Ocalić syna

Ogólnie dałabym 4,5 gwiazdki, ale nie ma możliwości połówek. Tak naprawdę te gwiazdki są za tematykę i i pomysły (przyczyny, skutki, rozwiązania). Jeśli chodzi o język i lektorkę, która czytała audiobook to te kwestie pozostawiają wiele do życzenia.

Ogólnie dałabym 4,5 gwiazdki, ale nie ma możliwości połówek. Tak naprawdę te gwiazdki są za tematykę i i pomysły (przyczyny, skutki, rozwiązania). Jeśli chodzi o język i lektorkę, która czytała audiobook to te kwestie pozostawiają wiele do życzenia.

Książka godna polecenia! Poruszająca.. ale prawdziwa "bombę" autorka przygotowała czytelnikowi na sam koniec

Książka godna polecenia! Poruszająca.. ale prawdziwa "bombę" autorka przygotowała czytelnikowi na sam koniec

Powieść nawet ciekawa, oryginalna i poruszająca trudny temat. A jak czytam jak to ludziom "było niedobrze" czytając, to myślę sobie, że naprawdę zmarnowałem jakiś potencjał - powinienem był zostać psychologiem sądowym czy kimś w tym rodzaju, bo mnie nie było niedobrze. Nie wstrząsnęła też moim światem, bo jakby: hej, pedofile istnieją i też mają jakieś uczucia. Więc w sumie dla kogoś, dla kogo to jest nowość, to może książka jest nawet niezła. Ale dla mnie ma parę takich elementów, które powodują, że sporo traci. Np. logika ojca: ich mała córka absolutnie nie może zostać ani na chwilę sam na sam z bratem... z nim jednak może sama mieszkać XD
Natomiast co się tyczy rozwiązania jakiego pragnął dla siebie Noah to też mi się wydał ten wątek przesadzony, myślałem sobie, że przecież można inaczej: można brać jakieś środki, kastracja chemiczna itp... Ale z drugiej strony... a jeśli ktoś nie chce? I czy człowiek nie ma prawa zdecydować, że woli nie żyć zamiast prowadzić takie życie, które go nie może satysfakcjonować? I to dopiero dało mi do myślenia.

(czytana/słuchana: 7-8.05.2024)
4/5 [7/10]

Powieść nawet ciekawa, oryginalna i poruszająca trudny temat. A jak czytam jak to ludziom "było niedobrze" czytając, to myślę sobie, że naprawdę zmarnowałem jakiś potencjał - powinienem był zostać psychologiem sądowym czy kimś w tym rodzaju, bo mnie nie było niedobrze. Nie wstrząsnęła też moim światem, bo jakby: hej, pedofile istnieją i też mają jakieś uczucia. Więc w sumie...

„Jeśli człowiek zrobił wszystko jak należy, a i tak skończyło się źle, to jaki to ma sens?”

Zaprzeczać światu.
Że ma się syna.
Że on istnieje.
Wypierać to wspomnienie.
Uśmiercić jego istnienie.

To łatwe dla ojca.
Dla niego syn, to tylko „naga ściana z kawałkami przedartych rysunków przypominającymi dawne czasy”.
A on nie chce ich posklejać.
Najchętniej zburzyłby tę ścianę, by zatrzeć wszelkie ślady istnienia siedemnastoletniego Noaha.

W zupełnie innej przestrzeni mieszczą się emocje matki. Są dalekie od tych, preferowanych przez ojca.
Bo dziecko, które błądzi nadal jest jej dzieckiem.
Bo miłość matki jest jak skała.
Potężna i trwała.
Nie do skruszenia!
Nie do obalenia!
I nawet grzechy syna nie są w stanie zabić tej miłości!

Noah kończy właśnie „rehabilitację”
w poprawczaku dla młodocianych przestępców seksualnych.
I tylko matka na niego czeka…

Osiemnaście miesięcy bez syna,
a teraz ..
Teraz jest problem, by utrzymać kompletną rodzinę.

