Jak już wszyscy tutaj zapewne wiedzą uwielbiam czytać książki @anna_ziobro_autorka, dlatego po Ostatnią tajemnicę sięgnęłam z niesamowitą ekscytacją 🥰 Jest to przepiękna i poruszająca, choć momentami też smutna historia, która posiada jedną ogromną wadę - jest stanowczo za krótka 🤭

Artur pracuje jako taksówkarz i uwielbia swoją pracę. Pewnego dnia dostaje nietypowe zlecenie. Musi odwieźć pewną starszą, samotną panią do hospicjum. Po drodze kobieta ma jeszcze jedno życzenie. Prosi Artura, by ostatni raz pokazał jej zakamarki ukochanego Przemyśla. Mężczyzna jeszcze nie wie, jak silny wpływ na życie jego rodziny będzie mieć ta niepozorna staruszka.
Sabina zdaje sobie sprawę, że jej dni są policzone, a wiek uniemożliwia jej samodzieloność. Tuż przed udaniem się do hospicjum po raz ostatni postanawia spróbować nawiązać listownie kontakt z wnuczką, której nigdy nie dane było jej poznać. Czy jest jeszcze szansa, że przed śmiercią uda się to zmienić?

Ostatnia tajemnica to przede wszystkim opowieść o destrukcyjnych skutkach zatajania prawdy przed bliskimi, ale też o sile miłości, która popycha do takich czynów. Jest to też historia ukazująca życie zwyczajnych ludzi, którzy oddalają się od siebie i coraz trudniej im się ze sobą porozumieć. Książka ta podkreśla, jak ważna w życiu jest szczerość, rozmowa, oraz przemyślenie każdej decyzji, bo w historii naszych bohaterów zdecydowanie zabrakło tego wszystkiego.
Powieść ta bardzo mnie poruszyła i wywołała całą gamę emocji. Spodobała mi się złożona postać Sabiny, delikatnej i nieustępliwej jednocześnie, która w całej tej historii wcale nie jest bez winy, a mimo to wzbudza ogrom współczucia. Uwielbiam również całą rodzinę Artura, w której jako czytelnicy możemy się przejrzeć jak w lustrze. Nieidealni, trochę pogubieni, ale nadal pełni miłości.
Cudowna historia! Polecam ❤️

Opinia pochodzi z mojego Ig mia_czyta

Jak już wszyscy tutaj zapewne wiedzą uwielbiam czytać książki @anna_ziobro_autorka, dlatego po Ostatnią tajemnicę sięgnęłam z niesamowitą ekscytacją 🥰 Jest to przepiękna i poruszająca, choć momentami też smutna historia, która posiada jedną ogromną wadę - jest stanowczo za krótka 🤭

Artur pracuje jako taksówkarz i uwielbia swoją pracę. Pewnego dnia dostaje nietypowe...

🔹️🔹️🔹️RECENZJA🔹️🔹️🔹️
Anna Ziobro "Ostatnia tajemnica" wyd.dragon

...
Szorstka pościel pachniała intensywnie płynem do płukania.Łóżko było całkiem wygodne,ale pościel szeleściła przy każdym najmniejszym ruchu,co było dla Sabiny krępujące.Nie miała własnego pokoju.Taki luksus nie należał do standardu tej placówki.Mimo wszystko musiała przyznać,że było tu przyjemnie,czysto i schludnie.
......

Sabina kobieta już w podeszłym wieku.Wiele lat temu straciła syna i nigdy nie poznała wnuczki.Przez cały czas pisała listy lecz nigdy nie dostała odpowiedzi.Sabina po raz ostatni wysyła list tym razem do swojej wnuczki.
Kiedy Marta jej szwagierka i zarazem przyjaciółka zostaje zabrana przez swoją córkę do siebie z powodów zdrowotnych,Ona przenosi się do hospicjum gdyż wie,że już zostało jej mało czasu.
Sabina na swojej drodze spotyka naprawdę ludzi o dobrym sercu,którzy chcą jej pomóc w różny sposób.
Czy wnuczna odwiedzi babcie?
Kim jest Ursula?

