Książka pełna kontrowersji i scen, które przez większość społeczeństwa uważane są za niedopuszczalne. Pomijając jednak aspekt moralności i patrząc obiektywnie na historię czwórki niespokrewnionych ze sobą ludzi odciętych od świata (przez pół roku zimy),mieszkających pod jednym dachem, nie ma tutaj niczego „złego”.

Szok jest, niesmak - niekoniecznie.

Trochę prymitywna i spłaszczająca postać mężczyzny do jaskiniowca odczuwającego tylko pierwotne instynkty. Za to kobieta pokazana jest jako feniks, odradzająca się po porażce, silniejsza i w końcu gotowa stać się najlepsza wersją samej siebie.

Choć nie brakuje scen erotycznych, żadna z nich nie była wymuszona. Książka w żaden sposób nie gloryfikuje, ani nie zachęca, do wykorzystywania drugiej osoby. Momentami było dosyć odważnie, a pełnym zawirowań miłostkom nie można odebrać uroku.

Cała czwórka walczy z uczuciami, ucząc się na błędach, czego właściwie poszukują i czego chcą od siebie nawzajem. Ich codzienność, pomimo dostępu do wszelkich udogodnień, wygląda zupełnie inaczej. Zasypani przez śnieg, bez możliwości ucieczki, za to ze sporą masą obowiązków i ciężarem świadomości pozbawienia pomocy prze kilka miesięcy.

Poza małymi nieścisłościami fabularnymi, moim największym zarzutem jest umieszczenie (już po zakończeniu) kilku dodatkowych scen. Albo powinny być wcześniej i wnosić coś do historii, albo nie powinno być ich wcale. 😤 Zaburzyły mi trochę „idealny” obrazek, jaki pojawił się w zakończeniu.

Czy polecam? Tak, ale tylko dla czytelników o mocnych nerwach. Sama na pewno sięgnę jeszcze po książki Douglas, może nie są najlepsze, ale coś w sobie mają, przyciągają. 🙃

Książka pełna kontrowersji i scen, które przez większość społeczeństwa uważane są za niedopuszczalne. Pomijając jednak aspekt moralności i patrząc obiektywnie na historię czwórki niespokrewnionych ze sobą ludzi odciętych od świata (przez pół roku zimy),mieszkających pod jednym dachem, nie ma tutaj niczego „złego”.

Szok jest, niesmak - niekoniecznie.

Trochę prymitywna i...

Dangerous Woman- Ariana Grande

Dangerous Woman- Ariana Grande

Ogólnie super, fajnie się czytało i w miętę płynnie, ale z czasem za dużo tego było i odkładałam ją z nie chęcią do przeczytania, miałam wrażenie że było sporo momentów nie poprzecznych przez co książka się jeszcze bardziej przedłużała, ale oprócz tego bardzo mi się podobała, i nawet momentami bardzo wciągnęła

Ogólnie super, fajnie się czytało i w miętę płynnie, ale z czasem za dużo tego było i odkładałam ją z nie chęcią do przeczytania, miałam wrażenie że było sporo momentów nie poprzecznych przez co książka się jeszcze bardziej przedłużała, ale oprócz tego bardzo mi się podobała, i nawet momentami bardzo wciągnęła

Wujku?

Wujku?

Całe życie Tiernan de Haas wywraca się do góry nogami po samobójstwie jej obu rodziców. Od pełnoletności dzielą ją zaledwie tygodnie, więc kiedy trafia do posiadłości swojego przyszywanego wujka, znajdującej się w środku lasu, nie przejmuje się tym. Zaczyna się martwić dopiero, kiedy dowiaduje się, że przez zimę, która nie szczędziła górskich terenów, będzie zmuszona do mieszkania z wujkiem i obydwoma kuzynami o wiele dłużej.
Klasycznie zacznę od tego, co mi się nie podobało. Rozumiem, że rodzina Van der Berg mieszkała praktycznie odizolowana od społeczeństwa w górach, ale to nie usprawiedliwia tego, że momentami wszyscy trzej zachowywali się dosłownie jak zwierzęta, czy to podczas codziennych interakcji, czy seksu. Przyczepię się też do konceptu, jakoby każdego poranka kuzynów budziły najróżniejsze dziewczyny z rozłożonymi nogami. Autorka albo nie rozmawiała z żadnym nastolatkiem przez ostatnie dwadzieścia lat, albo sama miała wyjątkowo ciekawą młodość, bo takie sytuacje najzwyczajniej w świecie nie mają miejsca, chyba, że mówimy o celebrytach.
Oceniając tą książkę, jako erotyk, wypada naprawdę dobrze. Fabuła nie skupia się tylko na charakterystycznych, dla tego gatunku scenach i powiedziałabym wręcz, że jest bardzo dobrze zarysowana. Czytając "Credence" możemy zaobserwować rozwój Tiernan i towarzyszyć jej w odkrywaniu samej siebie. Autorka skupiła się również na wprowadzeniu czytelnika w świat dziczy i samowystarczalności, co przyznam, wyszło jej bardzo dobrze i nadało książce ten charakterystyczny klimat.
Ta jednotomówka Penelope Douglas jest niesamowicie specyficzna, jedni będą ją kochać, a drudzy nienawidzić, dlatego uważam, że ciekawscy jak najbardziej mogą się z nią zapoznać.