Teraz to żmudna wędrówka.
Ciemny tunel.
Samotność.
W całkowitej ciemności.
Na oślep.
Bez światła rozjaśniającego koniec drogi.
Ich poplamione życie ulega powolnej degradacji.
Matka walczy o życie Noaha, gdy on pragnie umrzeć.

Czy zmuszanie go do życia jest sprawiedliwe?
Gdy on naznaczony winą i napiętnowany popędem seksualnym ukierunkowanym na małe dziewczynki chce zapaść się w nicość?

Gdy dobra mina skrywa żal i puste wnętrze, którego on nie ma czym wypełnić?

Gdy gra swoją rolę najlepiej jak umie,
ale nie ma już w nim żadnych emocji, a w słowach nie ma życia?

Gdy staje się przerażonym ptakiem zamkniętym w ciasnej klatce swojego popędu i ludzkiej nienawiści?

Gdy jego myśli skrywają tajemnice, a umysł boli śladem wypalonym przez elektrody?

Gdy terapia, którą odbywa zamiast mu pomóc jeszcze bardziej obnaża go z człowieczeństwa i zostawia bolesne tatuaże?

Gdy, chce być normalny, ale nie potrafi?

Bo myśli o małych dziewczynkach, są dużo większe niż świadomość, że to jest bardzo złe.
Bo one „uruchamiają w nim jakiś przełącznik, a kiedy już zadziała nie może go wyłączyć, chociaż bardzo się stara”.

Wszystkie jego wspomnienia są teraz zbrukane. Wszystko jest splamione
Chore.
Bez żadnej możliwości rehabilitacji i wyleczenia.
Rozpada się więc na kawałki rozdzierany świadomością swojego parszywego istnienia.
Chce umrzeć i uwolnić świat od kolejnego potwora.
Odczuwa tylko ból.
Ten fizyczny jest w stanie przetrwać, ale emocjonalny jest nie do zniesienia.
*
Dlatego matka i syn zawierają pakt.
Pakt, który zwrócić ma wolność całej rodzinie.
Adrianne zapisuje więc w pamięci każdy szczegół życia, by odtwarzać go potem…
Potem, gdy jej rodzinę otoczy ciemna zasłona, jeszcze głębsza niż ta obecna…
Potem już tylko stracone szanse.
Potem nie ma już odwrotu.
Tylko słowa modlitwy „Panie Boże, proszę, pomóż nam. Pomóż mojemu synowi”.
I wyznanie ojca…
Zamknięte na klucz. Zaplombowane na następne lata. Niedostępne…
*
Dylematy.
To, to z czym trzeba zmierzyć się w czasie lektury.
Niezrozumiałe decyzje, które w końcu układają się w całość.
Postawy, które budzą odrazę.
Sytuacje, które wywołują współczucie.
Grzechy głęboko skrywane i te, od których trzeba było uciec.
Dylematy…
Dylematy, które dają wiele do myślenia, na które trudno znaleźć odpowiedź i właściwie zareagować.
Autorka jest psychologiem dziecięcym, dlatego kreśli linie życia bohaterów z wnikliwym wglądem w ich psychikę.
Zachęcam gorąco, by wziąć się za bary z tym przekazem.
To kolejna książka Berry, którą szufladkuję w przedziale „trudne historie”.
*
Ogromnie polecam!

„Jeśli człowiek zrobił wszystko jak należy, a i tak skończyło się źle, to jaki to ma sens?”

Zaprzeczać światu.
Że ma się syna.
Że on istnieje.
Wypierać to wspomnienie.
Uśmiercić jego istnienie.

To łatwe dla ojca.
Dla niego syn, to tylko „naga ściana z kawałkami przedartych rysunków przypominającymi dawne czasy”.
A on nie chce ich posklejać.
Najchętniej zburzyłby tę...

