Cztery muzy

Książka mnie wciągnęła dogłębnie. Autorka choć zmyśliła historię słynnego Wiedeńskiego malarza Egona Schiele, to stwierdzam z ręką na sercu że jest wspaniale napisana. Cztery kobiety, cztery różne charaktery, cztery różne pragnienia, wspaniale było wejść w rolę jednej z nich ( tej która skradnie nam serce) i wyobrazić siebie jako modelkę. Czasami były upadki ale i wzloty, historia niby zwykłych ludzi ale jednak ciekawa, wciągająca.

Książka mnie wciągnęła dogłębnie. Autorka choć zmyśliła historię słynnego Wiedeńskiego malarza Egona Schiele, to stwierdzam z ręką na sercu że jest wspaniale napisana. Cztery kobiety, cztery różne charaktery, cztery różne pragnienia, wspaniale było wejść w rolę jednej z nich ( tej która skradnie nam serce) i wyobrazić siebie jako modelkę. Czasami były upadki ale i wzloty,...

Nie znam się na malarstwie, nie wiedziałam wcześniej nic o Egonie Schiele. Ale po tej książce zainteresowałam się jego obrazami, twórczością, życiem. Trudno uwierzyć, że to debiut literacki, tak dobra jest to książka. Każda z bohaterek ukazana jest z niezwykłą wnikliwością, rozumiemy postępowanie każdej z nich, każdej jest żal. Genialnie opisane tło historyczne, niemal czułam, że jestem tam i sama obserwuję perypetie bohaterów.

Nie znam się na malarstwie, nie wiedziałam wcześniej nic o Egonie Schiele. Ale po tej książce zainteresowałam się jego obrazami, twórczością, życiem. Trudno uwierzyć, że to debiut literacki, tak dobra jest to książka. Każda z bohaterek ukazana jest z niezwykłą wnikliwością, rozumiemy postępowanie każdej z nich, każdej jest żal. Genialnie opisane tło historyczne, niemal...

Bardzo chciałam szybko przebrnąć przez tę książkę. Kupiłam ją jakiś czas temu, a później zdałam sobie sprawę, że fikcja literacka na podstawie życia artystów z XIX/XX wieku trochę mnie przygnębia.

Z tego powodu chciałabym nie lubić tej książki. Niestety, autorka mi to uniemożliwiła. Tak jak sobie zaplanowałam, przebrnęłam przez całość w ciągu kilku dni, i to z łatwością – ten świat jest tak żywy, a historia tak czarująca, że nie sposób było się oderwać.

Proszę źle mnie nie zrozumieć. Osobiście nadal uważam te historie za bardzo przygnębiające. Zbyt dużo katastrof i zbyt dużo śmierci było w tamtych czasach na porządku dziennym, a więc nie sposób pominąć tych kwestii na stronach tego typu książek. Autorka jednak znalazła w tych historiach coś więcej niż groźbę zagłady wiszącą nad każdym rozdziałem – mało tego, jakimś cudem udało się jej nawet znaleźć tutaj refleksje podnoszące na duchu.

„Cztery Muzy” to oczywiście zbiór historii czterech różnych kobiet bliskich Egonowi Schielemu, a przy tym – także jego modelek. Jego ułożona i cicha żona Edith, zakochana i zazdrosna Adele, płomienna i pewna siebie Wally, zaborcza i wspierająca siostra Gertrude. Każda z nich ma swoją, jakże odmienną historię. Historia Edith pokazuje nam, jak to możliwe, że przeciwieństwa się przyciągają. U Adele obserwujemy obsesję, złożoność siostrzanych relacji i przywileje wyższej klasy średniej. Wally udowadnia nam, że życie nie dla wszystkich jest łaskawe, ale przykre doświadczenia nie zawsze psują człowieka. Czasem, pod twardą, oziębłą skorupą, kryje się wrażliwe serce. Dzięki historii Gertrude ukazuje nam się dramatyczna przeszłość Egona. Ten rozdział wyjaśnia wiele na temat dorosłego charakteru artysty – choć prawdę mówiąc chciałabym, żeby ta nić kształtowania się charakteru była w powieści trochę wyraźniejsza. No i finalnie – klamra podsumowująca te wszystkie historie w jednej, bardziej nam współczesnej opowieści Evy i siedemdziesięcioośmioletniej Adele. Bardzo ładnie pomyślane.

Dzięki tej książce sprawiedliwości stało się zadość. Historie tych kobiet wydają się do bólu prawdziwe. Nie brakuje w nich popełnionych błędów i zagubienia, choć jednocześnie bohaterki pozostają lojalne w stosunku do siebie samych i swoich przekonań. To dlatego w moich oczach wydały się tak silne.

Autorka z pewnością pozwoliła sobie na dużą wolność literacką ze względu na luki w życiorysach. Myślę, że zrobiła to świetnie. Zmusiła do refleksji. Pozwoliła czytelnikowi wyrobić sobie zdanie na jakiś temat, tylko po to żeby zaraz przedstawić sytuację z innej perspektywy i opinię tę całkowicie zmienić! Przy tym ubrała wszystko w język bardzo płynny, obrazowy i przede wszystkim – wciągający. Nasze cztery muzy byłyby dumne, że powstała o nich taka książka.

