Żądanie niemożliwego
- Kategoria:
- publicystyka literacka, eseje
- Tytuł oryginału:
- On belief
- Wydawnictwo:
- Aletheia
- Data wydania:
- 2014-07-30
- Data 1. wyd. pol.:
- 2014-07-30
- Liczba stron:
- 172
- Czas czytania
- 2 godz. 52 min.
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788362858583
- Tłumacz:
- Bogdan Baran
- Tagi:
- filozofia wiara lewica
Slavoj Žižek (ur. 1949),słoweński filozof społeczny, światowej sławy enfant terrible antykapitalizmu, rozmawia tu z Koreańczykami (południowymi, nie północnymi, aż tak lewicowy nie jest). Z tej książki-wywiadu opublikowanej jesienią 2013 roku można się dowiedzieć, co Žižek myśli o podstawowych kwestiach dzisiejszego świata: polityce jako takiej, ponowoczesności, demokracji, przemocy i rewolucji. Można też poznać jego wizję walki z niesprawiedliwościami tego świata. Nowe, lepsze społeczeństwo jest tym „niemożliwym”, do którego trzeba dążyć. Rewolucja – tu zupełnie pozbawiona przemocy poza przemocą „symboliczną” – nie ma polegać tylko na modyfikacjach wewnątrz układu odniesienia, lecz na zmianie samego tego układu. Polityka jest dziedziną ostatecznych decyzji, które nie mają już żadnych wyższych instancji dających oparcie. Człowiek ponowoczesny to człowiek takich decyzji. W tym heroiczno-rewolucyjnym nastawieniu, przekonany, że dzisiejszy kapitalizm rozwiódł się z demokracją, Žižek szuka możliwych rozwiązań w wydarzeniach ostatnich lat, zwłaszcza w ludowych rewoltach krajów arabskich. Nie gardzi rozważaniami nad Hollywood, powieścią kryminalną, populizmem w Ameryce Łacińskiej czy nowym kolonializmem Chin. Wszędzie tam, w grząskim świecie pozbawionym jakiejkolwiek z góry zadanej harmonii, może nagle wychynąć zbawcze „niemożliwe”.
Porównaj ceny
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Mogą Cię zainteresować
Oficjalne recenzje
Zimbardo polityki
Slavoj Žižek jest urodzonym w 1949 roku słoweńskim socjologiem, filozofem i krytykiem kultury. Wikipedia nazywa go marksistą, a notka na okładce książki, o której za chwilę będzie mowa, tytułuje go mianem enfant terrible antykapitalizmu. Moim zdaniem te dwa ostatnie określenia są chybione. Tak jak Zimbardo krytycznie spogląda na panującą rzeczywistość społeczną i za pomocą psychologii społecznej stara się ją naprawić, tak Žižek w „Żądaniu niemożliwego” poddaje krytycznemu oglądowi politykę i ustroje społeczne, zarówno obecne, jak i historyczne. Ponieważ zaś kapitalizm, fałszywie utożsamiany z demokracją, pretenduje obecnie do najlepszego rozwiązania z tych, jakie były, są i będą, więc zrozumiałe jest, iż jego analiza zajmuje najwięcej miejsca. No, a że nie wypada ona aż tak dobrze, jak by niektórzy chcieli... Fakt, że autor często odwołuje się do Marksa, wcale nie znaczy, że jest marksistą, podobnie jak ktoś często cytujący Biblię nie od razu jest świętym, nawet jeśli sam się tak tytułuje.
W Korei Południowej grupa młodzieży skupionej w „Indigo Project” wydaje kwartalnik „Indigo” poświęcony uniwersalnym ludzkim wartościom. W ramach projektu zapraszane są do Korei osoby o wybitnych umysłach, jak choćby Zygmunt Bauman*. W gronie zaproszonych znalazł się również Slavoj Žižek. Właśnie z zapisów rozmów, jakie z nim przeprowadził Park Yong-jun, edytor „Indigo”, powstała książka „Żądanie niemożliwego”, która po raz pierwszy ujrzała światło dzienne w roku 2013. Zachowano formę rozmowy, przy czym każdy z rozdzialików składa się z pytania edytora i odpowiedzi Žižka. Publikacja jest, niestety, bardzo skromna objętościowo, ale siła zawartego w niej materiału jest porażająca. Oczywiście, z racji samej swej genezy, wypowiedzi mają luźną formę, stosowną bardziej dla rozmowy przyjaciół niż wykładu akademickiego. Ta skrótowość wypowiedzi, sygnalizowanie pewnych problemów niejednokrotnie zaledwie kilkoma zdaniami, duża liczba jednostkowych, często szokujących przykładów z życia i historii, tworzą niepowtarzalny klimat i chyba skuteczniej niż podręcznik akademicki zachęcają do myślenia. Do stawiania pytań i samodzielnego szukania odpowiedzi. Bo taki też jest między innymi główny zamysł „Indigo Project”.
