[Książka z prywatnej biblioteczki]

Jak to jest codziennie budzić się z myślą, że ten właśnie dzień może być ostatnim? Jak wiele trzeba mieć w sobie siły i odwagi, by mimo wszystko walczyć?
Sytuacja głównej bohaterki jest ogromnie przejmująca. Smutna, wstrząsająca i okrutna. To co zesłał jej los jest niewyobrażalnie kolosalnym doświadczeniem także dla najbliższych.
Autorka z precyzją pokazuje krok po kroku zmagania z konsekwencjami choroby Emery. Szokuje, nie koloryzuje i bardzo mocno osadza powieść w realiach.
Jednocześnie obok problematyki choroby mamy także taką zwykłą codzienność bohaterów i prywatne batalie najbliższych Emery. To wszystko fajnie się uzupełniało. Dopełniało w jedną spójną całość.
Nie zabrakło emocji. Z całej dostępnej palety. Ta książka fascynuje i przejmuje. Wzrusza i jednocześnie daje otuchę oraz nadzieję. Zdecydowanie jest warta uwagi.
Ale rozkręcony medialny szum o niej nie do końca spełnił moje oczekiwania względem treści. To czego się spodziewałam dość sporo rozbiegło się z moimi odczuciami. Historia była smutna, to fakt, ale nie wyciągnęła ze mnie ani jednej kropli łzy. Nawet na finiszu zabrakło efektu wow a szkoda. A potencjał był ogromny. Przekaz powieści i sama historia chwyta za serducho ale zabrakło mi kropki nad "i". Mimo wszystko uważam, że śmiało można ją czytać, do czego zachęcam, bo moja subiektywna opinia nie koniecznie musi się zgadzać z waszymi, za co mocno trzymam kciuki.

Polecam

[Książka z prywatnej biblioteczki]

Jak to jest codziennie budzić się z myślą, że ten właśnie dzień może być ostatnim? Jak wiele trzeba mieć w sobie siły i odwagi, by mimo wszystko walczyć?
Sytuacja głównej bohaterki jest ogromnie przejmująca. Smutna, wstrząsająca i okrutna. To co zesłał jej los jest niewyobrażalnie kolosalnym doświadczeniem także dla najbliższych.
...

Kupując "Pod drzewem Sykamory" liczyłam na sporą dawkę wzruszających emocji i takie też dostałam.Jedynym minusem jest to,że lektura ta jest ciut podobna do ksiązki Tillie Cole-"Tysiąc pocałunków".Mamy tu w obu przypadkach chora nastolatkę,gdzie ból i walka o życie toczy się na stronicach lektury.Jest równiez młody chłopak,który z początkiem znajomości niby nic do siebie nie czują ale później" są jednością",by za chwile się pożegnać..
Sposób jednak w jaki autorka przedstawiła tą historię wynagradza czytelnikowi wszystko.Książka porusza temat,z którym każdy z nas może się spotkać.Ciężka choroba,ból,cierpienie,niezabliźnione rany,miłośc w obliczu śmierci....mało?Tak,jest tego więcej a przekazane to w taki sposób,że serce się ściska,a łzy same się potoczą.Bo to ksiązka niezwykle realistyczna i poruszająca.
Emery zaczyna chorować na chorobę,na która umiera jej siostra bliźniaczka Lo.Matka dziewczynki nie może poradzić sobie z utrata jednej z córek dlatego,Emery przeprowadza się do swojego ojca,który ma nową rodzinę i pasierba Kaidena.Kiedy tych dwoje nastolatków wreszcie dogaduje się ze sobą,dziewczyna poznaje uczucia o których nigdy tak naprawdę nie marzyła..
Ta książka złamała moje serce i nie da się o niej zapomnieć,poniewaz jest tak prawdziwa ,tak realistyczna ,że brak mi słów aby wyrazić co tak faktycznie siedzi mi na sercu..

Kupując "Pod drzewem Sykamory" liczyłam na sporą dawkę wzruszających emocji i takie też dostałam.Jedynym minusem jest to,że lektura ta jest ciut podobna do ksiązki Tillie Cole-"Tysiąc pocałunków".Mamy tu w obu przypadkach chora nastolatkę,gdzie ból i walka o życie toczy się na stronicach lektury.Jest równiez młody chłopak,który z początkiem znajomości niby nic do siebie nie...