Bardzo chciałam szybko przebrnąć przez tę książkę. Kupiłam ją jakiś czas temu, a później zdałam sobie sprawę, że fikcja literacka na podstawie życia artystów z XIX/XX wieku trochę mnie przygnębia.

Z tego powodu chciałabym nie lubić tej książki. Niestety, autorka mi to uniemożliwiła. Tak jak sobie zaplanowałam, przebrnęłam przez całość w ciągu kilku dni, i to z łatwością –...

Świetna książka. Trudno uwierzyć, że jest to debiut literacki. Początek wieku, wielki malarz i kobiety jego życia. Jaki wpływ miały kobiety na jego życie? Nie można oderwać się od tej książki. Polecam.

Świetna książka. Trudno uwierzyć, że jest to debiut literacki. Początek wieku, wielki malarz i kobiety jego życia. Jaki wpływ miały kobiety na jego życie? Nie można oderwać się od tej książki. Polecam.

Wykreowana przez autorkę historia 4 muz Egona Schiele. Znakomita powieść obyczajowa osadzona w pierwszych latach XX wieku. Ilustracjami do książki może być twórczość malarza znanego z ekspresyjnych aktów. Jak na tamte czasy bardzo odważnych

Wykreowana przez autorkę historia 4 muz Egona Schiele. Znakomita powieść obyczajowa osadzona w pierwszych latach XX wieku. Ilustracjami do książki może być twórczość malarza znanego z ekspresyjnych aktów. Jak na tamte czasy bardzo odważnych

Cudowna i łapiąca za serce historia, angażująca przez cały czas. Świetnie wykreowana fikcja historyczna. Jeżeli macie okazję, to spróbujcie w audiobooku!

Cudowna i łapiąca za serce historia, angażująca przez cały czas. Świetnie wykreowana fikcja historyczna. Jeżeli macie okazję, to spróbujcie w audiobooku!

Nigdy wcześniej nie widziałam obrazów Schielego, a dzięki tej książce mogłam zapoznać się z jego twórczością i wcale tego nie żałuję. „Cztery muzy” opowiada historię, która nie jest w 100% oparta na faktach, zawiera jedynie niektóre prawdziwe informacje, a jednak czytając tę książkę ma się wrażenie, że to wszystko wydarzyło się na prawdę. Malownicze opisy powstawania dzieł malarza oraz świata, w którym żył pobudzają wyobraźnię. Styl autorki i jej lekkie pióro sprawia, że książkę czyta się bardzo szybko i w żadnym stopniu nie da się odczuć nudy. Wydarzenia z życia Schielego poznajemy dzięki czterem perspektywom wspaniałych kobiet, ale również jemu zostaje poświęcona chwila uwagi. Każdy punkt widzenia był inny, ale zawierał w sobie coś wyjątkowego. Sophie Haydock w świetny sposób wykreowała bohaterów i tchnęła życie w postacie z obrazów. Nie byli oni idealni, posiadali wady i popełniali błędy, ale dzięki temu dało się odczuć ich autentyczność. Nie pozwoliła ona, aby chociaż jedna z kobiet, które w życiu malarza były bardzo ważne, została zapomniana. Książka wywołuje wiele emocji, wciąga do granic możliwości oraz skłania do zapoznania się z twórczością mężczyzny. Życie Schielego nie było usłane różami, a to, co osiągnął jest dowodem na to, że ciężką pracą i wytrwałością można osiągnąć naprawdę wiele. Niestety mało jest książek, które poruszają tematykę sztuki, a szkoda, ponieważ „Cztery muzy” pokazują, że da się to zrobić w świetny sposób.

Nigdy wcześniej nie widziałam obrazów Schielego, a dzięki tej książce mogłam zapoznać się z jego twórczością i wcale tego nie żałuję. „Cztery muzy” opowiada historię, która nie jest w 100% oparta na faktach, zawiera jedynie niektóre prawdziwe informacje, a jednak czytając tę książkę ma się wrażenie, że to wszystko wydarzyło się na prawdę. Malownicze opisy powstawania dzieł...

Fikcja literacka o ważnych kobietach w życiu i twórczości Egona Schielego.

Fikcja literacka o ważnych kobietach w życiu i twórczości Egona Schielego.

Sięgnęłam po tę książkę chcąc skupić się na malarzu, ale on był wart uwagi dopiero pod koniec opowieści. Przeżywałam za to z każdą z czterech obecnych przy nim kobiet. I każda z nich była inna. I każda była niezwykła. Nawet jeśli nie trzymałam kciuków za każde ich działanie, to bardzo je rozumiałam. Do tego są wydarzenia opisane z więcej niż jednej perspektywy, zachęcające do zadawania sobie pytań.
Nie lubię książek historycznych, ale tutaj Autorka malowała epokę i lokalizację z taką lekkością, że niezwykle odczuwałam tamtą atmosferę i coraz bardziej rozbudzała się moja ciekawość.
Niech te Cztery Muzy i mnie zainspirują.

