Echo Man

Książka „Echo Man” to prawdziwy rollercoaster emocji! Mroczny thriller, w którym seryjny morderca naśladuje najbardziej osławionych przestępców, zdecydowanie nie jest dla każdego – ale dla miłośników gatunku, to fascynująca lektura. Język książki jest prosty i przystępny, a narracja trzecioosobowa, w czasie teraźniejszym, pozwala na głębsze przeżycie historii.

Bohaterowie, Jess i Gryffin, zostali przedstawieni w sposób, który pozwala odczuć ich złość, bezradność i emocjonalne zmagania – naprawdę ich polubiłam! 🖤

Choć brak podpisów pod rozdziałami początkowo mnie zmylił, a nagły wysyp morderstw wydał się nieco przesadzony, to historia trzymała w napięciu... aż do finału. Niestety, zakończenie wydało mi się niezadowalające i nieco zepsuło ogólne wrażenie.

Czy mimo wszystko warto? Dla miłośników mrocznych thrillerów, zdecydowanie tak. Ale niech każdy przygotuje się na mocne wrażenia!

Książka „Echo Man” to prawdziwy rollercoaster emocji! Mroczny thriller, w którym seryjny morderca naśladuje najbardziej osławionych przestępców, zdecydowanie nie jest dla każdego – ale dla miłośników gatunku, to fascynująca lektura. Język książki jest prosty i przystępny, a narracja trzecioosobowa, w czasie teraźniejszym, pozwala na głębsze przeżycie historii.

Bohaterowie,...

To było dobre. Historia naprawdę świetna. Od pierwszej strony czytałam z zapartym tchem. Zakończenie mnie trochę zaskoczyło. Nie fakt, kto jest mordercą, ale powiązań i tego, że autorkq zostawiła zakończenie otwarte i tak naprawdę nie wiemy co dalej. Nie znamy losów mordercy, oraz głównych bohaterów, a bardzo mnie to ciekawiło. Mimo wszystko książka to mocne 10.

To było dobre. Historia naprawdę świetna. Od pierwszej strony czytałam z zapartym tchem. Zakończenie mnie trochę zaskoczyło. Nie fakt, kto jest mordercą, ale powiązań i tego, że autorkq zostawiła zakończenie otwarte i tak naprawdę nie wiemy co dalej. Nie znamy losów mordercy, oraz głównych bohaterów, a bardzo mnie to ciekawiło. Mimo wszystko książka to mocne 10.

Fabuła oparta jest na seryjnym zabójcy, który w swoich zbrodniach wzoruje się na najsłynniejszych mordercach. Nie zna litości, nie ma zahamowań, a popełniane przez niego czyny są naprawdę makabryczne i okrutne. Jednocześnie trudno znaleźć jego trop, przewidzieć kolejny krok, gdyż w historii kryminalistyki seryjnych morderców nie brakowało... Na kim kolejnym razem będzie się wzorował? Kto stanie się jego ofiarą? Jak go powstrzymać?

"Echo man" to powieść dla ludzi o stalowych nerwach. Atmosfera ciągłej gonitwy z czasem, by uratować niewinnych ludzi, nie pozwala odłożyć książki ani na chwilę. Choć to irracjonalne, miałam ochotę nie jeść, nie pić, nie spać, byleby nie robić przerw w poszukiwaniu psychopatycznego mordercy wraz ze śledczymi.
Jeśli już o śledczych mowa - ogromnie podobały mi się postacie, stworzone przez autorkę - wyraziste, dalekie od doskonałości, pokaleczone przez życie, niezwykle interesujące. Zapewne gdyby nie one, sama fabuła, oparta na naśladowaniu niechlubnych seryjniaków, choć naprawdę pomysłowa, nie wciągnęłaby czytelnika w sposób tak emocjonujący. Wraz z bohaterami przeżywałam każdy odkryty kawałek układanki, odczuwałam bezsilność, gdy nic nie szło po ich myśli.
Czuję się w obowiązku zaznaczyć, że nie jest to książka dla osób, których obrzydzają naturalistyczne opisy okaleczonych ciał, krwawe miejsca zbrodni i brutalność, wylewająca się niemal z każdej strony powieści. One mogą wywołać niesmak i przerażenie. Ale... nie u mnie 😀. Dla mnie była to jedna z lepszych książek, jakie czytałam w minionym miesiącu.

