Czytałem tą trylogię, jestem trochę zszokowany że nie mam jej ocenionej... Niemniej jednak, co tu dużo mówić - serial lepszy, przynajmniej te właściwe sezony...

Czytałem tą trylogię, jestem trochę zszokowany że nie mam jej ocenionej... Niemniej jednak, co tu dużo mówić - serial lepszy, przynajmniej te właściwe sezony...

Koniec wieńczy dzieło, trzeci i ostatni tom trylogii porównywalny do poprzedniego, a zakończenie tak jak trzeba - zaskakujące i przystające do wszystkich brudów, o jakie można podejrzewać polityka. Szczególnie takiego, który doszedł na szczyt, nie chce utracić władzy, nie potrafi robić niczego innego, nie ma moralnych hamulców, a na plecach czuje oddech konkurenta. I cóż mu wtedy zostaje? Ano puścić wodze fantazji i uruchomić swoją niebywałą kreatywność, by utrzymać stanowisko. Choćby i po trupach.

Zmęczył mnie trochę ten tom, za bardzo rozwleczony, za dużo postaci. A może za dużo brudów, matactw i draństwa, w które wolałabym nie wierzyć?

Podsumowując cały cykl. Całość bardzo poprawna, przy czym pierwszy tom z pazurem, kolejne z trochę mniejszym, ale nie jest źle. No cóż - walka o stołek wydaje się bardziej fascynująca niż próby utrzymania na nim, nawet jeśli to prezydencki fotel.

Warto przeczytać jeżeli ktoś lubi political fiction. Jeśli nie przepada, a chciałby wiedzieć o co chodzi - niech lepiej obejrzy serial.

Koniec wieńczy dzieło, trzeci i ostatni tom trylogii porównywalny do poprzedniego, a zakończenie tak jak trzeba - zaskakujące i przystające do wszystkich brudów, o jakie można podejrzewać polityka. Szczególnie takiego, który doszedł na szczyt, nie chce utracić władzy, nie potrafi robić niczego innego, nie ma moralnych hamulców, a na plecach czuje oddech konkurenta. I cóż mu...

Trzecia część kompletnie nie łączy się z drugą, jej akcja dzieje się jakieś 10 lat później i nawet połowa zdania nie nawiązuje do drugiego tomu, co jest ogromnym rozczarowaniem. Nie tego się spodziewałem.
Przebrnięcie przez trzeci tom śmiało mogę nazwać męczarnią, w zasadzie przez 80% nie wiadomo o czym o ona dokładnie jest.

Trzecia część kompletnie nie łączy się z drugą, jej akcja dzieje się jakieś 10 lat później i nawet połowa zdania nie nawiązuje do drugiego tomu, co jest ogromnym rozczarowaniem. Nie tego się spodziewałem.
Przebrnięcie przez trzeci tom śmiało mogę nazwać męczarnią, w zasadzie przez 80% nie wiadomo o czym o ona dokładnie jest.

Zaplecze merytoryczne tej części jest bez wątpienia bogate, sporo ciekawostek o Cyprze, jednak ja przez pierwsze 400 stron się wynudziłam. Faktycznie końcówka jest mocna, ale czy te 150 stron jest warte czytania całej 3 części? Ja nie lubię zostawiać nieprzeczytanej książki, więc musiałam skończyć, ale początek mnie bardzo irytował. Pomysł świetny, wykonanie pozostawia wiele do życzenia

Zaplecze merytoryczne tej części jest bez wątpienia bogate, sporo ciekawostek o Cyprze, jednak ja przez pierwsze 400 stron się wynudziłam. Faktycznie końcówka jest mocna, ale czy te 150 stron jest warte czytania całej 3 części? Ja nie lubię zostawiać nieprzeczytanej książki, więc musiałam skończyć, ale początek mnie bardzo irytował. Pomysł świetny, wykonanie pozostawia...

Początek wprawdzie nieco spokojny, wręcz senny, jednak z każdym przekartkowaniem akcja płynie niczym ryba z prądem.
Nawet w najczarniejszym momencie kariery i życia, to F.U. trzyma wszystkie karty i nie zawaha się użyć nawet tej najmniej spodziewanej...

Początek wprawdzie nieco spokojny, wręcz senny, jednak z każdym przekartkowaniem akcja płynie niczym ryba z prądem.
Nawet w najczarniejszym momencie kariery i życia, to F.U. trzyma wszystkie karty i nie zawaha się użyć nawet tej najmniej spodziewanej...

Dobry pomysł słaba narracja

Dobry pomysł słaba narracja

Zostając trochę w cieniu drugiej części rozpoczynamy taki spokojny rejs, a to tylko po to, aby finalnie zakończyć na pełnym niespodziewanych wydarzeń sztormie.
Książka nabiera tempa z każdym rozdziałem. Finał także nie zawodzi.
Pozwolę sobie podsumować całą trylogię.
Mamy do czynienia z taką sinusoidą. Jesteśmy wysoko czytając Tom I. Następnie trochę spadamy i zwalniamy przy tomie II. Następnie ponownie choć już nie tak wysoko wzbijamy się częścią trzecią. Całość zasługuje na poświęcenie kilku wieczorów do nadrobienia. Pozwala zrozumieć jak działają pewne mechanizmy i rozgrywki w świecie politycznym i nie tylko. Okazuje się, że macki niektórych zawodników sięgają w wiele interesujących dziedzin. Serdecznie polecam, tym bardziej, jeżeli nie widzieliście serialu. Nie będziecie wtedy podstawiać sobie konkretnych postaci z serialu do książki. Już pomijam kwestie ustroju politycznego, który uwaga jest odmienny wobec tego co jest w serialu!

