Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka dobra. Może nie porwała mnie w taki sposób żeby czytać ją z wypiekami na twarzy, ale ma to coś w niektórych miejscach. Gdyby cała ksiażka była by taka, jak rozdział o Miśni (według mnie najciekawszy) to byłoby wspaniale, a tak to jest po prostu dobrze. Na plus, że dowiedziałem się paru ciekawostek o produkcji, pochodzeniu porcelany i jej składnikow, ale rownież o historii samej w sobie. Tak czy inaczej polecam.

Książka dobra. Może nie porwała mnie w taki sposób żeby czytać ją z wypiekami na twarzy, ale ma to coś w niektórych miejscach. Gdyby cała ksiażka była by taka, jak rozdział o Miśni (według mnie najciekawszy) to byłoby wspaniale, a tak to jest po prostu dobrze. Na plus, że dowiedziałem się paru ciekawostek o produkcji, pochodzeniu porcelany i jej składnikow, ale rownież o...

Bardzo ciekawa książka. Dowiedziałem się paru nowych rzeczy. Moim zdaniem jest to dość ważna książka w dzisiejszych czasach w których aż się roi od fake newsów. Co jak co, ale jest to niesamowite, że obecnie gdy mamy bardzo łatwy dostęp do informacji oraz ich szybkiego zweryfikowania, istnieje coś takiego jak chociażby wiara w płaską Ziemię. Polecam.

Bardzo ciekawa książka. Dowiedziałem się paru nowych rzeczy. Moim zdaniem jest to dość ważna książka w dzisiejszych czasach w których aż się roi od fake newsów. Co jak co, ale jest to niesamowite, że obecnie gdy mamy bardzo łatwy dostęp do informacji oraz ich szybkiego zweryfikowania, istnieje coś takiego jak chociażby wiara w płaską Ziemię. Polecam.

Ponownie bardzo wysoki poziom Hessego. W pierwszym opowiadaniu podobało mi się jak mała rzecz może doprowadzić do dużej zmiany. Tu wręcz uporczywe myślenie o Wagnerze doprowadziło do zmiany życia przez Kleina. Drugie opowiadanie było wręcz dla mnie niesamowitym powrotem do książki o Van Goghu, gdy przypomniałem sobie o tych okresach ekscytacji i nadziei holenderskiego mistrza. Coś niesamowitego. Dodatkowo można wyczuć quasi miscytyzm i zbliżający się pomysł na Siddharthę. Polecam.

Ponownie bardzo wysoki poziom Hessego. W pierwszym opowiadaniu podobało mi się jak mała rzecz może doprowadzić do dużej zmiany. Tu wręcz uporczywe myślenie o Wagnerze doprowadziło do zmiany życia przez Kleina. Drugie opowiadanie było wręcz dla mnie niesamowitym powrotem do książki o Van Goghu, gdy przypomniałem sobie o tych okresach ekscytacji i nadziei holenderskiego...

Świetna pozycja, która mam nadzieję, zmieni w pewnym zakresie myślenie niektórych rodaków o czarno-białej historii Polski. Sam pochodzę ze Śląska i znam osoby, których przodkowie, głównie dziadkowie mieli wybór- albo idą do Wermachtu, albo wspólnie z rodziną trafiają do jednego z obozów. Oczywiście nie wiem czy jest to wybielanie własnej historii rodzinnej czy też brutalna szara rzeczywistość, gdy jedna osoba musi podjąć w ciągu minut, godzin, dni decyzję, która odmieni całe jego i innych osób życie. Fakt jest taki, że Śląsk był, jest i będzie czymś innym. Jest tam przeogromny potencjał, ale jak zawsze, to zależy od mieszkańców. To region na rozdrożu. Rozumiem to, bo sam się tak czuję. Urodziłem się tam, ale nigdy nie czułem się jak pełnowartościowy Ślązak, bo znowu moi rodzice byli gorolami, a ja sam nie umiem do tej pory mówić po śląsku. Czy wrociłbym tam na stałe? Nie. Czy czuję tęsknotę za Śląskiem? Czasami. Czy życzę, aby śląskość przetrwała? Oczywiście, bo jak napisałem wcześniej, jest w tym miejscu ogromny potencjał tylko trzeba go wykorzystać. Książka bardzo mi się podobała. Podobało mi się przedstawienie rodziny autora, a następnie płynne przechodzenie w opowiadaniu stricte o Śląsku i śląskosci, po czym na końcu mały twist. Bardzo polecam książkę, która sprawiła, że po raz kolejny zatęskniłem za dawnym domem.

