Niektóre zawody nie cieszą się obecnie powszechnym poważeniem, a wśród nich aktualnie królują polityk i influencer. A jak było w dawnych czasach? Wtedy zajęciem, które nie przysparzało sympatii był płatny zabójca, najemnik na służbie za pieniądze. A co gdyby taki zabójca był w dodatku odmieńcem, nie do końca zwykłym człowiekiem? Takim właśnie jest wiedźmin Geralt, który trudni się zabijaniem groźnych potworów. Wcześnie osiwiały, nieprzyjaźnie wyglądający i otoczony złowrogą, magiczną aurą wiedźmin nie jest jednak do końca taki, jak go malują. W głębi serca ma więcej z człowieka niż wielu ludzi, z którymi przychodzi mu obcować.

Geralt z Rivii zwany wiedźminem jeździ po świecie w poszukiwaniu zleceń na zabicie dzikich, często magicznych, bestii. Strzyga, wilkołak, czy bazyliszek to jego specjalność i chleb powszedni. Specjalne umiejętności Geralta, nabyte już w dzieciństwie, nieprzyjazny wygląd i nie do końca ludzka postać często budzą niechęć wśród innych ludzi. Wiedźmin jednak nie przejmuje się tym wcale, a w razie potrzeby zawsze ma pod ręką dwa miecze, jeden na potwory, a drugi do walki wręcz. Często towarzyszy mu przyjaciel Jaskier - wędrowny śpiewak i poeta znany z niewybrednego żartu i rubasznej natury. W jakie miejsca zawita Geralt i z jakimi zadaniami przyjdzie mu się mierzyć? Jak pomogą mu w tym jego wiedźmińskie zdolności? Czy ten nieprzyjazny i groźny zabójca ma wrażliwe wnętrze, które zdolne jest do wyższych uczuć?

Po wielu latach powracam do fantastyki i przy okazji do twórczości Andrzeja Sapkowskiego, którą znałem już z trylogii husyckiej. Wiedźmin to jednak zupełnie inna para kaloszy, co od razu rzuca się w oczy w osobie Geralta. Jest on ciekawym, aczkolwiek nieco mało przystępnym głównym bohaterem, który nie daje się poznać tak od razu. Autor powoli wprowadza czytelnika w tajniki wiedźmińskiej sztuki podczas jego kolejnych przygód. Nie ukrywam, że najbardziej polubiłem Jaskra i jego śmieszne, nieco przaśne teksty. Głównie dzięki niemu humor jest obecny prawie na każdym kroku, ale Geralt też potrafi zaserwować kąśliwy żart. Najzabawniejsze jednak były dialogi z chłopami i język, którego często używa autor. Wyszło świetnie i naturalnie, bez owijania w bawełnę i ugrzeczniania świata i ludzi. Ma być dziko, mrocznie i brudno! Cały świat jest bardzo żywy, a magia wkomponowana jest w niego bardzo dobrze i nienachalnie. Nie przejawia się tylko w magicznych stworach. Jak to w fantasy już się utarło, nie można się obejść bez innych ras typu elfy i krasnoludy. Sapkowski nie daje wszystkiego na tacy, ale już czuć, że w tym świecie może się urodzić jakaś ciekawa historia. W opowiadaniach nie ma głównej osi fabularnej, co jest trochę uciążliwe. Autor rzuca nas z jednej przygody w drugą, które łączy posiekane opowiadanie „Głos rozsądku”. Moim zdaniem im dalej, tym opowiadania są ciekawsze, ale we wszystkich akcja się toczy w dobrym tempie, jest dużo walki, mroczna atmosfera i oczywiście ciekawe, wyraziste postacie.

„Ostatnie życzenie” to zbiór opowiadań wprowadzających we wiedźmińską nieprzyjazną krainę pełną potworów, którymi są nie tylko bestie z bagien, jaskiń i lasów, lecz także ludzie od najbiedniejszych aż po wyższe warstwy społeczne. Geralt musi sobie torować drogę przez niego przy pomocy swojego ciętego języka, wiedźmińskich znaków, ale także swoich dwóch mieczy. Niejeden raz oprócz bluzgów i złorzeczenia poleje się krew i posoka. Przygody wiedźmina są ciekawe, a liczba różnych istot fantasy, które spotyka ogromna. Mimo że jest samotnym wilkiem, to na swojej drodze znajdzie inne wyraziste postacie jak trubadur Jaskier i czarodziejka Yennefer, z którą połączy go coś więcej. Andrzej Sapkowski wykreował bogaty i ciekawy świat, realistyczny i nie wybaczający błędów. Nic tylko czekać aż umieści w nim fabułę, która poniesie jego „Wiedźmina” do czołówki powieści fantasy.

Ocena: 7,8/10

Niektóre zawody nie cieszą się obecnie powszechnym poważeniem, a wśród nich aktualnie królują polityk i influencer. A jak było w dawnych czasach? Wtedy zajęciem, które nie przysparzało sympatii był płatny zabójca, najemnik na służbie za pieniądze. A co gdyby taki zabójca był w dodatku odmieńcem, nie do końca zwykłym człowiekiem? Takim właśnie jest wiedźmin Geralt, który...

Zabierałem się za to 3 razy. To chyba kwestia tego, że pierwsze opowiadanie wcale nie było jakieś porywające. Ale w końcu postanowiłem dać mu szansę i nie żałuje. Od drugiego opowiadania to już się samo czyta! Zdecydowanie jest to jedna z najlepszych serii fantasy. Warto dać szansę.

Zabierałem się za to 3 razy. To chyba kwestia tego, że pierwsze opowiadanie wcale nie było jakieś porywające. Ale w końcu postanowiłem dać mu szansę i nie żałuje. Od drugiego opowiadania to już się samo czyta! Zdecydowanie jest to jedna z najlepszych serii fantasy. Warto dać szansę.

