Mam bardzo mieszane uczucia. Co prawda dobrze się to czyta, ale czuję bardzo duży niedosyt, bo jednak całość powieści można ostatecznie streścić w dwóch zdaniach. Książka ciekawie opowiada o przyjaźni 5 osób, które w Stambule bez wątpienia byłyby na marginesie społeczności, jednak brakuje mi tutaj wspólnej historii. Za największy minus uważam brak rozwiązania zagadki śmierci, a może bardzo dziwne jej wytłumaczenie, z którego nic nie wynika…

Mam bardzo mieszane uczucia. Co prawda dobrze się to czyta, ale czuję bardzo duży niedosyt, bo jednak całość powieści można ostatecznie streścić w dwóch zdaniach. Książka ciekawie opowiada o przyjaźni 5 osób, które w Stambule bez wątpienia byłyby na marginesie społeczności, jednak brakuje mi tutaj wspólnej historii. Za największy minus uważam brak rozwiązania zagadki...

Kolejna książka Elit💜, jestem pod wrażeniem jej ujęcia różnych spraw, to moja kolejna ulubiona pisarka, i kupię jej książki, aby móc je polecać, pożyczać córce i innym. Bardzo polecan💜

Kolejna książka Elit💜, jestem pod wrażeniem jej ujęcia różnych spraw, to moja kolejna ulubiona pisarka, i kupię jej książki, aby móc je polecać, pożyczać córce i innym. Bardzo polecan💜

Wybitna powieść. Pierwsze moje spotkanie z autorką i od razu zachwyt. Książka zafascynowała mnie od pierwszego zdania. Nie tylko pod kątem opowiedzianej historii, ale również dzięki sposobowi, w jaki ta historia została opowiedziana. Bolesny obraz Stambułu, społecznych podziałów, przemocy seksualnej i wykluczenia. Powieść wielowątkowa, różna pod kątem narracji, w zależności od poszczególnych części. A w tym wszystkim grupka przyjaciół, wspierających się ludzi. Każdy w prawie tak samo beznadziejnym położeniu. Polecam i pędzę po kolejną książkę Autorki :)

Wybitna powieść. Pierwsze moje spotkanie z autorką i od razu zachwyt. Książka zafascynowała mnie od pierwszego zdania. Nie tylko pod kątem opowiedzianej historii, ale również dzięki sposobowi, w jaki ta historia została opowiedziana. Bolesny obraz Stambułu, społecznych podziałów, przemocy seksualnej i wykluczenia. Powieść wielowątkowa, różna pod kątem narracji, w zależności...

Elif Shafak to moja ulubiona pisarka, należy jednocześnie do najważniejszych współczesnych pisarek.
Wielowątkowa powieść porusza sporo realnych tematów jak wykluczenie, przemoc w patriarchalnej rodzinie, wykorzystanie seksualne, czy prostytucję. Całość otoczona jest magią w wieloreligijnym wymiarze i wielokulturowym miastem Stambuł jako bohaterze drugorzędnym.
Treścią powieści jest śmierć prostytutki Leili. Wykorzystując najnowsze badania naukowe, że po śmierci mózg pracuje jeszcze ponad 10 minut autorka odtworzyła życie Leili.
Czytelnik zostaje zabrany w podróż życia Leili od chwili jej narodzin w małej anatolijskiej miejscowości poprzez tragiczną śmierć w metropolii poprzez najbardziej osamotnione miejsce jakim jest autentyczny w Stambule – Cmentarz Samotnych, gdzie spoczywają wszyscy odrzuceni przez rodzinę i społeczeństwo.
Jednak to nie koniec wędrówki Leili, autorka wykorzystując koncepcje religijne kontynuuje duchową i materialną przemianę poprzez kolejne etapy do początków istnienia, do rodziny z wody.
Wybitna książka o wspaniałej przyjaźni ludzi odrzuconych, ich cierpieniu i braku tolerancji społecznej.

Elif Shafak to moja ulubiona pisarka, należy jednocześnie do najważniejszych współczesnych pisarek.
Wielowątkowa powieść porusza sporo realnych tematów jak wykluczenie, przemoc w patriarchalnej rodzinie, wykorzystanie seksualne, czy prostytucję. Całość otoczona jest magią w wieloreligijnym wymiarze i wielokulturowym miastem Stambuł jako bohaterze drugorzędnym....

Jakie życie taka śmierć..

Jakie życie taka śmierć..

Rewelacyjna lektura. Zmusza do zastanowienia, do przeanalizowania pewnych poglądów.

Rewelacyjna lektura. Zmusza do zastanowienia, do przeanalizowania pewnych poglądów.

To było mega

To było mega

Książka niesamowita, o pięknym piórze i misternej konstrukcji. Ilość małych klamer kompozycjach w tej książce mnie zachwyca! Książka porusza wiele ważnych tematów o odnajdywaniu się, poszukiwaniu siebie, niesprawiedliwość i utknięciu w kole norm i przyjętego sposobu myślenia przez społeczeństwo.

Sam Stambuł jako miasto staje się tu bohaterem co niezmiernie mi się podobało. Cześć pierwsza „Umysł” jest chyba moją ulubioną motyw przewodzący tej część mnie zachwycił i ujął za serce w 100%

Więc czemu nie 10⭐️? Czegoś mi w niej brakowało a mam dokładniej na myśli ten fragment fabuły w części „Ciało”. Ten fragment nie trafił do mnie w 100% czegoś mi tam zabrakło choć w wielu momentach bardzo mi się podobało.

