Seria prozatorska Cyranki

Gdy matka płacze, ktoś wyciąga ze świata nitkę i wszystko zaczyna się pruć.

Gdy matka płacze, ktoś wyciąga ze świata nitkę i wszystko zaczyna się pruć.

Gdy czytam, połykam cudze głosy. Jestem jak studnia, w której po drodze giną postaci i wątki, ale zostają dźwięki - odarte z treści echa innej mowy. Budzą się, gdy idę, gdy w myślach opowiadam własne historie, ciągną się obok jak w mur lub płot, rozbłyskują jak mysz w trawie, chwilę biegną przy mnie i znikają, wraz z końcem krawężnika. (85).

Gdy czytam, połykam cudze głosy. Jestem jak studnia, w której po drodze giną postaci i wątki, ale zostają dźwięki - odarte z treści echa inn...

Łzy kapią mi do talerza. Mam jej wpierdolić? pyta matka. A wpierdol, wzrusza ramionami ojciec. Matka wstaje od stołu, wrzuca talerz do zlewu. Nie chce mi się, mówi.

Łzy kapią mi do talerza. Mam jej wpierdolić? pyta matka. A wpierdol, wzrusza ramionami ojciec. Matka wstaje od stołu, wrzuca talerz do zlewu...