Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ta książka ma uczyć radzić sobie ze złością? Czego w mojej opinii uczy książka?
Strachu przed utratą miłości rodzica, jeśli dziecko będzie się złościć i lękiem, że może zostać zastąpione przez lepsze dziecko, które jest grzeczne. Zapewne ta treść nie była konsultowana z psychologami.

Ta książka ma uczyć radzić sobie ze złością? Czego w mojej opinii uczy książka?
Strachu przed utratą miłości rodzica, jeśli dziecko będzie się złościć i lękiem, że może zostać zastąpione przez lepsze dziecko, które jest grzeczne. Zapewne ta treść nie była konsultowana z psychologami.

Jeśli spodziewasz się mitów o Poznaniu to bardzo się zawiedziesz. Książka to w dużym skrócie opis wybujałego poznańskiego ego. Pod względem merytorycznym nic nie wnosi. Dla przykładu, rozdział dotyczył odkrycia palatium na Ostrowie Tumskim, traktował w całości o nieumiejętności marketingowej poznaniaków. Rozumiem, że odkrycie powinno być lepiej rozgłoszone, ale czy trzeba o tym pisać rozdziały w książce? Można zrobić wywiad, artykuł, aby wyrazić swoje zdanie. Inny rozdział- hołd pruski w Poznaniu przez poznaniaków sprowadzany do ranki hołdu z 1525 roku. Jaki z tego rozdział jest wniosek? Poznaniacy mają za duże ego. Kolejny raz pytam co to ma wnosić do mojej wiedzy?

Jeśli spodziewasz się mitów o Poznaniu to bardzo się zawiedziesz. Książka to w dużym skrócie opis wybujałego poznańskiego ego. Pod względem merytorycznym nic nie wnosi. Dla przykładu, rozdział dotyczył odkrycia palatium na Ostrowie Tumskim, traktował w całości o nieumiejętności marketingowej poznaniaków. Rozumiem, że odkrycie powinno być lepiej rozgłoszone, ale czy trzeba...

Język literacki książki jest tak zły, że cierpiałam czytając. Dawno nie czytałam nic gorszego. Uwielbiam tematykę wojenną i dosadne określenia. Ale tutaj miałam wrażenie, że autorka nie potrafi dobrać słów. Kipiące chrapanie, wyciskać ruchliwe ciało, maska samochodu przypominała garnek ?? Poważnie ?

Język literacki książki jest tak zły, że cierpiałam czytając. Dawno nie czytałam nic gorszego. Uwielbiam tematykę wojenną i dosadne określenia. Ale tutaj miałam wrażenie, że autorka nie potrafi dobrać słów. Kipiące chrapanie, wyciskać ruchliwe ciało, maska samochodu przypominała garnek ?? Poważnie ?

Tragedia

Tragedia

Książka interesująca, napisana prostym językiem. Przyjemnie i szybko czytałam.

Książka interesująca, napisana prostym językiem. Przyjemnie i szybko czytałam.

Jak łatwo w dzisiejszych czasach określać wszystkie książki mianem bestsellera. Wielkie tomisko, które przez dwa miesiace męczyłam, gdyby nie mój upór zapewne skończyłabym na 200 stronach. Jedyne co mnie zainteresowało, to sam obraz Indii.

Jak łatwo w dzisiejszych czasach określać wszystkie książki mianem bestsellera. Wielkie tomisko, które przez dwa miesiace męczyłam, gdyby nie mój upór zapewne skończyłabym na 200 stronach. Jedyne co mnie zainteresowało, to sam obraz Indii.

Opętanie pozytywnie zaskoczyło mnie. Jestem sceptycznie nastawiona do wszelkiego rodzaju powieści w wykonaniu polskich autorów. Początkowo spodziewałam się czegość w rodzaju horroru z opętaniem i egzorcyzmami, jest to jednak powieść kryminalna. Książka wciągneła mnie mniej więcej od 130 strony, przede wszystkim po tych 130 stronach nie odkryłam odrazu, kto był sprawcą, a tego oczekuję po tego rodzaju książce. Denerwowało mnie z kolei uwypuklenie do granic możliwości pijaństwa polaków.
W Opętaniu wprowadzono jednnocześnie dwa wątki, pierwszy, który dotyczył zabójstwa Ewy został doprowadzony do końca, drugi będzie miał kontynuację w następnej części. I jesli się ona ukaże to chętnie przeczytam.