Emery straciła swoją drugą połówkę, chwilę później spadła na nią druzgocąca wiadomość - choroba 💔 Młoda dziewczyna zmuszona jest do podjęcia ciężkiej decyzji która prowadzi ją wprost do domu ojca, a tym samym do niego - Kaidena 🥹 Ale życie nie jest tak piękne jak wydaje się w bajkach, ukochany książę nie zawsze ma moc uzdrawiania 💔 Książka ta odbiła się szerokim echem w bookmediach, zresztą nawet na okładce mamy informację iż jest to najsmutniejsza powieść jaka wpadła w ręce czytelników na całym świecie 🙈 Czy dla mnie również taka była ? Niestety, ale nie 🥺 Tzn nie do końca 🙉 Zacznę może od tego że sama historia Em bardzo mnie poruszyła, ale to akurat żadne zaskoczenie, biorąc pod uwagę ten ciężki temat i to co dziewczyna przeżyła 🥹 Cała fabuła jest naprawdę fajna, ciężka i bolesna, ale i piękna 😍 Zabrakło jednak tego czegoś, co sprawiłoby że łzy leciałby po policzkach strumieniami 🙊 Należę do osób których naprawdę nie jest trudno wzruszyć, cholera wystarczy wzmianka o śmierci a już mam łzy w oczach 🙈 Przeczytałam też wiele podobnych książkę, które wręcz mnie dusiły, sama świadomość miażdżyła mi serce 💔 A tutaj? Nic 😱 Zero, null, ani jednej łzy która pojawiłaby się w moich oczach 🤯 Jestem zaskoczona, bo naprawdę byłam gotowa na wszystko, a jednak czytając czułam tylko ogromny smutek🙉 Może dlatego że sam wzruszający wątek potraktowano praktycznie jako epilog, a może dlatego że zabrakło mi emocji w tym wszystkim - nie mam pojęcia 😵‍💫 Jednak jak na te wszystkie zapowiedzi, czuję rozczarowanie, że czytanie jej tylko i wyłącznie sprawiło mi smutek😔 Autorka pisze bardzo przyjemnie, lekko, nie mam więc do czego się pod tym względem przyczepić 🙊 I na pewno gdzieś w świadomości zostanie mi jakieś wspomnienie o niej😘 Ale nie płakałam! To chyba największy mój zarzut dla mnie, bo naprawdę na to liczyłam (jak to brzmi 😂)🙉

Emery straciła swoją drugą połówkę, chwilę później spadła na nią druzgocąca wiadomość - choroba 💔 Młoda dziewczyna zmuszona jest do podjęcia ciężkiej decyzji która prowadzi ją wprost do domu ojca, a tym samym do niego - Kaidena 🥹 Ale życie nie jest tak piękne jak wydaje się w bajkach, ukochany książę nie zawsze ma moc uzdrawiania 💔 Książka ta odbiła się szerokim echem w...

,, Pod drzewem sykomory '' to historia o stracie i bólu , ale też miłości oraz nadziei . Bardzo smutna , to dobrze wiedzieć . Nie wiem co więcej o niej napisać . Warto ją przeczytać , jeśli lubi się wyżej wymienione wątki . Była do bólu prawdziwa i realistyczna bez koloryzowania i ubarwiania ,co w tej książce było by zbędne . Tak więc to na plus. Nie podobała mi się jedna rzecz przez , którą też obniżyłam ocenę , i która była zdecydowanym minusem , mianowicie sceny będące odpowiednie dla starszego czytelnika lub nawet dorosłych . W książce młodzieżowej według mnie nie powinny się takie znaleźć ani słownictwo momentami używane . Warto to wiedzieć przed zapoznaniem się z tym tytułem .

,, Pod drzewem sykomory '' to historia o stracie i bólu , ale też miłości oraz nadziei . Bardzo smutna , to dobrze wiedzieć . Nie wiem co więcej o niej napisać . Warto ją przeczytać , jeśli lubi się wyżej wymienione wątki . Była do bólu prawdziwa i realistyczna bez koloryzowania i ubarwiania ,co w tej książce było by zbędne . Tak więc to na plus. Nie podobała mi się jedna...

