Zanim zapomnę

Marny z tego kryminał. Akcja wlecze się jak flaki z olejem, napięcie zerowe. Sama historia zbyt rozwleczona i mocno naciągana. Irytująca główna bohaterka, a postacie drugoplanowe bez wyrazu. Książka do "przełknięcia", z braku laku...

Marny z tego kryminał. Akcja wlecze się jak flaki z olejem, napięcie zerowe. Sama historia zbyt rozwleczona i mocno naciągana. Irytująca główna bohaterka, a postacie drugoplanowe bez wyrazu. Książka do "przełknięcia", z braku laku...

Nudna.

Są takie książki, które są za krótkie. Dodatkowe 300 stron z bohaterami nie jest męczarnią i chce się w tym świecie po prostu być. I są książki, gdzie ich fabuły można streścić w 10 stronach. "Zanim zapomnę", niestety, należy do tej drugiej kategorii.

Fabuła tej książki jest bardzo prościutka. Sam pomysł na morderstwo jest dobry, mieszanie spraw przeszłości z teraźniejszością to rozwiązanie sprawdzone. Więc czego zabrakło? Według mnie warsztatu, pomysłu. Bo jeśli sam tytuł książki zdradza jej zakończenie w sposób jednoznaczny, to czego po takiej powieści oczekiwać?

Ciągłe przeskakiwanie z jednej postaci na drugą po pewnym czasie jest nużące, zwłaszcza jeśli bohaterzy nie wnoszą to fabuły absolutnie nic, a ich funkcja to zapchanie stron książki.

A co do bohaterów... Główna bohaterka jest absolutnie tragicznie wykreowana. Niesamowicie irytująca w swej zarozumiałości i wszechwiedzy. Gdyż całe śledztwo przychodzi jej tak łatwo. Gdyż autorka zdecydowała, że bardziej interesujące jest co bohaterka je, niż sam sposób jej myślenia, dochodzenia do rozwiązania zagadki. Gdyż na końcu cała akcja dzieje się w ciągu DWÓCH dni... O reszcie postaci niewiele można tak naprawdę powiedzieć, ponieważ są oni tylko tłem.

Absurd aż bije z kartek tej powieści. Tak naprawdę jedynym plusem tej książki jest to, że dość szybko się ją czyta i nie potrzeba wielkiego zaangażowania.

Nudna.

Są takie książki, które są za krótkie. Dodatkowe 300 stron z bohaterami nie jest męczarnią i chce się w tym świecie po prostu być. I są książki, gdzie ich fabuły można streścić w 10 stronach. "Zanim zapomnę", niestety, należy do tej drugiej kategorii.

Fabuła tej książki jest bardzo prościutka. Sam pomysł na morderstwo jest dobry, mieszanie spraw przeszłości z...

Polecam :)

Polecam :)

Jedna z powieści, która do samego końca trzymała mnie w napięciu! Rozwiązanie akcji totalnie mnie zszokowało! Zaczynając od tragedii rodzinnej, a kończąc na... przyznaniu się do winy i nie owijaniu w bawełnę.

Jedna z powieści, która do samego końca trzymała mnie w napięciu! Rozwiązanie akcji totalnie mnie zszokowało! Zaczynając od tragedii rodzinnej, a kończąc na... przyznaniu się do winy i nie owijaniu w bawełnę.

Rewelacyjna powieść kryminalno-obyczajowa. Przeczytałam od jednego podejścia (chwała urlopowi:). Kontynuacja wątków obyczajowych z pierwszego tomu. O ile w pierwszym tomie poznaliśmy bliżej rodzinę Agaty, teraz spotkaliśmy rodzinę Kermita. Młodzi ponownie rozwiązują zagadkę kryminalną samodzielnie, bez jakiegokolwiek udziału policji:)
Książkę czyta się bardzo dobrze. Akcja lekka, ale wciągająca. Doskonała lektura, stanowiąca odskocznię od codziennych obowiązków.

Rewelacyjna powieść kryminalno-obyczajowa. Przeczytałam od jednego podejścia (chwała urlopowi:). Kontynuacja wątków obyczajowych z pierwszego tomu. O ile w pierwszym tomie poznaliśmy bliżej rodzinę Agaty, teraz spotkaliśmy rodzinę Kermita. Młodzi ponownie rozwiązują zagadkę kryminalną samodzielnie, bez jakiegokolwiek udziału policji:)
Książkę czyta się bardzo dobrze. Akcja...