Moja ocena 8/10

Książka którą czyta się szybko bo czytelnik jest ciekawy co tam dalej się wydarzy.Podobało mi się,że są też czasy młodości głównej bohaterki,tak jakby książka była pisana w różnych latach.
W książce autorka porusza ważny temat samotności oraz tajemnic.
Wiele jest osób które nie mają nikogo lub rodzina się nimi nie interesuje i w ostatniej drodze pomagają im wolontariusze czy personel hospicjum.
Pamiętajcie o empatii,w dzisiejszych czasach jest naprawdę mało osób chętnych do pomocy przy osobach starszych czy schorowanych.
Autorka zwróciła uwagę,że takie osoby także potrzebują chwili rozmowy czy nawet aby być obok i z Nimi pomilczeć.
Pamiętajmy o zatrzymaniu się na chwilę i zastanowieniu się czy my jakoś możemy pomóc.
Dziękuję Anna Ziobro oraz wydawnictu Dragon za książkę i możliwość współpracy.

#annaziobro #ostatniatajemnica #wydawnictodragon #dragon #współpracabarterowa #recenzja #wyzwanieczytelnicze2024

🔹️🔹️🔹️RECENZJA🔹️🔹️🔹️
Anna Ziobro "Ostatnia tajemnica" wyd.dragon

...
Szorstka pościel pachniała intensywnie płynem do płukania.Łóżko było całkiem wygodne,ale pościel szeleściła przy każdym najmniejszym ruchu,co było dla Sabiny krępujące.Nie miała własnego pokoju.Taki luksus nie należał do standardu tej placówki.Mimo wszystko musiała przyznać,że było tu...

Tak, ta książka była inna od poprzednich... Była smutniejsza, rozczulająca a zarazem pouczająca i przynosząca nadzieję. Ania od pierwszych stron pokazuje nam, ile zła może przynieść najmniejsza tajemnica, brak rozmowy, domysły i skrywanie bólu. Ta książka jest naszpikowana tajemnicami.
Ogólnie podzielić można fabułę na trzy części. Pierwszą, historię Sabiny i jej rodziny. Druga część poświęcona jest Arturowi i Elizie. Trzecia zaś opisuje przeżycia ich córki, Sandry. Czy kończy się wszystko dobrze? Nie wiem, nie powiem.
Warsztatowo nigdy do Ani nie mogłem się przyczepić. Samą fabułą mnie zaskoczyła, oczywiście na plus. Ta historia jest bardzo dobrze przemyślana, spójna i aż dziw bierze, że nie pogubiła się gdzieś. Nie dość, że połączyła wydarzenia z przeszłości z teraźniejszością, rozbudowała losy rodzin to jeszcze spięła klamrą wraz perypetiami młodego małżeństwa.
Trzeba zaznaczyć jeszcze jedną rzecz. Niby pobocznie przewija się pewien wątek, niczym tło. Warto na to zwrócić uwagę i chwilę zastanowić. Chodzi o umieranie w samotności i to nie tylko starszych osób, lecz również ciężko chorych. Oczywiście również nad tym, jaką ciężka jest praca w hospicjum, szczególnie psychicznie.
Lektura może wywołać smutek, zakręcić łżą w oku, ale też sprawia, że na ustach pojawia się uśmiech. Oprócz dramatycznych i smutnych momentów, są też te lepsze, miłe i nawet humorystyczne.

Może się wydawać, że książka typowo kobieca, może nawet nie dla najmłodszych. Ja temu zaprzeczam. Idealna lektura dla każdego, tym bardziej, jeśli ma się ochotę zrobić przerwę od innych gatunków.

Wydawnictwo Dragon [współpraca barterowa]

Tak, ta książka była inna od poprzednich... Była smutniejsza, rozczulająca a zarazem pouczająca i przynosząca nadzieję. Ania od pierwszych stron pokazuje nam, ile zła może przynieść najmniejsza tajemnica, brak rozmowy, domysły i skrywanie bólu. Ta książka jest naszpikowana tajemnicami.
Ogólnie podzielić można fabułę na trzy części. Pierwszą, historię Sabiny i jej rodziny....

