Drugi tom można czytać jako samodzielną powieść. Daję wyższą ocenę, dlatego, że już widziałam czego się spodziewać i za interesujące charakterologicznie główne postacie. Fabuła jest prosta, można ją streścić w kilku zdaniach i nie będzie okrojona. Świat jest barwnie odmalowany to trzeba przyznać, wątek fabularny prowadzi nas po kreacjach z wyobraźni autora, a jest tego naprawdę dużo.
Natomiast w tym uniwersum brak harmonii, ekosystemów i historii, abym mogła wyobrazić sobie jego rzeczywiste istnienie. Czułam się nie jak na planecie we wszechświecie zbliżonym do naszego, ale jak na planszy wielkiej gry RPG lub innej gry twórczej wyobraźni. Wystarczy do kubeczka wrzucić kilka rzeczowników żywotnych dodać homo sapiens potrząsnąć… i już mamy galerię postaci. Wystarczy teraz wybierać je dowolnie i wplatać w snucie prostej historii… prawda, że brzmi jak gra towarzyska?

Drugi tom można czytać jako samodzielną powieść. Daję wyższą ocenę, dlatego, że już widziałam czego się spodziewać i za interesujące charakterologicznie główne postacie. Fabuła jest prosta, można ją streścić w kilku zdaniach i nie będzie okrojona. Świat jest barwnie odmalowany to trzeba przyznać, wątek fabularny prowadzi nas po kreacjach z wyobraźni autora, a jest tego...

Bardzo dobra powieść, jak to u Mieville'a, autora używającego nieskrępowanej wyobraźni i nieprzeciętnego talentu pisarskiego, niezwykła, wytrącająca z utartych torów czytelnicze myślenie i rozumienie świata.
I tylko trochę żal, że tak niewiele w niej jest emocji tak dojmujących, jak w pierwszym tomie crobuzońskim. Tam mieliśmy zagubienie, rozpacz, rewolucyjność, tęsknotę, totalnie obce w swej istocie zagrożenia, rzucanie się na ratunek, wściekłość i jęk - a tu też jest sporo autentycznych uczuć, ale nie tego natężenia i nie tej skali.
Blizna jest wypada słabiej w porównaniu z innym dziełem Mieville'a, a nie z tysiącami powieści innych autorów, bo z większością z nich wygrywa bez żadnych wątpliwości.
Dobra, inteligentna proza.

Bardzo dobra powieść, jak to u Mieville'a, autora używającego nieskrępowanej wyobraźni i nieprzeciętnego talentu pisarskiego, niezwykła, wytrącająca z utartych torów czytelnicze myślenie i rozumienie świata.
I tylko trochę żal, że tak niewiele w niej jest emocji tak dojmujących, jak w pierwszym tomie crobuzońskim. Tam mieliśmy zagubienie, rozpacz, rewolucyjność, tęsknotę,...

Dworzec Perdido jest jedną z ważniejszych powieści jakie w życiu przeczytałem. Blizna jest kontynuacją, która nie ustępuje oryginałowi. Zdolności tworzenia światów Mieville'a są na niespotykanym poziomie, te światy na prawdę żyją.

Dworzec Perdido jest jedną z ważniejszych powieści jakie w życiu przeczytałem. Blizna jest kontynuacją, która nie ustępuje oryginałowi. Zdolności tworzenia światów Mieville'a są na niespotykanym poziomie, te światy na prawdę żyją.

tJest to gruba kniga i nie czyta się tego lekko. Jednak im dalej w las, tym głębsze bagna i fabuła wciąga coraz bardziej. Zwłaszcza, że główna bohaterka trochę zostaje przykryta fabułą, co jest pozytywne, bo sama w sobie pozytywną bohaterką nie jest.

To gatunek New Weird, więc jest weird pełną gębą, z ludźmi-kaktusami, posążkiem zmieniającym wymiary, bronią możliwości i tytułową Blizną.
Bardzo podoba mi się, że Blizna jest nie tylko Blizną, ale też każdą inną raną, każdy na własny sposób interpretuje czym są ta wielka i geograficzna i te małe, personalne. Co za tym idzie to czytelnik może zdecydować, którą interpretację wybiera. Albo że nie wybiera żadnej.

