Nadzieja od zwierząt

Czy to deja vu, czy historia kołem się toczy? Tylko stół rodzinny ten sam, a przy nim już inne osoby. Ale to dalej ta sama historia kobiet obdarzonych aurą innego widzenia, mocniejszego czucia, głębszego przeżywania.
W powieści autorka przypomina pewne wątki części pierwszej, bez których trudno byłoby skojarzyć i tak trudne do objęcia umysłem zdarzenia, historie, bajania, wierzenia, sny. Czasami miesza czas, czasami osoby albo zdarzenia, a wszystko to aby wprowadzić nastrój zadumy i zaczarowania czytelnika, a zaraz potem pełną kolorów i rozgardiaszu karuzelę natury.
Realistom dziękujemy:) Wiwat marzyciele!

Czy to deja vu, czy historia kołem się toczy? Tylko stół rodzinny ten sam, a przy nim już inne osoby. Ale to dalej ta sama historia kobiet obdarzonych aurą innego widzenia, mocniejszego czucia, głębszego przeżywania.
W powieści autorka przypomina pewne wątki części pierwszej, bez których trudno byłoby skojarzyć i tak trudne do objęcia umysłem zdarzenia, historie, bajania,...

Ciepła opowieść o słowiańskich wierzeniach, przesądach wpleciona w życie wiejskiej rodziny. Jeśli szukasz ukojenia i spokoju to ta książka ci to z pewnością da.

Ciepła opowieść o słowiańskich wierzeniach, przesądach wpleciona w życie wiejskiej rodziny. Jeśli szukasz ukojenia i spokoju to ta książka ci to z pewnością da.

Magiczna książka. Chyba lepsza od pierwszej części.

Magiczna książka. Chyba lepsza od pierwszej części.

Dziś ciąg dalszy tajemniczej historii pełnej głosów przeszłości, historii o mieszkańcach wsi Sokołów. Mijają lata, córki Florentyny dorastają pielęgnując swoje niezwykłe umiejętności. Nadzieja, bo to głównie o niej jest drugą część trylogii, swoją przyszłość związała z opieką nad zwierzętami.

Przyznam, że drugi tom wchłoną mnie od pierwszych stron. Już wiedziałam czego się spodziewać po piórze autorki, ale baśniowy niemal klimat poruszył najgłębsze zakamarki mojej wrażliwości. @aga.kuchmister w sposób niezwykle hipnotyzujący buduje klimat niezwykłości, powracającego mroku, blasku księżyca i niebieskiego ogrodu. Ukazuje miłość do otaczającego nas świata, zwierząt podkładających ufność w opiekującym się nimi człowiekowi, roślinach odwdzięczają tych się swoim pięknem i kojącym zapachem. To książka o szacunku, o przemijaniu, zmieniających się osobach przy rodzinnym stole, o żalu niespełnionej miłości, o zemście, o miłości rodziny i akceptacji odmienności.

W domu rodziny Dziubów życie toczy się swoim trybem. Nadzieja studiuje w Poznaniu, bliźniaczki Róża i Jaśmina dorastają. Nieopodal Lisiego Lasu Cyganie rozbijają obóz, z którego unosi się magiczna melodia cygańskich skrzypiec. W Czarnym Lesie budzi się dawno Zakopane zło, które chce dokonać zemsty na mieszkańcach, wydaje się, że najbardziej podatnym na jego działanie jest osobą, która powinna być ostoją i opoką wiernych dusz.

Bohaterka, na której skupia się uwaga czytelnika, wędruje między rodzinnym Sokołowem, uczelnią w Poznaniu, a Puszczą Białowieską, w której próbuje odnaleźć szczęście i miłość. Tu znów przeplatają się słowiańskie wierzenia, realizm magiczny z cudami i pozornie niewyjaśnialnymi zdarzeniami splecionymi drżeniem ćmich skrzydeł.

Autorka niczym najbardziej wprawny bajarz pokazuje nam, że nie wszystko musi być wyjaśnione, nie każda śmierć opłakana, nie każda miłość spełniona, ale wszystko ma swoje miejsce i czas jak w żyjącym własnym życiem domku dla lalek .

Polecam wszystkim tym, którzy chcą zanurzyć się w opowieści z pogranicza jawy i snu.

