Autentyczna historia z życia autora, niesamowita opowieść o wojnie, tułaczce, stracie bliskich, cierpieniach i radościach ale także o miłości rodzinnej. To nie powieść, a literatura faktu, swojego rodzaju spowiedź autora, więc nie liczmy na rozwinięty język literacki. Tu liczą się przeżycia i traumy. To nasza polska historia. Książka zrobiła na mnie ogromne wrażenie, tu historia jaką znamy przeplata się z prawdziwym życiem i śmiercią. Bardzo polecam!

Autentyczna historia z życia autora, niesamowita opowieść o wojnie, tułaczce, stracie bliskich, cierpieniach i radościach ale także o miłości rodzinnej. To nie powieść, a literatura faktu, swojego rodzaju spowiedź autora, więc nie liczmy na rozwinięty język literacki. Tu liczą się przeżycia i traumy. To nasza polska historia. Książka zrobiła na mnie ogromne wrażenie, tu...

Bardzo dobrze spisane wspomnienia. Ciekawa lektura faktu. Polecam.

Bardzo dobrze spisane wspomnienia. Ciekawa lektura faktu. Polecam.

“Kiedy Bóg odwrócił wzrok” Wiesława Adamczyka to bardzo intymna, poruszająca i bezkompromisowa opowieść o wojennym dzieciństwie, deportacji na Syberię i życiu w skrajnie trudnych warunkach. Czy to głos tysięcy Polaków, którzy przeszli podobną drogę? Tego nie wiem. Na pewno jednak jest to warta poznania opowieść chłopca, który musiał dzieciństwo spędzać w ekstremalnych warunkach i nieustannie być przerzucanym z miejsca na miejsce.
Adamczyk, jako mały chłopiec, został wraz z rodziną wygnany na Syberię, gdzie jego ojciec stał się jedną z ofiar zbrodni katyńskiej. Książka opisuje dziesięcioletnią tułaczkę, głód, ucieczkę z ZSRR, śmierć matki i życie w obozach dla uchodźców w Azji Mniejszej.
Ta książka jest bardzo osobista i czytelnik razem z małym Wiesiem jest więźniem, robotnikiem, uciekinierem, doświadczającym głodu, zimna i chorób małym i jednocześnie starym człowiekiem; który szybko musiał przystosować się do nowych warunków życia. Autor wychwal tutaj swoją matkę, która walczyła o przeżycie swoich dzieci, ja miałam wtedy przed oczami moją babcię, która na Syberii spędziła 7 lat. Nie mogła nawet skorzystać z amnestii, musiała pracować na rzecz ZSRR i jednocześnie sama utrzymać swoją chorą mamę oraz czwórkę dzieci swojego brata. To co mi opowiadała, to było straszne. Może przez to, opis doświadczeń autora nie wstrząsnął mną, a nawet czasami wydawał mi się lekki, bo nie musiał aż tylu lat być na tej nieprzyjaznej ludziom ziemi. Nie oceniam jednak, bo to co każdy z nad przeżył jest indywidualne i każdy z nas ma na wspomnienie danych wydarzeń inne emocje.
#kiedybógodwróciłwzrok to nie tylko lektura o przeszłości, ale też przypomnienie o sile ludzkiego ducha i przetrwania. Czytając, nie sposób nie zastanowić się nad własnymi korzeniami i historią swojej rodziny.

“Kiedy Bóg odwrócił wzrok” Wiesława Adamczyka to bardzo intymna, poruszająca i bezkompromisowa opowieść o wojennym dzieciństwie, deportacji na Syberię i życiu w skrajnie trudnych warunkach. Czy to głos tysięcy Polaków, którzy przeszli podobną drogę? Tego nie wiem. Na pewno jednak jest to warta poznania opowieść chłopca, który musiał dzieciństwo spędzać w ekstremalnych...

Z racji tego, że bardzo lubię literaturę faktu, zdarza się, że wśród książek, po które sięgam, są również wspomnienia osób, które przeżyły II wojnę światową. Takie historie zawsze dostarczają mnóstwo emocji i są świadectwem okrucieństwa, z jakim przyszło się zmierzyć ludności cywilnej w czasach II wojny światowej.

„Kiedy Bóg odwrócił wzrok” to wstrząsająca relacja Wiesława Adamczyka, który jako siedmioletni chłopiec w 1940 roku wraz z matką i rodzeństwem został deportowany w głąb sowieckiej Syberii. Ojciec autora, oficer Wojska Polskiego, zginął jako jedna z tysiąca ofiar zbrodni katyńskiej.
Wiesław Adamczyk w pasjonujących wspomnieniach oddaje głos ofiarom sowieckiego barbarzyństwa. „Kiedy Bóg odwrócił wzrok” to wstrząsająca i bardzo przejmująca relacja, która jest zapisem utraty dzieciństwa, niewinności i zmagań z niewyobrażalną rozpaczą, przez które musiał przechodzić autor, będąc dzieckiem.