Finalnie jest to książka niesamowita, napewno na długo pozostanie ze mną a ja z największą ochotą przeczytam inne książki autorki 🤎

Książka niesamowita, o pięknym piórze i misternej konstrukcji. Ilość małych klamer kompozycjach w tej książce mnie zachwyca! Książka porusza wiele ważnych tematów o odnajdywaniu się, poszukiwaniu siebie, niesprawiedliwość i utknięciu w kole norm i przyjętego sposobu myślenia przez społeczeństwo.

Sam Stambuł jako miasto staje się tu bohaterem co niezmiernie mi się podobało....

Bardzo poprawnie napisana powieść, w pewnym sensie można by nawet powiedzieć, że wręcz, jak gotowy "scenariusz" na serial. I choć pierwsza połowa naprawdę zapowiadała coś przejmującego i ciekawego, to im dalej "w las", tym bardziej książka zaczynała mnie nudzić, a momentami sprawiała wrażenie trochę infantylnej. Poczułam ulgę, gdy skończyłam ostatnią stronę...

Bardzo poprawnie napisana powieść, w pewnym sensie można by nawet powiedzieć, że wręcz, jak gotowy "scenariusz" na serial. I choć pierwsza połowa naprawdę zapowiadała coś przejmującego i ciekawego, to im dalej "w las", tym bardziej książka zaczynała mnie nudzić, a momentami sprawiała wrażenie trochę infantylnej. Poczułam ulgę, gdy skończyłam ostatnią...

„Czasem miejsce, w którym czujesz się najbezpieczniej, jest dla ciebie najmniej odpowiednie.”

Serce Tequili Leili przestaje bić. Jedyne co jej zostało, to ostatnie 10 minut i 38 sekund świadomości mózgu, który pracuje ostatkami sił. Mogłoby się wydawać, że to niewiele czasu, ale to wystarcza, aby martwa Stambulska prostytutka zdołała przeanalizować swoje życie od dnia narodzin, do momentu, w którym zamordowana znalazła się metalowym kontenerze na śmieci. Wspomnienia okraszone są słodko-gorzkim otoczeniem, które wywarło nie najmniejszy wpływ na to, że Leila skończyła w Stambulskim domu publicznym. Każda minuta opowiada inną historię, z zupełnie różnego etapu życia Leili, a w trakcie całej powieści poznajemy również historie szóstki przyjaciół, którzy jak nikt inny rozumieją jeden bezpośredni czynnik, przez który każdy z nich znalazł się na ulicach Stambułu- wykluczenie.

Powieść jest niezwykle poruszająca i zmuszająca do przemyśleń. Zahacza o bardzo istotne tematy patriarchalnego świata, w którym rodzi się Leila. Krzywdy, które spotkały ją w rodzinnym patriarchalnym domu, w którym to religijny fanatyzm i ostateczna wola ojca nie podlegają żadnej dyskusji. Problem z popularnością domów publicznych i handlu ludźmi, a także sam obraz Turcji i Stambułu, którego nie zna się z opowieści czy filmów.

Język książki nie jest prosty, a dużo przemyśleń autorka zawiera między wierszami, przez co pozycja nie jest lekka, ale jak najbardziej jest wciągająca. Czytelnik chłonie każdą minutę życia Leili jakby była to jego własna historia. Autorka zbudowała niesamowity klimat, z którego ciężko jest się otrząsnąć, a wizje przedstawionego świata pozostają gdzieś z tyłu głowy już zawsze. Obraz „rodziny z wyboru”, którą tworzy sobie Leila w trakcie tułaczki jest niezwykle wzruszający. Przyjaciele bowiem nie pozwalają na pochówek wydziedziczonej przez rodzinę Tequili na cmentarzu samotnych i mimo konsekwencji jakie mogą ponieść, decydują się na spełnienie ostatniej woli swojej ukochanej przyjaciółki, ryzykując tym swoją reputację, pracę czy nawet wolność.

Początek książki potrafi wstrząsnąć, obraz brutalnego Bliskiego Wschodu bardzo kłóci się z tym, co w Europie widzimy na codzień. Natomiast zakończenie niezwykle wzrusza i pozostawia w sercu swego rodzaju niezasklepialny ubytek, co dodaje książce swego rodzaju niezwykłości. A przynajmniej jest tak w moim wypadku, bo niewiele książek realnie potrafi mnie wzruszyć do tego stopnia, że łzy lecą mi po policzkach.

Książka będzie dobra dla osób, które czytają, żeby pomyśleć i analizować. Raczej nie polecam jej jako „lekkiej lekturki do oczyszczenia głowy”, bo ilość przemyśleń na temat życia i śmierci czy znacznych różnic kulturowych i religijnych po prostu może przytłoczyć.

„Czasem miejsce, w którym czujesz się najbezpieczniej, jest dla ciebie najmniej odpowiednie.”

Serce Tequili Leili przestaje bić. Jedyne co jej zostało, to ostatnie 10 minut i 38 sekund świadomości mózgu, który pracuje ostatkami sił. Mogłoby się wydawać, że to niewiele czasu, ale to wystarcza, aby martwa Stambulska prostytutka zdołała przeanalizować swoje życie od dnia...