Czkawka

Książka pełna wspomnień, historii, tęsknoty... Nostalgiczna opowieść o Kresach, ludziach, dziejach i zdarzeniach. bardzo ciekawa, sentymentalna, ciepła. Pokazuje, jak historia, polityka i wojny zamieszały ludzkim życiem. Polecam!!!

Książka pełna wspomnień, historii, tęsknoty... Nostalgiczna opowieść o Kresach, ludziach, dziejach i zdarzeniach. bardzo ciekawa, sentymentalna, ciepła. Pokazuje, jak historia, polityka i wojny zamieszały ludzkim życiem. Polecam!!!

Czy można mieć pretensje do byłych lwowiaków, że nie mogli przeboleć utraty swojego świata? Czytając wspomnienia Jerzego Janickiego, nie sposób nie dostrzec jak pięknie im się we Lwowie żyło.
Ja im się nie dziwię. Tak jak nie dziwi mnie Niemiec stojący za furtką naszej działki nad pięknym jeziorem na Warmii. Choć nie powiem, aby nie towarzyszyło mi przy tym uczucie niepokoju.
Mam nadzieję, że nie objawi się gdzieś kolejny szaleniec , który postanowi znowu ustanowić nowy ład w Europie i nie pociągnie za sobą fanatyków sobie podobnych.
Książkę i audiobook polecam

Czy można mieć pretensje do byłych lwowiaków, że nie mogli przeboleć utraty swojego świata? Czytając wspomnienia Jerzego Janickiego, nie sposób nie dostrzec jak pięknie im się we Lwowie żyło.
Ja im się nie dziwię. Tak jak nie dziwi mnie Niemiec stojący za furtką naszej działki nad pięknym jeziorem na Warmii. Choć nie powiem, aby nie towarzyszyło mi przy tym uczucie...

Dla dzieci Lwowiaków!

Dla dzieci Lwowiaków!

Czkawka to kilkanaście czułym piórem spisanych historii. O samym Janickim, o jego życiu we Lwowie jak i o powojennych bojach toczonych by przywrócić miastu godną pamięć i należyte miejsce. To nierówna walka o pamięć o kamienicy przy ulicy Łyczakowskiej i jej sąsiadów. Przez wiele lat Janicki jeździł po Polsce i po świecie, by spotkać się z ludźmi, którzy Lwów ciągle mają w sercu. Z ich opowieści powstała książka sentymentalna, wzruszająca, w niektórych momentach przerażająca. Wszystko jednak z dużą dozą optymizmu i lwowskiego humoru, tak charakterystycznym dla jej autora. Lektura obowiązkowa dla każdego odwiedzającego Lwów i prywatnie, moja mała lwowska biblia. Zachęcam do przeczytania więcej o nietuzinkowej postaci, jaką był Pan Jerzy:

https://www.lwowskibaciar.pl/jerzy-janicki-scenarzysta-lwowa

Czkawka to kilkanaście czułym piórem spisanych historii. O samym Janickim, o jego życiu we Lwowie jak i o powojennych bojach toczonych by przywrócić miastu godną pamięć i należyte miejsce. To nierówna walka o pamięć o kamienicy przy ulicy Łyczakowskiej i jej sąsiadów. Przez wiele lat Janicki jeździł po Polsce i po świecie, by spotkać się z ludźmi, którzy Lwów ciągle mają w...

Autorowi odbija się młodością. Bardzo dużo miłych wspomnień, wiele też niemiłych. Słucha się tego z wielką przyjemnością choć nostalgia wręcz nie pozwala oddychać.

Jak człowiek urodzony w dawnym Breslau chciałbym, żeby dawni mieszkańcy nie myśleli o nas tak jak autor myśli o mieszkańcach swojego rodzinnego miasteczka. Niestety, chyba mają prawo...

