Cool po koreańsku. Narodziny fenomenu, czyli jak jeden naród podbił świat za pomocą popkultury

Byłam ogromnie ciekawa perspektywy autorki. Urodziła się w Stanach, przyjechała do Korei Południowej w wieku 12 lat. Wróciła do Stanów na studia, by potem zamieszkać w kilku innych krajach m.in we Francji. Dotąd czytałam reportaże o Korei pisane przez nasze rodaczki. I choć pojawiały się tam historie i wywiady z Koreankami byłam ciekawa tak odmiennej perspektywy Koreanki która doświadczała życia w różnych kulturach.
To świetny reportaż. Szczegółowy, rzetelny, napisany z humorem. Autorka nie gloryfikuje, przedstawia sytuację taką jaką była i jest. Jest tam również mnóstwo wypowiedzi od specjalistów w danej dziedzinie. Mamy tu zarówno wspomnienia autorki jak i zarys sytuacji kraju (powody czemu postępowano w dany sposób).
Tematyką jest bardzo rozległa. Jest kilka obszernych rozdziałów skupiających się na kpopie, kdramach. Można tu znaleźć odpowiedzi na pytania: czemu proces tworzenia kpop grup wygląda w taki sposób (lata praktyk i przygotowań). Mamy tu podgląd z pierwszej ręki z życia w Korei i sytuacji kraju w latach 80 i 90. Oraz jak kraj zmienił się do dzisiejszej metropolii. Jest tu trochę historii, polityki jednak jest ona zaserwowana w sposób który nie nudzi jest też jasno pokazany związek przyczynowo skutkowy wydarzeń i ich konsekwencji.
Na trwającej już od dłuższego czasu mody na Koreę mamy na rynku naprawdę pokaźny zbiór książek o tym kraju. Jednocześnie trudno jest znaleźć reportaże szczegółowe niż z podstawowymi informacjami czy zaganianiami których jest najwięcej jak ta. Na tę książkę trafiłam przypadkowo przeglądając ofertę miejscowej biblioteki. Uważam, że zasługuje na większy rozgłos.
Uśmiechnęłam się gdy pojawiły się drobne wypowiedzi Martiny z kanału YouTube eatyourkimchi (obecnie King Kogi) czy Lee Joon-a z MBLAQ. Bo totalnie się ich tam nie spodziewałam. Choć określenie Martiny i jej ówczesnego męża fanatykami kpopu czy nazwaniem dziewczyn które przychodzą do norabangów lekkich obyczajów uważam za dużą przesadę. Zwłaszcza w drugim przykładzie (do chłopaków którzy tam przychodzą nie było żadnych uwag). I mała poprawka książka i raz pierwszy została wydana w 2014 roku na świecie, do nas przyszła kilka lat temu. Natomiast wiedza jest jak najbardziej aktualna.

Byłam ogromnie ciekawa perspektywy autorki. Urodziła się w Stanach, przyjechała do Korei Południowej w wieku 12 lat. Wróciła do Stanów na studia, by potem zamieszkać w kilku innych krajach m.in we Francji. Dotąd czytałam reportaże o Korei pisane przez nasze rodaczki. I choć pojawiały się tam historie i wywiady z Koreankami byłam ciekawa tak odmiennej perspektywy Koreanki...

lekko przestarzałe informacje , ale czyta się dobrze i można się czegoś dowiedziec

lekko przestarzałe informacje , ale czyta się dobrze i można się czegoś dowiedziec

Warta polecenia. Przedstawia całkowicie inny punkt widzenia na rozwój kraju i lokalnych firm niż w naszej części świata.

Warta polecenia. Przedstawia całkowicie inny punkt widzenia na rozwój kraju i lokalnych firm niż w naszej części świata.

