Adrianopol 378. Rzeka Frigidus 394

Większość książki to żywcem "zerżnięte" cytaty z dzieł m.in. Ammianusa Marcellinusa i Zosimosa. Do tego dochodzą jeszcze ilustracje z czapy, jak np. mapka ze znaleziskami wyrobów szklanych w Polsce. Pewnie też wzięte z innych publikacji. Generalnie strata czasu.

Większość książki to żywcem "zerżnięte" cytaty z dzieł m.in. Ammianusa Marcellinusa i Zosimosa. Do tego dochodzą jeszcze ilustracje z czapy, jak np. mapka ze znaleziskami wyrobów szklanych w Polsce. Pewnie też wzięte z innych publikacji. Generalnie strata czasu.

Końcówka Cesarstwa Rzymskiego w całości. Barbarzyńcy w służący (i zdradzający jak im się podoba)(między innymi jako najemnicy) w rzymskiej armii, zabijanie przeciwników, którzy wczoraj wygrali bitwę (Adrianopol),wojna, bo władcy podsunięto piękną kobietę, a byłbym zapomniał - 3 władców panujących jednocześnie, czy też zbezczeszczenie świątyń stanowiących symbol Cesarstwa. Chłopaki się nie nudzili, nie ma co

Końcówka Cesarstwa Rzymskiego w całości. Barbarzyńcy w służący (i zdradzający jak im się podoba)(między innymi jako najemnicy) w rzymskiej armii, zabijanie przeciwników, którzy wczoraj wygrali bitwę (Adrianopol),wojna, bo władcy podsunięto piękną kobietę, a byłbym zapomniał - 3 władców panujących jednocześnie, czy też zbezczeszczenie świątyń stanowiących symbol Cesarstwa....

Całkiem nieźle napisana książka, dość lekka w czytaniu, choć to przecież praca naukowa (niech będzie, popularnonaukowa). Pomijając nieco błędów językowych i interpunkcyjnych dość dobrze wydana edytorsko praca. Najbardziej problematyczny jest tytuł, bo nie odzwierciedla treści. Rzeczywiście, obie bitwy są osiami pracy, ale autor chciał przede wszystkim pokazać wymiar polityczny i militarny cesarstwa rzymskiego (a głównie jego wschodniej części) w latach 364-394. Dlatego sugerowanie się tytułem może nieco zdziwić czytelnika, gdy stwierdzi, że treść odbiega od oczekiwań. Ale jeśli przebrniemy przez ten problem, dalej jest całkiem ciekawie, zwłaszcza, że Gazda opisuje bardzo burzliwy okres dziejów Rzymu. Uważam, że robi to całkiem dobrze. A zastrzeżenia? Przypadkowy dobór źródeł w aneksie - chyba trzeba było zwiększyć nieco rozmiary książki i stąd ten wybór. No i bezkrytyczne, niekiedy, przytaczanie tekstów z epoki bez ich ocenienia. Szczególnie widać to w rozdziale III poświęconym Hunom, w którym podane zostały teksty starożytnych pisarzy bez jakiegokolwiek wnioskowania, jakby byli nieomylni - a nie byli, co można stwierdzić w książce E. A. Thompsona "Hunowie" (też o niej moja opinia). Pomimo tych zastrzeżeń całkiem dobra i ciekawa praca.

Całkiem nieźle napisana książka, dość lekka w czytaniu, choć to przecież praca naukowa (niech będzie, popularnonaukowa). Pomijając nieco błędów językowych i interpunkcyjnych dość dobrze wydana edytorsko praca. Najbardziej problematyczny jest tytuł, bo nie odzwierciedla treści. Rzeczywiście, obie bitwy są osiami pracy, ale autor chciał przede wszystkim pokazać wymiar...

Ta książka to całkowita porażka. W zasadzie jest jednym, długim cytatem z dwóch, może trzech źródeł, podzielonym niewielkimi komentarzami autora, które rzucają niewiele światła na opisywane wydarzenia. Zawiera ona wprawdzie sporo ilustracji, mapy i opis stron konfliktu (również w formie cytatu z komentarzem),ale to o wiele za mało żeby jej zakup był opłacalny. Raczej odradzam, ponownie jak pozostałe książki tego autora. Już lepiej samemu przeczytać kronikę Ammianusa Marcellinusa - dowiecie się tego samego, jednocześnie obcując z literaturą klasyczną.

Ta książka to całkowita porażka. W zasadzie jest jednym, długim cytatem z dwóch, może trzech źródeł, podzielonym niewielkimi komentarzami autora, które rzucają niewiele światła na opisywane wydarzenia. Zawiera ona wprawdzie sporo ilustracji, mapy i opis stron konfliktu (również w formie cytatu z komentarzem),ale to o wiele za mało żeby jej zakup był opłacalny. Raczej...

Niestety, także i o tej książce Daniela Gazdy nie sposób powiedzieć czegoś dobrego. Zarzuty moje są takie same, jak w przypadku "Pól Katalaunijskich" i aż mi się nie chce ich powtarzać. Wyjątkowo słaba książka, odradzam jej czytanie, zwłaszcza, że jest dużo lepsza monografia tej bitwy autorstwa Tomasza Szeląga.

Niestety, także i o tej książce Daniela Gazdy nie sposób powiedzieć czegoś dobrego. Zarzuty moje są takie same, jak w przypadku "Pól Katalaunijskich" i aż mi się nie chce ich powtarzać. Wyjątkowo słaba książka, odradzam jej czytanie, zwłaszcza, że jest dużo lepsza monografia tej bitwy autorstwa Tomasza Szeląga.