Działa o zmierzchu. Wojna w Europie Zachodniej 1944-1945

Słabsza od poprzednich części, jak napisał mój poprzednik. Wymęczyłem ją po długim okresie. Za tutaj dużo wysokopoziomowej narracji prosto ze sztabów armii, za mało schodzenia na poziom linii frontu. Fajnie, że autor rozwinął trochę bardziej niż to się zwykle odbywa wątek lądowania w Południowej Francji i dalszego marszu Doliną Rodanu. Szkoda natomiast na pominięcie bardzo ważnych, a bardzo skrupulatnie pomijanych przez autorów amerykańskich walki o Ujście Skaldy i Płw. Walcheren. Pewnie dlatego, że nie walczyli tam Amerykanie (w jakimś bardziej znaczącym procencie). Jeśli ktoś czytał inne opracowania pokroju Ambrose'a czy Beevora, to nie znajdzie tu za wiele nowego. Na plus końcówka i ogólne zaprezentowanie działań i sytuacji bojowej podczas walk w Niemczech.

Słabsza od poprzednich części, jak napisał mój poprzednik. Wymęczyłem ją po długim okresie. Za tutaj dużo wysokopoziomowej narracji prosto ze sztabów armii, za mało schodzenia na poziom linii frontu. Fajnie, że autor rozwinął trochę bardziej niż to się zwykle odbywa wątek lądowania w Południowej Francji i dalszego marszu Doliną Rodanu. Szkoda natomiast na pominięcie bardzo...

Była to wspaniała literacka podróż, chociaż wydaje mi się, że "Działa o zmierzchu" to najsłabsza część "Trylogii Wyzwolenia". Tym razem Rick Atkinson przedstawia działania aliantów od inwazji w Normandii do kapitulacji Niemiec. Jeśli chodzi o kwestie fabularne to nic się nie zmienia w porównaniu do poprzedniej części, mamy tutaj kapitalną opowieść o wojnie widzianą oczami prostych żołnierzy, ale też najważniejszych osób do których należało planowanie kolejnych ruchów. Ten tom jest trochę specyficzny z tego względu, że po prostu mowa o okresie w którym dużo się działo, to jednak zdecydowanie inne kampanie niż te we Włoszech czy Afryce, tutaj dużych bitew czy akcji było zdecydowanie więcej do opisania i to trochę widać podczas narracji, że nie jest ona tak dokładna tak jak wcześniej. Nie ma chyba też aż tak dużo indywidualnych historii, ale tak naprawdę te uwagi to bzdury wobec ogromu pracy jaką wykonał amerykański dziennikarz. Sporo jest oczywiście fragmentów listów, anegdot, wspomnień dotyczących różnych wojennych epizodów. Podobnie jak w poprzednich książkach, nie brak też spojrzenia na tyły walczących Aliantów, tego co działo się w wyzwolonym Paryżu, jak wyglądało życie żołnierzy, jakie wrażenie wywarł na nich widok obozów koncentracyjnych. Ta trylogia to arcydzieło i jeśli ktoś się waha czy po nią sięgnąć, to nie powinien się dłużej zastanawiać.

Była to wspaniała literacka podróż, chociaż wydaje mi się, że "Działa o zmierzchu" to najsłabsza część "Trylogii Wyzwolenia". Tym razem Rick Atkinson przedstawia działania aliantów od inwazji w Normandii do kapitulacji Niemiec. Jeśli chodzi o kwestie fabularne to nic się nie zmienia w porównaniu do poprzedniej części, mamy tutaj kapitalną opowieść o wojnie widzianą oczami...

„Znakomita…”
Ostatnia część „Trylogii wyzwolenia” trzyma poziom pozostałych. Jest bardzo ciekawa, bardzo dobrze napisana i mimo swojej objętości czyta się ją szybko.
Autor jest laureatem Nagrody Pulitzera za pierwszą część i nie na darmo ją dostał.
W trzeciej części wraz z armiami alianckimi schodzimy na ląd 6 czerwca 1944 roku w Normandii.
I towarzyszymy im, aż do kapitulacji III Rzeszy. Jesteśmy obecni na linii frontu, w sztabach poszczególnych dowódców, gabinetach prezydentów i premierów a także oglądamy wojnę oczami cywilów. Autor opisuje trudne kwestie, jak choćby zgranie i tarcia w alianckim dowództwie, a także naruszenia prawa wojennego przez żołnierzy aliantów. W książce znajdziemy też miejsce poświęcone naszemu krajowi i tragicznej dla nas Konferencji Jałtańskiej. Dość bolesne są słowa samego Winstona churchilla, który nazywa nasz Rząd w Londynie – „poczciwymi durniami”. W publikacji jest ogrom emocji, związanych z tragediami narodów, zbrodniami nazistowskiego reżymu i losami pojedynczych ludzi, wybranych przez autora.
Obecne są anegdoty w temacie wyższych dowódców, choćby kilka wypowiedzi George Pattona i jego komicznej interpretacji niektórych zarządzeń. Za przykład podam „zakaz bratania się z niemieckimi kobietami”, który złamany mógł kosztować żołnierza 65 dolarów kary. Patton powiedział, że jego żołnierze nie będą zdejmować hełmów podczas kontaktów z Niemkami, więc nie będą się bratać. Ich kary nie obowiązują.
Opowieści towarzyszą bardzo dobrze wykonane mapy, które bez problemu rozjaśnią frontową sytuację.
Wydanie książki na bardzo wysokim poziomie. Odpowiada za nie wydawnictwo Napoleon V. Twarda szyta oprawa i biały papier kart sprawia, że trzymanie tej cegły w rękach jest czystą przyjemnością. Ze swej strony polecam tą i wcześniejsze części. Naprawdę warto je przeczytać.

„Znakomita…”
Ostatnia część „Trylogii wyzwolenia” trzyma poziom pozostałych. Jest bardzo ciekawa, bardzo dobrze napisana i mimo swojej objętości czyta się ją szybko.
Autor jest laureatem Nagrody Pulitzera za pierwszą część i nie na darmo ją dostał.
W trzeciej części wraz z armiami alianckimi schodzimy na ląd 6 czerwca 1944 roku w Normandii.
I towarzyszymy im, aż do...