"Ostatnia tajemnica" to moje pierwsze spotkanie z twórczością Anny Ziobro. Bardzo odpowiada mi styl i język powieści. Zapewne zaowocuje to zaznajomieniem się z innymi książkami tej autorki.
Główna bohaterka Sabina podejmuje decyzję o przeprowadzce do hospicjum. Zdaje sobie sprawę, że jej dni są policzone i skupia się na wspominaniu przeszłości. Jej marzeniem jest nawiązanie kontaktu ze swoją wnuczką Heike, mieszkającą w Berlinie. Jednakże zerwane, w przeszłości, więzi z synem i jego rodziną utrudniają to spotkanie.
Książka jest niezwykle poruszająca i pełna emocji.
Akcja rozgrywa się w Przemyślu w latach 60-90, aż po czasy nam współczesne.
Niewątpliwie powieść pozostaje na długo w głowie i w sercu.
Anna Ziobro uzmysławia nam, jak istotne w życiu są : więź rodzinna, przyjaźń i miłość. Dlatego brak szczerości czy jedno kłamstwo może zniszczyć kontakt z bliskimi.
Okazuje się, że nawet nieuleczalna choroba, czy pobyt w hospicjum nie wyklucza nawiązania nowych relacji. W tych najtrudniejszych momentach życia możemy znaleźć miłość i przyjaźń.
Z książki płynie refleksja, by doceniać życie, bo ono szybko przemija, nie tracić czasu na niedomówienia i kłótnie.
To naprawdę jest przepiękna powieść o przebaczaniu i o rozliczaniu błędów pod koniec życia.
Gorąco polecam
Dziękuję autorce i Wydawnictwu Dragon za miłe chwile z książką.

"Ostatnia tajemnica" to moje pierwsze spotkanie z twórczością Anny Ziobro. Bardzo odpowiada mi styl i język powieści. Zapewne zaowocuje to zaznajomieniem się z innymi książkami tej autorki.
Główna bohaterka Sabina podejmuje decyzję o przeprowadzce do hospicjum. Zdaje sobie sprawę, że jej dni są policzone i skupia się na wspominaniu przeszłości. Jej marzeniem jest...

Książkę przeczytałam z przyjemnością, dużo emocji ,ciekawych zdarzeń a i łezka w oku się zakręciła. Polecam !

Książkę przeczytałam z przyjemnością, dużo emocji ,ciekawych zdarzeń a i łezka w oku się zakręciła. Polecam !

Sabina będąc u kresu życia, przenosi się do hospicjum. Wspomina swoje życie a przed śmiercią chciałaby je uporządkować i odejść w spokoju. Pragnie nawiązać kontakt z mieszkająca w Berlinie wnuczką Heike, której nie zdążyła poznać przez pewną tajemnicę, która poróżniła ją z synem.

Już po raz trzeci z ogromną przyjemnością sięgnęłam po książkę Anny Ziobro a każda kolejna przeczytana powieść bardzo mi się podoba. "Ostatnia tajemnica" jest bardzo refleksyjna i traktuje o przemijaniu, śmierci oraz nieporozumieniach rodzinnych, które niewyjaśnione na początkowym etapie, spowodowały wiele komplikacji. Fabuła przedstawiona jest w dwóch liniach czasowych, dzięki czemu mamy zarys następujących po sobie wydarzeń. Dodatkowo autorka świetnie oddała klimat ówczesnego i współczesnego Przemyśla co mi się bardzo podobało.

Patrząc z perspektywy czasu, twierdzę, że kiedy człowiek jest młody nie zawsze dociera do niego to co jest ważne. Dopiero kiedy jesteśmy na pewnym etapie życia, nadchodzi refleksja, czasem chęć zmiany czy przebaczenie doznanych krzywd czy niesprawiedliwości.

Sabina będąc u kresu życia, przenosi się do hospicjum. Wspomina swoje życie a przed śmiercią chciałaby je uporządkować i odejść w spokoju. Pragnie nawiązać kontakt z mieszkająca w Berlinie wnuczką Heike, której nie zdążyła poznać przez pewną tajemnicę, która poróżniła ją z synem.

Już po raz trzeci z ogromną przyjemnością sięgnęłam po książkę Anny Ziobro a każda kolejna...