Zostając trochę w cieniu drugiej części rozpoczynamy taki spokojny rejs, a to tylko po to, aby finalnie zakończyć na pełnym niespodziewanych wydarzeń sztormie.
Książka nabiera tempa z każdym rozdziałem. Finał także nie zawodzi.
Pozwolę sobie podsumować całą trylogię.
Mamy do czynienia z taką sinusoidą. Jesteśmy wysoko czytając Tom I. Następnie trochę spadamy i zwalniamy...

Zdobycie absolutnej władzy,to sztuka,która tylko nielicznym się udaje.Ale jej utrzymanie to już inna para kaloszy.Bycie na szczycie niesie za sobą profity i przywileje,ale wiąże się również z upadkiem z wysoka.Więc jak zminimalizować margines porażki...-przebiegłością,sprytem lub bezwzględnością.Tylko najprawdziwsi samce alfa podołają temu zadaniu.Takim przykładem polityka jest niewątpliwie bohater powieści Michaela Dobbsa Francis Urqhart.Ostatnia część "politycznej trylogii",skupia się na schyłku kariery Francisa i zbliżających się wyborach.Reelekcja nie jest taka pewna i oczywista.Bowiem wróg nie śpi,a grzechy z przeszłości mają wpływ na teraźniejszość.Fabuła powieści jest więc dosyć prosta.Przepychanki polityczne to coś co znamy z telewizji.Powieść Michaela Dobbsa była reklamowana jako rasowy thriller polityczny.Ale czy jakość suspensu była wyczuwalna i namacalna? Z przykrością stwierdzam,że daleko jestem od piania z zachwytu.Problem leży niestety u samych podstaw.Kuleje skostniała konstrukcja fabularna.Historia jest naprawdę mało wciągająca.Powieści nie ratuje przyzwoity początek.Kolejne rozdziały,to niestety tendencja spadkowa pod każdym względem.Następnym głównym grzechem książki,są same postaci.Bohaterowie powieści zostali w sposób bardzo słaby wykreowani,że aż przykro było zagłębiać się w meandry ich poczynań i dążeń.Sam główny bohater nie udźwignął ciężaru gatunkowego powieści.Jego antagonista miał cel,do którego dążył.Ale został fatalnie ukazany.Ten stan rzeczy dotyczy praktycznie,każdej pojawiającej się w powieści personie.Powieść okazała się nijaka,a fabuła toczyła się ślamazarnie.a sam finał powieści odebrałem,również negatywnie.Miałem wrażenie,że pisarz nie miał pomysłu jak zakończyć powieść.Reasumując,zdecydowanie najgorszy tom "politycznej trylogii". Potencjał został pogrzebany w otchłani...-obojętności,prozaiczności i marazmu.Zdecydowanie odradzam.

Zdobycie absolutnej władzy,to sztuka,która tylko nielicznym się udaje.Ale jej utrzymanie to już inna para kaloszy.Bycie na szczycie niesie za sobą profity i przywileje,ale wiąże się również z upadkiem z wysoka.Więc jak zminimalizować margines porażki...-przebiegłością,sprytem lub bezwzględnością.Tylko najprawdziwsi samce alfa podołają temu zadaniu.Takim przykładem polityka...

"Sąd sądem, ale sprawiedliwość musi być po naszej stronie!" Niesamowicie wymęczona ostatnia część trylogii. Cypryjskie elementy były dla mnie szczególnie nużące. Ale nareszcie spektakl się zakończył, aktor powiedział swoją ostatnią kwestię i kurtyna opadła. Zgodnie z planem. Nawet jeśli nie według planu.

"Sąd sądem, ale sprawiedliwość musi być po naszej stronie!" Niesamowicie wymęczona ostatnia część trylogii. Cypryjskie elementy były dla mnie szczególnie nużące. Ale nareszcie spektakl się zakończył, aktor powiedział swoją ostatnią kwestię i kurtyna opadła. Zgodnie z planem. Nawet jeśli nie według planu.

Książkę zepsuł wątek sensacyjny. Spłycił ją i pozbawił wyrafinowania. Lepiej byłoby pozostać na śliskim terenie parlamentarnych korytarzy i tam pozwolić bohaterom knuć do woli. Zaletą dwóch poprzednich części było rozgrywanie akcji bardziej za pomocą intryg niż spektakularnych działań.

Książkę zepsuł wątek sensacyjny. Spłycił ją i pozbawił wyrafinowania. Lepiej byłoby pozostać na śliskim terenie parlamentarnych korytarzy i tam pozwolić bohaterom knuć do woli. Zaletą dwóch poprzednich części było rozgrywanie akcji bardziej za pomocą intryg niż spektakularnych działań.