Świetna pozycja, która mam nadzieję, zmieni w pewnym zakresie myślenie niektórych rodaków o czarno-białej historii Polski. Sam pochodzę ze Śląska i znam osoby, których przodkowie, głównie dziadkowie mieli wybór- albo idą do Wermachtu, albo wspólnie z rodziną trafiają do jednego z obozów. Oczywiście nie wiem czy jest to wybielanie własnej historii rodzinnej czy też brutalna...

Długo, bo kilka miesięcy, zajęło mi powtórne przeczytanie tej książki, ale po tylu (kilkunastu) latach to tylko chwila, a już w porównaniu z setkami lat, które minęły od przygód Marca Polo, to wręcz sekunda. W książce podobało mi się najbardziej bombardowanie ciekawostkami, jak między innymi wspomnienie o asasynach, opisy mijanych terenów, a także miast i zwyczajów. Za pierwszym, jak i drugim razem robił na mnie wrażenie fakt niesamowitego rozwoju ekonomicznego chińsko-mongolskiej cywilizacji (np. papierowe pieniądze). Fakt, że niektóre opisy można pominąć (kopulacja słoni) to jednak już zwyczaje erotyczne tamtejszych ludów były ciekawe- zauważmy, że pochodzący z kręgu chrześcijańskiego Marco Polo zapewne nie widział u siebie takiej wolności obyczajów. Podsumowując, bo nigdy nie chciałem spoilerować, polecam książkę przede wszystkim dla ciekawostek historycznych oraz obyczajowych. Poza tym sam Marco Polo był bardzo ciekawym człowiekiem.

Długo, bo kilka miesięcy, zajęło mi powtórne przeczytanie tej książki, ale po tylu (kilkunastu) latach to tylko chwila, a już w porównaniu z setkami lat, które minęły od przygód Marca Polo, to wręcz sekunda. W książce podobało mi się najbardziej bombardowanie ciekawostkami, jak między innymi wspomnienie o asasynach, opisy mijanych terenów, a także miast i zwyczajów. Za...

Jedna z najlepszych książek wiedźmińskich. Po bardzo dobrej pierwszej części sagi przyszedł czas na trzęsienie ziemi. Akcja zaczyna nabierać tempa. Wiemy kto jest tym złym. Nasi bohaterowie muszą zaczynać wszystko od nowa. Geralta jest rewelacyjnie skonstruowana postacią. Tak samo postać Ciri zaczyna nabierać "rumieńców". Nie mogę się doczekać aż przeczytam całą sagę. Uwielbiam ten świat pomimo tego, że tak naprawdę dopiero gry stworzyły "mapę". Każda, a przynajmniej przytłaczająca większość postaci ma swój charakter, cele i znaki rozpoznawcze. Mimo tego, że jest to trochę kontynuacja "początku" sagi, a dopiero następna książka rozwija całą fabułę (właściwą wyprawa) to jednak uważam Czas pogardy za majstersztyk jeśli chodzi o zagęszczenie akcji w sadze wiedzminskiej. Bardzo polecam.

Jedna z najlepszych książek wiedźmińskich. Po bardzo dobrej pierwszej części sagi przyszedł czas na trzęsienie ziemi. Akcja zaczyna nabierać tempa. Wiemy kto jest tym złym. Nasi bohaterowie muszą zaczynać wszystko od nowa. Geralta jest rewelacyjnie skonstruowana postacią. Tak samo postać Ciri zaczyna nabierać "rumieńców". Nie mogę się doczekać aż przeczytam całą sagę....