Sięgnęłam po tę książkę chcąc skupić się na malarzu, ale on był wart uwagi dopiero pod koniec opowieści. Przeżywałam za to z każdą z czterech obecnych przy nim kobiet. I każda z nich była inna. I każda była niezwykła. Nawet jeśli nie trzymałam kciuków za każde ich działanie, to bardzo je rozumiałam. Do tego są wydarzenia opisane z więcej niż jednej perspektywy, zachęcające...

Mówiąc o Egonie Schiele od razu myślimy o jego studiach nad ludzkim ciałem i najbardziej intymnych szczegółach ukazywanych na jego obrazach. Ten skandalista ocierający się o pornografię (a nawet przekraczający granicę) był niezwykle płodnym artystą, w którego dorobku znalazły się portrety, autoportrety, pejzaże oraz wspomniane akty. W swojej twórczości wykształcił indywidualny styl, inspirowany secesją, który charakteryzował się skręconymi, zdeformowanymi kształtami ciał i wyrazistymi, kanciastymi liniami. Schiele był również znany z tego, że miał wielkiego mistrza – był nim bowiem Gustav Klimt, który wspierał młodego artystę, był jego mentorem, wprowadził go w środowisko wiedeńskiej secesji.
Właśnie o tym artyście, a także o najważniejszych kobietach w jego życiu przeczytać możemy w wyjątkowej powieści „Cztery Muzy”, autorstwa Sophie Haydock. Opublikowana nakładem wydawnictwa Albatros kolejna już pozycja z serii butikowej, to wyjątkowa propozycja, łącząca w sobie wątki obyczajowe z historycznymi faktami. Poza tym bowiem, że książka jest powieścią, to życie Schielego zostało oddane niezwykle plastycznie, a nawet poświęcono sporo miejsca jego dzieciństwu i traumatycznym wydarzeniom, głównie związanym z chorobą ojca, a także kazirodczym zapędom względem siostry, która zresztą była jedną z jego modelek.
Wypadek rowerowy i potrącenie pewnej staruszki, Adele Harms, a następnie odwiedzona przez nią wystawa prac Schielego, staje się pretekstem do przeniesienia się do przeszłości i opowieści o dawnych czasach, a także o Wiedniu XX wieku, tętniącym życiem, wypełnionym kolorami, barwami artystów, z przepełnionymi kawiarniami, obyczajowymi skandalami. Mieście przyciągającym artystów niczym magnes swoimi obietnicami, ale też możliwościami. Poznajemy dwie siostry Adele i Edith Harms, które nie mogły być od siebie bardziej różne. Adele – wyrafinowana, oszałamiająco piękna, rozkapryszona, przyzwyczajona, że otrzymuje zawsze to, czego chce i jej młodsza siostra Edith, bojąca się namiętności i pasji, wycofana, cicha i skromna o dobrym sercu. To Adele pierwsza dostrzega przystojnego sąsiada, a przyciąga ją do niego nie tylko przyjemna fizjonomia, ale także otaczający go nimb tajemniczości, atmosfera skandalu i chęć zdobywania. Fakt, że niespodziewanie oświadcza się on siostrze, budzi w niej prawdziwą nienawiść i pragnienie zemsty.
Gertrude, to kolejna kobieta w życiu Egona i być może najważniejsza. Jego młodsza siostra była bowiem jego pierwszą modelką, to na niej studiował również kobiece rysy. Wpatrzona w niego przez całe życie, jako pierwsza dostrzegła niezwykłą pasję brata, wychowywanego pod dyktando ojca i jego ataków. Urodzony w austriackim miasteczku Tulln nad Dunajem, gdzie ojciec, Adolf, pracował w Austriackich Kolejach Państwowych mając pod nadzorem stację kolejową w Tullinie, był wychowywany na jego następcę. Jednak zamiast uczyć się pilnie, Egona zawsze bardziej fascynowało rysowanie, co przysporzyło mi nie lada kłopotów i stało się przyczyną zmiany szkół. Śmierć ojca sprawiła, że opiekę nad dziećmi przejął majętny wuj, co umożliwiło Egonowi studiowanie na Akademii Sztuk Pięknych w Wiedniu.
Poznajemy również Wally, a właściwie Walburgię Neuzil, modelkę Egona, niezwykle charyzmatyczną i obdarzoną świadomością ciała modelkę, związaną ze swoim mistrzem. Wcześnie była modelką Klimta, szybko stała się dla niego kimś więcej – asystentką, ale też pojętną uczennicą, dzięki czemu wyręczała go w wielu kwestiach. To Klimt przedstawił ją Egonowi, na długo związując ze sobą ich losy.

Mówiąc o Egonie Schiele od razu myślimy o jego studiach nad ludzkim ciałem i najbardziej intymnych szczegółach ukazywanych na jego obrazach. Ten skandalista ocierający się o pornografię (a nawet przekraczający granicę) był niezwykle płodnym artystą, w którego dorobku znalazły się portrety, autoportrety, pejzaże oraz wspomniane akty. W swojej twórczości wykształcił...