Macie czasami tak, że jakaś powieść Was po prostu przyciąga? Może okładka, może opis, no czujecie, że musicie się z nią zapoznać i już? Ja dokładnie tak miałam w tym przypadku. Wszystko mi mówiło, że muszę przeczytać tę publikację. Czy było warto? Co znajdziemy w tej lekturze? Jakie są moje wrażenia po jej przeczytaniu? Jeśli jesteście ciekawi, to serdecznie zapraszam Was do zapoznania się z moją opinią.

Sabina Lenecka jest już osobą starszą. W dodatku zdającą sobie sprawę, że w związku z postępującą chorobą, bliżej jej już do bram nieba. Zanim jednak przeniesie się do wieczności, pragnie uregulować wszystkie sprawy jak należy, na tym ziemskim padole. Ponieważ, nie ma się nią kto zająć, postanawia, że ostatnie chwile swego życia spędzi w hospicjum. Zawozi ją tam przypadkowy taksówkarz o imieniu Artur. Okazuje się też, że jego żona - Eliza, również pracuje w tym ośrodku. Kobieta nawet nie przypuszcza, że losy jej i tej dwójki połączą się ponownie w tak nietypowy sposób. A jaki ? Tego dowiecie się, kiedy ją przeczytacie.

Największym marzeniem Sabiny, jest zobaczenie przed śmiercią wnuczki o imieniu Heike, która mieszka na co dzień w Niemczech.Kobieta nigdy jej nie poznała, a chciałaby wyjaśnić swoje decyzje z młodości i przedstawić jej swoją wersję wydarzeń.

Czy spotkanie pomiędzy babcią a wnuczką dojdzie do skutku ? Jakie tajemnice wyjdą na światło dzienne? Jaką rolę w życiu Sabiny odegra małżeństwo związane z ośrodkiem? Czy ta historia ma szansę na szczęśliwe zakończenie? Tyle pytań i tyle odpowiedzi. A znajdziecie je, kiedy zaczniecie czytać tę publikację.

Zastanawiam się, co mam Wam napisać o tej książce. Bo jestem autentycznie poruszona i zachwycona. Uwielbiam takie historie, w których jest tajemnica, wspomnienia i element po elemencie dopasowywanie puzzli. Wzruszyła mnie historia Sabiny i bardzo jej kibicowałam. Chciałam, aby jej wszystkie plany udało się zrealizować, zanim zamknie oczy na zawsze. Kobieta nie miała łatwego życia. Miłość okazała się ślepa, ale Lenecka nie narzekała na swój los. Starała się zawsze sobie radzić. Jednak ukrywane tajemnice i niedomówienia sprawiły, że bezpowrotnie utraciła to, co było dla niej najcenniejsze. Czy można odzyskać chociaż jakąś minimalną część? O tym musicie przekonać się sami.

Ze swojej strony mogę powiedzieć, że Pani Anna świetnie wykreowała swoich bohaterów i całą historię. Czytało się ją rewelacyjnie. Wręcz pochłaniało. Stworzyła też intrygujących bohaterów, których po prostu da się lubić. Jak wiadomo, w każdej powieści jest ktoś, kogo lubimy bardziej lub mniej. Ja nie polubiłam Ursel, choć może powinnam ją zrozumieć, no ale... Przecież nie wszystkich trzeba lubić. A to kim jest Ursel oraz dlaczego nie wzbudziła mojej sympatii, dowiecie się, kiedy przeczytacie tę historię.

Podobało mi się tutaj absolutnie wszystko. Nic bym nie zmieniła. Jedyne,.co mogę powiedzieć, że marzy mi się więcej historii tego typu. Bo ja je po prostu uwielbiam. Książki obyczajowe z przesłaniem, że czasami nawet najtrudniejsza prawda, wyznania na czas, może okazać się zbawienna... Pozostaje mi tylko pogratulować Autorce tak wspaniałej powieści, a Wydawnictwu Dragon podziękować za egzemplarz do recenzji i możliwość poznania tej opowieści. Polecam Wam tę pozycję całym sercem ♥️. Przyznaję 10 ⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐ ⭐⭐/ 10 punktów ! 😃

Macie czasami tak, że jakaś powieść Was po prostu przyciąga? Może okładka, może opis, no czujecie, że musicie się z nią zapoznać i już? Ja dokładnie tak miałam w tym przypadku. Wszystko mi mówiło, że muszę przeczytać tę publikację. Czy było warto? Co znajdziemy w tej lekturze? Jakie są moje wrażenia po jej przeczytaniu? Jeśli jesteście ciekawi, to serdecznie zapraszam Was...

