Dziwne historie

Istne wykopalisko, napisane w sposób nieznośnie staroświecki, wręcz na modłę XIX-wieczną, z pomysłami wyciąganymi z jednej beczki i serwowanymi wedle irytująco powtarzalnych schematów. Jest to o tyle dziwne, że "Dzień tryfidów", "Kukułcze jaja z Midwich" i "Chocky" były powieściami ze wszech miar oryginalnymi i bardzo dobrze napisanymi. Wygląda więc na to, że Wyndham jest jednym z nielicznych autorów, którzy znacznie lepiej sobie radzili w długiej formie, niż w krótkiej.

Jak już zaznaczyłem, zawarte w zbiorze opowiadania są do siebie dość podobne tak tematyką, jak i wykonaniem. Najczęściej oparte są na koncepcji przeskoku osobowości do bliźniaczego ciała w czasie i/lub przestrzeni, zaś narracja jest prowadzona z drugiej ręki. To znaczy - spotykają się dwie osoby i jedna z nich opowiada, co jej się przytrafiło. Ewentualnie zostajemy uraczeni czyimś pamiętnikiem lub listem. O ile zabieg taki nie razi, gdy zastosować go raz, może dwa razy na zbiór, o tyle podsuwanie czytelnikowi co i rusz tego samego dania powoduje szybkie znudzenie. I tak właśnie się dzieje w przypadku "Dziwnych historii".

W otwierającej książkę "Dziwnej historii" mamy więc starszego dżentelmena, w którego ciało na chwilę wstąpiła osobowość jego młodzieńczego "ja" z przeszłości. W "Poszukiwaniu" obcujemy z młodym fizykiem, który od czasu przeskoku w jego równoległe "ja" ze świata, w którym Hitler nie rozpętał żadnej wojny, poszukuje w naszej rzeczywistości kobiety, która tam była jego żoną. W "Wibratorze trzeciej generacji" wynalazca przenosi się w swoje prehistoryczne "ja", żeby przekonać się, że po raz kolejny tworzy coś, co może zagrozić istnieniu globu. W "Obacz drogi jej..." młoda lekarka przenosi się z kolei w przyszłość, gdzie nie ma mężczyzn, ona zaś jest rozpłodową Matką. Z pozostałych trzech tekstów "Poprawka w czasie" powiela schemat przeskoku (do obecnych czasów - fizycznie, a nie duchowo - zostaje na krótko przeniesiony zaginiony przed półwieczem niedoszły narzeczony),aczkolwiek jest już napisana normalną manierą, nie z drugiej ręki, zaś "Człowiek - mieszkaniec Ziemi" - na odwrót: narracja jest w sporej części spisaną na tabliczce relacją, ale dotyczącą nie tyle przeskoku, ile kosmicznej podróży (rozmrożony po wieloletniej stazie człowiek relacjonuje swoje dzieje zamieszkującej Wenus rasie futrzastych stworzeń o sześciu kończynach). Tylko "Czwarte trafienie" łamie oba schematy, ale z kolei i tematyką (przypadkowe wezwanie diabła),i wykonaniem (wydźwięk starocia),jakoś specjalnie nie zachwyca.

W rezultacie najlepiej wypada "Obacz drogi jej...", opowiadanie tytułowe oryginalnego zbioru, u nas wydanego z minimalnie zmienioną zawartością. Ma śmiały, nietuzinkowy pomysł, początkowo wręcz szokuje potraktowaniem tematu (świat kobiet podzielonych na cztery kasty, z których każda ma ściśle określone zadania, do których jest przystosowana fizycznie),aczkolwiek gdy dochodzimy do filozoficznych podstaw opisanego społeczeństwa, robi się po prostu niemądrze. Szczerze powiedziawszy warto sięgnąć po książkę dla tego właśnie opowiadania. Reszta to archeologia...

Istne wykopalisko, napisane w sposób nieznośnie staroświecki, wręcz na modłę XIX-wieczną, z pomysłami wyciąganymi z jednej beczki i serwowanymi wedle irytująco powtarzalnych schematów. Jest to o tyle dziwne, że "Dzień tryfidów", "Kukułcze jaja z Midwich" i "Chocky" były powieściami ze wszech miar oryginalnymi i bardzo dobrze napisanymi. Wygląda więc na to, że Wyndham jest...

Pisarz urodzony na początku XX wieku, zbiór opowiadań został wydany w 1961 roku a zawiera pozycje z twórczości realizowanej w latach 50. Ciekawą przygodą jest sięgnięcie do literatury fantastycznonaukowej tworzonej w tak odległym czasie z perspektywy człowieka, który żyje w czasach do których sięgała potencjalnie wyobraźnia autora. Ciekawy pogląd na możliwość i konsekwencje podróży w czasie, oraz istnienie równoległych wszechświatów, jedno z opowiadań mogłoby posłużyć jako baza do scenariusza seksmisji ;),ale najciekawsza moim zdaniem była ostatnia pozycja, stworzona co ciekawe w roku 1934 opisująca czasy miliony lat w przód do nam obecnych, ale widziana nie z perspektywy człowieka, ale innej rasy, która w owym czasie powstała drogą ewolucji w układzie słonecznym, choć człowiek nadal pozostał jej jednym z głównych bohaterów. Przede mną trzecia z książek autora, po którą sięgam z dużym entuzjazmem :)

Pisarz urodzony na początku XX wieku, zbiór opowiadań został wydany w 1961 roku a zawiera pozycje z twórczości realizowanej w latach 50. Ciekawą przygodą jest sięgnięcie do literatury fantastycznonaukowej tworzonej w tak odległym czasie z perspektywy człowieka, który żyje w czasach do których sięgała potencjalnie wyobraźnia autora. Ciekawy pogląd na możliwość i konsekwencje...