Cień Węża

„Cień węża” to finałowy tom trylogii „Kroniki rodu Kane”, czy serii opartej na mitologii egipskiej autorstwa Ricka Riordana.

W tym tomie, podobnie jak w poprzednim, głównym złem jest Apopis, który chce połknąć słońce i zniszczyć świat, a rodzeństwo Kane i cały Dom Życia muszą go przed tym powstrzymać, używając wszystkich możliwych środków, nawet tych najbardziej niebezpiecznych.

Wielka, pełna emocji ostatnia bitwa w seriach fantastycznych jest czymś, co dobrze poprowadzone może wprawić mnie w zachwyt, nawet jeśli miałam zastrzeżenia do poprzednich tomów. Tutaj tego zachwytu nie ma. Wszystkie wątki się dobrze rozwiązały i naprawdę wszystko było tam poprawne, ale zabrakło tych emocji, które by sprawiły, że czytałabym ten finał z zapartym tchem. Miło będę wspominać tę serię, bo była angażująca i pokazała mi świat mitologii egipskiej w bardzo przystępny sposób, ale miłość w moim sercu zarezerwowana jest dla grecko-rzymskich klimatów Riordana.
https://www.instagram.com/p/C7eFlPltq5e/?igsh=MWdldGx5a2NlOTE2aA==

„Cień węża” to finałowy tom trylogii „Kroniki rodu Kane”, czy serii opartej na mitologii egipskiej autorstwa Ricka Riordana.

W tym tomie, podobnie jak w poprzednim, głównym złem jest Apopis, który chce połknąć słońce i zniszczyć świat, a rodzeństwo Kane i cały Dom Życia muszą go przed tym powstrzymać, używając wszystkich możliwych środków, nawet tych najbardziej...

Lepsze niż Percy Jackson

Lepsze niż Percy Jackson

Podoba mi się zakończenie historii. Takie zakończenie z malutką furtką, dającą nadzieję, że nowo poznani i polubienia bohaterowie nie odejdą od nas na zawsze. Czy tak będzie, nie wiem, jeszcze nie czytałam innych książek Riordana.

W sumie jedyne co mi przeszkadzało, to dość płytkie przedstawienie romansów. Nic, nic, nic, buziak i wielka miłość. Uczucia w sumie wzięte z nikąd.

Przygoda była świetna, mitologia egipska jest tak samo ciekawa, jak grecka, szkoda, że na przykład w szkole kładzie się nacisk tylko na grecką i rzymską (która jest grecką).

Podoba mi się zakończenie historii. Takie zakończenie z malutką furtką, dającą nadzieję, że nowo poznani i polubienia bohaterowie nie odejdą od nas na zawsze. Czy tak będzie, nie wiem, jeszcze nie czytałam innych książek Riordana.

W sumie jedyne co mi przeszkadzało, to dość płytkie przedstawienie romansów. Nic, nic, nic, buziak i wielka miłość. Uczucia w sumie wzięte z...

Tu się stało więcej niż w całym moim życiu, ale trochę nudna jest ta książka

Tu się stało więcej niż w całym moim życiu, ale trochę nudna jest ta książka

Cień węża to trzeci i ostatni tom Kronik rodu Kane, powieściowej serii zapoczątkowane przez Czerwoną piramidę i kontynuowanej w Ognistym tronie. Na jej kartach dochodzi do ostatecznego starcia dwójki nastolatków, Sadie i Cartera, z próbującym zmartwychwstać i pogrążyć świat w chaosie bogiem Apopisem.

Egipskim bogiem, dodajmy. Autor serii, Rick Riordan, zasłynął opowieściami o Percym Jacksonie i bogach olimpijskich. Gdy serię tę skończył, przerzucił się właśnie na Egipt. Stąd mamy tu całą plejadę boskich istot, od kociej Bastet przez Besa i Anubisa po samego Ra. Tak naprawdę jednak to przygodowa opowieść o nastolatkach, którzy stają do walki z przerażającym złem. Taki Harry Potter, tylko w nieco innych klimatach.

I nie dziwię się, że młodzi czytelnicy to lubią. Powieść jest napakowana przygodami. Są pościgi i ucieczki, niezwykle tajemnicze i malownicze miejsca, potężne bitwy i drobne starcia, także fortele, podczas których bohaterowie muszą wykazać się inteligencją. Jednocześnie wciąż pozostają dzieciakami, nie mają charyzmy superbohaterów czy detektywów z krwawych kryminałów. Popełniają błędy, mają wątpliwości, plączą się i zakochują.

Tom trzeci wzbudził mieszane opinie wśród czytelników. Jedni uznali go za zbyt przewidywalny, inni z kolei za najlepszy z całej serii. Jest też najkrótszy, ma raptem 440 stron, jakieś sto mniej niż pierwszy. Może dzięki temu to lekka, fajna i szybka lektura. Taka, przy której nie trzeba się intelektualnie namocować, a przez kolejne strony płynie się wartko. Oczywiście najlepiej, kiedy jest się człowiekiem odpowiednio młodym. Bo Cień węża to jednak powieść youth adult. Ze wszystkimi tego konsekwencjami.

Więcej recenzji:
https://zdalaodpolityki.pl/category/ksiazka/
Zapraszam do współpracy autorów i wydawców!

Cień węża to trzeci i ostatni tom Kronik rodu Kane, powieściowej serii zapoczątkowane przez Czerwoną piramidę i kontynuowanej w Ognistym tronie. Na jej kartach dochodzi do ostatecznego starcia dwójki nastolatków, Sadie i Cartera, z próbującym zmartwychwstać i pogrążyć świat w chaosie bogiem Apopisem.

Egipskim bogiem, dodajmy. Autor serii, Rick Riordan, zasłynął...

Arcydzieło dzieciństwa!

Arcydzieło dzieciństwa!

To chyba była najlepsza część z tej serii. Dużo się działo, chociaż wciąż nie było to jakoś super fajnie napisane. Może nie leży mi to tak dobrze jak kiedyś przez to, że bohaterowie wydają mi się niecharyzmatycznie napisani. Cała seria jest raczej średnia i zdecydowanie cień węża jest z tej trylogii najlepszy.

To chyba była najlepsza część z tej serii. Dużo się działo, chociaż wciąż nie było to jakoś super fajnie napisane. Może nie leży mi to tak dobrze jak kiedyś przez to, że bohaterowie wydają mi się niecharyzmatycznie napisani. Cała seria jest raczej średnia i zdecydowanie cień węża jest z tej trylogii najlepszy.

5.5

5.5

5/5 ⭐

Reread:
Książki z ratowania świata są boskie

5/5 ⭐

Reread:
Książki z ratowania świata są boskie

Świetna książka, jest naprawdę "boska"

Świetna książka, jest naprawdę "boska"