Kolejna bardzo dobra opowieść. Ciekawe połączenie humoru z powagą z przewagą tego drugiego. Nie wiem czemu, ale części z wnuczka Śmierci nie za bardzo mi podchodzą. Tym razem było o zegarach i Czasie. Bardzo dobra postać Lobsanga i Lu-Tze. Audytorzy też niczego sobie. Z przezwiskami trochę zapachniało Wściekłymi psami Tarantino. Polecam.

Kolejna bardzo dobra opowieść. Ciekawe połączenie humoru z powagą z przewagą tego drugiego. Nie wiem czemu, ale części z wnuczka Śmierci nie za bardzo mi podchodzą. Tym razem było o zegarach i Czasie. Bardzo dobra postać Lobsanga i Lu-Tze. Audytorzy też niczego sobie. Z przezwiskami trochę zapachniało Wściekłymi psami Tarantino. Polecam.

Jestem bardzo zadowolony jak mi się ułożyło z komiksami. Każdy z nich miał świetny klimat, a na sam koniec posiadanych tytułów trafiła się mi się prawdziwa polska wisienka na torcie- Funky Kobalt. Nigdy nie czytałem. Początkowo wydawało się troszkę chaotyczne, za szybkie. Akcja leciała na złamanie karku, ale z każdą stroną, każdym obrazkiem było coraz lepiej. Była to bajeczna, magiczna podróż. Fantastyczny klimat, który dawało się nadal odczuć na początku lat 90tych, gdy wchodził do nas Zachód. Nawet uwielbiałem w Kovalu te cring'owe wstawki angielskich słówek. Grafika z lat 80-90 tych XX wieku jest niesamowicie klimatyczna. Jest kolorowo, ale to kolejny urok Funky Kovala. Nie dziwię się, że to klasyka. Może tylko nasza, polska, ale klasyka i słusznie, że zajmuje to zaszczytne miejsce. Bardzo polecam i przez sam klimat wrócę do tej historii.

Jestem bardzo zadowolony jak mi się ułożyło z komiksami. Każdy z nich miał świetny klimat, a na sam koniec posiadanych tytułów trafiła się mi się prawdziwa polska wisienka na torcie- Funky Kobalt. Nigdy nie czytałem. Początkowo wydawało się troszkę chaotyczne, za szybkie. Akcja leciała na złamanie karku, ale z każdą stroną, każdym obrazkiem było coraz lepiej. Była to...

Bardzo dobry komiks. Przypominał mi Batman Cenom w którym Bruce też został złamany, ale przez narkotyk. Gęsty klimat i styl rysunku z lat 80-tych i 90-tych. Po tym co teraz widzę w USA to naprawdę zaczyna mi brakować komiksów z takim podejściem do tego bohatera. Jeszcze seria Black Label daje radę. W Sekcie widzimy Batmana przede wszystkim jako człowieka. Mimo swojej inteligencji, siły i sprawności, to jednak nadal człowiek, a nie pół-bóg, który potrafi rozwalić własnymi rękoma kosmitów jak w obecnych komiksach. Bardzo polecam właśnie ze względu na ten klimat, a także historię ukazująca kim jest Bruce Wayne, gdy utraci osobowość Batmana.

Bardzo dobry komiks. Przypominał mi Batman Cenom w którym Bruce też został złamany, ale przez narkotyk. Gęsty klimat i styl rysunku z lat 80-tych i 90-tych. Po tym co teraz widzę w USA to naprawdę zaczyna mi brakować komiksów z takim podejściem do tego bohatera. Jeszcze seria Black Label daje radę. W Sekcie widzimy Batmana przede wszystkim jako człowieka. Mimo swojej...

Uwielbiam takie mroczne historie z odrobiną okultyzmu. Historia jest pogmatwana, ale cały czas dąży ku rozwiązaniu. Możemy się domyślać już wcześniej o co chodzi, ale dzięki symbolice cały komiks trzyma w napięciu. Dużo symboliki, kilka odniesień do Zabójczego żartu, który widocznie był inspiracją. Czytając tę opowieść miałem z tyłu głowy film Harry Angel. Podobny, ciężki, a i może cięższy klimat niż film. Dodatkowy punkt za niewyobrażalnie piękne ilustracje. Nawet nie trzeba czytać. Można się rozkoszować obrazami. Polecam.