Wspomnienia Adamczyka to bardzo przejmująca opowieść, którą napisało samo życie. Wciągająca od pierwszych stron, poruszająca najczulsze struny serca, ukazująca wstrząsający obraz najtrudniejszych, a zarazem najbardziej przerażających lat w dziejach historii. Książka napisana jest prostym językiem i pomimo trudnej historii, czyta się ją naprawdę szybko. Z pewnością dla wielu okaże się lekturą, do której trzeba podejść kilka razy, bowiem jest to opowieść, nad którą trzeba się chwileczkę zatrzymać, trzeba nad nią pomyśleć.
„Kiedy Bóg odwrócił wzrok” to nie jest zwykła opowieść, to spisane na kartach książki prawdziwe życie autora i jego bliskich. Zdaję sobie sprawę z tego, że historia Pana Wiesława została wydana w 2010 roku i z pewnością wiele osób miało okazję ją poznać, jednak jeżeli wśród Was są osoby, które jeszcze nie znają historii rodziny Adamczyków, to z całego serca zachęcam do lektury. To jedna z tych książek, obok której nie można przejść obojętnie.

Z racji tego, że bardzo lubię literaturę faktu, zdarza się, że wśród książek, po które sięgam, są również wspomnienia osób, które przeżyły II wojnę światową. Takie historie zawsze dostarczają mnóstwo emocji i są świadectwem okrucieństwa, z jakim przyszło się zmierzyć ludności cywilnej w czasach II wojny światowej.

„Kiedy Bóg odwrócił wzrok” to wstrząsająca relacja Wiesława...

o bardzo trudna lektura, którą trudno ocenić ponieważ jak można ocenić czyjeś przeżycia czyn mi się podobały czy też nie. Wspomnienia Wiesława Adamczyka tworzą całą powieść opisuje tam swoją rodzinę, ojca oficera Wojska Polskiego, który został ofiarą Zbrodni Katyńskiej mamę oraz rodzeństwo. Przedstawia bestialski obraz Syberii, która zabrała tysiące istnień, a która tak często jest pomijana w historii. Nieludzkie warunki życia, a w końcu długo oczekiwane wyzwolenie, które wcale nie przynosi nadziei na lepsze jutro. Książka jest warta przeczytania chociaż po to by pamiętać o zesłańcach na Białe Niedźwiedzie i przekazywać ich świadectwo dalej.
Bardzo polecam!
Współpraca z @dom_wydawniczy_rebis
~Mimbla

o bardzo trudna lektura, którą trudno ocenić ponieważ jak można ocenić czyjeś przeżycia czyn mi się podobały czy też nie. Wspomnienia Wiesława Adamczyka tworzą całą powieść opisuje tam swoją rodzinę, ojca oficera Wojska Polskiego, który został ofiarą Zbrodni Katyńskiej mamę oraz rodzeństwo. Przedstawia bestialski obraz Syberii, która zabrała tysiące istnień, a która tak...

Dla mnie ciekawa, wciągająca, momentami wzruszająca. Styl pisania? Całkiem przyjemny, przez co książkę można przeczytać w jeden dzień. Mimo różnych opinii, tak czy inaczej warto po nią sięgnąć, chociażby ze względu na aspekt historyczny.

Dla mnie ciekawa, wciągająca, momentami wzruszająca. Styl pisania? Całkiem przyjemny, przez co książkę można przeczytać w jeden dzień. Mimo różnych opinii, tak czy inaczej warto po nią sięgnąć, chociażby ze względu na aspekt historyczny.

Trudno ocenić tą książkę. Z jednej strony zawarty w niej opis tego, co się wydarzyło jest absolutnie wart pamięci, z drugiej znów strony dość infantylny styl opowiedzenia tej historii trochę męczy. Przyznam się szczerze, że nie doczytałam ostatnich rozdziałów, ponieważ nagle treść przeobraziła się w coś w rodzaju pamiętnika małego chłopca fascynującego się przygodami adekwatnymi dla chłopców w wieku 9 lat.
Mimo wszystko warta uwagi i przeczytania.

Trudno ocenić tą książkę. Z jednej strony zawarty w niej opis tego, co się wydarzyło jest absolutnie wart pamięci, z drugiej znów strony dość infantylny styl opowiedzenia tej historii trochę męczy. Przyznam się szczerze, że nie doczytałam ostatnich rozdziałów, ponieważ nagle treść przeobraziła się w coś w rodzaju pamiętnika małego chłopca fascynującego się przygodami...

Bardzo ciekawa opowieść Wiesława. Polecam każdemu ,kto chce się dowiedzieć jak ten młody człowiek musiał walczyć z codziennym życiem w biedzie i ubóstwie ,żeby w końcu trafił do DOMU .

Bardzo ciekawa opowieść Wiesława. Polecam każdemu ,kto chce się dowiedzieć jak ten młody człowiek musiał walczyć z codziennym życiem w biedzie i ubóstwie ,żeby w końcu trafił do DOMU .

Przerażająca opowieść o losach zesłańców w głąb ZSRR. Ogrom bólu i cierpienia, odwagi i woli życia pozostawia ślad w pamięci na bardzo długo. Rzekłabym, że po przeczytaniu tej książki już nie nie jest takie jak wcześniej.

Przerażająca opowieść o losach zesłańców w głąb ZSRR. Ogrom bólu i cierpienia, odwagi i woli życia pozostawia ślad w pamięci na bardzo długo. Rzekłabym, że po przeczytaniu tej książki już nie nie jest takie jak wcześniej.

Życie na obcej ziemii, historia niby jednej postaci, a jednak to losy tak wielu rodzin. Te wspomnienia to świadectwo miłości, zaufania i odwagi by dążyć do nawet tych odległych celów.

Życie na obcej ziemii, historia niby jednej postaci, a jednak to losy tak wielu rodzin. Te wspomnienia to świadectwo miłości, zaufania i odwagi by dążyć do nawet tych odległych celów.