[współpraca z ZnakJednymSlowem]

„Najsmutniejsza powieść booktoka "
„Ta powieść sprawi, że wypłaczesz wszystkie łzy”,
- Nie jestem co do tego tak przekonana ale zacznijmy od początku.

Główną bohaterką jest Emery. Już na początku dowiadujemy się, że zmarła jej siostra na chorobę, którą posiada także i ona. Dziewczyna marzy o zwykłym życiu, pełnym miłości.
Jej mama nie radziła sobie ze stratą jednej z córek, dlatego Emery przeprowadziła się do domu swojego taty, który zaczął układać sobie życie na nowo. Dziewczyna poznaje swojego przyrodniego brata – Kadena ( z tym przyrodnim bratem łączyć będzie ją coś więcej)

Książka nie sprostała moim oczekiwaniom. Owszem, wydanie jest przepiękne lecz sama książka jest przewidywalna.
Zaczyna się faktycznie dość przykrym zdarzeniem ale nie na tyle przykrym, żeby opisywać ją "Najsmutniejsza powieścią booktoka". Miałam cichą nadzieję, że uronię na niej kilka łez ale tak się nie stało.

Bardzo przeszkadzała mi tutaj relacja jaka się stworzyła pomiędzy głównymi bohaterami... jakoś nie potrafiłam spojrzeć na to przychylnie wiedząc, że są oni dla siebie przyszywanym rodzeństwem.

Książka mi się niestety nie podobała, lecz nie mówię, że nie znajdzie ona swych zwolenników.
Ja nie polecam, lecz to moja opinia
Pozytyvniezakrecona

[współpraca z ZnakJednymSlowem]

„Najsmutniejsza powieść booktoka "
„Ta powieść sprawi, że wypłaczesz wszystkie łzy”,
- Nie jestem co do tego tak przekonana ale zacznijmy od początku.

Główną bohaterką jest Emery. Już na początku dowiadujemy się, że zmarła jej siostra na chorobę, którą posiada także i ona. Dziewczyna marzy o zwykłym życiu, pełnym miłości.
Jej mama nie...

𝒫ℴ𝒹 𝒟𝓇𝓏ℯ𝓌ℯ𝓂 𝒮𝓎𝓀ℴ𝓂ℴ𝓇𝓎 － ℬ． 𝒞ℯ𝓁ℯ𝓈𝓉
★★☆☆☆ (2/5)
[współpraca z ZnakJednymSlowem]

☯︎︎Książka jest tytułowana jako „Najsmutniejsza powieść booktoka „oraz „Ta powieść sprawi, że wypłaczesz wszystkie łzy”, ale czy tak było?
☯︎︎Główną bohaterką sykomory jest Emery, której zmarła siostra… na chorobę, którą posiadała także Em. Chciała żyć długo szczęśliwie, ale nie jak z bajki. Marzyła o zwykłym życiu, w którym znajdzie miłość.
Jej mama nie dała już rady, dlatego przeprowadziła się do domu swojego taty, gdzie poznała swojego przyrodniego brata – Kadena…
☯︎︎Czy miałem duże oczekiwania? Może trochę… I się strasznie zawiodłem… Bo od początku książki wiadomo, co będzie dalej… Jest strasznie przewidywalna, a zwłaszcza przewidziałem to, że nie utonie na niej ani jednej łzy… Książka zaczyna się od niezbyt pogodnych zdarzeń, więc gdzie tu frajda i tak samo na książce jest napisane „Najsmutniejsza powieść Booktoka", ale kompletnie się z tym nie zgadzam. Żeby napisać faktycznie książkę, na której uroni się łzę, muszą być jakiekolwiek zwroty akacji, a nie, że od razu Emery dowiaduje się o swojej chorobie… nawet z tyłu książki jest, jest to napisane…
☯︎︎Kolejne, co mi się nie podobało to to, co, jakie sceny i okoliczności są dobrane… No błagam nie będę zbytnio spoilerować co, ale nad grobem siostry?… Aż tak to bym nie poleciał, zwłaszcza że książka ma kategorię wiekową 16+… Gdyby było większe oznaczenie wiekowe, to bym przymknął oko…
☯︎︎Tutaj coś polecę, bo tłumaczenie jest naprawdę dobre. Pomimo iż nie czytałem oryginału, to mogę powiedzieć, że wydawnictwo znak ma dobrych translatorów i redakcję, bo w większości książkach, jakich czytam jest ich masa.
☯︎︎Relacja pomiędzy bohaterami mnie trochę irytowała… trochę dziwna, a momentami straszna i przesłodzona… Ale co się orientuję tylko ja to zauważyłem.
☯︎︎Podsumowanie
Plusy – Tłumaczenie… I tylko to widzę.
Minusy – Źle dobrana kategoria wiekowa i wiele, wiele innych.
Ostateczne słowa ode mnie to : Nie podobała mi się i strasznie mi się z nią dłużyło… Więc nie polecam – Ale to tylko moja opinia ♡︎.