Gdy, po zakończeniu lektury oczywiście, przeglądałem recenzje zagraniczne, uderzyło mnie, iż nawet te obszerne, wymieniające wiele z tematów, które Žižek porusza, w różny sposób je szeregowały i co innego uważały za myśl przewodnią. Wielkość bowiem tej skromnej rozmiarami książeczki nie polega tylko na ogromnej ilości kluczowych dla dzisiejszej ludzkości problemów, które porusza, ale przede wszystkim na stawianiu otwartych pytań, na oferowaniu ważkich obserwacji i inspirujących pomysłów tym, którzy zainteresowani są zrozumieniem współczesnego świata, którzy próbują znaleźć odpowiedzi na kardynalne dla przyszłości pytania.
Jak wspomniałem, Slavoj Žižek, zauważywszy, iż mechanizm demokracji zaczyna szwankować, że w jej imię robi się coraz więcej niedemokratycznych rzeczy, niczym dobry lekarz diagnosta, zaczyna poszukiwania przyczyny tej choroby, a nie mogąc jej znaleźć, zmuszony jest prześwietlić cały organizm. W tym wypadku całą naszą społeczno-polityczną rzeczywistość, obecną i przeszłą. Znajdziemy niesamowicie celne, dla wielu szokujące, refleksje o ekologii i genetyce, o komunizmie, rewolucji francuskiej, kolonializmie i oczywiście kapitalizmie. Rozważania o faszyzmie, polityce, odpowiedzialności i etyce. O etyce zła i niemoralności dobra. O obsesji harmonii i przymusie utożsamiania. O slumsach i rewolcie w Egipcie. I wielkiej ilości innych fascynujących tematów, gdyż wszystkie one wypływają przy okazji rozmowy o problemach podstawowych dla rozważań o przyszłości świata – polityce, demokracji, ponowoczesności, przemocy i fanatyzmie. Warto też podkreślić, iż autor zaskakuje wyjątkowo dobrą orientacją w najnowszych trendach naukowych i nowinkach technologicznych. To bycie na bieżąco jest bardzo pozytywnym zaskoczeniem u typowego humanisty.
Choć Žižek ma swoją bardzo ogólną koncepcję „nowego lepszego świata”, to wciąż powtarza, iż to nowe musi w tej chwili wydawać się niemożliwe, a rolą naszą jest wypatrywać sygnałów jego nadejścia. Pytanie więc o to, jak ten nowy lepszy świat ma wyglądać, jest więc tak naprawdę pozostawione przez filozofa bez odpowiedzi. Co najwyżej wskazuje on nam, jakich elementów w przyszłości nie może zabraknąć, jeśli jutro ma być lepsze i ostrzega przed tym, co już istnieje, a co może sprawić, że będzie ono gorsze.
Nie mam złudzeń, by książka ta stała się wielce popularną lekturą w kraju, w którym czytanie jest mniej powszechne niż alkoholizm. W kraju, w którym każdy interesuje się nie tyle historią i polityką, co własnymi wyobrażeniami o nich. W kraju, który zachłysnął się nową rzeczywistością i wyjątkowo długo nie może powrócić do równowagi, by zdecydować się, w którym kierunku chce płynąć. A szkoda, gdyż nie jest to książka wyłącznie dla zainteresowanych polityką, filozofią i socjologią. Poprzez wielką ilość symbolicznych, dających do myślenia przykładów, może być bardzo interesującą nawet dla czytelników zainteresowanych tylko sobą i swoim życiem, co zresztą paradoksalnie jest, według Žižka, bardzo zdrową społecznie postawą. Rozdział o lęku przed prawdziwą miłością w naszym społeczeństwie jest jak z mych ust wyjęty, a to tylko jedna z takich perełek.
Choć o Polsce jest w tej książce bardzo niewiele, to jednak i ten aspekt wart jest wypunktowania. Dokładniej, o co idzie, nie będę oczywiście zdradzał. Inną sprawą jest, że i tak każdy czytelnik będzie refleksje przykładał do własnego świata – tego, w którym on żyje.
Można tak jeszcze długo, gdyż mnogość aspektów rzeczywistości społecznej, których w swych rozmowach o ponowoczesnym świecie dotykają Slavoj Žižek i Park Yong-jun, jest ogromna, a ilość refleksji, które się w czytelniku budzą - jeszcze większa. Ponadto wielką zaletą Žižka jest to, iż nawet jeśli jego przemyśleń nie uznamy za zgodne z naszymi, to wytrąca on umysł czytelnika z otępienia, w które od najmłodszych lat wprawiają go massmedia, religia i inne ideologie podające jak na tacy gotowe prawdy i gotowe odpowiedzi. Zmusza do szerszego otwarcia oczu, do zauważania rzeczy, których wcześniej nie zauważaliśmy, stawiania własnych pytań i poszukiwania własnych odpowiedzi. Z pełnym przekonaniem zachęcam więc do lektury i niezwykle gorąco polecam. To pozycja naprawdę wyjątkowa i warta poznania.
Wasz Andrew
* Zygmunt Bauman (ur. 19 listopada 1925 w Poznaniu) – polski socjolog, filozof, eseista, jeden z twórców koncepcji postmodernizmu – ponowoczesności, płynnej nowoczesności, późnej nowoczesności. (za Wikipedią)
Książka na półkach
- 103
- 64
- 19
- 3
- 3
- 2
- 2
- 2
- 2
- 1
Cytaty
Kino jest najbardziej perwersyjną ze sztuk - nie daje ci tego, czego pożądasz, ale mówi, jak pożądać".