Opętanie pozytywnie zaskoczyło mnie. Jestem sceptycznie nastawiona do wszelkiego rodzaju powieści w wykonaniu polskich autorów. Początkowo spodziewałam się czegość w rodzaju horroru z opętaniem i egzorcyzmami, jest to jednak powieść kryminalna. Książka wciągneła mnie mniej więcej od 130 strony, przede wszystkim po tych 130 stronach nie odkryłam odrazu, kto był sprawcą, a...

Dzienniki J. Goebbels zostały fatalnie przetłumaczone na język polski. Przede wszystkim brakuje bardzo wielu dat z oryginalnych Dzienników. Polska wersja skupia się jedynie na kwestiach politycnych, często też bardzo skróconych. Życie prywatne Goebbelsa i innych czołowych nazistów zostało zupełnie pominięte, nie wiem z czego to wynika i dlaczego postanowiono przetłumaczyć tylko połownicznie Dzienniki. Brak profesjonalizmu.
Jesli chodzi o samą treść Dzienników jest to wartościowa baza źródłowa dla pasjonatów historii Trzeciej Rzeszy.

Dzienniki J. Goebbels zostały fatalnie przetłumaczone na język polski. Przede wszystkim brakuje bardzo wielu dat z oryginalnych Dzienników. Polska wersja skupia się jedynie na kwestiach politycnych, często też bardzo skróconych. Życie prywatne Goebbelsa i innych czołowych nazistów zostało zupełnie pominięte, nie wiem z czego to wynika i dlaczego postanowiono przetłumaczyć...

Koszmarnego Karolka czytałam w podstawówce, mniej więcej w klasach 1-3. Historia niesfornego Karolka wciąnęła mnie na tyle, że polubiłam czytanie. Książeczki są krótkie, czcionka duża, zatem trudno zniechęcić dziecko.

Koszmarnego Karolka czytałam w podstawówce, mniej więcej w klasach 1-3. Historia niesfornego Karolka wciąnęła mnie na tyle, że polubiłam czytanie. Książeczki są krótkie, czcionka duża, zatem trudno zniechęcić dziecko.

Miłość w czasach zagłady to książka fascynująca, którą trzeba przeczytać jednym tchem. Byłam zaskoczona ilością faktów historycznych, które zostały wtłoczone do powieści. Początkowo przeszkadzało mi to (wszak od ostatnich kilku tygodniu ciągle obcuję z literaturą naukową), jednak wraz z postępującą fabułą doceniłam ten zabieg. Mam jedno zastrzeżenie do języka literackiego, a mianowicie chwilami miałam wrażenie, jakby niektóre akapity napisała bardzo początkująca pisarka. Z niecierpliwieniem czekam na kolejną część o losach Marlene!

Miłość w czasach zagłady to książka fascynująca, którą trzeba przeczytać jednym tchem. Byłam zaskoczona ilością faktów historycznych, które zostały wtłoczone do powieści. Początkowo przeszkadzało mi to (wszak od ostatnich kilku tygodniu ciągle obcuję z literaturą naukową), jednak wraz z postępującą fabułą doceniłam ten zabieg. Mam jedno zastrzeżenie do języka literackiego,...

"Dlaczego muszą to robić?
Nie wiem.
Zjedzą ich?
Nie wiem.
Zjedzą ich, prawda?
Tak."
Bezimienny chłopiec, bezimienny mężczyzna w drodze. Na świecie, w którym żadne zasady już nie obowiązują. Książka porusza i gra na emocjach. Ten kto oczukuje wartkiej fabuły o apokalipsie będzie zawiedziony. Ta książka jest czymś więcej.

"Dlaczego muszą to robić?
Nie wiem.
Zjedzą ich?
Nie wiem.
Zjedzą ich, prawda?
Tak."
Bezimienny chłopiec, bezimienny mężczyzna w drodze. Na świecie, w którym żadne zasady już nie obowiązują. Książka porusza i gra na emocjach. Ten kto oczukuje wartkiej fabuły o apokalipsie będzie zawiedziony. Ta książka jest czymś więcej.

Po przeczytaniu rozdziału poświęconemu Hitlerze trudno mi docenić tę książkę. Do reszty nie mam zastrzeżeń, psychologiem nie jestem, zatem trudno, żebym coś mądrego wypowiedziała na ten temat.

Po przeczytaniu rozdziału poświęconemu Hitlerze trudno mi docenić tę książkę. Do reszty nie mam zastrzeżeń, psychologiem nie jestem, zatem trudno, żebym coś mądrego wypowiedziała na ten temat.

Książke przeczytałam kilka lat temu, w nocy. Nie spodziewałam się, że kiedykolwek jakaś książka wzbudzi we mnie strach. Czytałam nie dlatego, że porwała mnie fabuła, ale dlatego, że świetnie wykreowano głównego bohatera Erica.