𝒫ℴ𝒹 𝒟𝓇𝓏ℯ𝓌ℯ𝓂 𝒮𝓎𝓀ℴ𝓂ℴ𝓇𝓎 － ℬ． 𝒞ℯ𝓁ℯ𝓈𝓉
★★☆☆☆ (2/5)
[współpraca z ZnakJednymSlowem]

☯︎︎Książka jest tytułowana jako „Najsmutniejsza powieść booktoka „oraz „Ta powieść sprawi, że wypłaczesz wszystkie łzy”, ale czy tak było?
☯︎︎Główną bohaterką sykomory jest Emery, której zmarła siostra… na chorobę, którą posiadała także Em. Chciała żyć długo szczęśliwie, ale nie jak z bajki....

Emery jest dziewiętnastolatką, która nie żyje beztrosko jak jej rówieśnicy. Ona żyje w cieniu nieuleczalnej choroby - tocznia rumieniowatego. Wcześniej na tę samą przypadłość zmarła jej siostra bliźniaczka Logan. Rodzice dziewczyn rozstali się jeszcze przed śmiercią dziewczynki. Pomimo, że od odejścia Logan minęło dziesięć lat, matka sióstr nie potrafi odnaleźć się w codziennym życiu. Śmierć jednej z córek i choroba drugiej sprawia, że kobieta nie potrafi okazać bliskości Emery. Dziewczyna chcąc dać matce trochę oddechu, postanawia przeprowadzić się do ojca, z którym nie utrzymywała bliskich relacji od czasu, gdy opuścił rodzinę. Zamieszkuje z nim, jego żoną i jej synem, Kaidenem. Początkowo chłopak jest wobec niej niezbyt miły, wręcz ukazuje swoją niechęć. Z czasem jednak pojawia się między nimi porozumienie i nawiązuje się szczera przyjaźń. Oboje będą łaknąć swojego towarzystwa. Kaiden i Emery będą wręcz nierozłączni, jednak ich relacja będzie okupiona czasem. Chłopak nie zdaje sobie sprawy, że dziewczyna jest chora. Jak zareaguje na jej stan i jak skończy się ich historia?

Kiedy zobaczyłam, że książka "Pod Drzewem Sykomory" została okrzyknięta najsmutniejszą powieścią booktoka, wiedziałam, że muszę ją poznać. Piękna okładka dodatkowo kusiła i chociaż okładka nęciła takim ciepłem i przyjemnością patrzenia na nią, to historia do takich ciepłych i otulających serce nie należy. Bez wątpienia jest to historia smutna. I jeśli ktoś z was myśli że to typowy romans, to się grubo myli. Owszem jest tutaj motyw pierwszej miłości, w której przyjaźń odgrywa niesamowitą rolę pierwszych uczuć w stosunku do drugiej osoby, to nie jest ona punktem najważniejszym. Tutaj najważniejsza jest walka z chorobą i walka o uczucia i uwagę rodziców. Ta historia jest przykładem na to, jak każdy dzień bez bólu potrafi cieszyć, jak człowiek chory cierpi, łykając garściami leki i wiedząc, że to i tak prowadzi donikąd, wiedząc że jego czas jest policzony, niczym piasek przesypujący się w klepsydrze.

Tak jak wspomniałam, jest tu także przykład tego, jak można ranić drugą osobę, zatracając się w żałobie. Relacja dziecko - matka, zarówno jeśli chodzi o postać żeńską, jak i męska, to relacja trudna, zbudowana na niezrozumieniu. Dziecko czuje do rodzicielki żal i pretensje, a relacja między nimi jest napięta.

