Zimowanie. Moc odpoczynku i wyciszenia, kiedy wszystko idzie nie tak

Rozczarowanie. Okładka śliczna, opis zachęcający, wnętrze słabe - nijak się ma do okładki i opisu... Jakbym czytała czyjś pamiętnik, niezredagowany, lub nawet strumień myśli. Opowieści w sumie o niczym, bez konkretnej konkluzji. Zachowanie autorki miejscami odrzucające - trudna wycieczka w zaawansowanej ciąży. Nagle wyskakujące opowieści ze świata zwierząt-nie po to sięgałam po tą książkę, aby czytać o życiu pszczół... Mam wrażenie, jakby autorka 'jadąca' na swojej pewnej sławie napisała cokolwiek, bo i tak się sprzeda. Gdyby to była taka zwykła Kaśka z okolicy to żaden wydawca nie przyjąłby tych opowieści do druku. Miałam duże oczekiwania, bo liczyłam, że może utożsamię się z autorką, a jej przeżycia, czy porady mi pomogą w trudnym czasie. Niestety zawiodłam się, a wręcz zniesmaczyłam. W sumie fajnie, że autorką ma takie życie, że może sobie tak zwolnić, nie chodzić do pracy, a nad morze i piec babeczki. Ale domyślam się, że to nie jest to, czego szukałyby osoby nastawione na otrzymanie wsparcia. Jeśli borykacie się ze stratą, potrzebujecie wyciszenia lub słów otuchy czy wsparcia, to polecam polską książkę 'Co nas karmi'. 'Zimowaniu' daję 4 gwiazdki za ogólny koncept zimy w naszym życiu. Ale sam koncept to za mało, żeby książka była dobra.

Rozczarowanie. Okładka śliczna, opis zachęcający, wnętrze słabe - nijak się ma do okładki i opisu... Jakbym czytała czyjś pamiętnik, niezredagowany, lub nawet strumień myśli. Opowieści w sumie o niczym, bez konkretnej konkluzji. Zachowanie autorki miejscami odrzucające - trudna wycieczka w zaawansowanej ciąży. Nagle wyskakujące opowieści ze świata zwierząt-nie po to...

Książka pokrzepiająca, trochę w duchu "hygge". Myślę, że można z niej sporo wyciągnąć znajdując się w biegu życia, w którym nie można złapać tchu. Książka pozwalająca zrozumieć, że zwolnienie jest ok. Jednak mimo dobrego pierwszego wrażenia, czegoś mi w niej zabrakło. Mam wrażenie, że początek dobrze się zapowiadał, jednak im dalej w las, tym trudniej było mi ją skończyć - zbyt wiele opowiadań nic nie wnoszących do idei "zimowania", miałam wrażenie, że książka została dokończona na siłę.

Książka pokrzepiająca, trochę w duchu "hygge". Myślę, że można z niej sporo wyciągnąć znajdując się w biegu życia, w którym nie można złapać tchu. Książka pozwalająca zrozumieć, że zwolnienie jest ok. Jednak mimo dobrego pierwszego wrażenia, czegoś mi w niej zabrakło. Mam wrażenie, że początek dobrze się zapowiadał, jednak im dalej w las, tym trudniej było mi ją skończyć -...

Choroba (cudzą i własna) jako okazja do rozwoju. Jak i trudności wywołane przez ciążę i niedostosowanie dziecka do sztywnych ram społeczności szkolnej. Słabość jako droga, która nigdy się nie kończy. Siła jako jej odwrotna strona. Autorka nieidealna jak i jej książka. I właśnie przez to tak mi bliska.

Choroba (cudzą i własna) jako okazja do rozwoju. Jak i trudności wywołane przez ciążę i niedostosowanie dziecka do sztywnych ram społeczności szkolnej. Słabość jako droga, która nigdy się nie kończy. Siła jako jej odwrotna strona. Autorka nieidealna jak i jej książka. I właśnie przez to tak mi bliska.

Daję 4 za 4 lepsze fragmenty. Koncepcję zimy, jako okresu, który wypieramy, a który jest potrzebny, uważam za celną, niestety ten potencjał książki został zmarnowany. Podczas czytania czułam się trochę, jakbym grzebała w śmietniku w poszukiwaniu skarbów. Rozumiem, że książka pomogła autorce i że być może niektórzy uważają ją za ważną i konieczną lekturę. Ja nie.