Książke przeczytałam kilka lat temu, w nocy. Nie spodziewałam się, że kiedykolwek jakaś książka wzbudzi we mnie strach. Czytałam nie dlatego, że porwała mnie fabuła, ale dlatego, że świetnie wykreowano głównego bohatera Erica.

Pierwsza książka Cobena, którą przeczytałam. Zakochałam się w thrillerach i twórczości Cobena.

Pierwsza książka Cobena, którą przeczytałam. Zakochałam się w thrillerach i twórczości Cobena.

Pan Mercedes jest debiutem Kinga w powieści detektywistycznej. Debiutem słabym w moim odczuciu. Książkę czytałam z miesięczną przerwą. Pan Mercedes jest przewidywalny, mało wciągający i nie trzyma w napięciu. Po dobrym thrillerze oczekuję, żeby każdy rozdział zachęcał mnie do przeczytania następnego. Tutaj tego nie doświadczyłam, jedynie ostatnie sto stron przeczytałam z zainteresowaniem, ponieważ chciałam wiedzieć jak zakończy się sprawa. Na plus świetne portrety psychologiczne bohaterów, szczególnie tytułowy Pan Mercedes jest interesujący. Warto przeczytać, żeby porównać warsztat pisarki Kinga z innymi gatunkami, które napisał.

Pan Mercedes jest debiutem Kinga w powieści detektywistycznej. Debiutem słabym w moim odczuciu. Książkę czytałam z miesięczną przerwą. Pan Mercedes jest przewidywalny, mało wciągający i nie trzyma w napięciu. Po dobrym thrillerze oczekuję, żeby każdy rozdział zachęcał mnie do przeczytania następnego. Tutaj tego nie doświadczyłam, jedynie ostatnie sto stron przeczytałam z...

Książka idealna dla osób zainteresowanych starożytnością. Jeśli sięgnięcie do Pisma Świętego znajdziecie podobne przypowieści.

Książka idealna dla osób zainteresowanych starożytnością. Jeśli sięgnięcie do Pisma Świętego znajdziecie podobne przypowieści.

Przyjemna pozycja, lekka, jednak niezbyt odkrywcza. Duży plus za zebranie w jeden tom wszystkich kłamstw Hitlera.

Przyjemna pozycja, lekka, jednak niezbyt odkrywcza. Duży plus za zebranie w jeden tom wszystkich kłamstw Hitlera.

Jedna z lepszych biografii Hitlera, bardzo aktualna. Przede wszystkim jest szczegółowa i chronologicznie napisana. Czytelnik nie gubi się w treści, nie ma potrzeby wspomagać się innymi pozycjami naukowymi. Jednak nagromadzenie faktów w połączeniu z językiem naukowym powoduje, że książka jest chwilami męcząca.

Jedna z lepszych biografii Hitlera, bardzo aktualna. Przede wszystkim jest szczegółowa i chronologicznie napisana. Czytelnik nie gubi się w treści, nie ma potrzeby wspomagać się innymi pozycjami naukowymi. Jednak nagromadzenie faktów w połączeniu z językiem naukowym powoduje, że książka jest chwilami męcząca.

Gdybym mogła, ocena byłaby poniżej zera. Piszę to jako historyk z zamiłowaniem do historii XX wieku. Chciałabym napisać, że książka jest odpowiednia dla osób, które nigdy nie miały styczności z tematyką III Rzeszy, jednak jest wiele lepszych książek naukowych, które zrozumie nawet laik.

Gdybym mogła, ocena byłaby poniżej zera. Piszę to jako historyk z zamiłowaniem do historii XX wieku. Chciałabym napisać, że książka jest odpowiednia dla osób, które nigdy nie miały styczności z tematyką III Rzeszy, jednak jest wiele lepszych książek naukowych, które zrozumie nawet laik.

Książka świetna i zabawna, ale żeby zrozumieć treść i dobrze się przy niej bawić to trzeba znać życie prywatne Hitlera w szczegółach, a przede wszystkim interesować się nim. W przeciwnym razie książka nie wzbudzi większego zainteresowania. Czy jej treść jest niekiedy niesmaczna? Nie sądzę. Społeczeństwo powinno mieć większy dystans i nauczyć się rozmawiać.

Książka świetna i zabawna, ale żeby zrozumieć treść i dobrze się przy niej bawić to trzeba znać życie prywatne Hitlera w szczegółach, a przede wszystkim interesować się nim. W przeciwnym razie książka nie wzbudzi większego zainteresowania. Czy jej treść jest niekiedy niesmaczna? Nie sądzę. Społeczeństwo powinno mieć większy dystans i nauczyć się rozmawiać.