Dobrze się czyta, chyba bardziej mi się podobała niż pierwsza część. Jeden myk od razu wyczułam, drugiego nie.

Dobrze się czyta, chyba bardziej mi się podobała niż pierwsza część. Jeden myk od razu wyczułam, drugiego nie.

Czytając powieści Przemka Piotrowskiego, czy to thrillery czy kryminały, mam wrażenie że wchodzę na wyższy poziom literacki. Kontynuacja losów Luty jest tego idealnym przykładem. I po mimo że autor nikogo nie oszczędza, nie ma tu tematów tabu, przez powieść się płynie, wręcz chłonie każdą stronę, każde zdanie. A Luta Karabina staje się moją ulubioną postacią literacką. Polecam każdemu szukającemu mocnych wrażeń.

Czytając powieści Przemka Piotrowskiego, czy to thrillery czy kryminały, mam wrażenie że wchodzę na wyższy poziom literacki. Kontynuacja losów Luty jest tego idealnym przykładem. I po mimo że autor nikogo nie oszczędza, nie ma tu tematów tabu, przez powieść się płynie, wręcz chłonie każdą stronę, każde zdanie. A Luta Karabina staje się moją ulubioną postacią literacką....

Bardzo brutalna książka, ale świetnie się czyta, zaskakująca i nieprzewidywalna. Przemoc, bezwzględność, brutalność, zemsta, trup goni trupa, a w tym wszystkim matka dwojga dzieci. To wszystko znajdziemy w powieści.

Bardzo brutalna książka, ale świetnie się czyta, zaskakująca i nieprzewidywalna. Przemoc, bezwzględność, brutalność, zemsta, trup goni trupa, a w tym wszystkim matka dwojga dzieci. To wszystko znajdziemy w powieści.

Luta Karabina przeżyła koszmar kiedy to jej córeczka została porwana przez grupę przestępczą zajmującą się handlem żywym towarem. Karabina była jedną z najlepszych kobiet w siłach specjalnych i wraz z pomocą byłego policjanta Zygmunta Szatana odzyskała córkę z rąk porywaczy. Po tych wydarzeniach Luta starała się prowadzić spokojne życie, niestety okazało się, że ktoś zaczął interesować się sprawą, a na domiar złego zmarł jej dziadek. Karabina wraz z dziećmi udała się do Turcji żeby pożegnać ukochanego krewnego. Dopiero tam dowiedziała się czym jest prawdziwe piekło.

"Nic do stracenia" to drugi tom serii "Luta Karabina" z gatunku kryminał, thriller. Jest to również powieść jednego z moich ulubionych, rodzimych pisarzy, który napisał świetny cykl o Igorze Brudnym. Przemysław Piotrowski jest autorem, który nigdy mnie nie zawiódł, a sięgając po jego twórczość wiem czego mogę się spodziewać. W tym przypadku ponownie zostałam wciągnięta do świata pełnego brutalności, krzywdy, przerażających wydarzeń oraz bezwzględnych postaci. I tak jak w przypadku poprzednich historii teraz również nie mogłam oderwać się od książki, która okazała się niezwykle angażująca i poruszająca. W tej serii podoba mi się fakt, że Przemysław Piotrowski w głównej roli umieścił silną, zdeterminowaną i odważną postać kobiecą, która zrobi wszystko żeby ocalić swoich bliskich. Książka z pewnością nie przypadnie do gustu osobom wrażliwym, ponieważ w środku znajdziemy wiele krwawych i szokujących opisów. Natomiast fani autora oraz miłośnicy gatunku powinni być jak najbardziej zadowoleni z lektury.

Luta Karabina przeżyła koszmar kiedy to jej córeczka została porwana przez grupę przestępczą zajmującą się handlem żywym towarem. Karabina była jedną z najlepszych kobiet w siłach specjalnych i wraz z pomocą byłego policjanta Zygmunta Szatana odzyskała córkę z rąk porywaczy. Po tych wydarzeniach Luta starała się prowadzić spokojne życie, niestety okazało się, że ktoś zaczął...

"Nic do stracenia" Przemysława Piotrowskiego to książka, która na pewno nie zawiedzie miłośników literatury sensacyjnej. Autor stworzył dynamiczną, pełną napięcia historię, która wciąga czytelnika od pierwszych stron i nie pozwala mu się oderwać aż do samego końca. Akcja jest nieprzewidywalna, pełna zwrotów, które zaskakują nawet najbardziej doświadczonych czytelników.

Luta Karabina oraz Zygmunt Szatan to postacie pełne głębi, autor doskonale oddaje ich wewnętrzne konflikty, demony i zmagania, co sprawia, że czytelnik czuje się z nimi emocjonalnie związany. Wątki poboczne, choć na pierwszy rzut oka wydają się niezwiązane z główną fabułą, z czasem splatają się w niesamowicie interesujący sposób, tworząc spójną całość i dodając głębi postaciom.

Język użyty w książce jest prosty, ale skuteczny, co sprawia, że czytanie jest przyjemne i łatwe. Opisy miejsc, sytuacji i postaci są bardzo plastyczne, co pozwala czytelnikowi przenieść się w świat stworzony przez autora i przeżywać wszystkie emocje razem z bohaterami.

To doskonały przykład gatunku sensacyjnego, który potrafi wciągnąć i zaskoczyć czytelnika. Warto sięgnąć po tę powieść, jeśli szukasz emocjonującej lektury, która pozwoli ci oderwać się od rzeczywistości na kilka godzin. Zdecydowanie polecam!

"Nic do stracenia" Przemysława Piotrowskiego to książka, która na pewno nie zawiedzie miłośników literatury sensacyjnej. Autor stworzył dynamiczną, pełną napięcia historię, która wciąga czytelnika od pierwszych stron i nie pozwala mu się oderwać aż do samego końca. Akcja jest nieprzewidywalna, pełna zwrotów, które zaskakują nawet najbardziej doświadczonych...