[Audobook, czyta Ksawery Jasieński]

Autorowi odbija się młodością. Bardzo dużo miłych wspomnień, wiele też niemiłych. Słucha się tego z wielką przyjemnością choć nostalgia wręcz nie pozwala oddychać.

Jak człowiek urodzony w dawnym Breslau chciałbym, żeby dawni mieszkańcy nie myśleli o nas tak jak autor myśli o mieszkańcach swojego rodzinnego miasteczka. Niestety, chyba mają prawo...

[Audobook, czyta Ksawery...

PRZEPIĘKNA!CUDEŃKO!PEREŁKA!
https://www.youtube.com/watch?v=cC3ScT_vFhE

PRZEPIĘKNA!CUDEŃKO!PEREŁKA!
https://www.youtube.com/watch?v=cC3ScT_vFhE

Jerzy Janicki /1928-2007/ zrealizował 14 filmów o ziemi lwowskiej, a w 2000 roku wydał te wspomnienia z młodości tam spędzonej. Tytuł uzasadnia następująco:
„Jest więc ta książka tylko substytutem, namiastką, nie do końca spłaconym wekslem zaciągniętym od Ziemi tam pozostawionej. Jest nieistniejącym notesem, którego z lenistwa czy zadufania nie chciało mi się prowadzić. I teraz odbija mi się to CZKAWKĄ. CZKAWKA. Naukowo - singulis. I wcale nie zamierzam szukać na tę dolegliwość lekarstwa”. /podk.moje/
I tak wyruszamy, z autorem, w sentymalną podróż....
Podróż do czasów młodości, do miejsc dziecięcych zabaw, do czasów dojrzewania, a przede wszystkim do swoich korzeni zapuszczonych głęboko na UKRAIŃSKIEJ ZIEMI...
I w tym mamy problem. Doskonale rozumiem uczucia lwowiaków, w tym Janickiego, i ich przekonanie o niezbywalnym ich prawie do tych ziem. Jednakże będąc warszawiakiem „od zawsze”, nie będąc tak emocjonalnie związany z, nazwijmy to całościowo, Kresami, jak polscy mieszkańcy Lwowa, Wilna czy Równego, jak również dzieląc podejście do tej niewątpliwie bolesnej kwestii niektórych byłych mieszkańców tych ziem, takich jak Giedroyć, Konwicki, Hennelowa czy Miłosz, drażni mnie skrajny, jednostronny, a nawet miejscami szowinistyczny ton Janickiego, posiadacza JEDYNEJ PRAWDY.
Ostatnio poświęcam dużo czasu twórczości Twardocha, osadzonej głęboko na Śląsku, znam literaturę związaną z tzw. Ziemiami Zachodnimi uważanymi za Odzyskane, ODWIECZNIE POLSKIE, PIASTOWSKIE, również o Prusach Wschodnich, w tym Kaszubach, czytałem o Inflantach Zagłoby i polskim Królewcu, a z kolei od obecnego członka mojej rodziny, Albana - o WIELKIEJ ILIRII i wyrobiłem w sobie przekonanie, że mity mocarstwowe są może piękne, miłe i krzepiące serca, ale do niczego poza rozżaleniem, poczuciem krzywdy i pretensji, do niczego budującego nie prowadzą.
Pomijając powyższą kwestię dotyczącą EMOCJI, dostaliśmy dowcipne, często ironiczne dykteryjki związane z Lwowem, które czyta się dobrze, mimo nienajwyższego poziomu literackiego. /styl oraz np notoryczne używanie „mi” zamiast „mnie”/.

Jerzy Janicki /1928-2007/ zrealizował 14 filmów o ziemi lwowskiej, a w 2000 roku wydał te wspomnienia z młodości tam spędzonej. Tytuł uzasadnia następująco:
„Jest więc ta książka tylko substytutem, namiastką, nie do końca spłaconym wekslem zaciągniętym od Ziemi tam pozostawionej. Jest nieistniejącym notesem, którego z lenistwa ...