Daję 4 za 4 lepsze fragmenty. Koncepcję zimy, jako okresu, który wypieramy, a który jest potrzebny, uważam za celną, niestety ten potencjał książki został zmarnowany. Podczas czytania czułam się trochę, jakbym grzebała w śmietniku w poszukiwaniu skarbów. Rozumiem, że książka pomogła autorce i że być może niektórzy uważają ją za ważną i konieczną lekturę. Ja nie.

Rozumiem, jak wazna byla ta ksiazka dla autorki. Zmagala sie ona z depresja i probowala sobie z nia poradzic na znane i dostepne sobie sposoby. Jest przyzwoleniem dla samej siebie, zeby dac sobie czas na ten gorszy okres w zyciu. To ladnie napisana opowiesc, jednak podczas tej lektury nie moglam sie pozbyc wrazenia, ze autorka nieustannie stawia sie w roli ofiary. To budzi moj wewnetrzny sprzeciw. To, co bylo dla mnie pokrzepiajace, to fakt, ze sa na swiecie osoby, ktore moga sobie na to pozwolic. U wiekszosci ludzi niestety takiej mozliwosci nie ma.

Rozumiem, jak wazna byla ta ksiazka dla autorki. Zmagala sie ona z depresja i probowala sobie z nia poradzic na znane i dostepne sobie sposoby. Jest przyzwoleniem dla samej siebie, zeby dac sobie czas na ten gorszy okres w zyciu. To ladnie napisana opowiesc, jednak podczas tej lektury nie moglam sie pozbyc wrazenia, ze autorka nieustannie stawia sie w roli ofiary. To budzi...

Książka w formie osobistego dziennika autorki połączonego z reflekcjami filozoficznymi o świecie. Ciekawe nawiązania do kultury, tradycji i miejsc historycznych. Liczne przykłady różnych historii pokazują, że każdy człowiek przechodzi rozmaite okresy, zmienne jak pory roku. Od rozkwitu i dojrzewania po zimowanie. Tylko nie wiadomo, kiedy i z jaką siła ono nastąpi. Warto jednak, tak jak sugeruje autorka, zwolnić wtedy i dać sobie potrzebny czas. Miła lektura, właśnie na okres zimowy lub kiedy mamy trudniejszy czas w życiu.

Książka w formie osobistego dziennika autorki połączonego z reflekcjami filozoficznymi o świecie. Ciekawe nawiązania do kultury, tradycji i miejsc historycznych. Liczne przykłady różnych historii pokazują, że każdy człowiek przechodzi rozmaite okresy, zmienne jak pory roku. Od rozkwitu i dojrzewania po zimowanie. Tylko nie wiadomo, kiedy i z jaką siła ono nastąpi. Warto...

Książka wpisuje się w biblioteczkę interesujących pozycji. Zaskakuje spojrzeniem na trudne w życiu chwile, które dotykają każdego z nas. Przenosi czytelnika w podróż do nieoczywistych miejsc, aktywności. Jest wymagająca pod względem skupienia uwagi, co jest spowodowane opisami wybranych elementów świata zewnętrznego. Jednak w tym wielkie bogactwo tej książki.

Książka wpisuje się w biblioteczkę interesujących pozycji. Zaskakuje spojrzeniem na trudne w życiu chwile, które dotykają każdego z nas. Przenosi czytelnika w podróż do nieoczywistych miejsc, aktywności. Jest wymagająca pod względem skupienia uwagi, co jest spowodowane opisami wybranych elementów świata zewnętrznego. Jednak w tym wielkie bogactwo tej książki.

Trudno powiedzieć o czym właściwie jest ta książka. Generalnie nuda.

Trudno powiedzieć o czym właściwie jest ta książka. Generalnie nuda.

Miłe

Miłe

Refleksja nad swoim życiem w chorobie. Choroba, która skłania do refleksji. Dla mnie to książka o niczym nuda, nuda i jeszcze raz nuda.

Refleksja nad swoim życiem w chorobie. Choroba, która skłania do refleksji. Dla mnie to książka o niczym nuda, nuda i jeszcze raz nuda.