Książka dobra, ciekawa ale niektóre rozdziały były szczerze mówiąc nudnawe. Chaotyczność rozdziałów była trochę irytująca, ale są to opowiadania a nie cała jedna powieść więc jest to zrozumiałe .

Książka dobra, ciekawa ale niektóre rozdziały były szczerze mówiąc nudnawe. Chaotyczność rozdziałów była trochę irytująca, ale są to opowiadania a nie cała jedna powieść więc jest to zrozumiałe .

to było TAKIE dobre!!!!

to było TAKIE dobre!!!!

Lubicie czytać sagi fantasy?

Taką jedną z pierwszych sag dla dorosłych, którą zaczęłam czytać jest Wiedźmin - Ostatnie życzenie.

Jest to zbiór opowiadań o różnej długości, które troszkę się ze sobą łączą. Są oddzielone od siebie kolejną częścią (może lepiej opiszę - opowiadanie 1, opowiadanie 2, opowiadanie 3, opowiadanie 2, i tak dalej).

Gdybym miała wybrać ulubione opowiadanie, to byłoby ciężkie zadanie. W każdym jest coś, co mi się podobało.

Lubię w tej książce to, że są te opowiadania i jak przeczytam jedno, to po kilku dniach przerwy wiem, o co chodzi, bo zaczynam kolejne i nie muszę się przejmować, jeśli dokładnie nie pamiętam, o co chodziło w poprzednim.

Czytając też słuchałam audiobooka, który był nagrany genialnie, co jeszcze bardziej wciągało w historię.

Dzięki tej sadze pokochałam fantastykę.

Moja ocena - 5/5 gwiazdek

Lubicie czytać sagi fantasy?

Taką jedną z pierwszych sag dla dorosłych, którą zaczęłam czytać jest Wiedźmin - Ostatnie życzenie.

Jest to zbiór opowiadań o różnej długości, które troszkę się ze sobą łączą. Są oddzielone od siebie kolejną częścią (może lepiej opiszę - opowiadanie 1, opowiadanie 2, opowiadanie 3, opowiadanie 2, i tak dalej).

Gdybym miała wybrać ulubione...

Do przeczytania jednej z książek z cyklu "Wiedźmin" przymierzałam się dosyć długo, aczkolwiek przyszedł taki moment, że "dojrzałam" I z zaciekawieniem sięgnęłam po pierwszy tom pt. " Ostatnie życzenie". Książka składa się z kilku opowiadań, które nie są ani poukładane chronologicznie ani że sobą związane. Jest to po prostu zbiór historii o przygodach Wiedźmina Geralta z Rivii. Dla mnie brak chronologii i ciągłości nie stanowiły dla mnie problemu, dobrze odnalazłam się w tej lekturze. Pozycja wciągająca, doskonałe opisy, które pomagają w wyobrażeniu sobie przedstawionego świata i klimatu. W książce pojawia się wiele imion, nazw, miejsc i wiosek, a także potworów, które są charakterystyczne dla powieści fantastycznych. Sama postać głównego bohatera Wiedźmina Geralta jest zagadkowa i intrygująca, zarówno od strony wyglądu jak i zachowania oraz zawodu. Pierwszy tom tak wciągnął mnie w świat wiedźmiński, że sięgnęłam po kolejny tom pt. "Miecz przeznaczenia",a także komiksy pt. " Ziarno prawdy" i "Mniejsze zło". Myślę, że każdy powinien przeczytać, bo naprawdę warto.

Do przeczytania jednej z książek z cyklu "Wiedźmin" przymierzałam się dosyć długo, aczkolwiek przyszedł taki moment, że "dojrzałam" I z zaciekawieniem sięgnęłam po pierwszy tom pt. " Ostatnie życzenie". Książka składa się z kilku opowiadań, które nie są ani poukładane chronologicznie ani że sobą związane. Jest to po prostu zbiór historii o przygodach Wiedźmina Geralta z...

Rewelacja!

Rewelacja!

Bardzo przyjemna książka, aczkolwiek mały minus za brak jednolitej i chronologicznie ułożonej fabuły

Bardzo przyjemna książka, aczkolwiek mały minus za brak jednolitej i chronologicznie ułożonej fabuły

byłoby 9 ale sapek to horny kurwa

byłoby 9 ale sapek to horny kurwa

Po raz kolejny opiszę wszystkie książki pod tą jedną. Nie ma sensu opisywać każdej pokolei. Wszystkie tomy składają się na tą wspaniałą przygodę i każdą pokolei radzę przeczytać. Sapkowski wyprzedził czasy w których pisał stąd według mnie pozycja obowiązkowa. Jeżeli tylko choć trochę lubisz Geralta i jesteś ciekaw jego przygód to nie zawiedziesz się. Barwny Świat Sapkowskiego wylewa się z kartek książki. Jeżeli nie grałeś w gry naszego wspaniałego CD Project Red lub nie oglądałeś serialu to można sięgnąć podczas lektury lub zaraz po niej żeby wyobrazić sobie stworzenia które opisuje w książkach Sapkowski. Bez tego może być ciężko wyobrazić sobie potwory czy stworzenia, a trochę ich jest. Polecam.

Po raz kolejny opiszę wszystkie książki pod tą jedną. Nie ma sensu opisywać każdej pokolei. Wszystkie tomy składają się na tą wspaniałą przygodę i każdą pokolei radzę przeczytać. Sapkowski wyprzedził czasy w których pisał stąd według mnie pozycja obowiązkowa. Jeżeli tylko choć trochę lubisz Geralta i jesteś ciekaw jego przygód to nie zawiedziesz się. Barwny Świat...