Jeżeli sięgniecie po tę książkę z myślą, że to kryminał/ thriller, to się zawiedziecie. Nie wiem dlaczego jest ona tak opisywana i szufladkowana przez wydawcę (łącznie z okładką, która też jednoznacznie kojarzy się z tym gatunkiem). Nie ma w niej żadnych zagadek, czy zwrotów akcji.
Ja wcale tego nie oczekiwałam. Spodziewałam się trudnego tematu, relacji rodzinnych i to dostałam. Cała książka opiera się praktycznie na jednym wątku i psychologii bohaterów. Ja przeczytałam na jeden raz, w jedno popołudnie, nie dało się oderwać. Ciężka i dająca do myślenia. Pozostawia czytelnika pełnego sprzecznych emocji.

Jeżeli sięgniecie po tę książkę z myślą, że to kryminał/ thriller, to się zawiedziecie. Nie wiem dlaczego jest ona tak opisywana i szufladkowana przez wydawcę (łącznie z okładką, która też jednoznacznie kojarzy się z tym gatunkiem). Nie ma w niej żadnych zagadek, czy zwrotów akcji.
Ja wcale tego nie oczekiwałam. Spodziewałam się trudnego tematu, relacji rodzinnych i to...

Czytajcie, czytajcie i czytajcie. Jak dla mnie pozycja "MUST READ" :-)

Czytajcie, czytajcie i czytajcie. Jak dla mnie pozycja "MUST READ" :-)

Książka Lucindy Berry "Ocalić syna" opisuje bardzo trudną tematykę o przestępstwach seksualnych wśród nieletnich, o pedofilii.
Ta książka na pewno nie jest dla każdego, bardziej to dramat, niż thriller psychologiczny.

Opisane losy rodziny, małżeństwa Lucasa i Adrianne niegdyś bardzo szczęśliwej, zgodnej, bezproblemowej z dwojką zdrowych, cudownych dzieci, Noah oraz Katie. Główny bohater Noah, jest opisany wręcz jako chodzący ideał.

"Noah był urodzonym atletą i świetnie się spisywał we wszystkich dyscyplinach sportu, najbardziej lubił pływać, był również utalentowanym biegaczem. Był gwiazdą naszego małego miasteczka i wszyscy go kochali. Od kiedy skończył dziewięć lat, w lokalnej gazecie pisano o jego osiągnięciach sportowych, zdobytych nagrodach. Noah był nie tylko naszym synem - był dzieckiem całej społeczności".

Zatem postać cudownego dziecka, który jednak pewnego dnia odkrywa swoją inną, mroczną naturę, skrywany sekret, z ktorym nie umie sobie poradzić,
mimo iż tak bardzo się starał. Wyznaje matce, a potem ojcu, że dopuścił się niegodnego czynu względem nieletnich i musi ponieść z tego tytułu konsekwencje, karę.

Matka całym sercem, całą sobą walczy o syna, wierzy w jego uzdrowienie, przeznacza zaoszczędzone pieniądze, żeby syn był sądzony jako nieletni, a nie dorosły, zapisuje go do specjalnego ośrodka wierząc ogromnie, że jej ukochany syn ma szansę na normalne życie w społeczności, na powrót do szkoły i do rodziny.
Rozpaczliwie poszukuje dla nich miejsca, nie godzi się na rozpacz, walczy bo bardzo mocno go kocha.

Chłopak po około dwoch latach wraca, za namową matki próbuje życia. Na pewno nie pomaga mu postawa ojca, ktory całkowicie odwrócił się od syna, nie umie zaakceptować jego odmienności, tego skażenia, nie chce go widzieć, rozmawiać. Odtrąca i chroni córkę, małą Katie, aby brat jej nie skrzywdził.

