Biografia poprawna, ale mnie jakoś nie porwała. Trochę za dużo tu suchych faktów, a za mało emocji towarzyszących opisywanym zdarzeniom i ciekawostek z życia muzyków. Irytowało mnie też subiektywne ocenianie różnych rzeczy, zdarzeń i osób przez autora.

Biografia poprawna, ale mnie jakoś nie porwała. Trochę za dużo tu suchych faktów, a za mało emocji towarzyszących opisywanym zdarzeniom i ciekawostek z życia muzyków. Irytowało mnie też subiektywne ocenianie różnych rzeczy, zdarzeń i osób przez autora.

Historia zespołu uważanego za najprymitywniejszy spośród wielkiej trójki hard rocka, składającej się, oprócz bohaterów książki, z zespołów Deep Purple i Led Zeppelin. Książka jest bardzo dynamiczna i emocjonalna przez to, że napisana została przez osobę blisko znającą jej głównych bohaterów. Czyta się ją lekko, zwłaszcza jeśli w tle gra muzyka Black Sabbat, Ozziego Osbourne czy Ronniego Jamesa Dio.

Historia zespołu uważanego za najprymitywniejszy spośród wielkiej trójki hard rocka, składającej się, oprócz bohaterów książki, z zespołów Deep Purple i Led Zeppelin. Książka jest bardzo dynamiczna i emocjonalna przez to, że napisana została przez osobę blisko znającą jej głównych bohaterów. Czyta się ją lekko, zwłaszcza jeśli w tle gra muzyka Black Sabbat, Ozziego Osbourne...

Historia Sabbathów, zespołu który okazał się inspiracją dla kolejnych pokoleń muzyków.

PS. Black Sabbath z Ozzy czy z Dio ? :)

Historia Sabbathów, zespołu który okazał się inspiracją dla kolejnych pokoleń muzyków.

PS. Black Sabbath z Ozzy czy z Dio ? :)

Jak to u Micka Walk: świetnie napisane, ale skrótowo, no i do treści zdarza mu się przemycić parę błędów. Czyli książka nie dla ortodoksów BS, tylko zainteresowanych nowicjuszy.

Jak to u Micka Walk: świetnie napisane, ale skrótowo, no i do treści zdarza mu się przemycić parę błędów. Czyli książka nie dla ortodoksów BS, tylko zainteresowanych nowicjuszy.

Biografia takiego zespołu jak Black Sabbath może być dwojaka. Kilkadziesiąt lat działalności zespołu rockowego umożliwia wydania opowieści o skandalach, pikantnych szczegółach, seksie, narkotykach i tam troszkę gdzieś z boku o muzyce. Ale może też być taka jaka napisał Mick Wall – wieloletni współpracownik zespołu. Rzetelna (chociaż pewnie w wielu miejscach subiektywna) historia o muzyce, o mechanizmach rządzącym rynkiem muzyki – to po prostu biznes jak każdy inny, o tym jak szybko można wspiąć się na szczyt i jak szybko z niego spaść. Oczywiście, to nie jest grzeczna historia. Nie mogła taką być. Ale proporcje zostały zachowane.

To jest historia Black Sabbath, a nie Black Sabbath i Ozzy’ego Osbourne’a. Ozzy jest cały czas obecny w książce, ale po rozstaniu pod koniec lat 70, autor konsekwentnie podąża drogą historii zespołu, a nie jego charyzmatycznego wokalisty.

Tytuł. To osobny temat.

Po angielsku to po prostu ‘Black Sabbath: Symptom of the Universe’. Po Polsku? ‘Black Sabbath: U piekielnych bram’. Ja dodałbym jeszcze śródtytuł do podtytułu: ‘Historia zespołu, którego wokalista odgryzał gołębiom głowy, zapewne pił krew i robił wiele innych rzeczy, których Twoja córka by nie zrobiła!!!’

Wzrost sprzedaży gwarantowany.

Biografia takiego zespołu jak Black Sabbath może być dwojaka. Kilkadziesiąt lat działalności zespołu rockowego umożliwia wydania opowieści o skandalach, pikantnych szczegółach, seksie, narkotykach i tam troszkę gdzieś z boku o muzyce. Ale może też być taka jaka napisał Mick Wall – wieloletni współpracownik zespołu. Rzetelna (chociaż pewnie w wielu miejscach subiektywna)...

Bardzo dobrze napisana biografia zespołu. Wyraziście przedstawione konflikty zespołu, genezy powstania płyt. Sporo o Dio, Iommi i Ozzym, nie tylko działalność solową, ale też zwyczajne życie ( co do tego drugiego to wypadałoby wspomnieć o Sharon).