OPINIE i DYSKUSJE
Slavoj Zizek piszę mniej więcej tak jak i mówi a też i mówi zazwyczaj to samo co, gdy piszę - dlatego też praca była o tyle zaskakująca, że nie kryło się w niej żadne zaskoczenie, ot zebrane standardowe wybiegi myślowe Źiźka. Praca opiera się na pytaniach skierowanych do Źiźka i jego odpowiedziach: skupia się na kierunku w jakim idzie świat, jak powinna wyglądać rewolucja, jak powinien wyglądać postęp i dużo analiz aktualnej (w tamtym czasie) sytuacji politycznej. Źiźek, jak to ma w zwyczaju, oferuje pewną różnorodność swoich myśli, ciekawe podejścia oraz ciekawe uwagi, jednak zazwyczaj na tyle abstrakcyjne czy przesiąknięte lacanizmem lub heglizmem by bardzo słabo utrwalały się w pamięci.
Już teraz, bezpośrednio po przeczytaniu książki (czy też nawet w trakcie czytania) zastanawiałem się co mi zostanie z analizy „kawy bez kofeiny” czy „pochwały nieagresywnej przemocy” - przykry wniosek był taki, że zapewne ćwiartka tego.
Mimo tej, w moim odczuciu, „niepraktyczności” i luźności większości treści tej książki to była ona sympatycznie, przystępnie zapisana i niemalże pochłonąłem ją w jednym posiedzeniu - może być to ciekawa lektura na plażowanie, bystra acz nie na tyle by się przy niej szczególnie męczyć.
Slavoj Zizek piszę mniej więcej tak jak i mówi a też i mówi zazwyczaj to samo co, gdy piszę - dlatego też praca była o tyle zaskakująca, że nie kryło się w niej żadne zaskoczenie, ot zebrane standardowe wybiegi myślowe Źiźka. Praca opiera się na pytaniach skierowanych do Źiźka i jego odpowiedziach: skupia się na kierunku w jakim idzie świat, jak powinna wyglądać rewolucja,...
więcejOznaczone jako spoiler Pokaż mimo toPomimo oczywistej orientacji światopoglądowej Zizka, książka jest rekonstrukcją pojęcia lewicowości i krytycznie analizuje główne grzechy lewicy, zarówno współczesnej, jak i jej XX-wiecznej wersji. Zizek zrywa z paradygmatem marksizmu-leninizmu charakterystycznym dla ortodoksyjnych marksistów, postuluje nietykalność cielesną i bezwzględne bezpieczeństwo, podczas wszelakich działań rewolucyjnych, napominając drwiąco o tzw. lewicy kawiarnianej. Treść zawiera również refleksje na temat etyki, miłości, wolności i ich relacji z gruntem szeroko pojmowanej ponowoczesności.
Pomimo oczywistej orientacji światopoglądowej Zizka, książka jest rekonstrukcją pojęcia lewicowości i krytycznie analizuje główne grzechy lewicy, zarówno współczesnej, jak i jej XX-wiecznej wersji. Zizek zrywa z paradygmatem marksizmu-leninizmu charakterystycznym dla ortodoksyjnych marksistów, postuluje nietykalność cielesną i bezwzględne bezpieczeństwo, podczas wszelakich...
więcejOznaczone jako spoiler Pokaż mimo toKsiążka wprawdzie pod względem poziomu "filozoficznego" jak na Zizka dość słaba, ale wybrana forma bardzo nadrabia przystępnością przekazu poruszanych kwestii. Dobre chyba głównie na początek kontaktu z Zizkiem żeby nie przestraszyć się typowych dlań dygresji i dygresji od dygresji.
Książka wprawdzie pod względem poziomu "filozoficznego" jak na Zizka dość słaba, ale wybrana forma bardzo nadrabia przystępnością przekazu poruszanych kwestii. Dobre chyba głównie na początek kontaktu z Zizkiem żeby nie przestraszyć się typowych dlań dygresji i dygresji od dygresji.
Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo tohttp://porzadekalfabetyczny.blox.pl/2014/10/trzy-wyprawy-i-powrot-z-podkulonym-ogonem.html
http://porzadekalfabetyczny.blox.pl/2014/10/trzy-wyprawy-i-powrot-z-podkulonym-ogonem.html
Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo toTa książka to długi wywiad z Żiżkiem. Niestety, tu bardziej niż zwykle, Żiżek popada w dygresje i ignoruje zadawane mu pytania. Warto sięgnąć, ale nie jest to nic wybitnego.
Ta książka to długi wywiad z Żiżkiem. Niestety, tu bardziej niż zwykle, Żiżek popada w dygresje i ignoruje zadawane mu pytania. Warto sięgnąć, ale nie jest to nic wybitnego.
Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo toNudne pytania, ciekawe odpowiedzi.
Nudne pytania, ciekawe odpowiedzi.
Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to