował się cały cykl. Książkę dobrze i szybko się czyta.
Pokaż mimo to2024-04-16
Ta część skupia się na bohaterce Tuli, jest ona zagubiona, próbuje odnaleźć samą siebie, momentami jest trochę irytująca. Książka jest bardzo erotyczna.
Ta część skupia się na bohaterce Tuli, jest ona zagubiona, próbuje odnaleźć samą siebie, momentami jest trochę irytująca. Książka jest bardzo erotyczna.
Pokaż mimo to
Druga część zbytnio nie różni się od pierwszej. Nadal będziemy się zastanawiali czy Prot, główny bohater, jest człowiekiem chorym psychicznie czy przybyszem z planety K-PAX, zdania będą podzielone. Oprócz Prota i jego problemów mamy tutaj opisy innych pacjentów i ich przypadłości które mogą na pierwszy rzut oka wydawać się śmieszne ale tak naprawdę są bardzo smutne. Podczas czytania sami zaczniemy się zastanawiać czy jakaś mała cząstka nas nie jest Protem. Głównym przesłaniem książki jest to że ludzie, społeczeństwo lekceważy choroby psychiczne a nawet je wyśmiewa. Książka krótka i szybko się ją czyta.
Druga część zbytnio nie różni się od pierwszej. Nadal będziemy się zastanawiali czy Prot, główny bohater, jest człowiekiem chorym psychicznie czy przybyszem z planety K-PAX, zdania będą podzielone. Oprócz Prota i jego problemów mamy tutaj opisy innych pacjentów i ich przypadłości które mogą na pierwszy rzut oka wydawać się śmieszne ale tak naprawdę są bardzo smutne. Podczas...
więcej Pokaż mimo to