Zmysł detektywistyczny i kojarzenie faktów niczym hmmm piernik i wiatrak, hmmm pasuje, ale dobrze się czyta.

Zmysł detektywistyczny i kojarzenie faktów niczym hmmm piernik i wiatrak, hmmm pasuje, ale dobrze się czyta.

Do dobrego kryminału książce bardzo wiele brakuje. Historia banalna ciężka do urzeczywistnienia. Mamy tu sceny retrospekcyjne, uważam że zbyt młody wiek autorki nie oddaje reali lat dziewięćdziesiątych. Czy ktoś z nas w tym czasie przy ognisku otwierał wino korkociągiem i zajadał chipsy? Raczej piekło się chleb a winko było odkręcane. Wiele niespójności w treści powoduje że nie polecam tej pozycji.

Do dobrego kryminału książce bardzo wiele brakuje. Historia banalna ciężka do urzeczywistnienia. Mamy tu sceny retrospekcyjne, uważam że zbyt młody wiek autorki nie oddaje reali lat dziewięćdziesiątych. Czy ktoś z nas w tym czasie przy ognisku otwierał wino korkociągiem i zajadał chipsy? Raczej piekło się chleb a winko było odkręcane. Wiele niespójności w treści powoduje że...

Jest to moje pierwsze spotkanie z Iwoną Wilmowską, nie czytałam pierwszej części pod tytułem "Tajemnice Leokadii", jednak na pewno to nadrobię. W treści trochę niepotrzebne były przydługie opisy codziennych czynności (zaparzanie kawy itp) jednak całość bardzo przyjemnie się czytało, a zakończenie naprawdę zaskoczyło. Polecam.

Jest to moje pierwsze spotkanie z Iwoną Wilmowską, nie czytałam pierwszej części pod tytułem "Tajemnice Leokadii", jednak na pewno to nadrobię. W treści trochę niepotrzebne były przydługie opisy codziennych czynności (zaparzanie kawy itp) jednak całość bardzo przyjemnie się czytało, a zakończenie naprawdę zaskoczyło. Polecam.

Agata mimowolnie staje się świadkiem wypadku młodej kobiety,która ginie pod kołami samochodu.
Jednak to nie był wypadek na pewno,a wskazuje to wszystko na morderstwo.

Historia przejmująca,świetna akcja poprowadzona,trzyma w doskonałym napięciu.
Ciekawa fabuła....wciągnął mnie i zaciekawił thriller.
Po prostu świetny,genialny poruszył mnie i to bardzo.
Z przyjemnością przeczytałam była to mocna,fajna lektura.

Agata mimowolnie staje się świadkiem wypadku młodej kobiety,która ginie pod kołami samochodu.
Jednak to nie był wypadek na pewno,a wskazuje to wszystko na morderstwo.

Historia przejmująca,świetna akcja poprowadzona,trzyma w doskonałym napięciu.
Ciekawa fabuła....wciągnął mnie i zaciekawił thriller.
Po prostu świetny,genialny poruszył mnie i to bardzo.
Z przyjemnością...

Agata mimowolnie staje się amatorskim detektywem- pod kołami auta ginie jej znajoma z pracy. Szybko okazuje się też, że to znajoma brata jej chłopaka, która niedawno wróciła do Polski. Kiedyś była trójka przyjaciół, coś się jednak stało, że to się skończyło i ta przeszłość teraz powraca.

Ten kryminał (albo bardziej powieść obyczajowa) w sumie ma prosty motyw zemsty za dawne krzywdy, nieskomplikowaną intrygę. Szybko się go czyta, napisana przystępnym językiem, ale też szybko ulatuje z pamięci. Polubiłam Agatę, natomiast inni bohaterowie raczej nie mieli szczególnych cech charakteru. Jeśli ktoś ciekawy, może przeczytać.

Agata mimowolnie staje się amatorskim detektywem- pod kołami auta ginie jej znajoma z pracy. Szybko okazuje się też, że to znajoma brata jej chłopaka, która niedawno wróciła do Polski. Kiedyś była trójka przyjaciół, coś się jednak stało, że to się skończyło i ta przeszłość teraz powraca.

Ten kryminał (albo bardziej powieść obyczajowa) w sumie ma prosty motyw zemsty za...