cytaty z książki "Hordubal"
katalog cytatów
[+ dodaj cytat]
Przed Jurajem rozkłada się równina, a z niej wali się na niego smutek. Jakby stał nad morzem. Tam jest inaczej. Odwraca się ku górom. Ej, wy, i was równina pożera, robi was małymi i głupimi. Iść pod górę, przyjacielu, to się przynajmniej rozumie, co to jest ziemia!
Równina! Widać stąd i równinę. Modra, prosta — jak morze i taka wielka pustka.
— A jak ją powiesić, kiedy z dzieckiem chodzi?
— Co to za dziecko takie! Diabła samego urodzi!
Gdyby niewierność małżeńska była dostatecznym motywem morderstwa, iluż mężów, ileż żon, tutaj, w mieście, we wsi, w samejże Kryvej, żyłoby jeszcze?