Przy kontynuacjach, istnieje obawa czy ta druga część z serii będzie też taka dobra jak pierwsza.
Rozmawiałam na targach w Krakowie z Autorem i mówił że jak pierwsza mi się podobała to tutaj też będzie dobrze. I... absolutnie miał rację 😁

Luta Karabina to silna, inteligentna, zdeterminowana, po prostu konkretna bohaterka. Jej przeszłość, tym czym się zajmowała i zajmuje tylko to potwierdza.

Ale każda matka rozpada się na miliardy kawałków kiedy dzieje się coś z jej dziećmi. Nie inaczej jest z Lutą...

Wyjazd do Turcji na pogrzeb dziadka, wywraca kolejny raz jej życie do góry nogami... Jej świat się skończył, ale musi dokonać zemsty... Zemsta to to co ją utrzymuje przy życiu...

Co się wydarzyło, dlaczego i jak i kto... wiadomo trzeba przeczytać 😁
Ciężko mi jest pisać o fabule bo nie chce zbyt dużo zdradzać, tymbardziej jeśli ktoś nie czytał pierwszej części.

Przy kontynuacjach, istnieje obawa czy ta druga część z serii będzie też taka dobra jak pierwsza.
Rozmawiałam na targach w Krakowie z Autorem i mówił że jak pierwsza mi się podobała to tutaj też będzie dobrze. I... absolutnie miał rację 😁

Luta Karabina to silna, inteligentna, zdeterminowana, po prostu konkretna bohaterka. Jej przeszłość, tym czym się zajmowała i zajmuje...

Luta to taka Monkika z rebeliantow , Silna babka ktora na wlasnej skorze poczula ze zycie to nie bakjka i nauczyla sie byc .....i walczyc o to co dla niej wazne

Luta to taka Monkika z rebeliantow , Silna babka ktora na wlasnej skorze poczula ze zycie to nie bakjka i nauczyla sie byc .....i walczyc o to co dla niej wazne

Kontynuacja Luty Karabiny, ciekawa, ale też przewidywalna - tak podejrzewałam. Ciekawi mnie teraz ciąg dalszy ,kto, co i jak teraz rozprawi się z nowym wyzwaniem Luta .

Kontynuacja Luty Karabiny, ciekawa, ale też przewidywalna - tak podejrzewałam. Ciekawi mnie teraz ciąg dalszy ,kto, co i jak teraz rozprawi się z nowym wyzwaniem Luta .

Wciąż nie można oderwać się od czytanej historii, szkoda tylko, że wątej jest mało realistyczny. \czekam na III część :)

Wciąż nie można oderwać się od czytanej historii, szkoda tylko, że wątej jest mało realistyczny. \czekam na III część :)

Jak dobrze było spotkać się ponownie z Lutą Karabiną! Polubiłam ją już w pierwszej części #prawomatki Mam jednak wątpliwości czy lubi ją sam autor biorąc pod uwagę co takiego Lutce naszykował 🤭 Karabina jest jednak odważną, silną, zdolną żołnierką i zniesie wiele. Jest jednak też matką i jeśli ktoś krzywdzi jej dzieci to pozostaje już tylko...zemsta.

#nicdostracenia to kontynuacja serii i słowo kontynuacja bardzo tu pasuje. Bez znajomości poprzedniego tomu nie ma co zabierać się za ten. Autor płynnie przechodzi bowiem do dalszego ciągu historii, a my śledzimy konsekwencje czynów Luty jak i nowy rozwój wypadków.

Luta kolejny raz zostanie wystawiona na ciężką próbę. Kierowana zemstą choćby po trupach będzie próbować osiągnąć swój cel. Trafimy wraz z nią do Berlina, gdzie rezyduje klan Ozalanów, a także do Norwegii, do jej dawnego miejsca pracy, na platformę wiertniczą. Będzie mocno, krwawo, wybuchowo i niebezpiecznie. Luta jest bowiem jak Johny Wick 🤭 Ma jednak więcej do stracenia...a może nic? 😉

Tę część uważam za jeszcze lepszą od pierwszej. Jest tu więcej napięcia, a przede wszystkim więcej akcji. Autor już od samego początku gra na emocjach czytelnika. Pod ogromnym wrażeniem jestem również jak autor rozbudował tę historię wraz z wątkami pobocznymi. Tu nie ma nic na siłę, wszystko do siebie pasuje. Rozwiązanie nie wyskakuje niczym królik z kapelusza niemniej jest zaskakująco... logiczne 😅

Nie ma tu niepotrzebnego ubarwiania, ozdobników i niepotrzebnych opisów. Jest konkretnie i dynamicznie. Jest akcja i...Luty reakcja 🤪
Sprawia to, że książka jest bardzo spójna w odbiorze.
Nie mogę też nie wspomnieć o kilku słowach, które autor kieruje do czytelnika. Jest tam kilka ciekawostek, m.in. taka, że autor pracował na platformie wiertniczej. Czytając perypetie Luty możemy zwrócić uwagę jak szczegółowo opisana jest taka platforma. Dla mnie jako laika, bardzo interesujące 👌

Jak dobrze było spotkać się ponownie z Lutą Karabiną! Polubiłam ją już w pierwszej części #prawomatki Mam jednak wątpliwości czy lubi ją sam autor biorąc pod uwagę co takiego Lutce naszykował 🤭 Karabina jest jednak odważną, silną, zdolną żołnierką i zniesie wiele. Jest jednak też matką i jeśli ktoś krzywdzi jej dzieci to pozostaje już tylko...zemsta.

#nicdostracenia to...