Całe życie Tiernan de Haas wywraca się do góry nogami po samobójstwie jej obu rodziców. Od pełnoletności dzielą ją zaledwie tygodnie, więc kiedy trafia do posiadłości swojego przyszywanego wujka, znajdującej się w środku lasu, nie przejmuje się tym. Zaczyna się martwić dopiero, kiedy dowiaduje się, że przez zimę, która nie szczędziła górskich terenów, będzie zmuszona do...

Większego gowna nie słuchałam. Nie wiem co to było i aż chce zapomnieć o tym.

Większego gowna nie słuchałam. Nie wiem co to było i aż chce zapomnieć o tym.

„credence”… no napewno długo jej nie zapomnę i szczerze nie wiem czy to dobrze czy źle, bo z jednej strony bardziej pojebanej książki jeszcze nie czytałam, a okładka i opis chuja mówią o tym co się tam dzieje, ale z drugiej w jakimś tam powalonym sensie można się z niej czegoś nauczyć (i nie nie chodzi o to że warto próbować z przybraną rodziną…) ale uczy pojęcia dom i pokazuje mrok i szczęście tego świata jak i ludzi. Nie powiem że warto brać z tej książki przykład bo bym skłamała ale też ta książka mnie wciągnęła w jakimś powalonym sensie. Generalnie kupiłam tą książkę z wiedzą co w niej jest, bo chciałam wiedzieć jak to jest wszystko opisane i mówię jasno jeśli nie lubisz książek w których jest przemoc fizyczna jak i psychiczna i erotyków NIE CZYTAJ TEJ KSIĄŻKI. Moja osobista ocena tej książki nie jest zła bo fajnie napisana pojebana ale do przeczytanie w jeden wieczór.

„credence”… no napewno długo jej nie zapomnę i szczerze nie wiem czy to dobrze czy źle, bo z jednej strony bardziej pojebanej książki jeszcze nie czytałam, a okładka i opis chuja mówią o tym co się tam dzieje, ale z drugiej w jakimś tam powalonym sensie można się z niej czegoś nauczyć (i nie nie chodzi o to że warto próbować z przybraną rodziną…) ale uczy pojęcia dom i...

"Credence"... oj to zdecydowanie coś innego i na pewno nie będzie to pozycja dla każdego.

Jeśli gorszą Cię sceny seksu, czasem dzikiego i brutalnego - nawet nie myśl żeby sięgać po tą książkę. Opiera się ona głównie na tym.

Czytając ją miałam mieszane uczucia. Sama postać Tiernan bardzo mnie irytowała. Autorkę bardzo poniosła fantazja wrzucając bohaterkę do łóżka z każdym domownikiem (na domiar złego, wszyscy Ci faceci byli spokrewnieni). Myślę, że było to niepotrzebne i książka więcej zyskałaby na tym, gdyby historia skupiła się na 'rozszyfrowywaniu' Kaleba. Scen seksu przy tym nie trzeba by było usuwać (autorce bardzo dobrze one wychodzą),a rozwiązłość Tiernan by tak nie gorszyła. Co innego fantazje, co innego czyny. Nie rozumiem jak jeden z tych facetów mógł się z nią na końcu związać widząc jak dziewczyna bzyka się z jego bratem i ojcem. Wiem, że tam wszyscy mieli skrzywioną psychikę, no ale w prawdziwym życiu miłości by chyba z tego nie było. Dobrze, że to fikcja.

Swoją drogą Kaleb... chyba miał być tajemniczy i seksowny, a nie do końca to wyszło. Jego zachowania były dziwne i... niewytłumaczalne. A później zrobił się potulny jak baranek, ze względu na dziewczynę, którą 'wybzykał' każdy w jego domu. Idealny obiekt westchnień. Relacja jego i Tiernan była naprawdę dziwna. Nie widziałam w niej niczego, co mogłoby rozwinąć między nimi jakiekolwiek uczucie.

Chyba najbardziej polubiłam Noaha. Był taki jakoś najbardziej ułożony.

Powieść obrazuje też problemy psychiczne dorosłych osób, które wychowane były przez osoby, które nie powinny tego robić. Niestety, często zachowania rodziców mają wpływ na dalsze życie ich dzieci.

"Credence"... oj to zdecydowanie coś innego i na pewno nie będzie to pozycja dla każdego.

Jeśli gorszą Cię sceny seksu, czasem dzikiego i brutalnego - nawet nie myśl żeby sięgać po tą książkę. Opiera się ona głównie na tym.

Czytając ją miałam mieszane uczucia. Sama postać Tiernan bardzo mnie irytowała. Autorkę bardzo poniosła fantazja wrzucając bohaterkę do łóżka z...

Pojebana książka

Pojebana książka

Nie wiem czy kiedykolwiek w życiu miałam w ręce coś, co jest napisane AŻ TAK ŹLE. Fabuła się w żaden sposób nie klei, bohaterowie przeżywają absolutnie puste rozterki wewnętrzne, główna bohaterka jest skrajnie infantylna, a sposób prowadzenia narracji po prostu skręca z żenady. „Sceny pikantne” są tak odstręczająco opisane, że aż kusi by stwierdzić, iż nasza Blanka to noblistka w kategorii erotyków. Drzewa znowu zmarnowano.

Nie wiem czy kiedykolwiek w życiu miałam w ręce coś, co jest napisane AŻ TAK ŹLE. Fabuła się w żaden sposób nie klei, bohaterowie przeżywają absolutnie puste rozterki wewnętrzne, główna bohaterka jest skrajnie infantylna, a sposób prowadzenia narracji po prostu skręca z żenady. „Sceny pikantne” są tak odstręczająco opisane, że aż kusi by stwierdzić, iż nasza Blanka to...