Książka skłania do ogromnej refleksji nad skłonnością pedofilii, z jednej strony wkurza, bo jak napisała autorka "można wybaczyć mordercom, ale nigdy pedofilom". Nie ma zgody, przyzwolenia na zło, robimy wszystko by chronić najmłodszych, niewinnych. Z drugiej strony, zderzamy się z człowiekiem, ktory zdaje sobie sprawę ze swej złej natury, skłonności, próbuje z tym walczyć, cierpi wewnętrznie.

Matczyna miłość bezwarunkowa, jedyna taka, każdej matce zależy aby jej dzieci były kochane, bezpieczne, szczęśliwe.

Co jest w stanie uczynić matka dla ukochanego dziecka??

Odpowiedzcie sobie na to pytanie...

Zakończenie Książki zaskakujące, bo wszystko może mogłoby potoczyć się zupełnie inaczej, gdyby nie zabrakło odwagi....

Miłej lektury :)

Książka Lucindy Berry "Ocalić syna" opisuje bardzo trudną tematykę o przestępstwach seksualnych wśród nieletnich, o pedofilii.
Ta książka na pewno nie jest dla każdego, bardziej to dramat, niż thriller psychologiczny.

Opisane losy rodziny, małżeństwa Lucasa i Adrianne niegdyś bardzo szczęśliwej, zgodnej, bezproblemowej z dwojką zdrowych, cudownych dzieci, Noah oraz Katie....

Bardzo mnie ruszyła ta książka. Jestem bardzo empatyczną osobą i czytanie takich rzeczy, nie wpływa na mnie najlepiej 😅 czułam wszystko, czułam to co odczuwała matka, jak i to co odczuwał Noah…

Bardzo mnie ruszyła ta książka. Jestem bardzo empatyczną osobą i czytanie takich rzeczy, nie wpływa na mnie najlepiej 😅 czułam wszystko, czułam to co odczuwała matka, jak i to co odczuwał Noah…

9/10
Książka opowiada o czteroosobowej rodzinie, mama, tata i dwóje wspomniałyby dzieci.
Noah jest wspaniałych uczniem, uwielbiam przez wszystkich uczniów i nauczycieli. Wszystkie jednak zmienia się gdy okazuje się, że za zamkniętymi drzwiami mózgu i wyobraźni Noah’a zaczynają tworzyć się nie przyjemnie seksualnie obrazy.

Sama nie wiem co mam myśleć. Po przeczytaniu tej książki czuję pustkę, bo wiem, że zakończenie mogło być przedstawione na tysiąc innych pomysłów.

Chociaż nie ukrywam, że fabuła tak bardzo mnie wciągnęła, że wystarczyło kilka godzin w sobotni deszczowy dzień bym ją skończyła.

Zdecydowanie kolejna książka zamówię od owej autorki. Ta opowieść miałaby zdecydowanie 10 gdyby zakończenie było inne.

9/10
Książka opowiada o czteroosobowej rodzinie, mama, tata i dwóje wspomniałyby dzieci.
Noah jest wspaniałych uczniem, uwielbiam przez wszystkich uczniów i nauczycieli. Wszystkie jednak zmienia się gdy okazuje się, że za zamkniętymi drzwiami mózgu i wyobraźni Noah’a zaczynają tworzyć się nie przyjemnie seksualnie obrazy.

Sama nie wiem co mam myśleć. Po przeczytaniu tej...

Niestety muszę powiedzieć że była nudna. Plot twist na końcu maluteńki, za dużo nie wniósł dla mnie do całej akcji. Książka głównie o matczynej miłości (co jest bardzo ważne),ale thrillera dla mnie w tym nie było. Dodatkowo baaaardzo dużo scen o wymiotowaniu.

Niestety muszę powiedzieć że była nudna. Plot twist na końcu maluteńki, za dużo nie wniósł dla mnie do całej akcji. Książka głównie o matczynej miłości (co jest bardzo ważne),ale thrillera dla mnie w tym nie było. Dodatkowo baaaardzo dużo scen o wymiotowaniu.