Francuska oberża

Rzadko ostatnio czyta mi się jakąś książkę dobrze i szybko, przeważnie muszę się porządnie wymęczyć żeby dotrzeć do finału, ale nie tym razem! Ta książka to lekka, przyjemna i ciepła powieść o perypetiach mieszkańców niewielkiego francuskiego miasteczka, do którego sprowadzają się Anglicy chcący otworzyć hotel i restaurację. To spotyka się ze stanowczym sprzeciwem mera i części mieszkańców. Mamy więc intrygę polityczną, która ma doprowadzić do kapitulacji i ucieczki Anglików. Czuć w tej książce mocną inspirację Joanne Harris i jej "Czekoladą", momentami nawet jak na mój gust za dużą. Mimo wszystko bawiłam się świetnie i czytałam ją z dużą przyjemnością. W sumie poświęciłam na nią jeden dzień więc właściwie można powiedzieć, że ją połknęłam.
Podobały mi się machinacje mera, były chyba bardziej rozbudowane niż te w "Czekoladzie", ale początkowe motywacje jednego z przeciwników burmistrza okazały się dla mnie za słabe, niestety wyglądało to tak jakby był on chorągiewką na wietrze i działał w zależności od tego co mu inni mieszkańcy miejscowości powiedzą. To chyba mój największy zarzut do książki, reszta była przyjemna i nieskomplikowana.

Rzadko ostatnio czyta mi się jakąś książkę dobrze i szybko, przeważnie muszę się porządnie wymęczyć żeby dotrzeć do finału, ale nie tym razem! Ta książka to lekka, przyjemna i ciepła powieść o perypetiach mieszkańców niewielkiego francuskiego miasteczka, do którego sprowadzają się Anglicy chcący otworzyć hotel i restaurację. To spotyka się ze stanowczym sprzeciwem mera i...

Do sennego miasteczka sprowadza się para obcych ludzi - Anglików, którzy kupują podupadłą oberżę. To pociąga za sobą wiele kłopotów i intryg.
Mi się ta książka podobała. Taka w stylu "Czekolady" Joanne Harris. Lekka i szybko się ją czyta. Chętnie sięgnę po kontynuację.

Do sennego miasteczka sprowadza się para obcych ludzi - Anglików, którzy kupują podupadłą oberżę. To pociąga za sobą wiele kłopotów i intryg.
Mi się ta książka podobała. Taka w stylu "Czekolady" Joanne Harris. Lekka i szybko się ją czyta. Chętnie sięgnę po kontynuację.

Miłe szybkie przelatuje jak miniserial

Miłe szybkie przelatuje jak miniserial

"Francuska oberża" Julia Stagg.

Lekka, ciepła i zabawna opowieść o lokalnej społeczności we francuskim miasteczku Fogas w Pirenejach. Życie mieszkańców toczy się zwykłym, spokojnym rytmem do czasu, gdy starą i zaniedbaną oberżę kupuje czarujące, młode małżeństwo Anglików. Część mieszkańców wraz z merem na czele, nie jest zadowolona z obecności obcych sąsiadów w ich zżytej społeczności, druga część uważa, że nowi lokatorzy wniosą trochę świeżości i nowoczesności w ich nudne i zastałe życie. Zaczynają się intrygi, kłamstwa i podstępy aby zmusić cudzoziemców do wyjazdu. Jak potoczą się losy starej oberży i jej nowych właścicieli? Czy zostaną zaakceptowani i zdobędą sympatię tej zamkniętej zbiorowości? Jeśli chcecie się tego dowiedzieć to zapraszam do całkiem udanej lektury.

"Francuska oberża" Julia Stagg.

Lekka, ciepła i zabawna opowieść o lokalnej społeczności we francuskim miasteczku Fogas w Pirenejach. Życie mieszkańców toczy się zwykłym, spokojnym rytmem do czasu, gdy starą i zaniedbaną oberżę kupuje czarujące, młode małżeństwo Anglików. Część mieszkańców wraz z merem na czele, nie jest zadowolona z obecności obcych sąsiadów w ich zżytej...

Zapowiadało się ciekawie, miała to być ciepła i pogodna opowieść. Okazało się, że to takie przeciętne czytadełko to czytania w drodze do pracy. Szybko się czyta, szybko znika z głowy. Nie poczułam przyjemności z czytania tej książki. Ani nie poczułam nic z francuskiego klimatu!

Zapowiadało się ciekawie, miała to być ciepła i pogodna opowieść. Okazało się, że to takie przeciętne czytadełko to czytania w drodze do pracy. Szybko się czyta, szybko znika z głowy. Nie poczułam przyjemności z czytania tej książki. Ani nie poczułam nic z francuskiego klimatu!

Zwykła, przeciętna historia. Nie znalazłam jakiegoś mega, większego przesłania. Czytadło dla zabicia czasu.

Zwykła, przeciętna historia. Nie znalazłam jakiegoś mega, większego przesłania. Czytadło dla zabicia czasu.

Niewymagająca powiastka na raz, albo dwa, ale czyta się szybko i przyjemnie. Miałam wrażenie jakbym oglądała jakąś komedię obyczajową. Wydaje mi się, że założony przez autorkę klimat został osiągnięty, aż chciałoby się wyjechać na jakiś czas do podobnej wioski w Pirenejach.

Niewymagająca powiastka na raz, albo dwa, ale czyta się szybko i przyjemnie. Miałam wrażenie jakbym oglądała jakąś komedię obyczajową. Wydaje mi się, że założony przez autorkę klimat został osiągnięty, aż chciałoby się wyjechać na jakiś czas do podobnej wioski w Pirenejach.

Bardzo przyjemna książka. Lekko się czyta.

Bardzo przyjemna książka. Lekko się czyta.

Lekka, łatwa ale szału nie ma. Opinia na okładce mocno naciągana.

Lekka, łatwa ale szału nie ma. Opinia na okładce mocno naciągana.

Próbowałem, nie dałem rady. Fatalny warsztat, wieje niedojrzałością.

Fajna okładka.

2/10

Próbowałem, nie dałem rady. Fatalny warsztat, wieje niedojrzałością.

Fajna okładka.

2/10