Fabuła oparta jest na seryjnym zabójcy, który w swoich zbrodniach wzoruje się na najsłynniejszych mordercach. Nie zna litości, nie ma zahamowań, a popełniane przez niego czyny są naprawdę makabryczne i okrutne. Jednocześnie trudno znaleźć jego trop, przewidzieć kolejny krok, gdyż w historii kryminalistyki seryjnych morderców nie brakowało... Na kim kolejnym razem będzie się...

Krwawy, mocny, obrzydliwy, wciągający - taki właśnie jest ten kryminał. Miałam swoje typy co do Echomana, które się sprawdziły po części, bo jednak autorce udało się mnie zaskoczyć.

Krwawy, mocny, obrzydliwy, wciągający - taki właśnie jest ten kryminał. Miałam swoje typy co do Echomana, które się sprawdziły po części, bo jednak autorce udało się mnie zaskoczyć.

Będzie krótko i bez ściemy. Ależ to było dobre, mroczne, brutalne, krwawe i pokręcone. Włosy stawały mi dęba kiedy czytałam o tym do czego zdolny jest człowiek gotowy zaspokoić swoje rządze.
Jak bardzo pokręcona musi być psychika człowieka zdolnego do tak makabrycznych zachowań? Reasumując świetna książka i chcę jeszcze.

Będzie krótko i bez ściemy. Ależ to było dobre, mroczne, brutalne, krwawe i pokręcone. Włosy stawały mi dęba kiedy czytałam o tym do czego zdolny jest człowiek gotowy zaspokoić swoje rządze.
Jak bardzo pokręcona musi być psychika człowieka zdolnego do tak makabrycznych zachowań? Reasumując świetna książka i chcę jeszcze.

📖🐲
DNF 238 str.

Tę niestety nieskończoną książkę najlepiej opisuje słowo chaos i prawdopodobnie to agent literacki autorki uczynił jej niedźwiedzią przysługę, każąc jej napisać coś mroczniejszego.

Krwawe opisy bestialskich zbrodni są moim zdaniem przesadzone i naprawdę robi się od tego niedobrze i w zasadzie wnoszą tylko to, bo na przykład dochodzenie przez ekipę śledczą do wniosku, że scena w bogatym domu przypomina zbrodnię gangu Mansona, trwa żałośnie długo, a i tak to cywil zwraca im na to uwagę 🙄. Niestety poszczególne wątki są poszatkowane i porozrzucane po książce w dziwnych miejscach i nie łączą się ze sobą na kartach powieści, a zapewne tylko w głowie autorki. Brakuje np. powiązania tego, co spotkało Griffina z całą resztą, bo ni z gruszki ni z pietruszki powiązanie odkrywa jakiś tam randomowy posterunkowy niemal w połowie książki. To czemu Griffin w ogóle zaczął to wszystko odkrywać, hę? No bo albo szuka powiązań, albo co, tak z tyłka wie, że pożar domu Jess to nie był wypadek? Na początku jest informacja, że dwie dziewczyny w aucie + inscenizację zbrodni Mansona dzieli chyba kilkanaście godzin albo maks. doba, a na str. 223 Cara na wieść o nowej zbrodni bez sensu myśli, że zabójca przyspiesza i zabija coraz częściej. No hello! To się kupy nie trzyma. Redakcja się nie popisała, a to co otrzymaliśmy, to w zasadzie zarys powieści albo raczej naprędce pozmieniany thriller, gdzie część wątków, powiedzmy, miłosnych jest zupełnie nie na miejscu. A na tekst, że profil sprawcy ma przygotować tenże randomowy posterunkowy, bo coś tam czytał, a na prawdziwego profilera nie ma kasy, jest tanim chwytem literackim, żeby jakoś to wszystko uprawdopodobnić.

W związku z tym były nieliczne momenty, które trochę bardziej mnie zaciekawiły, ale też mnóstwo wątków nużących albo wręcz drażniących, niezbyt zachęcających do dalszego czytania. Mam tu na myśli natrętne shipowanie Jess i Griffina oraz Cary i Noah. A dobry thriller nie jest mierzony w liczbie mililitrów krwi na stronę lub scenach seksu, ale w napięciu, ciekawej zagadce i chęci poznania prawdy. Tutaj zabrakło spójności i poczucia, że ktoś ma chociaż gram kontroli nad sytuacją. A nie: "Oto ja. Mega złol, nikt nie jest taki inteligentny jak ja. Biegajcie w kółko nędzne szczury". Nie, na serio to nie jest za grosz prawdopodobne tak samo jak tempo dokonywania tych zbrodni i pokonywania dokładnie każdego przeciwnika. Łącznie z piątką trupów a la Manson załatwionych przez jedną osobę. po prostu dla mnie kryminał, gdzie zabójca, ale także czytelnik są "mądrzejsi" niż śledczy jest irytujący, bo nie lubię czytać o bandzie niedomyślnych idiotów i jakimś "nadczłowieku", bo to trąci chorą fascynacją takim psycholem.