"Pod drzewem sykomory" jest historią która porusza. Jest historią, która pokazuje cierpienie nie tylko fizyczne, ale i psychiczne. Jest historią, która naznaczona jest tęsknotą. Jest historią, w której tli się nadzieja. Cóż mogę więcej dodać... Po prostu brakuje słów, po jej przeczytaniu 😢...

Emery jest dziewiętnastolatką, która nie żyje beztrosko jak jej rówieśnicy. Ona żyje w cieniu nieuleczalnej choroby - tocznia rumieniowatego. Wcześniej na tę samą przypadłość zmarła jej siostra bliźniaczka Logan. Rodzice dziewczyn rozstali się jeszcze przed śmiercią dziewczynki. Pomimo, że od odejścia Logan minęło dziesięć lat, matka sióstr nie potrafi odnaleźć się w...

𝐑𝐄𝐂𝐄𝐍𝐙𝐉𝐀
[𝐰𝐬𝐩𝐨𝐥𝐩𝐫𝐚𝐜𝐚 𝐫𝐞𝐤𝐥𝐚𝐦𝐨𝐰𝐚]
Hejka!

Dzisiaj przychodze do was z recenzją "POD DRZEWEM SYKOMORY" autorstwa @authorbceleste

[ᴡsᴘᴏ́ᴌᴘʀᴀᴄᴀ ᴢ @wydawnictwoznakpl ]

~ɪꜱᴛɴɪᴇᴊᴇ ᴍɴᴏ́ꜱᴛᴡᴏ ᴘᴏᴡɪᴇᴅᴢᴇɴ́ ᴏ ᴄᴢᴀꜱɪᴇ. ᴄᴢᴀꜱ ᴜᴄɪᴇᴋᴀ. ᴄᴢᴀꜱ ᴊᴇꜱᴛ ᴄᴇɴɴʏ. ɴɪᴇ ᴡᴏʟɴᴏ ᴍᴀʀɴᴏᴡᴀᴄ́ ᴄᴢᴀꜱᴜ. ᴘʀᴏʙʟᴇᴍ ᴢ ᴄᴢᴀꜱᴇᴍ ᴘᴏʟᴇɢᴀ ɴᴀ ᴛʏᴍ, ᴢ̇ᴇ ᴛʏʟᴋᴏ ɴᴀᴍ ꜱɪᴇ̨ ᴡʏᴅᴀᴊᴇ, ᴢ̇ᴇ ɢᴏ ᴍᴀᴍʏ.
ᴄᴢᴀꜱ ᴊᴇꜱᴛ ʟᴜᴋꜱᴜꜱᴇᴍ, ɴᴀ ᴋᴛᴏ́ʀʏ ɴɪᴇ ᴡꜱᴢʏꜱᴛᴋɪᴄʜ ꜱᴛᴀᴄ́.~

Emery miała jednego wroga: czas. Nie oczekiwała wiele. Gdy się dowiedziała, że cierpi na tę samą chorobę, na którą zmarła jej siostra, nie było już sensu marzyć – planowanie jest luksusem, na który nie wszystkich stać.
Kiedy przeprowadziła się do domu ojca i poznała Kaidena, pojawiły się w niej uczucia, o których istnieniu już zapomniała. Pod osłoną rozłożystego platanu, gdzie spędzali razem czas, Emery znowu zaczęła głęboko oddychać. Uwielbiała ich długie rozmowy. Czuła się bezpiecznie w jego silnych ramionach. I cieszyła się każdym kolejnym dniem, w którym Kaiden nie wiedział o jej chorobie.
Ale czas nie chciał się dla nich zatrzymać.