Bardzo dobrze napisana biografia zespołu. Wyraziście przedstawione konflikty zespołu, genezy powstania płyt. Sporo o Dio, Iommi i Ozzym, nie tylko działalność solową, ale też zwyczajne życie ( co do tego drugiego to wypadałoby wspomnieć o Sharon).

Świetna, interesująca, zabawna - lektura obowiązkowa dla fanów i nie tylko.
I zdecydowanie lepiej napisana, przetłumaczona i zredagowana niż historia Led Zeppelin tego samego autora.

Świetna, interesująca, zabawna - lektura obowiązkowa dla fanów i nie tylko.
I zdecydowanie lepiej napisana, przetłumaczona i zredagowana niż historia Led Zeppelin tego samego autora.

Bardzo przyzwoicie napisana biografia, autor poważnie i rzetelnie podszedł do tematu i każdy fan zespołu, czy to początkujący, czy też już w swojej sabbathmanii zawansowany może śmiało sięgnąć po tę książkę. Styl co prawda dość rzemieślniczy, ale solidny.

Dużym plusem jest bezceremionalne obnażanie tego, co w zespole najgorsze - konfliktów, głupawych zabaw z podpalaniem kolegi z zespołu włącznie i narkomanii (kto czytał, zapewne jak i ja zastanawia się jak ci faceci w ogóle jeszcze żyją, bo z narkotykami było bardzo ostro) oraz realiów, w jakich obracali się młodzi muzycy. Obraz świata brytyjskiego rocka i metalu z lat 70tych jest bardzo realistyczny i plastyczny.

Wadą jest to, że autor niestety jest dość stronniczy w ocenie poszczególnych etapów istnienia zespołu - może nie uznałbym ten stronniczości za wadę, gdyby nie to, iż poglądy autora(tylko Ozzy, ewentualnie Dio, reszta to porażka) są dość dalekie od moich. Zatem fani Ozziego spokojnie mogą czytać i się delektować (szczególnie, że autor poświęcił stosunkowo dużo miejsca solowym dokonaniom muzyka),pozostali - też może, bo przecież o zespole w różnych etapach istnienia sporo i szczegółowo napisano, tylko proszę przygotować się na lekką dawkę irytacji.

Bardzo przyzwoicie napisana biografia, autor poważnie i rzetelnie podszedł do tematu i każdy fan zespołu, czy to początkujący, czy też już w swojej sabbathmanii zawansowany może śmiało sięgnąć po tę książkę. Styl co prawda dość rzemieślniczy, ale solidny.

Dużym plusem jest bezceremionalne obnażanie tego, co w zespole najgorsze - konfliktów, głupawych zabaw z podpalaniem...

Ciekawa biografia Black Sabbath, twórców heavy metalu, jednocześnie jednego z najważniejszych zespołów w historii muzyki rockowej. Mick Wall się nie certoli, nie traktuje swoich bohaterów pobłżliwie. Obnaża ich wady i słabości - na przykład despotyzm i brutalność Iommiego, bierność Butlera czy pociąg do używek Billa Warda. Jednocześnie stara się dotrzeć głębiej i zdjać nieco maskę błazna z postaci Ozzy Osbourna. Brakuje mi tylko dogłębniejszego spojrzenia na późniejsze dokonania zespołu. Autor niesłusznie marginalizuje takie postaci jak Glenn Hughes czy zwłaszca Tony Martin, jakby skreślając z miejsca te mniej kanoniczne albumy, tylko dla tego, że nie powstały w klasycznych okresach zespołu (a więc tych, gdy wokalistą był Ozzy, a potem Dio). Dobrze sie czyta, ale warto uzupełnić nieco krótszą pozycją Chrisa Welcha.

Ciekawa biografia Black Sabbath, twórców heavy metalu, jednocześnie jednego z najważniejszych zespołów w historii muzyki rockowej. Mick Wall się nie certoli, nie traktuje swoich bohaterów pobłżliwie. Obnaża ich wady i słabości - na przykład despotyzm i brutalność Iommiego, bierność Butlera czy pociąg do używek Billa Warda. Jednocześnie stara się dotrzeć głębiej i zdjać...

Bardzo dobra książka. Lekko się czyta, zawiera dużo humoru jak również przykrych sytuacji. Polecam każdemu fanowi rocka/metalu

Bardzo dobra książka. Lekko się czyta, zawiera dużo humoru jak również przykrych sytuacji. Polecam każdemu fanowi rocka/metalu