Uwielbiam takie mroczne historie z odrobiną okultyzmu. Historia jest pogmatwana, ale cały czas dąży ku rozwiązaniu. Możemy się domyślać już wcześniej o co chodzi, ale dzięki symbolice cały komiks trzyma w napięciu. Dużo symboliki, kilka odniesień do Zabójczego żartu, który widocznie był inspiracją. Czytając tę opowieść miałem z tyłu głowy film Harry Angel. Podobny, ciężki,...

W tym poradniku podobała mi się przede wszystkim przystępna forma treści. Niekiedy może się wydawać, że to trochę misz-masz, ale patrząc szerzej można dostrzec, że autorka chciała ująć w tej jednej książce wiele zagadnień. I moim zdaniem udało się jej to. Dla jednej osoby ważną kwestią będzie teoria i łączenia akcji, a dla innej wykorzystanie zmysłów do opisania produktu marketingowego. Dlatego też jedni skupia się na rozdziałach związanych z tym pierwszym, a inni wybiorą np. rozdział na temat opisu w tekstach zmysłów. Bardzo ciekawa i zachęcająca do przynajmniej prób twórczych pozycja. Polecam.

W tym poradniku podobała mi się przede wszystkim przystępna forma treści. Niekiedy może się wydawać, że to trochę misz-masz, ale patrząc szerzej można dostrzec, że autorka chciała ująć w tej jednej książce wiele zagadnień. I moim zdaniem udało się jej to. Dla jednej osoby ważną kwestią będzie teoria i łączenia akcji, a dla innej wykorzystanie zmysłów do opisania produktu...

Kolejna klasyka o Gacku. Czytało się szybko, mimo ogromnej objętości. Świetna zagadka detektywistyczna i ogólnie historia. Grupa osób ginie w różne amerykańskie święta. Zabójca zostaje ochrzczony jako Holiday, czyli Święto. W tej historii również widzimy genezę powstania Two-Face'a. Może kreska dla niektórych może być nijaka, jednak mi się bardzo podoba. Jest bardzo klimatyczna. To kolejny komiks, który mnie uświadamia za co lubię Batmana. Nie dlatego, że potrafi, jak w obecnych komiksach zlać własnymi "ręcami" bogów, ale właśnie przez takie detektywistyczne historie. Takie komiksy nigdy się nie zestarzeją. Bardzo polecam.

Kolejna klasyka o Gacku. Czytało się szybko, mimo ogromnej objętości. Świetna zagadka detektywistyczna i ogólnie historia. Grupa osób ginie w różne amerykańskie święta. Zabójca zostaje ochrzczony jako Holiday, czyli Święto. W tej historii również widzimy genezę powstania Two-Face'a. Może kreska dla niektórych może być nijaka, jednak mi się bardzo podoba. Jest bardzo...

Czytam ten komiks już któryś tam raz, jednak teraz posiadam jego fizyczną wersję. Relacja Batmana i Jokera jest elektryzująca. Wiemy, że walczą ze sobą od "wielu lat", ale teraz Joker posunął się dalej w swoim szaleństwie, a może to była prowokacja, bo był już zmęczony tą nieustającą walką. Zresztą tak samo Batman. Widać to bardzo dobrze na początku i pod koniec opowieści, kiedy nawet z reakcji i słów Jima Gordona wręcz "bije" po oczach brak zaufania do Batmana odnośnie jego nemezis. Komiks krótki, ale intensywny. I to zakończenie... Klasyka gatunku.

Czytam ten komiks już któryś tam raz, jednak teraz posiadam jego fizyczną wersję. Relacja Batmana i Jokera jest elektryzująca. Wiemy, że walczą ze sobą od "wielu lat", ale teraz Joker posunął się dalej w swoim szaleństwie, a może to była prowokacja, bo był już zmęczony tą nieustającą walką. Zresztą tak samo Batman. Widać to bardzo dobrze na początku i pod koniec opowieści,...