~ᴍᴀᴍʏ ᴊᴇᴅɴᴏ ᴢ̇ʏᴄɪᴇ. ᴊᴇᴅɴᴀ̨ ꜱᴢᴀɴꜱᴇ̨. ᴊᴇᴅɴᴀ̨ ᴏᴋᴀᴢᴊᴇ̨, ʙʏ ᴢ̇ʏᴄ́. ᴄᴢᴇᴍᴜ ᴍᴀᴍ ᴛᴏ ʀᴏʙɪᴄ́ ᴡ ᴊᴇꜱᴢᴄᴢᴇ ᴡɪᴇ̨ᴋꜱᴢʏᴍ ʙᴏ́ʟᴜ, ɴɪᴢ̇ ᴊᴜᴢ̇ ᴏᴅᴄᴢᴜᴡᴀᴍ? ᴋᴀᴢ̇ᴅʏ ᴍᴏᴢ̇ᴇ ᴍɴɪᴇ ᴢʀᴀɴɪᴄ́, ᴀʟᴇ ᴊᴇꜱ́ʟɪ ᴘᴏꜱᴛᴀɴᴏᴡɪᴇ̨, ᴢ̇ᴇ ɴᴀ ᴛᴏ ɴɪᴇ ᴘᴏᴢᴡᴏʟᴇ̨, ᴍᴏɢᴇ̨ ᴢɴᴀʟᴇᴢ́ᴄ́ ᴘᴏᴄɪᴇᴄʜᴇ̨ ᴡ ᴛʏᴍ, ᴄᴏ ᴏꜰᴇʀᴜᴊᴇ ᴍɪ ᴢ̇ʏᴄɪᴇ. ᴛᴏ ɴɪᴇᴡɪᴇʟᴇ, ᴀʟᴇ ᴢᴀᴡꜱᴢᴇ ᴄᴏꜱ́.~

Nie jest to najsmutniejsza historia jaką dotychczas przeczytałam, ale złamała mi serducho i jest jedną z piękniejszych książek jakie przeczytałam. To co jest piękne w tej historii to, to jak rzeczywista ona jest. Autorka poruszyła wiele ciężkich tematów i zrobiła to umiejętnie. Sam styl był prosty i przyjemny. Naprawdę szybko czytało mi się tą książkę. Podobało mi się to jak potoczyła się relacja głównych bohaterów. Od wrogów do kochanków przez przyjaźń.
"Pod drzewem sykomory" to poruszająca opowieść, która pozostanie w moim serduchu na bardzo długo. Idealna dla fanów emocjonujących, łamiących serce czytelników.
𝐎𝐂𝐄𝐍𝐀 5/5☆

𝐑𝐄𝐂𝐄𝐍𝐙𝐉𝐀
[𝐰𝐬𝐩𝐨𝐥𝐩𝐫𝐚𝐜𝐚 𝐫𝐞𝐤𝐥𝐚𝐦𝐨𝐰𝐚]
Hejka!

Dzisiaj przychodze do was z recenzją "POD DRZEWEM SYKOMORY" autorstwa @authorbceleste

[ᴡsᴘᴏ́ᴌᴘʀᴀᴄᴀ ᴢ @wydawnictwoznakpl ]

~ɪꜱᴛɴɪᴇᴊᴇ ᴍɴᴏ́ꜱᴛᴡᴏ ᴘᴏᴡɪᴇᴅᴢᴇɴ́ ᴏ ᴄᴢᴀꜱɪᴇ. ᴄᴢᴀꜱ ᴜᴄɪᴇᴋᴀ. ᴄᴢᴀꜱ ᴊᴇꜱᴛ ᴄᴇɴɴʏ. ɴɪᴇ ᴡᴏʟɴᴏ ᴍᴀʀɴᴏᴡᴀᴄ́ ᴄᴢᴀꜱᴜ. ᴘʀᴏʙʟᴇᴍ ᴢ ᴄᴢᴀꜱᴇᴍ ᴘᴏʟᴇɢᴀ ɴᴀ ᴛʏᴍ, ᴢ̇ᴇ ᴛʏʟᴋᴏ ɴᴀᴍ ꜱɪᴇ̨ ᴡʏᴅᴀᴊᴇ, ᴢ̇ᴇ ɢᴏ ᴍᴀᴍʏ.
ᴄᴢᴀꜱ ᴊᴇꜱᴛ ʟᴜᴋꜱᴜꜱᴇᴍ, ɴᴀ ᴋᴛᴏ́ʀʏ ɴɪᴇ...

★★★★⁠★★⁠★☆☆☆

Zaczynając tą książkę spodziewałam się że będę płakać i tak też było. Jednak pomimo tego, że sam wątek choroby, relacji rodzinnych czy samych przeżyć bohaterki naprawdę na mnie wpłynął to mam mieszane uczucia co do całokształtu tej historii.