Poza tym czas teraźniejszy jest koszmarnie męczący, a czasami w tłumaczeniu polskim w dialogach w ogóle nie wiadomo, kto akurat mówi, no bo mamy na końcu "- pyta." a nie "he asks".

Nie skończyłam. Za to przejrzałam epilog i załamałam ręce. Na tom drugi straciłam ochotę.

📖🐲
DNF 238 str.

Tę niestety nieskończoną książkę najlepiej opisuje słowo chaos i prawdopodobnie to agent literacki autorki uczynił jej niedźwiedzią przysługę, każąc jej napisać coś mroczniejszego.

Krwawe opisy bestialskich zbrodni są moim zdaniem przesadzone i naprawdę robi się od tego niedobrze i w zasadzie wnoszą tylko to, bo na przykład dochodzenie przez ekipę śledczą...

Pierwszy raz spotkałam się z pomysłem, aby antybohater odtwarzał zbrodnie seryjnych morderców. Jeśli nie są Wam obce takie nazwiska jak Bundy, Dahmer, Gein czy Manson, to z łatwością odnajdziecie w tej książce wiele nawiązań do tych oraz innych kryminalnych “celebrytów”. ⭐️ Mi samej bardzo spodobał się ten koncept i byłam ciekawa, jak daleko posunął się tytułowy Echo Man w odtwarzaniu poszczególnych morderstw. Na docenienie zasługuje również sposób, w jaki autor buduje relacje między bohaterami. ✍️ Dzięki temu ujęcie sprawcy jest o wiele bardziej dramatyczne i niesie ze sobą dodatkowe konsekwencje, a cała historia zostaje z nami na dłużej.

Pierwszy raz spotkałam się z pomysłem, aby antybohater odtwarzał zbrodnie seryjnych morderców. Jeśli nie są Wam obce takie nazwiska jak Bundy, Dahmer, Gein czy Manson, to z łatwością odnajdziecie w tej książce wiele nawiązań do tych oraz innych kryminalnych “celebrytów”. ⭐️ Mi samej bardzo spodobał się ten koncept i byłam ciekawa, jak daleko posunął się tytułowy Echo Man w...

Omg co to wydarzyło się w końcówce. Mimo, że moje małe podejrzenia co do mordercy sprawdziły się, to tak jestem w szoku z zakończenia. Ono jest wręcz nieprawdopodobne.

Trzeba przyznać, że jak debiutancką powieść autorki, to bardzo dobry thriller, który zaskoczy pozytywnie niejednego czytelnika.

Omg co to wydarzyło się w końcówce. Mimo, że moje małe podejrzenia co do mordercy sprawdziły się, to tak jestem w szoku z zakończenia. Ono jest wręcz nieprawdopodobne.

Trzeba przyznać, że jak debiutancką powieść autorki, to bardzo dobry thriller, który zaskoczy pozytywnie niejednego czytelnika.

Genialna książka, która trzyma w napięciu od pierwszej do ostatniej strony. Przeczytałam ja w 2 dni, bo nie mogłam się doczekać zakończenia. Wydawało się prawie wszystko jasne, a tu takie zaskoczenie na ostatniej stronie.
Nie mogę się doczekać kolejnej części.

Genialna książka, która trzyma w napięciu od pierwszej do ostatniej strony. Przeczytałam ja w 2 dni, bo nie mogłam się doczekać zakończenia. Wydawało się prawie wszystko jasne, a tu takie zaskoczenie na ostatniej stronie.
Nie mogę się doczekać kolejnej części.

Książka, która antagonistą mocno próbuje nawiązywać do różnych seryjnych morderców (vide Zodiak),zatracając tym samym własny charakter. Gdzie próbuje być brutalna, wychodzi dość groteskowo. Nie była to dobra lektura.

Książka, która antagonistą mocno próbuje nawiązywać do różnych seryjnych morderców (vide Zodiak),zatracając tym samym własny charakter. Gdzie próbuje być brutalna, wychodzi dość groteskowo. Nie była to dobra lektura.