Sabina jest starszą osobą, która czuje, że koniec zbliża się wielkimi krokami.
Codziennie wspomina swoje lata młodości oraz syna z którym straciła kontakt. Największym jej marzeniem jest spotkać, poznać oraz wyznać prawdę rodzinną swojej wnuczce, która mieszka w Berlinie. Kobieta zdaje sobie sprawę, że nie jest już na tyle sprawna żeby mogła sama mieszkać. Postanawia przenieść się do hospicjum.
Do ośrodka jedzie taksówką, gdzie poznaje Artura i prosi go o pokazanie pięknych miejsc.
Na miejscu ciężko jej odnaleźć się ale personel bardzo ją wspiera rozmowami przez co czuje się lepiej.

Córka Elizy zmaga się z utratą bliskiej osoby przez, co dziwnie się zachowuje i dusi w sobie emocje. Artur wraz z Elizą próbują odbudować relacje z córką oraz między sobą, ponieważ każdego z nich pochłonęła praca oraz tajemnice. Dopiero poznanie Sabiny wprowadza radość i chęć niesienia pomocy.

W książce są przeplatane dwie różne historie rodzinne Sabiny oraz Artura i Elizy. Losy bohaterów łączą się w spójną całość. Zakończenie jest przewidywane ale nie można się oderwać od książki.
Bardzo lubię twórczość pisarki i zawsze chętnie sięgam po książki, nawet nie czytając opisu. Tutaj pokazuje nam jakie życie jest krótkie i dopiero pod koniec pragniemy wszystko zamknąć na ostatni guzik żeby ze spokojem odejść.
Wciągająca, wzruszająca i pełna emocji książka.

Sabina jest starszą osobą, która czuje, że koniec zbliża się wielkimi krokami.
Codziennie wspomina swoje lata młodości oraz syna z którym straciła kontakt. Największym jej marzeniem jest spotkać, poznać oraz wyznać prawdę rodzinną swojej wnuczce, która mieszka w Berlinie. Kobieta zdaje sobie sprawę, że nie jest już na tyle sprawna żeby mogła sama mieszkać. Postanawia...

Bardzo fajna książka.
Pokazuje, że warto rozmawiać i nie bać się prawdy.
Tak często się boimy, woląc żyć w niewiedzy i powstają niedomówienia, które mogą na długo albo nawet na zawsze przekreślić nasze relacje.

Bardzo fajna książka.
Pokazuje, że warto rozmawiać i nie bać się prawdy.
Tak często się boimy, woląc żyć w niewiedzy i powstają niedomówienia, które mogą na długo albo nawet na zawsze przekreślić nasze relacje.

Była to moja pierwsza styczność z twórczością autorki i było to udane spotkanie. :) Fabuła biegnie dwutorowo w teraźniejszości i przeszłości. Jest wielowątkowa i opowiadana z punktu widzenia wielu bohaterów, co bardzo lubię. Jednocześnie jest tak dobrze prowadzona, że z przyjemnością się ją czyta. Bardzo spodobał mi się klimat powojennej Polski, który można odczuć, poznając historię Sabiny. Ta książka wywołuje wiele emocji, m.in. we mnie wzbudziła nostalgie i szacunek dla czasu, który jest nam dany tu na ziemi. Jak również złość, czy zaskoczenie, które wywołało zakończenie. Podsumowując "Ostatnia tajemnica", spełniła moje oczekiwania i chętnie poznam więcej książek Pani Ani. :)

Była to moja pierwsza styczność z twórczością autorki i było to udane spotkanie. :) Fabuła biegnie dwutorowo w teraźniejszości i przeszłości. Jest wielowątkowa i opowiadana z punktu widzenia wielu bohaterów, co bardzo lubię. Jednocześnie jest tak dobrze prowadzona, że z przyjemnością się ją czyta. Bardzo spodobał mi się klimat powojennej Polski, który można odczuć, poznając...