Dziś ciąg dalszy tajemniczej historii pełnej głosów przeszłości, historii o mieszkańcach wsi Sokołów. Mijają lata, córki Florentyny dorastają pielęgnując swoje niezwykłe umiejętności. Nadzieja, bo to głównie o niej jest drugą część trylogii, swoją przyszłość związała z opieką nad zwierzętami.

Przyznam, że drugi tom wchłoną mnie od pierwszych stron. Już wiedziałam czego się...

Czytając opis na okładce nie zwróciłam wystarczającej uwagi na słowa "historia naznaczona śmiercią i szaleństwem". W teorii podchodzi ona pod fantastykę, widać w niej jakieś ślady magii, ale mgliste i często obalane przez przedstawione fakty. Ciężko powiedzieć, że to historia o samej Nadziei, bardziej bajdurzenie o przemijaniu świata i postaci, których nie zdążyłam nawet poznać. Zmęczyła mnie ta historia, nie polecam.

Czytając opis na okładce nie zwróciłam wystarczającej uwagi na słowa "historia naznaczona śmiercią i szaleństwem". W teorii podchodzi ona pod fantastykę, widać w niej jakieś ślady magii, ale mgliste i często obalane przez przedstawione fakty. Ciężko powiedzieć, że to historia o samej Nadziei, bardziej bajdurzenie o przemijaniu świata i postaci, których nie zdążyłam nawet...

Przy drugim tomie skopiuję moją opinię do pierwszego: Kocham takie książki. Przypominają mi klimaty "Chłopów", książki Myśliwskiego, Jakuba Małeckiego, "Prawiek i inne czasy" Tokarczuk, "Sto lat samotności" Marqueza i niedawno przeczytaną "Sagę o ludziach ziemi" oraz na przykład serial "Boża podszewka". Widzę, że jeszcze w tym miesiącu wychodzi trzeci tom! Jest na co czekać!

Przy drugim tomie skopiuję moją opinię do pierwszego: Kocham takie książki. Przypominają mi klimaty "Chłopów", książki Myśliwskiego, Jakuba Małeckiego, "Prawiek i inne czasy" Tokarczuk, "Sto lat samotności" Marqueza i niedawno przeczytaną "Sagę o ludziach ziemi" oraz na przykład serial "Boża podszewka". Widzę, że jeszcze w tym miesiącu wychodzi trzeci tom! Jest na co...

Dalszy ciąg opowieści z Sokołowa. Podobnie jak w pierwszej części było tu równie dużo smutnych wydarzeń chwytających za serce, które zostały jeszcze szybciej opowiedziane. Mam wrażenie, że momentami dziwnie brakowało "akcji", bohaterowie kręcili się w kółko, a magia z czasem znikała i zostawało zwykłe, szare życie i dużo smutku. Niezmiennie styl autorki nie zawiódł, historia mimo wszystko wciąga, wywołuje emocje. Kiedyś z pewnością wrócę do nich ponownie.

Dalszy ciąg opowieści z Sokołowa. Podobnie jak w pierwszej części było tu równie dużo smutnych wydarzeń chwytających za serce, które zostały jeszcze szybciej opowiedziane. Mam wrażenie, że momentami dziwnie brakowało "akcji", bohaterowie kręcili się w kółko, a magia z czasem znikała i zostawało zwykłe, szare życie i dużo smutku. Niezmiennie styl autorki nie zawiódł,...

Momentami książka mnie troszkę nudziła, zdarzyło się, że gubiłam wątek i jakoś nie pochłonęła mnie ta historia przez co dosyć długo ja czytałam, ale książkę uważam nadal za bardzo przyjemną do czytania, wzruszająca i poruszającą ważne kwestię między innymi zwierząt czy przemijania czasu.

Momentami książka mnie troszkę nudziła, zdarzyło się, że gubiłam wątek i jakoś nie pochłonęła mnie ta historia przez co dosyć długo ja czytałam, ale książkę uważam nadal za bardzo przyjemną do czytania, wzruszająca i poruszającą ważne kwestię między innymi zwierząt czy przemijania czasu.

Piękna, wzruszająca historia, przez którą płynie się jak we śnie....

Piękna, wzruszająca historia, przez którą płynie się jak we śnie....

Magiczna, piękna, wzruszająca. Przepiękny język, czytasz i płyniesz z nurtem historii....

Magiczna, piękna, wzruszająca. Przepiękny język, czytasz i płyniesz z nurtem historii....