Podobają mi się finty w fincie, jak GB nabiera sprawczości i co z tego wynika. To naprawdę dobra książka

tJest to gruba kniga i nie czyta się tego lekko. Jednak im dalej w las, tym głębsze bagna i fabuła wciąga coraz bardziej. Zwłaszcza, że główna bohaterka trochę zostaje przykryta fabułą, co jest pozytywne, bo sama w sobie pozytywną bohaterką nie jest.

To gatunek New Weird, więc jest weird pełną gębą, z ludźmi-kaktusami, posążkiem zmieniającym wymiary, bronią możliwości i...

Długo się musiało rozpędzić, ale jak się rozpędziło, to non stop była akcja ;).

Długo się musiało rozpędzić, ale jak się rozpędziło, to non stop była akcja ;).

Świat bardzo ciekawy, bohaterowie dobrze zarysowani i napisani pięknie, fabuła od początku do końca się spaja. Polecam serdecznie!

Świat bardzo ciekawy, bohaterowie dobrze zarysowani i napisani pięknie, fabuła od początku do końca się spaja. Polecam serdecznie!

Drugą część tej trylogii zacząłem czytać dopiero po 6 latach. Dworzec Perdido jakoś mnie nie zachwycił i dosyć już dużo zapomniałem z tej książki. Jednak ostatnio przypomniały mi się ciekawe postacie typu przetworzeni, więc sięgnąłem po drugi tom. W tej książce są dosyć barwne postacie. Ciekawe wątki, ale po prostu, jakoś ciężko mi to strawić. Niby to fantastyka, a jednak ma infantylne momenty. Np. wampiry. Dosyć ładnie są skomponowane, ale czegoś mi brakuje. Akcja jakaś taka rozwlekła, ale są momenty, które wryją się w pamięć. Niestety jednak China Miéville jest dla mnie ciężkim autorem, i nie wiem czemu. Być może sięgnę po trzeci i ostatni tom, ale tylko z przymusu.

Drugą część tej trylogii zacząłem czytać dopiero po 6 latach. Dworzec Perdido jakoś mnie nie zachwycił i dosyć już dużo zapomniałem z tej książki. Jednak ostatnio przypomniały mi się ciekawe postacie typu przetworzeni, więc sięgnąłem po drugi tom. W tej książce są dosyć barwne postacie. Ciekawe wątki, ale po prostu, jakoś ciężko mi to strawić. Niby to fantastyka, a jednak...

Jestem fanem Dworca Perdido.
Tutaj niestety zawód, postacie i intryga dużo gorsze niż w dworcu, miejsce akcji też nudne, praktycznie wszystko dzieje się na wodnym mieście, jedynie wyspa moskitów była świetna, myślałem że końcówka wynagrodzi ale niestety książka kończy się nagle i w mało satysfakcjonujący sposób, liczyłem na więcej, brakowało mi na pewno też bardziej rozbudowanych opisów podwodnego życia i dziwnych kreatur, był potencjał ale nie został wykorzystany.

Jestem fanem Dworca Perdido.
Tutaj niestety zawód, postacie i intryga dużo gorsze niż w dworcu, miejsce akcji też nudne, praktycznie wszystko dzieje się na wodnym mieście, jedynie wyspa moskitów była świetna, myślałem że końcówka wynagrodzi ale niestety książka kończy się nagle i w mało satysfakcjonujący sposób, liczyłem na więcej, brakowało mi na pewno też bardziej...

Swiat przedstawiony przez autora,jest jak zwykle zaskakujacy.Wszystko jest tutaj orginalne,do tego roznorodnosc postaci,ras i roznych krain.Sama historia wciaga od poczatku i coraz bardziej,tak ze,nie mozna oderwac sie od ksiazki.

Swiat przedstawiony przez autora,jest jak zwykle zaskakujacy.Wszystko jest tutaj orginalne,do tego roznorodnosc postaci,ras i roznych krain.Sama historia wciaga od poczatku i coraz bardziej,tak ze,nie mozna oderwac sie od ksiazki.

Przeczytana po raz drugi , jednak już nie zrobiła na mnie tak wielkiego wrażenia jak wcześniej. Co nie znaczy, że to słaba książka. Jednak do Dworca P. daleko:)

Przeczytana po raz drugi , jednak już nie zrobiła na mnie tak wielkiego wrażenia jak wcześniej. Co nie znaczy, że to słaba książka. Jednak do Dworca P. daleko:)