Paganini

Od razu odradzam jeśli ktoś ma zakusy na film "Uczeń diabła" - tragiczny, nieodzwierciedlający nawet fragmentu twórczości Paganiniego. Książa natomiast oddziela mit od realizmu nadając mu wiarygodne źródło informacji. Paganini uznany jako mistrz wirtuozerii, natchną wielkich do kariery muzycznej Schumann, Liszt, Chopin, Rachmaninow, Brahms i tworzenia epokowych dzieł ( Etiudy Chopina ). W książce znajdują się też polskie wątki, pojedynek z Karolem Lipińskim - szeroko omawiany w tamtejszej prasie, młody talent z polski w postaci Apolinarego Kętskiego, nazywanego cudownym dzieckiem, którego nauczycielem przez pewien czas był Paganini. Mógłbym jeszcze długo i dużo wymieniać... Warto przeczytać!

Od razu odradzam jeśli ktoś ma zakusy na film "Uczeń diabła" - tragiczny, nieodzwierciedlający nawet fragmentu twórczości Paganiniego. Książa natomiast oddziela mit od realizmu nadając mu wiarygodne źródło informacji. Paganini uznany jako mistrz wirtuozerii, natchną wielkich do kariery muzycznej Schumann, Liszt, Chopin, Rachmaninow, Brahms i tworzenia epokowych dzieł (...

Najbardziej za co cenie tą ksiażkę, to za rzetelne oddzielenie mitu, od postaci rzeczywistej. Można śmiało zaryzykować stwierdzeniem, że współczesne gwiazdy muzyki (wszelkiej) mogą pozazdrościć PR posiadanego przez genialnego skrzypka z Genui. Kontakt z demonem i w końcu pakt zwieńczony cyrografem, jelito zamordowanej żony na którym rzekomo, "wywijał" swoje muzyczne akrobacje, to tylko ułamek historii kontrowersyjnych, które były atutem marketingowym koncertów na które wejściówki były wyprzedawane w mik, jak także przekleństwem i powodem chociażby ekskomuniki. Oprócz tego, że był absolutnym geniuszem tego instrumentu, to jak to zazwyczaj z odmienicami bywa, był także dziwadłem i oryginałem. Solówki współczesnych wymiataczy, którzy dysponują ścianą wzmacniaczy... znikają. Dysponował instrumentem akustycznym, którego możliwości przekroczył wzdłuż i wszerz. Był (jest) wyzwaniem dla skrzypcowej społeczności po wszystkie czasy. Dla mnie też jest wyzwaniem, ale już tylko intelektualnym. Będąc dzieckiem byłem zmuszany do nauki gry na tym przedziwnym instrumencie, nie wydtrzymałem, pierdyknęłem tym.
Nie ma co się okłamywać, czasem żałuje.

Najbardziej za co cenie tą ksiażkę, to za rzetelne oddzielenie mitu, od postaci rzeczywistej. Można śmiało zaryzykować stwierdzeniem, że współczesne gwiazdy muzyki (wszelkiej) mogą pozazdrościć PR posiadanego przez genialnego skrzypka z Genui. Kontakt z demonem i w końcu pakt zwieńczony cyrografem, jelito zamordowanej żony na którym rzekomo, "wywijał" swoje muzyczne...