Przeczytana w ramach DKK

Przeczytana w ramach DKK

Bardzo dobra pozycja. Prosto i ciekawie opowiada o fenomenie, jakim stała się Korea na świecie. U nas może mniej, ale mimo wszystko warto poczytać o kreowaniu wizerunku państwa na skalę międzynarodową.

Bardzo dobra pozycja. Prosto i ciekawie opowiada o fenomenie, jakim stała się Korea na świecie. U nas może mniej, ale mimo wszystko warto poczytać o kreowaniu wizerunku państwa na skalę międzynarodową.

Kilkadziesiąt lat temu Korea Południowa była krajem biednym rządzonym przez dyktaturę, która kontrolowała mocno obywateli i zabraniała np. noszenia długich włosów przez mężczyzn oraz słuchania rocka. Dzisiaj jest to jedna z najszybciej rozwiniętych gospodarek świata zaliczana do grona "azjatyckich tygrysów". Firmy takie jak Samsung są jednymi z najbardziej liczących się na świecie, zaś muzyka i filmy z tego kraju podbijają serca milionów fanów na całym świecie.

W książce tej Euny Hong przedstawia Koreę Południową, jako kraj wyznaczający trendy w kulturze oraz gospodarce i miejsce w którym tradycja łączy się z nowoczesnością. Jednakże ten azjatycki kraj mierzy się również z problemami takimi jak fala samobójstw czy najniższy współczynnik dzietności na świecie. Z książki tej wyłania się obraz Korei Południowej jako miejsca pełnego sprzeczności i kontrastów. Moim zdaniem jest to bardzo ciekawy reportaż.

Kilkadziesiąt lat temu Korea Południowa była krajem biednym rządzonym przez dyktaturę, która kontrolowała mocno obywateli i zabraniała np. noszenia długich włosów przez mężczyzn oraz słuchania rocka. Dzisiaj jest to jedna z najszybciej rozwiniętych gospodarek świata zaliczana do grona "azjatyckich tygrysów". Firmy takie jak Samsung są jednymi z najbardziej liczących się na...

Jako osoba interesująca się kulturą Korei Południowej musiałam sięgnąć po tę książkę. Jest napisana fajnym językiem, łatwym do zrozumienia. Zawiera sporo informacji i przykładów i mimo, że o tym kraju naprawdę dużo wiem, dowiedziałam się kilku nowych rzeczy.
Przyznaję 8 gwiazdek, bo książka jest ciekawa, przyjemnie się ją czyta.

Jako osoba interesująca się kulturą Korei Południowej musiałam sięgnąć po tę książkę. Jest napisana fajnym językiem, łatwym do zrozumienia. Zawiera sporo informacji i przykładów i mimo, że o tym kraju naprawdę dużo wiem, dowiedziałam się kilku nowych rzeczy.
Przyznaję 8 gwiazdek, bo książka jest ciekawa, przyjemnie się ją czyta.

Strasznie "płaska" ta książka.

Strasznie "płaska" ta książka.

Zaskakująco wciągająca, ciekawa i lekka jednocześnie

Zaskakująco wciągająca, ciekawa i lekka jednocześnie

"Cool po koreańsku" jest książką o koreańskiej drodze do sukcesu. I mówimy tu o całym narodzie, nie pojedynczych przypadkach. Jest tu dużo nawiązań do historii, niestety jeszcze więcej do życia samej autorki, przez co miałam wrażenie, że czytam jej autobiografię, a nie reportaż. Gdyby nie tyle osobistych odniesień, książka dostałaby gwiazdkę więcej. Plus za przystępny język.

"Cool po koreańsku" jest książką o koreańskiej drodze do sukcesu. I mówimy tu o całym narodzie, nie pojedynczych przypadkach. Jest tu dużo nawiązań do historii, niestety jeszcze więcej do życia samej autorki, przez co miałam wrażenie, że czytam jej autobiografię, a nie reportaż. Gdyby nie tyle osobistych odniesień, książka dostałaby gwiazdkę więcej. Plus za przystępny...