Momentami trochę mi się dłużyło. A znowu innymi wydawało mi się, że relacja bohaterów rozwija się za szybko. Czy było tu enemies to lovers? Może w dwóch pierwszych rozdziałach. Czy był to slow Burn? No nie powiedziałabym...

Jednak mimo wszystko książka wywołała we mnie sporo emocji, poruszyła mnie do cna i na pewno zapadnie mi w pamięci na dłużej. Autora cudnie przedstawiała to z czym się mierzy główna bohaterka. Jak choroba wpływa na nią, jej relacje z rówieśnikami i rodzina oraz jak wpływa ona na jej najbliższych. Bo często zapomina się że choroba - nawet jak na pierwszy rzut oka jej nie widać - wpływa nie tylko na chorą osobę, ale też na wszystkich w jej otoczeniu.

A co do relacji romantycznej w tej książce. Tak jak pisałam wcześniej no nie znalazłam za bardzo tych motywów, których się spodziewałam. Momentami toczyła się ona dla mnie za szybko i brakowało mi dłuższych opisów ich relacji, bo miałam wrażenie że między niektórymi scenami były spore przeskoki o których nie było nic wspomniane. Jednak pomimo tego miała swój urok i w pewien sposób mnie urzekła.

Nie była to najlepsza książka jaką przeczytałam w ostatnim czasie. Aczkolwiek dała mi sporo do myślenia i naprawdę chwyciła mnie za serce. Na swój sposób piękna i jednocześnie strasznie bolesna.

[ Współpraca reklamowa z @znakjednymslowem ]

★★★★⁠★★⁠★☆☆☆

Zaczynając tą książkę spodziewałam się że będę płakać i tak też było. Jednak pomimo tego, że sam wątek choroby, relacji rodzinnych czy samych przeżyć bohaterki naprawdę na mnie wpłynął to mam mieszane uczucia co do całokształtu tej historii.

Momentami trochę mi się dłużyło. A znowu innymi wydawało mi się, że relacja bohaterów rozwija się za szybko. Czy było...

Pod drzewem Sykomory - najsmutniejsza powieść booktoka, która sprawi, że wypłaczecie wiele łez, a wasze serce będzie płakać razem z wami. Będziecie odczuwać ból naszej głównej bohaterki z strony na stronę coraz bardziej. A momentami będziecie odkładać książkę bo będzie go za dużo. Piękna historia o dorastaniu, pierwszej miłości, rodzinie i walce z chorobą. Zakochacie się w niej już od pierwszych stron, a mimo smutku i strachu, nie będziecie chcieli się z nią żegnać. Jednak myślę, że zostanie ona z wami już na zawsze i przez długi czas nie będziecie w stanie pogodzić się z jej końcem, zakiełkuje ona w waszym sercu, gdzie od czasu do czasu będzie o sobie przypominać.


Śmiało mogę powiedzieć że jest to póki co najlepsza książka przeczytana w tym roku i na pewno pozostanie nią przez długi czas. Naprawdę brakuje mi słów aby opisać mój zachwyt nad nią i nad tym jaka jest piękna i wyjątkowa. Nie zliczę ile razy łzy napływały mi do oczu. Zwłaszcza przy tak prostych, z pozoru słowach jak na przykład „Babcia mówi, że mama znów maluje usta."
bądź „- Dopiero cię odzyskałem Em."
Nie wiem co więcej mogę wam powiedzieć, mam ciary dosłownie na całym ciele gdy myślę o tej książce, także i wy musicie poczuć te emocje i pokochać ją tak mocno jak ja.
A na końcu zaśpiewacie You are my sunshine z płynącym po policzkach potokiem łez...


𝓟𝓵𝓮𝓪𝓼𝓮 𝓭𝓸𝓷'𝓽 𝓽𝓪𝓴𝓮
𝓜𝔂 𝓼𝓾𝓷𝓼𝓱𝓲𝓷𝓮 𝓪𝔀𝓪𝔂

Pod drzewem Sykomory - najsmutniejsza powieść booktoka, która sprawi, że wypłaczecie wiele łez, a wasze serce będzie płakać razem z wami. Będziecie odczuwać ból naszej głównej bohaterki z strony na stronę coraz bardziej. A momentami będziecie odkładać książkę bo będzie go za dużo. Piękna historia o dorastaniu, pierwszej miłości, rodzinie i walce z chorobą. Zakochacie się w...